Kwiecień 2024 spędzam w towarzystwie Gerarda Edlinga i jest to bardzo udany czas!
Ekstremista dostarczył mi nie mniej pozytywnych emocji jak Iluzjonista.
Bardzo fajny pomysł na kontynuację współpracy Gerarda z Gochą, skompikowany wątek związany z czarnym charakterem ale dobrze poprowadzony.
Czytało się szybko, trudno było odłożyć książkę.
Zaskakujące ostateczne rozwiązanie sprawy bo do końca typowałem inną osobę.
Zabieram się za Kabalistę i liczę że będzie trzymał poziom.

Kwiecień 2024 spędzam w towarzystwie Gerarda Edlinga i jest to bardzo udany czas!
Ekstremista dostarczył mi nie mniej pozytywnych emocji jak Iluzjonista.
Bardzo fajny pomysł na kontynuację współpracy Gerarda z Gochą, skompikowany wątek związany z czarnym charakterem ale dobrze poprowadzony.
Czytało się szybko, trudno było odłożyć książkę.
Zaskakujące ostateczne...

Kolejna książka w której pojawiają się bohaterowie z innych cykli. Tu witamy się z Damianem Wernerem i Kasandrą Reimann (to ci od Nieodnalezionej i Nieodgadnionej) - Damian pomaga Gerardowi w zdobywaniu informacji, pośredniczy w kontakcie z Jolą Klizą (informatyczka z wcześniej wymienionej serii).
Konstrukcja przypomina trochę serię z Forstem - główny bohater w pewnym momencie staje się jedynym podejrzanym, bo wszystkie poszlaki na to wskazują.
Zgubny wpływ social mediów na młodzież - o jakże temat na czasie! - stanowi główną oś wydarzeń. Mamy tu też wplecioną w fabułę analizę języka (ten aspekt akurat nie specjalnie mnie porwał, ale wydaje się baaardzo rzetelny),którym posługuje się Siewca, aby dowiedzieć się skąd tenże pochodzi, motyw tarota i znaków zodiaku - wszystko to zgrabnie tworzy spójną całość.
A z - ciekawych dla mnie - wydarzeń: Gocha dowiaduje się (w końcu!) od komisarza Trojnera, że ona i Gerard mieli tego samego ojca (wspominałam o tym przy komentarzu do Iluzjonisty). A pod koniec zwierzenia cioci Gochy, Wandy, że nie koniecznie tak musi być, dają nadzieję na ostateczne wyjaśnienie sprawy. (Spoiler: w Kabaliście niestety nie dostajemy żadnego wyjaśnienia i jeśli nie będzie piątej części, to już nigdy się nie dowiemy :-( ).
Samo zakończenie (wskazanie Siewcy) zaskakujące i dość przewrotne, bo winnym okazuje się osoba, której w ogóle nie brałam pod uwagę. I trochę dziwi mnie, że akurat ta osoba była antagonistą.
No cóż, taki to cały Remigiusz Mróz ;-D. Lektura wciągająca, podobnie jak poprzednie i następna (Kabalista). Ale to już w innym komentarzu ;-)...

Kolejna książka w której pojawiają się bohaterowie z innych cykli. Tu witamy się z Damianem Wernerem i Kasandrą Reimann (to ci od Nieodnalezionej i Nieodgadnionej) - Damian pomaga Gerardowi w zdobywaniu informacji, pośredniczy w kontakcie z Jolą Klizą (informatyczka z wcześniej wymienionej serii).
Konstrukcja przypomina trochę serię z Forstem - główny bohater w pewnym...

3 część serii z Gerardem, wydaje mi się odrobinę słabsza od poprzednich części. Zaciekawił mnie wątek lingwistyczny, interesujący sposób na poszukiwanie sprawcy. Końcówka - zwłaszcza sprawa z Gochą intrygująca.

3 część serii z Gerardem, wydaje mi się odrobinę słabsza od poprzednich części. Zaciekawił mnie wątek lingwistyczny, interesujący sposób na poszukiwanie sprawcy. Końcówka - zwłaszcza sprawa z Gochą intrygująca.

