Faktycznie, opowiadania zawarte w tej książce stanowią balsam dla duszy. Przeczytałam również Balsam dla duszy miłośnika kotów. Osobiście mam zarówno kota, jak i psa i nie odważyłabym się wybierać między tymi milusińskimi. Każde daje coś innego swoim ludziom. Faktem jest również, że psiaki są bardziej zależne od ludzi, tym samym mogą się wydawać bardziej wzruszające - ale nie mam pewności, czy to prawda.

Faktycznie, opowiadania zawarte w tej książce stanowią balsam dla duszy. Przeczytałam również Balsam dla duszy miłośnika kotów. Osobiście mam zarówno kota, jak i psa i nie odważyłabym się wybierać między tymi milusińskimi. Każde daje coś innego swoim ludziom. Faktem jest również, że psiaki są bardziej zależne od ludzi, tym samym mogą się wydawać bardziej wzruszające - ale...

Świetna książka opowiadająca o tym jak bardzo wspaniałymi istotami są psy.

Bardzo dobrze jest ją przeczytać jeśli planujesz adopcję psa ale też jeśli już opiekujesz się psem.

Świetna książka opowiadająca o tym jak bardzo wspaniałymi istotami są psy.

Bardzo dobrze jest ją przeczytać jeśli planujesz adopcję psa ale też jeśli już opiekujesz się psem.

Zestaw opowiadań, który miłośników psów poruszy i jeszcze bardziej umocni w ich uczuciach, zaś wszystkich pozostałych być może przekona do (odpowiedzialnego!) posiadania czworonoga. W końcu psy to anioły zesłane na ziemię pod postacią futrzastych stworzeń o mokrym nosie i nieskończonej miłości do nas. Szkoda tylko, że ich ziemska misja trwa tak krótko. :(

Zestaw opowiadań, który miłośników psów poruszy i jeszcze bardziej umocni w ich uczuciach, zaś wszystkich pozostałych być może przekona do (odpowiedzialnego!) posiadania czworonoga. W końcu psy to anioły zesłane na ziemię pod postacią futrzastych stworzeń o mokrym nosie i nieskończonej miłości do nas. Szkoda tylko, że ich ziemska misja trwa tak krótko. :(

Balsam z kotami mam toż i psów nie może mi zabraknąć. Takie samo wydanie zakupiłam. Ludzie listy piszą o swoich milusińskich...szkoda,że u nas nikt nie wpadł na podobny pomysł. Miło czytałoby się o Puszku,Azorku i Morusku w np.Kosmowie czy w Kaliszu. Taki Pikuś czeka na zakręcie na swoją panią,Kasię,która wraca ze szkoły...(historia prawdziwa).

Balsam z kotami mam toż i psów nie może mi zabraknąć. Takie samo wydanie zakupiłam. Ludzie listy piszą o swoich milusińskich...szkoda,że u nas nikt nie wpadł na podobny pomysł. Miło czytałoby się o Puszku,Azorku i Morusku w np.Kosmowie czy w Kaliszu. Taki Pikuś czeka na zakręcie na swoją panią,Kasię,która wraca ze szkoły...(historia prawdziwa).

W tym balsamie dla duszy znajdziemy aż 91 historii, z czego większość liczy sobie średnio 2-3 strony. Wolałabym, gdyby było mniej opowiadań, ale za to dłuższych ;) Niektóre mega chwytają za serducho, pozostałe są po prostu ok. Generalnie fajna lektura dla psiarzy ;)

W tym balsamie dla duszy znajdziemy aż 91 historii, z czego większość liczy sobie średnio 2-3 strony. Wolałabym, gdyby było mniej opowiadań, ale za to dłuższych ;) Niektóre mega chwytają za serducho, pozostałe są po prostu ok. Generalnie fajna lektura dla psiarzy ;)

