W mojej nic nie znaczącej ocenie już nigdy nie będzie takiego Clint’a, takiego Brudnego Harry’ego czy Nieznajomego od Sergia. W myśl zasady, że lepiej czasami nie poznawać znakomitości. Jeśli wierzyć autorowi granica pomiędzy geniuszem a ingorancją jest naprawdę cienka.

W mojej nic nie znaczącej ocenie już nigdy nie będzie takiego Clint’a, takiego Brudnego Harry’ego czy Nieznajomego od Sergia. W myśl zasady, że lepiej czasami nie poznawać znakomitości. Jeśli wierzyć autorowi granica pomiędzy geniuszem a ingorancją jest naprawdę cienka.

Jako osoba wychowana (przy wieku bohatera książki kto nim nie jest?) i będąca fanem postaci z filmów Clinta podszedłem do lektury z werwą oraz ciekawością. Dość szybko zostałem sprowadzony na ziemię. Jako całość pozycja jest mocno subiektywna i oparta na domysłach stawianych jako obraz poprzez filtr mocno klasyfikujący i niewzruszony w opinii autora. Czuć niechęć czy też niesmak twórcy tego dzieła wobec głównego bohatera. Mimo wszystko szybko zmieniłem podejście do czytanej książki i brałem wszystko za nierzetelne ciekawostki które jako tako spajałem i wrzucałem w głowie do odpowiednich przegródek, aby nie dać się zwieść opiniotwórczemu przekazowi. Warto przeczytać małymi dawkami i podchodząc z dystansem do treści.

Jako osoba wychowana (przy wieku bohatera książki kto nim nie jest?) i będąca fanem postaci z filmów Clinta podszedłem do lektury z werwą oraz ciekawością. Dość szybko zostałem sprowadzony na ziemię. Jako całość pozycja jest mocno subiektywna i oparta na domysłach stawianych jako obraz poprzez filtr mocno klasyfikujący i niewzruszony w opinii autora. Czuć niechęć czy też...

Ciekawa biografia. Dobrze, że pokazuje Clinta w pełnej okazałości. Nie tylko w świetle jupiterów, ale także w ciemnym "tunelu". Ale. No są pewne ale.

https://altao.pl/clint-eastwood-zycie-i-legenda-rysa-na-pomniku-czyli-tajemnice-rewolwerowca-holl.htm

Ciekawa biografia. Dobrze, że pokazuje Clinta w pełnej okazałości. Nie tylko w świetle jupiterów, ale także w ciemnym "tunelu". Ale. No są pewne ale.

https://altao.pl/clint-eastwood-zycie-i-legenda-rysa-na-pomniku-czyli-tajemnice-rewolwerowca-holl.htm

Odbrązowianie Clinta i pokazanie, że w wielu aspektach charakteru był postacią niełatwą lub wręcz toksyczną, mnóstwo ciekawych informacji dotyczących powstawania i produkcji filmów z Eastwoodem - na plus.
Żenujące odautorskie komentarze zapiekłego demokraty roszczącego sobie prawo do bycia biografem, szereg plotek bez podania źródła albo podawanie informacji w stylu "moja stara mi powiedziała", denne komentarze dotyczące niektórych filmów - na potężny minus.

Odbrązowianie Clinta i pokazanie, że w wielu aspektach charakteru był postacią niełatwą lub wręcz toksyczną, mnóstwo ciekawych informacji dotyczących powstawania i produkcji filmów z Eastwoodem - na plus.
Żenujące odautorskie komentarze zapiekłego demokraty roszczącego sobie prawo do bycia biografem, szereg plotek bez podania źródła albo podawanie informacji w stylu "moja...

