Esej autorstwa jednego z ważniejszych współczesnych pisarzy hiszpańskich. Dla znających tematykę katalońską nie wniesie może zbyt wiele nowego, niemniej również tym, którzy jak ja, "liznęli" te zagadnienia, pozwala uporządkować posiadaną wiedzę. Przy okazji Autor rozprawia się z niektórymi z pokutujących mitów i stereotypów na temat Katalonii oraz szerzej Hiszpanii i jej historii, zwłaszcza wojny domowej i dyktatury Franco. Z pewnością lektura warta uwagi.
A przy okazji, ja - najwyraźniej człek o ubogim zasobie słów - dowiedziałem się o istnieniu w języku polskim wyrazu "uchodźsctwo", za co winienem podziękować akurat nie Autorowi, tylko osobom odpowiedzialnym za tłumaczenie i za korektę...

Esej autorstwa jednego z ważniejszych współczesnych pisarzy hiszpańskich. Dla znających tematykę katalońską nie wniesie może zbyt wiele nowego, niemniej również tym, którzy jak ja, "liznęli" te zagadnienia, pozwala uporządkować posiadaną wiedzę. Przy okazji Autor rozprawia się z niektórymi z pokutujących mitów i stereotypów na temat Katalonii oraz szerzej Hiszpanii i jej...

Mam wrażenie, że Mendoza miesza się trochę w zeznaniach i pod pretekstem wyjaśnienia "co z tą Katalonią" serwuje nam esej pełen stereotypów i uprzedzeń, co jest zaskakujące jak na Katalończyka. Moim zdaniem też nie jest to dzieło bezstronne.

Mam wrażenie, że Mendoza miesza się trochę w zeznaniach i pod pretekstem wyjaśnienia "co z tą Katalonią" serwuje nam esej pełen stereotypów i uprzedzeń, co jest zaskakujące jak na Katalończyka. Moim zdaniem też nie jest to dzieło bezstronne.

Książeczka jest krótka i niestety autor nie daje jednoznacznej odpowiedzi na tytułowe pytanie. z niepokojem stwierdza jedynie, że być może jest już za późno na dialog Madrytu z Barceloną. popełniono za dużo błędów po jednej i po drugiej stronie sporu. poza tym skupia się głownie na historii najnowszej i czasach w których w Hiszpanii rządził Franco.

Książeczka jest krótka i niestety autor nie daje jednoznacznej odpowiedzi na tytułowe pytanie. z niepokojem stwierdza jedynie, że być może jest już za późno na dialog Madrytu z Barceloną. popełniono za dużo błędów po jednej i po drugiej stronie sporu. poza tym skupia się głownie na historii najnowszej i czasach w których w Hiszpanii rządził Franco.

Krótki esej o Katalonii. Jeśli ktoś wie niewiele o historii Hiszpanii, samych Hiszpanach i Katalończykach to jest dobra przystawka. Nie jest to głębokie stadium problemów ale wstęp mobilizujący do pogłębiania wiedzy na ten temat.

Krótki esej o Katalonii. Jeśli ktoś wie niewiele o historii Hiszpanii, samych Hiszpanach i Katalończykach to jest dobra przystawka. Nie jest to głębokie stadium problemów ale wstęp mobilizujący do pogłębiania wiedzy na ten temat.

Autor, udając, że wyjaśnia sytuację w Katalonii, promuje własne poglądy, chwilami żenujące.
Mam wrażenie zresztą, że eseistyka właśnie na tym w głównej mierze polega.

Autor, udając, że wyjaśnia sytuację w Katalonii, promuje własne poglądy, chwilami żenujące.
Mam wrażenie zresztą, że eseistyka właśnie na tym w głównej mierze polega.

Autor ma czytelników za idiotów choć sam też nim jest. Chociażby w stwierdzeniu, że demokracja "to tylko rodzaj regulacji systemu tak bezwzględnego, jak każdy inny" i próbując usprawiedliwiać użycie siły wobec Katalończyć podczas referendum.
Po wspaniałej Patrii wydanej przez wydawnictwo Sonia Draga na tę szkoda papieru...

