La vampa d'agosto
- Kategoria:
- kryminał, sensacja, thriller
- Cykl:
- Komisarz Montalbano (tom 10)
- Tytuł oryginału:
- La vampa d'agosto
- Wydawnictwo:
- Sellerio Editore
- Data wydania:
- 2006-04-01
- Data 1. wydania:
- 2006-04-01
- Liczba stron:
- 271
- Czas czytania
- 4 godz. 31 min.
- Język:
- włoski
- ISBN:
- 883892144X
- Tagi:
- Montalbano Sycylia Vigata
Una nuova indagine per il commissario Montalbano: costretto a rimanere a vigáta nel mese più infuocato della torrida estate siciliana, si trova a fronteggiare un'indagine dagli strani risvolti. E «"la vampa d'agosto" si rivela un "foco diavolisco", un sortilegio che abbaglia e allucina» (Salvatore Silvano Nigro).
Mentre vampeggia l'estate, e l'intormentimento canicolare ottenebra e infiacchisce, un'esalazione sepolcrale genera creature maligne. Un villino spiritato e ominoso rovescia il suo inferno segreto; e dalle camere interrate, dalla sua metà sepolta, dal tenebrore, libera un marasma schifoso di blatte (landolfiane),di topi, e di ragni. È il lato oscuro che irrompe nell'incandescenza. Così come nella «civiltà» si ridesta la barbarie, con i suoi corollari di violenze e inquinamenti, di raggiri e viziosità. Il villino è una menzogna architettonica prodotta dall'abusivismo edilizio. E, nelle more del condono, occulta il pianoterra: che è stato teatro di una sevizia crudele, consumata sul corpo innocente di una minorenne. Le stanze buie nascondono a loro volta, dentro un baule, il cadavere della vittima. Sono un ipogeo. Un'appiccicosa ragnatela di connessioni criminali invischia il villino: «parentele perigliose, collusioni tra mafia e politica, tra mafia e imprenditoria, tra politica e banche, tra banche riciclaggio e usura». Il commissario Montalbano vuole venire e capo di tutto, in questo romanzo a palinsesti sconcertato da cose e persone che hanno un doppio gemellare: un rovescio, che viene dal profondo, enigmatico e insidioso. Persino «la vampa d'agosto» si rivela un «foco diavolisco», un sortilegio che abbaglia e allucina: raddoppia la rabbia del commissario, lo fa essere diverso da sé, gemello a se stesso, e gli accende un'emotività amorosa parallela a quella a lui consueta, e diversa. Montalbano ha cinquantacinque anni. L'incipiente vecchiaia gli ditta dentro, malinconica. Con un po' di sordità e di tardanza. E con una nostalgia della giovinezza, che lo espone ai colpi di sole. Se il romanzo giallo è solo un «passatempo enigmistico», un genere giocattoloso che induce il lettore a salire sulla «macchina», a indovinare gli ingranaggi, e a correre alla soluzione per appagarsi, La vampa d'agosto non è un romanzo giallo. O lo è in modo anomalo. Dentro la sua trama, il lettore frena la corsa. Si attarda e si turba. Si lascia distrarre da una segnaletica truccata. Va fuori strada. Non vuole arrivare alla fine. Tenta di allontanarla. Ha paura di sapere come va a finire. Forse il commissario Montalbano... Sì, può piacere non saperlo. Salvatore Silvano Nigro
Porównaj ceny
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Mogą Cię zainteresować
Książka na półkach
- 312
- 142
- 39
- 11
- 9
- 6
- 5
- 5
- 5
- 5
Cytaty
Italia była w dalszym ciągu nierządnicą, obsługującą co najmniej dwóch klientów, Amerykę i Kościół, a burza miotała jej nawą dzień w dzień, pewnie z winy sternika, z którym lepiej było zgubić niż znaleźć.
OPINIE i DYSKUSJE
Coraz bardziej naiwny ten Montalbano, starzeje się...
Coraz bardziej naiwny ten Montalbano, starzeje się...
