Ze światem Kirinyagi spotkałem się po raz pierwszy w zbiorze opowiadań 'Słonie na Neptunie' (the best of Mike Resnick), i już wtedy opowiadania te zrobiły na mnie ogromne wrażenie, teraz nareszcie przeczytałem pełny, zebrany w powieść, chronologiczny zbiór opowiadań ze świata Kirinyagi.

Jeżeli ktoś lubi proste powieści, gdzie białe jest białe, a czarne jest czarne, raczej nie odnajdzie w tej pozycji zbyt wiele dla siebie.

Książka jest pisana z perspektywy mundumugu (szamana), Koriby, przedstawiciela plemienia Kikuju - oecnie część ludności Kenii, który fanatycznie wręcz wierzy w tradycje swego ludu z czasów 'przedeuropejskich'. I książka ta zmusza czytelnika do postawienia bardzo wielu pytań, w tym najważniejszego - o różnicę między prawdą a faktem. O to, czym jest utopia, czym jest tradycja. Jednocześnie pozwala nam poznać świat wierzeń ludu, który również miał kiedyś bogatą kulturę, historię, mitologię, a dziś praktycznie już nie istnieje.

każdy czas, każda idea, wszystko na świecie co jest zmianą bądź te zmiany powoduje ma swoje ofiary.

Tych pierwszych - którzy rzucają się na ideę, i krzewią ją wśród bliskich, a często zostają zrozumieni znacznie później.
Oraz tych drugich, którzy pozostają wierni temu w co wierzą, mimo, iż świat wokół nich się zmienia. W świecie, który zmienił idee ostatni zostają jak skały w otoczeniu którego nie rozumieją, i które nie rozumie ich. Zgadnijcie kim jest Koriba, poznajcie Kirinyagę jego oczami.

Ze światem Kirinyagi spotkałem się po raz pierwszy w zbiorze opowiadań 'Słonie na Neptunie' (the best of Mike Resnick), i już wtedy opowiadania te zrobiły na mnie ogromne wrażenie, teraz nareszcie przeczytałem pełny, zebrany w powieść, chronologiczny zbiór opowiadań ze świata Kirinyagi.

Jeżeli ktoś lubi proste powieści, gdzie białe jest białe, a czarne jest czarne, raczej...