Autor ma czytelników za idiotów choć sam też nim jest. Chociażby w stwierdzeniu, że demokracja "to tylko rodzaj regulacji systemu tak bezwzględnego, jak każdy inny" i próbując usprawiedliwiać użycie siły wobec Katalończyć podczas referendum.
Po wspaniałej Patrii wydanej przez wydawnictwo Sonia Draga na tę szkoda papieru...

Esej Eduarda Mendozy jest próbą odpowiedzi na pytanie o genezę dążenia przez Katalonię do autonomii. To również krytyczne spojrzenie na historię Hiszpanii oraz mentalność jej mieszkańców.

Eduardo Mendoza należy do czołówki europejskich i światowych pisarzy. Mimo iż wiele czasu spędza poza rodzinną Barceloną, problemy miasta, regionu i całego kraju są mu szczególnie bliskie. Jego nowa książka liczy zaledwie 92 strony, ale daje do myślenia więcej niż niejeden znacznie bardziej obszerny utwór.

Pisarz wychodzi w swym eseju od wyjaśnienia, dlaczego postanowił szukać odpowiedzi na postawione w tytule pytanie. Otóż czuje się zobowiązany do wyjaśnienia różnych mitów, jakie narosły wokół problemu niepodległości Katalonii. Chce także przybliżyć, zwłaszcza obcokrajowcom, historię swego rodzinnego regionu, uważanego za jeden z najpiękniejszych zakątków europejskiego Południa.

Pierwsze znaczące i udane próby uzyskania przez Katalonię autonomii pojawiły się w XIX wieku. Do szkół i urzędów wrócił język kataloński, lecz nie na długo, gdyż kilkadziesiąt lat później, za rządów generała Franco autonomia została zniesiona.
Eduardo Mendoza podkreśla, że wielu jego rodaków wciąż uważa, iż kraj trwa w cieniu nieżyjącego dyktatora. Autor nie zgadza się z tym jednak. Nazywa generała zbrodniarzem wojennym i niezbyt rozgarniętym człowiekiem. Stara się obalić związany z nim mit, gdyż ubolewa nad tym, że wciąż nie brak Hiszpanów patrzących na Franco jak na narodowego bohatera.

W przystępny i ciekawy sposób Mendoza opisuje historię Katalonii, skupiając się przede wszystkim na ostatnich dwustu latach. Analizuje również plusy i minusy bycia autonomiczną wspólnotą, sporo miejsca poświęcając narodowym stereotypom, które przypisują Katalończykom pracowitość, odwagę, zdecydowanie oraz wykluczające się cechy, jakimi są rozsądek i porywczość.

Książkę Mendozy czyta się z zaciekawieniem. To lektura pouczająca, dająca wiele do myślenia na temat problemu korzeni, przynależności narodowej i potrzeby niezależności.
Autor dzieli się z czytelnikiem swoimi poglądami, ale w żaden sposób ich nie narzuca, stara się raczej skłonić do refleksji i spojrzenia na Katalonię nie tylko jako na region atrakcyjny turystycznie, ale także mający skomplikowaną historię.

Esej Eduarda Mendozy jest próbą odpowiedzi na pytanie o genezę dążenia przez Katalonię do autonomii. To również krytyczne spojrzenie na historię Hiszpanii oraz mentalność jej mieszkańców.

Eduardo Mendoza należy do czołówki europejskich i światowych pisarzy. Mimo iż wiele czasu spędza poza rodzinną Barceloną, problemy miasta, regionu i całego kraju są mu szczególnie...

Bardzo krótka pozycja, ale ciekawa. Jeśli ktoś interesuje się Hiszpanią, to warto przeczytać.

Bardzo krótka pozycja, ale ciekawa. Jeśli ktoś interesuje się Hiszpanią, to warto przeczytać.