Gerard Edling powraca tym razem aby rozwiązać zagadkę śmierci młodych ludzi, powiązanych z wyzwaniami nakładanymi przez media społecznościowe. Za każdym zniknięciem jakiejś osoby stoi inna karta Tarota. Dziennikarka redakcji "Głos" Małgorzata Rosa pamięta wspaniałe dni, jakie spędzała z Gerardem. Jednak ich współpraca zostaje przyćmiona twardymi faktami. Mimo wszystko były prokurator z Opola jak po sznurku idzie do celu. Każde spotkanie i każda rozmowa to doskonałe źródło wiedzy dla znanego z Behawiorysty psychologa. Wartka akcja, zmiany tropów w śledztwie, nieoczekiwane wydarzenia gmatwają fabułę, zachowując przy tym solidny prąd akcji. Trudno oderwać się od tego tytułu, a finał jak przystało na Mroza, nieobliczalny. Sprawdźcie sami co pisarz z Opola stworzył w 450 stron i sięgnijcie po Ekstremistę aby poznać kolejną pozycję z Gerardem Edlingiem i jego otoczeniem. Polecam!

Gerard Edling powraca tym razem aby rozwiązać zagadkę śmierci młodych ludzi, powiązanych z wyzwaniami nakładanymi przez media społecznościowe. Za każdym zniknięciem jakiejś osoby stoi inna karta Tarota. Dziennikarka redakcji "Głos" Małgorzata Rosa pamięta wspaniałe dni, jakie spędzała z Gerardem. Jednak ich współpraca zostaje przyćmiona twardymi faktami. Mimo wszystko były...

Moim zdaniem bardzo dobry kryminał. Może minimalnie gorsza od "Behawiorysty" oraz "Iluzjonisty", jednak czyta się również bardzo przyjemnie. Szczerze polecam!

Moim zdaniem bardzo dobry kryminał. Może minimalnie gorsza od "Behawiorysty" oraz "Iluzjonisty", jednak czyta się również bardzo przyjemnie. Szczerze polecam!

Jest to część trzecia z serii o Gerardzie i aktualnie najsłabsza na tle pozostałych. Choć sama historia jest ciekawa i nowa to wydaje się lekko monotonna. Mimo wszystko dalej jestem zdania, że jest dobrze napisana i serdecznie polecam całą serie o Edlingu.

Jest to część trzecia z serii o Gerardzie i aktualnie najsłabsza na tle pozostałych. Choć sama historia jest ciekawa i nowa to wydaje się lekko monotonna. Mimo wszystko dalej jestem zdania, że jest dobrze napisana i serdecznie polecam całą serie o Edlingu.

Pierwszy raz przeczytałam książki dzięki filmowi, a nie odwrotnie. Obejrzałam serial Behawiorysta i wzięłam się za czytanie przygód Gerarda Edlinga. Tak jak Frosta nie dałam rady czytać, Chyłkę do pewnego momentu tak ta seria mnie pochłania. Chyba dlatego, że dotyczy psychologii. Są ofiary, ślady i trwa poszukiwanie sprawcy. Trzeba odpowiedzieć na pytanie dlaczego i jak i powoli wyłania się sprawca, a i tak koniec będzie zaskoczeniem
Generalnie ofiary to młode osoby, głównie nastolatki popełniające samobójstwo. Łączą je pozostawione kart tarota i aplikacja. Kto nimi kieruje tak, że same popełniają samobójstwo? Ktoś tak wszystkim steruje, że sam niby nie jest sprawcą, ale pociąga za sznurki.

Pierwszy raz przeczytałam książki dzięki filmowi, a nie odwrotnie. Obejrzałam serial Behawiorysta i wzięłam się za czytanie przygód Gerarda Edlinga. Tak jak Frosta nie dałam rady czytać, Chyłkę do pewnego momentu tak ta seria mnie pochłania. Chyba dlatego, że dotyczy psychologii. Są ofiary, ślady i trwa poszukiwanie sprawcy. Trzeba odpowiedzieć na pytanie dlaczego i jak i...

Chyba co do książek Remigiusza robie się coraz bardziej wymagajaca, ksiazka ,,może byc"

Chyba co do książek Remigiusza robie się coraz bardziej wymagajaca, ksiazka ,,może byc"

Najsłabsza z tej serii. Niby wciąż wciągająca, ale też momentami irytująca. Wątek romantyczny - no na koniec książki aż westchnęłam z dezaprobatą nad tym w jakim kierunku to poszło…

Najsłabsza z tej serii. Niby wciąż wciągająca, ale też momentami irytująca. Wątek romantyczny - no na koniec książki aż westchnęłam z dezaprobatą nad tym w jakim kierunku to poszło…

Średnio podobał mi się ten tom. Był dość przewidywalny, a te wątki z zaginięciami najbliższych głównego bohatera są już po prostu nudne. Plus za fajne wplecenie w fabułę ciekawostek językoznawczych.

Średnio podobał mi się ten tom. Był dość przewidywalny, a te wątki z zaginięciami najbliższych głównego bohatera są już po prostu nudne. Plus za fajne wplecenie w fabułę ciekawostek językoznawczych.