Książka lekka i inspirująca w odbiorze. Autorka nie tylko dzieli się swoją wiedzą i doświadczeniem, ale wspiera czytelnika wskazówkami i radami. Jest to przekaz nienachalny, bez moralizowania. Pomysł na mini-wywiady z inspirującymi kobietami wzbogaca lekturę. Podoba mi się jasne i uniwersalne przesłanie. Uwielbiam Monikę Pryśko i jej znakomite pióro.

Książka lekka i inspirująca w odbiorze. Autorka nie tylko dzieli się swoją wiedzą i doświadczeniem, ale wspiera czytelnika wskazówkami i radami. Jest to przekaz nienachalny, bez moralizowania. Pomysł na mini-wywiady z inspirującymi kobietami wzbogaca lekturę. Podoba mi się jasne i uniwersalne przesłanie. Uwielbiam Monikę Pryśko i jej znakomite pióro.

Autorka dotyka tematu strachu i odwagi po powierzchni - jeśli ktoś zaczyna wgryzać się w temat, znajdzie w niej nieco zrozumienia i trochę motywujących aforyzmów.
Treść to jednak nic specjalnego, luźna rozmowa z medytującym millenialsem, no i ok.
Na rynku znajdziemy masę bardziej treściwych książek o pokrewnej tematyce, pisanych przez praktykujących psychologów i takie pozycje polecałabym bardziej.

Najsilniejszą stroną jest wydanie - oprawa graficzna, kolorystyka, sposób łamania tekstu to naprawdę bomba. Okładka nieco vadżajna pink, gdyby była szara a środek pozostawiony z tym super różowym łamaniem to byłyby plus 2 punkty za sam wygląd.

Autorka dotyka tematu strachu i odwagi po powierzchni - jeśli ktoś zaczyna wgryzać się w temat, znajdzie w niej nieco zrozumienia i trochę motywujących aforyzmów.
Treść to jednak nic specjalnego, luźna rozmowa z medytującym millenialsem, no i ok.
Na rynku znajdziemy masę bardziej treściwych książek o pokrewnej tematyce, pisanych przez praktykujących psychologów i takie...

Książka lekka i przyjemna, napisana trochę w formie luźnych przemyśleń. Do tego dużo motywacji płynącej z codziennego życia autorki i jej rozmówczyń. Duża dawka motywacji przekazana w lekki sposób.

Książka lekka i przyjemna, napisana trochę w formie luźnych przemyśleń. Do tego dużo motywacji płynącej z codziennego życia autorki i jej rozmówczyń. Duża dawka motywacji przekazana w lekki sposób.

Ta książka to trochę jak rozmowa z przyjaciółką. Łatwo odnaleźć w niej siebie. Inspirująca i motywująca, a jednocześnie prosta i lekka w odbiorze. To taka pozycja, do której się wraca. Polecam :)

Ta książka to trochę jak rozmowa z przyjaciółką. Łatwo odnaleźć w niej siebie. Inspirująca i motywująca, a jednocześnie prosta i lekka w odbiorze. To taka pozycja, do której się wraca. Polecam :)

Przez dłuższą chwilę zastanawiałam się, w jaki sposób zakwalifikować tę książkę. Mimo, iż pochodzi ona z działu "poradniki", nie do końca pasuje mi do niej takie określenie. To, co mi się nasunęło i co zdecydowanie trafniej, moim zdaniem, oddaje jej charakter, to zbiór myśli, doświadczeń i wskazówek.

Monikę Pryśko "znam" z Instagrama. Zaglądam na jej profil, żeby doświadczyć trochę normalności prawdziwości. Ale to, co przede wszystkim kojarzy mi się z Tekstualną, to odwaga. Odwaga i stawianie kolejnych kroków mimo trudu, jaki trzeba w to włożyć, mimo niesprzyjających warunków, mimo złych doświadczeń z przeszłości.

"Bój się i działaj" porusza wątek wielu lęków z jakimi zmagają się współczesne kobiety. Tak, kobiety, bo to jednak do nich przede wszystkim skierowana jest ta pozycja. Autorka pokazuje przykłady z własnego życia, kiedy strach chciał ją zatrzymać, ale górę brała potrzeba sprawczości. Mówi o momentach, w których chciała schować głowę w piasek, ale poczucie odpowiedzialności za siebie i najbliższych kazało przeć do przodu. Otwarcie przyznaje się do porażek, ale też z dumą chwali sukcesami.

Cała książka to pean na cześć brania spraw we własne ręce. Możemy przeczytać rozmowy z kobietami, które mimo strachu podjęły działanie. I to działanie zmieniło ich życie, dało niezależność i poczucie spełnienia.

Być może nie ma tu jakichś niezwykłych, odkrywczych porad. Książka w pewien sposób porządkuje myśli, które od dawna siedziały mi z tyłu głowy. Jest ona rzeczywistą zachętą do tego, by mieć odwagę żyć w zgodzie ze sobą. Mimo porad wielu "życzliwych" osób z naszego otoczenia, mimo presji, jaką często wywierają na nas bliscy, warto zastanowić się, jaka droga jest dobra dla nas samych.

Autorka namawia kobiety, by brały odpowiedzialność za swoje życie, by nie bały się wyzwań i zmian. Wreszcie zachęca do odważnego podejmowania decyzji. W końcu nikt nie przeżyje za nas życia. Nikt więc również nie ma prawa decydować o tym, jak nasze życie ma wyglądać. Biorąc odpowiedzialność, przyjmujemy też na barki ciężar odpowiedzialności za swoje decyzje. Jedną z konsekwencji jednak jest również ta ogromna satysfakcja, jaką daje poczucie sprawczości i bycia dla siebie solidnym wsparciem.

