Czytam od nowa Jeżycjadę trzeci raz. Za każdym razem czyta mi się coraz lepiej i ta zasada również się tyczy ,,Córki Robrojka". Czytając książkę zdałem sobie sprawę jak bardzo w Jeżycjadzie brakowało kochanego, poczciwego Robrojka.
Do dzisiaj pamiętam jak w Kwiecie Kalafiora na grubej bombie wraz z młodziutką Gabrysią Borejko pojechali pożyczoną Syrenką najpierw do jej domu, a następnie do szpitala, w którym przebywała jej mama. Albo jak jeździł po Kłamczusze jak podpuściła Pawełka żeby zjadł sześćdziesiąt coś pączków.
Ale do rzeczy: Bardzo polecam tą książkę jak każde poprzednie. Osobiście lubię konserwatyzm zawarty w książkach Pani Małgorzaty.
Korzystając z okazji chciałbym serdecznie Panią Małgorzatę pozdrowić :)

Czytam od nowa Jeżycjadę trzeci raz. Za każdym razem czyta mi się coraz lepiej i ta zasada również się tyczy ,,Córki Robrojka". Czytając książkę zdałem sobie sprawę jak bardzo w Jeżycjadzie brakowało kochanego, poczciwego Robrojka.
Do dzisiaj pamiętam jak w Kwiecie Kalafiora na grubej bombie wraz z młodziutką Gabrysią Borejko pojechali pożyczoną Syrenką najpierw do jej...

Książka pod znakiem wojny podjazdowej o ogrodowego krasnala i słowotoku Idy Pałys (z domu Borejko). Biedny Józinek nie miał szans wtrącić nawet sylaby w tsunami słowne wydobywające się z ust jego matki, ale „Bić klasnala” zostanie ze mną na zawsze 😉

Główną bohaterką jest jednak nie Ida, a Arabella Rojek, tytułowa córka Robrojka, który z powodów finansowych musiał się przeprowadzić z powrotem do Poznania i mieszka kątem u dawnego znajomego, Majchrzaka. Żadnej pracy się nie boi, jak kobieta pracująca. Bo Robrojek od zawsze była poczciwina bez szczęścia do kobiet.

Bella postawiła sobie za cel namierzyć dawną miłość ojca, Anielę, więc każda napotkana dawna znajoma już na starcie jest podejrzana. Ani się obejrzy, a zostanie wchłonięta przez ciepło borejkowskiego domu, bo wszyscy zawsze kończą na Roosevelta 5…

Obiektem uczuć zaś staje się syn Majchrzaka, Cezary, który ma osobliwe hobby i równie osobliwy stosunek do ogrodowych krasnali i róż. Rodząca się sympatia napotyka jednak istotne bariery – rodem z „Romea i Julii”, co prowadzi do wstrząsających wydarzeń.

Książka pod znakiem wojny podjazdowej o ogrodowego krasnala i słowotoku Idy Pałys (z domu Borejko). Biedny Józinek nie miał szans wtrącić nawet sylaby w tsunami słowne wydobywające się z ust jego matki, ale „Bić klasnala” zostanie ze mną na zawsze 😉

Główną bohaterką jest jednak nie Ida, a Arabella Rojek, tytułowa córka Robrojka, który z powodów finansowych musiał się...

Bardzo ciekawa fabuła, barwne postaci. Miło było znów spotkać Robrojka, no i poznać jego córkę. Końcówka była dla mnie niesamowita, te róże no i wiadomość, że Dambo się ożenił(zapewne z moją kochaną Bebe❤️)

Bardzo ciekawa fabuła, barwne postaci. Miło było znów spotkać Robrojka, no i poznać jego córkę. Końcówka była dla mnie niesamowita, te róże no i wiadomość, że Dambo się ożenił(zapewne z moją kochaną Bebe❤️)

Cudowna! Uczuciowa, czasami melancholijna. Świetna retrospekcja wielu wątków. Uwielbiam! ❤️

Cudowna! Uczuciowa, czasami melancholijna. Świetna retrospekcja wielu wątków. Uwielbiam! ❤️