Bardzo lubię Clinta i filmy w których występuję , ale książka jakoś mnie nie przekonała. I była stanowczo za długa

Bardzo lubię Clinta i filmy w których występuję , ale książka jakoś mnie nie przekonała. I była stanowczo za długa

No, nabierała „mocy urzędowej” odpowiednio długo. Tomiszcze trzeba powiedzieć zacne bo 600 stron. Kika pierwszych stron poszło bardzo gładko więc dobrze to wróżyło lekturze, bo od razu mimo zacięcia genealogicznego było ciekawie. Potem jakby delikatnie przysiadło ale to chyba nie było spowodowane stylem pisania a……jakimś takim lekkim zaciętym jadem na Eastwooda. To była moja druga przeczytana biografia tego aktora ale jakby ze skrajności w skrajność. Tzn z tego co pamiętam pierwsza nie wydawała mi się jakimś peanem pochwalnym ale ta zdecydowanie przedstawiała aktora z nienajlepszej strony. Jawi się z niej obraz Eastwooda jako po pierwsze MEGA sknery, chama w stosunku do kobiet rodziny i współpracowników oraz raczej średniej klasy aktora i reżysera no w sumie ostatniego dziada. No dobra wiadoma sprawa że nie może być przecież cały czas różowo i jakby go pokazać jako cukierka w kolorowym papierku to też by nikt nie uwierzył wystarczy popatrzeć na Estwooda jako brudnego Harrego heheheheh ale tutaj czytając miałam wrażenie że autor go ….chyba nie do końca lubi. Co prawda wszystkie role czy filmy były poparte liczbami oglądalności czy wpływami z biletów ale miałam wrażenie że co film to źle i nie tak. Wiadomo lata 70,80 czy 90 to trochę inny kosmos. Brudny Harry latał i wymachiwał gnatem wielkości nogi mamuta teksty walił takie że dzisiaj gimbaza to nie rozumie albo uszy zatyka z oburzenia (ale raczej nie rozumie) westerny a zwłaszcza spaghetti westerny na których wypłynął to już w ogóle inna bajka dla lubiących ale ja tam np. film „Kosmiczni Kowboje” czy „Złoto dla zuchwałych” lubię, zawsze mnie śmieszą. Ale rzeczywiści Eastwood jako reżyser to było dla mnie odkrycie. „Za wszelką cenę” „Gran Torino” „Snajper” „Przemytnik” czy „Medium” no i „Rzeka tajemnic” kto nie widział sceny z Seanem Pennem to nic nie widział. Moim zdaniem to on jest nawet lepszy w opowiadaniu historii jak w jej graniu ale co kto lubi. Generalnie czyta się to w miarę sprawie chociaż w połowie człowiek trochę utyka ale jawi się z tego raczej ponury obraz Eastwooda jako aktora i człowieka. Jak dla mnie podejrzane jest to że ta biografia jest taka ….negatywna.

No, nabierała „mocy urzędowej” odpowiednio długo. Tomiszcze trzeba powiedzieć zacne bo 600 stron. Kika pierwszych stron poszło bardzo gładko więc dobrze to wróżyło lekturze, bo od razu mimo zacięcia genealogicznego było ciekawie. Potem jakby delikatnie przysiadło ale to chyba nie było spowodowane stylem pisania a……jakimś takim lekkim zaciętym jadem na Eastwooda. To była...

bardzo informacyjna, rzetelnie napisana, wbrew tytułowi odczarowuje legendę

bardzo informacyjna, rzetelnie napisana, wbrew tytułowi odczarowuje legendę

Lubię biografie, które odczarowują bohaterów z hagiograficznych legend, a jednocześnie są fair i nie mieszają z błotem.
Trzeba odać autorowi, że wykonał kawał dobrej roboty z kwerendą, ilością przeprowadzonych rozmów oraz zebranymi źródłami.
Mimo tego lektura nie porywa. Ot, poprawna i nieźle napisana.

Lubię biografie, które odczarowują bohaterów z hagiograficznych legend, a jednocześnie są fair i nie mieszają z błotem.
Trzeba odać autorowi, że wykonał kawał dobrej roboty z kwerendą, ilością przeprowadzonych rozmów oraz zebranymi źródłami.
Mimo tego lektura nie porywa. Ot, poprawna i nieźle napisana.