Przez dłuższą chwilę zastanawiałam się, w jaki sposób zakwalifikować tę książkę. Mimo, iż pochodzi ona z działu "poradniki", nie do końca pasuje mi do niej takie określenie. To, co mi się nasunęło i co zdecydowanie trafniej, moim zdaniem, oddaje jej charakter, to zbiór myśli, doświadczeń i wskazówek.

Monikę Pryśko "znam" z Instagrama. Zaglądam na jej profil, żeby...

Tresc godna polecenia. Czytam Tekstualna i jej bloga od paru ladnych lat bo jest o prawdziwym zyciu bez cukru pudru. Tak jak i ksiazka. Takie tresci do mnie przemawiaja konkretne poparte prawdziwymi historiami ktore Monika zawarla w swojej ksiazce. Polowa ksiazki u mnie zakreslona na zolto do zapamietania. Bardzo lubie czytac takie historie o kobietach i dla kobiet. Monika stworzyla srodowisko wspierajacych sie kobiet gdzie kazda popelnia bledy ale jednoczesnie sie na nich uczy, dazy do celu i malymi kroczkami do sukcesu i ja lubie to srodowisko ba nawet wiecej czuje ze jestem jego czescia. Pozycja dla kobiet o kobietach prawdziwych ktore boja sie i dzialaja. Jak to zrobic Monika podpowiada na kilku przykladach. Czytajcie na zdrowie.

Tresc godna polecenia. Czytam Tekstualna i jej bloga od paru ladnych lat bo jest o prawdziwym zyciu bez cukru pudru. Tak jak i ksiazka. Takie tresci do mnie przemawiaja konkretne poparte prawdziwymi historiami ktore Monika zawarla w swojej ksiazce. Polowa ksiazki u mnie zakreslona na zolto do zapamietania. Bardzo lubie czytac takie historie o kobietach i dla kobiet. Monika...

Nie jest źle, jednak nie jest też wybitnie. Trochę się gubię czasem w treści tej książki. Wiem, że można do niej stale wracać i to jest jej siłą. Piękny i uniwersalny przekaz. Wydarzenia podparte życiem autorki, bardzo znanej i cenionej blogerki.

Nie jest źle, jednak nie jest też wybitnie. Trochę się gubię czasem w treści tej książki. Wiem, że można do niej stale wracać i to jest jej siłą. Piękny i uniwersalny przekaz. Wydarzenia podparte życiem autorki, bardzo znanej i cenionej blogerki.

Inspirująca, prawdziwa, skłaniająca do refleksji i czasem aż wbijająca w fotel. Polecam.

Inspirująca, prawdziwa, skłaniająca do refleksji i czasem aż wbijająca w fotel. Polecam.

Zawiodła mnie ta książka, choć nie miałam wobec niej większych oczekiwań. Chciałam się przede wszystkim dowiedzieć, jak. Tymczasem niemal każda strona to jedno hasło, wyrażone różnymi słowami: bój się i działaj. Jak? Nadal nie wiem.

Zawiodła mnie ta książka, choć nie miałam wobec niej większych oczekiwań. Chciałam się przede wszystkim dowiedzieć, jak. Tymczasem niemal każda strona to jedno hasło, wyrażone różnymi słowami: bój się i działaj. Jak? Nadal nie wiem.

Jedną gwiazdkę daję za ładnie wydaną książkę. I to by było na tyle. Niestety to, co napisała autorka mógłby napisać każdy, kto chociaż trochę interesuje się rozwojem osobistym, psychologią.
Mam wrażenie, że powodem napisania tej książki były kompleksy autorki albo udowodnienie „ja też potrafię”. Co chwila autorka podkreśla jakie studia skończyła, na każdej stronie jest jej zdjęcie, a jak go brakuje to jest grafika z jej podobizną. Skoro książka zawiera fotografie to przy wywiadach mogłaby dać zdjęcia osób, z którymi rozmawia. Niestety książka wydaje się hołdem dla samej siebie. Jakiś Przykład?
„Wymyśliłam moją jedyną, autorską, przemyślaną Metodę Jednego Mejla”- str. 88
To tak na poważnie?! O rany, ludzie, co to za bzdury! Na stronie obok, znów możemy przeczytać, że pani pisarka była na studiach magisterskich na Uniwersytecie Wrocławskim.
Jest też fragment, gdzie autorka wspomina, że chodziła/chodzi do psychologa. Może gdyby książka była zapisem jej przemyśleń, tego z czym się boryka i jak sobie z tym radzi to wtedy byłoby to ciekawsze. A nie pisanie, że boi się czegoś, ale nie napisze o tym, bo to zbyt prywatne. W niektórych miejscach daje się wyczuć, że autorka otwiera się, a później stara się przejść na dystans. Tutaj pisze o rozwodzie, o kredycie i pokazuje, że jest jak każda z nas, a następnie się wycofuje.
Nie polecam jej nikomu. Cieszę się , że otrzymałam ją w prezencie, a nie kupiłam.

Jedną gwiazdkę daję za ładnie wydaną książkę. I to by było na tyle. Niestety to, co napisała autorka mógłby napisać każdy, kto chociaż trochę interesuje się rozwojem osobistym, psychologią.
Mam wrażenie, że powodem napisania tej książki były kompleksy autorki albo udowodnienie „ja też potrafię”. Co chwila autorka podkreśla jakie studia skończyła, na każdej stronie jest jej...