Pokaż mimo to10-ta już świetna pozycja z niezawodnym komisarzem Montalbano i jego niezastąpionym zespołem w osobach Fazia, Mimiego, Galluza i niezawodnego Catarelli. Ciekawa fabuła. Jak zwykle świetnie się czyta.
10-ta już świetna pozycja z niezawodnym komisarzem Montalbano i jego niezastąpionym zespołem w osobach Fazia, Mimiego, Galluza i niezawodnego Catarelli. Ciekawa fabuła. Jak zwykle świetnie się czyta.
Pokaż mimo toBardzo dobra lektura na wakacyjną podróż po gorącej Polsce. Wcześniej widziałam film, ale książka pokazuje całą historię.
Bardzo dobra lektura na wakacyjną podróż po gorącej Polsce. Wcześniej widziałam film, ale książka pokazuje całą historię.
Pokaż mimo toBardzo pomysłowy włoski kryminał, z sympatycznymi bohaterami o charakterach i zachowaniu stanowiącymi kwintesencję powszechnie znanych stereotypów. Nie przeszkadza to jednak w obserwowaniu jak w morderczym upale, krok po kroku zbliżają się do rozwiązania zagadki.
Bardzo pomysłowy włoski kryminał, z sympatycznymi bohaterami o charakterach i zachowaniu stanowiącymi kwintesencję powszechnie znanych stereotypów. Nie przeszkadza to jednak w obserwowaniu jak w morderczym upale, krok po kroku zbliżają się do rozwiązania zagadki.
Pokaż mimo toCamilleri chyba postanowił spróbować czegoś nowego, bo początek powieści jest dla cyklu o Montalbano dość nietypowy. Potem akcja zmienia tempo, mamy sporo wątków pobocznych, by gdzieś tak w dwóch trzecich przeobrazić się w mocno liniową. I właśnie z tym ostatnim stadium mam największy problem.
Początkowo byłam pozytywnie zaskoczona mimo że nastrój i tematyka szybko stały się jak na mój gust zbyt mroczne, jakby wyjęte z kryminału skandynawskiego. Tego ostatniego wrażenia nie potrafiły nawet zatrzeć liczne opisy upalnego lata. Muszę jednak przyznać, że sugestywnie budowały klimat.
Siłą cyklu o komisarzu Montalbano był fakt, że powtarzające się w każdej powieści motywy, komizm oraz afirmacyjne podejście do życia komisarza sprawiały, że nawet przewidywalna zagadka potrafiła być angażująca. Tutaj jakoś mi tego zabrakło.
Powraca za to motyw pięknej kobiety, i to chyba w najgorszy jak dotąd sposób. Rozumiem, że wątek ten jest kluczowy dla wymowy utworu i stawia skłonność Salvo do działania na własną rękę w nowym świetle, ale jest na tyle mało wiarygodny i przeciągnięty, że wydaje się wynikać z braku pomysłu na bardziej kompleksowe wyjaśnienie intrygi. Na pociechę zostaje nam bardzo malownicza ostatnia scena, której przez kilka godzin po ukończeniu lektury nie potrafiłam wyrzucić z głowy.
Camilleri chyba postanowił spróbować czegoś nowego, bo początek powieści jest dla cyklu o Montalbano dość nietypowy. Potem akcja zmienia tempo, mamy sporo wątków pobocznych, by gdzieś tak w dwóch trzecich przeobrazić się w mocno liniową. I właśnie z tym ostatnim stadium mam największy problem.
więcej Pokaż mimo toPoczątkowo byłam pozytywnie zaskoczona mimo że nastrój i tematyka szybko stały...
Nie wybrałam tej książki przypadkowo. Z tęsknoty za Italią, chciałam choćby na kartkach książki poczuć się znowu w klimacie tego kraju. Nie pomyliłam się. Powieść jest na wskroś włoska. Doskonale oddaje mentalność Włochów i ich specyficzne podejście do życia. Opis funkcjonowania policji na południu Włoch jest zgodny z rzeczywistością (zwłaszcza w sierpniu). Czytanie dialogów, poprzez ich autentyzm, sprawiło mi radość. Prawie słyszałam je wypowiadane w języku włoskim. Powieść polecam zwłaszcza osobom, które - tak jak ja - kochają ten kraj.