Książkę czyta się bardzo opornie. To obszerne dzieło jest nie tyle opowieścią o samym Clincie Eastwoodzie , analizą jego życia i filmów. I nie jest to prowadzone w interesujący sposób. Wielka szkoda.

Książkę czyta się bardzo opornie. To obszerne dzieło jest nie tyle opowieścią o samym Clincie Eastwoodzie , analizą jego życia i filmów. I nie jest to prowadzone w interesujący sposób. Wielka szkoda.

Trudno mi ocenić tą książkę, być może inni czytelnicy przyjdą mi w sukursie z pomocą. To moja pierwsza biografia, w dodatku nieautoryzowana, blokowana oficjalnie, i to jeszcze o NIM - samym Clincie Eastwoodzie. Dramat, choć jaki dający przyjemność czytania.

Zamiast wymieniać to co pomijam świadomie, skupie się na tym co ciekawe z mojej, rodzącej się perspektywy na biografie - nie jest to ani łatwe do pisania, ani do oceny przez czytelnika. Clint jest moim bohaterem, mimo że nas dzieli niemal 60 lat - na ekranie, z moim upodobaniem westernów, jest bogiem. w jakimś tam międzyczasie, jakieś 5- 3 dekady temu, osiągnął również mistrzostwo w reżyserii. Ostoja. Figura. Symbol.

Ta książka mimochodem potwierdza powyższe fakty. Jest jednak czymś innym. Jest pewnym potokiem krytyki Clinta - jako osoby prywatnej, aktora, później reżysera. Jak doczytamy materiał - w wielu punktach niestety zasadnie.

Optyka pozycji pokazuje nam niestety, iż Clint nie miał wiele świętego w sobie - pokazuje, jak na przestrzeni lat obchodził się z ludźmi, którzy weszli mu w drogę, w konsekwencji niszcząc ich i ich kariery. Wszystko robił według swojego moralnego kompasu - który był tylko jemu bliżej znany, bo potrafił niszczyć osoby które były z nim od zawsze.

Czy to sprawia że nie jest ikoną i że jest nie wiadomo jakim życiowym ch...? Nie. Dalej go uwielbiam, za to co go uwielbiałem wcześniej, ponieważ nic mi do tego kim był i jak żył prywatnie. Wiele osób o tym po drodze zapomni. Czy mimo mojej miłości do Clinta - ikony będę na niego patrzył jak na niezachwiany posąg? Pewnie nie,. Czy ten człowiek wiódł dobre i ciekawe życie? Zdecydowanie tak! Nie mnie jest oceniać moralność podejmowanych przez niego kroków, jednak niewątpliwie, Clint był nieprzeciętny na wielu polach. Jakby chciał dorównać swojemu wizerunkowi. Choć może ta biografia chce pokazać, że mogło być zupełnie odwrotnie.

Czytana pozycja jest warta przeczytania, jest bardzo wyczerpująca. Czerpałem wielką satysfakcję z jej lektury i ją polecę dalej, jednak pewną rzecz muszę zastrzec. To moja pierwsza biografia, w ogóle, więc nie mam porównawczej wiedzy. Co mi się tu nie spodobało, to krytyka Clinta, która nie była poparta źródłami - naprawdę, niektóre momenty są "iście oderwane" od toku myśli autora. Ale ten świadomie wykreślił obraz Clinta takim, jakim go widział. Sami oceńcie czy chcecie przeczytać. Ja z kolei muszę się zastanowić, czy biografie są dla mnie - pola nieścisłości i wszechmiar ocenny autora czasami mnie odstręczały, miałem poczucie że nie mam jak czegoś zweryfikować. Mimo to dobra lektura.

Trudno mi ocenić tą książkę, być może inni czytelnicy przyjdą mi w sukursie z pomocą. To moja pierwsza biografia, w dodatku nieautoryzowana, blokowana oficjalnie, i to jeszcze o NIM - samym Clincie Eastwoodzie. Dramat, choć jaki dający przyjemność czytania.

Zamiast wymieniać to co pomijam świadomie, skupie się na tym co ciekawe z mojej, rodzącej się perspektywy na...