Ciekawą cechą cyklu Jeżycjada jest niezwykłe nagromadzenie nietypowych, rzadko spotykanych imion. Ośmielę się twierdzić, że ich częstotliwość w tych książkach znacznie przewyższa statystyki w prawdziwym świecie. Nic nie odzywałam się przy Celestynie, czy Mamercie, a już prawie miałam się odezwać, kiedy pojawił się DAMAZY. Ale do cholery, główna bohaterka tej części ma na imię ARABELLA!! No dobra, niech jej będzie.
Arabella, nazywana w skrócie Bellą, to nawet całkiem fajna postać. Podoba mi się jej trzeźwe podejście, pomimo młodego wieku, które pokazuje np. kiedy odnosi się do bardzo romantycznego (choć trochę niezgrabnego) listu od swego nowego kolegi Czarka vel Przeszczep. Rozwój znajomości Belli i Czarka ma tu być w pewnym sensie trawestacją baśni o Pięknej i Bestii, stąd nawet zbieżność imienia Bella. Bella nie jest jednak pięknością, raczej jest tu parę razy podkreślone, że nie grzeszy wielką urodą i jest pulchna (nawet sam jej ojciec, Robert, w duchu to przyznaje). Cezary z kolei jest ogólnie brzydalem i - o ile dobrze zrozumiałam przekaz autorki - to chyba ma chodzić o to, że każda potwora znajdzie swojego amatora, tak mi się zdaje. W każdym razie, no nie wiem, czy to takie do końca okej w tej książce. Relacja Belli i Czarka dość mocno przypomniała mi historię młodej Idy Borejko i tego chłopaka, co miał potem operację twarzy, jak mu tam było. Takie mam wrażenie, że są w ten sam deseń - chłopak pogrążony w kompleksach + trzeźwa, energiczna dziewczyna, która go z tych kompleksów leczy. Zawiało schematem.
Uwaga, Robrojek leczy się z dawnego sentymentu do Anieli, bo zamiast tego popada w sentyment do sporo młodszej od siebie Nutrii. Mimo różnicy wieku (ostatecznie zdarza się),kibicuję mu, bo uważam, że jest i tak o wiele fajniejszy, niż creepy Filipek, któremu nie zapomnę tych kajdanek i całej reszty 😳

************************
"2023: Powroty do młodości na 40. " - książki z tym oznaczeniem w moim profilu to książki, które czytałam w czasach szkoły podstawowej, średniej i w czasie studiów. W roku 2023, w którym kończę 40 lat, postanowiłam wrócić do lektur z tamtych lat i skonfrontować się z nimi na nowo :)

Ciekawą cechą cyklu Jeżycjada jest niezwykłe nagromadzenie nietypowych, rzadko spotykanych imion. Ośmielę się twierdzić, że ich częstotliwość w tych książkach znacznie przewyższa statystyki w prawdziwym świecie. Nic nie odzywałam się przy Celestynie, czy Mamercie, a już prawie miałam się odezwać, kiedy pojawił się DAMAZY. Ale do cholery, główna bohaterka tej części ma na...

Fajnie się czytało :)

Spodobał mi się wątek Natalii i Robrojka, myślałam że zostanie bardziej rozwinięty i coś z tego będzie na poważnie. Jednak oboje mają mało stanowcze charaktery.

Cieszę się, że Gabrysi się dobrze żyje. Ma ogrom miłości, na który zasługuje.

Fajnie się czytało :)

Spodobał mi się wątek Natalii i Robrojka, myślałam że zostanie bardziej rozwinięty i coś z tego będzie na poważnie. Jednak oboje mają mało stanowcze charaktery.

Cieszę się, że Gabrysi się dobrze żyje. Ma ogrom miłości, na który zasługuje.

02.2020:✨9✨
2023: ✨8✨
O kilku scenach z tej książki zapomniałam, więc mile się zaskoczyłam. Ciepło Borejków znowu mnie otuliło, a pracowitość Belli (pomimo, że chyba trochę przerysowana jak na 16-latkę) bardzo mnie motywuje do pracy nad sobą.

02.2020:✨9✨
2023: ✨8✨
O kilku scenach z tej książki zapomniałam, więc mile się zaskoczyłam. Ciepło Borejków znowu mnie otuliło, a pracowitość Belli (pomimo, że chyba trochę przerysowana jak na 16-latkę) bardzo mnie motywuje do pracy nad sobą.

Zdecydowanie lepsza od poprzedniej części. Chociaż dorosły Robrojek, mimo, że sympatyczny, jakiś taki mało "Robrojkowy".

Zdecydowanie lepsza od poprzedniej części. Chociaż dorosły Robrojek, mimo, że sympatyczny, jakiś taki mało "Robrojkowy".

Kilka dni temu zakończyłam lekturę idealnej na lato części „Jeżycjady”.
Czy „Córka Robrojka” skradła moje serce?
Zapraszam do zapoznania się z moją opinią…
https://taka-jest-agata.blogspot.com/2023/07/magorzata-musierowicz-corka-robrojka.html

Kilka dni temu zakończyłam lekturę idealnej na lato części „Jeżycjady”.
Czy „Córka Robrojka” skradła moje serce?
Zapraszam do zapoznania się z moją opinią…
https://taka-jest-agata.blogspot.com/2023/07/magorzata-musierowicz-corka-robrojka.html

+132/2023 (A)
czyta autorka

+132/2023 (A)
czyta autorka