Nie wybrałam tej książki przypadkowo. Z tęsknoty za Italią, chciałam choćby na kartkach książki poczuć się znowu w klimacie tego kraju. Nie pomyliłam się. Powieść jest na wskroś włoska. Doskonale oddaje mentalność Włochów i ich specyficzne podejście do życia. Opis funkcjonowania policji na południu Włoch jest zgodny z rzeczywistością (zwłaszcza w sierpniu). Czytanie...
więcej Pokaż mimo to"... tego dnia żar lejący się z nieba zdolny był upiec jaszczurki. Był jak pokaz sztucznych ogni, podczas którego na zakończenie wyrzuca się w niebo race jeszcze barwniejsze, rozpryskujące się jeszcze mocniejszym światłem. Podobnie sierpień w swoich ostatnich chwilach zrzucał z nieba dnie coraz bardziej gorące, coraz mocniej palące żarem."
W taką przeklętą pogodę, kiedy z nieba leje się żar, kiedy noce nie dają wytchnienia, kiedy pot nieustannie oblepia każdy milimetr ciała, komisarz Montalbano prowadzi śledztwo w sprawie śmierci szesnastoletniej Rity, do której doszło sześć lat wcześniej, a której zwłoki przypadkowo zostały odkryte w wynajmowanej przez przyjaciół komisarza willi.
Nie ma tu jakiś spektakularnych zwrotów akcji, nie ma porażających zdarzeń; po prostu przyglądamy się zbieraniu dowodów, przesłuchiwaniu świadków, ustalaniu zdarzeń i ich weryfikacji, snuciu hipotez, typowaniu podejrzanych, a wszystko to jest jakieś takie ... płytkie, bez napięcia, bez dreszczyku emocji. Bohaterowie też nie wzbudzili we mnie specjalnej sympatii, miałam wrażenie, że swoje czynności wykonują bez entuzjazmu, z przymusu, bez tego zacięcia, towarzyszącego rasowym glinom. Może dlatego, że to Włochy i ten wszech obezwładniający sierpniowy żar.
Może jestem nieobiektywna w swojej ocenie, może to wynika z faktu, iż jest to moja pierwsza z 15 książek z cyklu Komisarz Montalbano, jakie przetłumaczono w Polsce. Jednak porównując tę książkę z przeczytaną kilka dni temu "Szkołę na wzgórzu", to powiedzieć trzeba, że to dwa różne światy, jeśli chodzi o powieść kryminalną.
"... tego dnia żar lejący się z nieba zdolny był upiec jaszczurki. Był jak pokaz sztucznych ogni, podczas którego na zakończenie wyrzuca się w niebo race jeszcze barwniejsze, rozpryskujące się jeszcze mocniejszym światłem. Podobnie sierpień w swoich ostatnich chwilach zrzucał z nieba dnie coraz bardziej gorące, coraz mocniej palące żarem."
więcej Pokaż mimo toW taką przeklętą pogodę, kiedy z...
Fajny kryminał. Lubię przygody komisarza Montalbano.
Fajny kryminał. Lubię przygody komisarza Montalbano.
Pokaż mimo toLiczyłem na ciekawie poprowadzoną narrację i wiele wątków akcji, a otrzymałem bardzo przeciętne czytadło.
Liczyłem na ciekawie poprowadzoną narrację i wiele wątków akcji, a otrzymałem bardzo przeciętne czytadło.
Pokaż mimo toTaka Agatha Christie w wersji sycylijskiej. Nie tylko klimat ale i mentalność bohaterów o tym przesądza. Literatura lekka, łatwa i przyjemna przyprawiona odrobiną głębszych przemyśleń na temat natury ludzkiej.
Taka Agatha Christie w wersji sycylijskiej. Nie tylko klimat ale i mentalność bohaterów o tym przesądza. Literatura lekka, łatwa i przyjemna przyprawiona odrobiną głębszych przemyśleń na temat natury ludzkiej.
Pokaż mimo to