♥♥♥

♥♥♥

"Nasi idealni towarzysze zawsze mają cztery łapy."
Colette

Ostatnio pisałam o książce dla kociarzy, to nadeszła pora na wielbicieli psów 🐕
Kto z Was ma jakiegoś czteronożnego pupila? U mnie w domu cudny, czarny labrador ze zdjęcia, Bunia kłania się uroczyście 😁🥰

"Balsam dla duszy miłośnika psów" idealnie oddaje stwierdzenie, że "Psy nie są całym naszym życiem, ale czynią nasze życie całością." Nie sposób przejść obojętnie obok tego zbioru historii z życia wziętych. To zarazem śmieszne, napawające radością jak i głębokie i skłaniające do przemyśleń opowieści. Każda z historyjek jest wyjątkowa, bo opowiada o psim przyjacielu. Niejedna z nich wzrusza do łez, ale też napawa nadzieją. Myślę, że każdy kto miał lub też nadal ma psa, wie, że ich przywiązanie (jeśli są kochane) bywa dozgonne. Ważne tylko, abyśmy my ludzie potrafili to w pełni doceniać. To obowiązkowa pozycja dla wszystkich wielbicieli psiaków dużych i małych 🐕

"Nasi idealni towarzysze zawsze mają cztery łapy."
Colette

Ostatnio pisałam o książce dla kociarzy, to nadeszła pora na wielbicieli psów 🐕
Kto z Was ma jakiegoś czteronożnego pupila? U mnie w domu cudny, czarny labrador ze zdjęcia, Bunia kłania się uroczyście 😁🥰

"Balsam dla duszy miłośnika psów" idealnie oddaje stwierdzenie, że "Psy nie są całym naszym życiem, ale czynią...

Stało się mamy pierwszy post w nowym roku😊 Jesteście psiarzami czy kociarzami? Osobiście nie wpisuje się w ten podział, ogólnie lubię wszystkie futerkowce i uważam, że są najlepszą częścią tego, co spotyka człowieka na tym nędznym padole. Za książkę dziękuję @dom_wydawniczy_rebis Balsamów jest mnóstwo, od zwierzaków po nauczycieli, rodziców, nastolatków. Zawsze podchodziłam do nich z dystansem, ale to naprawdę książki godne uwagi. Pieskowy balsam składa się z opowiadań posegregowanych na konkretne rozdziały opisujące np. miłość, wierność, śmierć. Opowiadania są często przelukrowane, ale znając psiaki nie mam wątpliwości, że są prawdziwe. Pokazują ile człowiek może się nauczyć od czworonogów: wierności, przyjaźni, bezinteresowności. Każde z opowiadań wywołuje paletę emocji, od śmiechu i lekkości serca, do łez i bezradności. Jeśli macie pieska w domu może on być zaskoczony Waszą nadmierną aktywnością przytulasków i buziaków😁 U mnie tak było ❤️Bardzo polecam wszystkim miłośnikom zwierząt
~Mimbla

Stało się mamy pierwszy post w nowym roku😊 Jesteście psiarzami czy kociarzami? Osobiście nie wpisuje się w ten podział, ogólnie lubię wszystkie futerkowce i uważam, że są najlepszą częścią tego, co spotyka człowieka na tym nędznym padole. Za książkę dziękuję @dom_wydawniczy_rebis Balsamów jest mnóstwo, od zwierzaków po nauczycieli, rodziców, nastolatków. Zawsze podchodziłam...

Nie jest to dzieło sztuki współczesnej literurty. Jest przegadana i jest wtórna. Składa się z opowiadań o pieskach podzielonych na rozdziały: o miłości, o psach - terapeutach, o psiej śmierci...

Płakałam, jak bóbr. Uwielbiam pieskowe historie i jako psia "mama' nie żałuję, że przeczytałam.

Nie jest to dzieło sztuki współczesnej literurty. Jest przegadana i jest wtórna. Składa się z opowiadań o pieskach podzielonych na rozdziały: o miłości, o psach - terapeutach, o psiej śmierci...

Płakałam, jak bóbr. Uwielbiam pieskowe historie i jako psia "mama' nie żałuję, że przeczytałam.

Przed kilkoma tygodniami otrzymałam dwie perfekcyjne książki, których tytuły od razu skojarzyły mi się z czasami nastoletnimi. Seria „Balsam dla duszy” cieszy się popularnością już od dawna. Pamiętam, że w szkolnej bibliotece można było znaleźć rozmaite wersje tych publikacji — dla nauczycieli, matek, ojców, podróżników, i tak dalej, i tak dalej. Podsumowując, cała masa. Wtedy podchodziłam do tego z przymrużeniem oka, trochę omijając półki wypełnione egzemplarzami. No, ale perspektywy mają to do siebie, iż z wiekiem ulegają zmianom. Tym sposobem trafiłam na nowe wydania „Balsamu dla duszy miłośnika psów i kotów”. Uważam, że obie książki są ze sobą integralne, dlatego postanowiłam napisać jedną recenzję, aby nie powielać swoich opinii. W końcu całość przeczytałam praktycznie równocześnie, niczym powiązane tomy. To była aż za duża dawka przeróżnych emocji, naprawdę!

Od dawna ludzie lubią zasypywać się argumentami w kwestii psiaków i kociaków. Sprawa, oczywiście, dotyczy tego, które zwierzaki są wierniejsze, mądrzejsze, grzeczniejsze… A ja nie będę wybierała żadnej opcji, bo jestem dumną opiekunką (nie przepadam za słowem „właściciel”) dwóch szczekaczek oraz jednej mruczki. Owe trzy dziewczęta towarzyszyły mi w trakcie lektury, troszkę zdziwione nagłym przypływem czułości z mojej strony. Ale pewne uczucia są silniejsze. Obie publikacje aż po brzegi wypełnione są okrutnie wzruszającymi historiami. Momentami zabawnymi, choć ciągle podszytymi ogromną dozą melancholii. Nieustannie odkrywałam dobrze znany fakt, że chyba nie zasłużyliśmy na przyjaźń zwierząt.

Ja wiem, niektórzy uznają te opowieści za mdłe, przelukrowane, za słodkie. Jednak miłośnicy czworonogów wiedzą, że w ich przypadku trudno opierać się przed „wymiotowaniem tęczą”, kolokwialnie rzecz ujmując. Wspomnienia opiekunów zostały okraszone prostym językiem, rozdziały są krótkie, acz treściwe. Mimo nawału imion, sytuacji pewni bohaterowie wyjątkowo tkwią w głowie, u każdego inny, bowiem zdecydowanie uniknięto monotonii. Wszystkie historyjki są oryginalne, specyficzne, po prostu urocze, wbrew kilku smutnym zakończeniom, poprzedzonym wieloma szczęśliwymi latami. Wieloma, ale ciągle niedostatecznymi…

Doskonale rozumiem, że istnieją ludzie, którzy za zwierzętami nie przepadają, choć czasami nawet sami nie wiedzą, gdzie leży problem. I sugeruję podsunąć im jedną z tych pozycji. Może postanowią zmienić utarte zdanie? Zbliżyć się do jakiegoś psa lub kota potrzebującego pomocy? Bo sądzę, iż „Balsam (…)” istotnie nim jest. W oryginale tytuł to „Chicken Soup for the (…) Soul”. A rosoły są rozgrzewające oraz uleczające. Tak, po polsku niektóre rzeczy brzmią gorzej, acz teraz, na jesienną pogodę, pozostanę przy języku angielskim, rekomendując zbiorowe dziełka grupy Becker/Canfield/Hansen/Kline/Shojai. Z okładek spoglądają eleganckie rasowce. A ja gwarantuję, poczytacie też o idealnych mieszańcach!

Możliwe, że jestem totalnym mięczakiem, skoro te niepozorne książeczki aż tak mnie wzruszyły. Ale absolutnie nie wstydzę się swoich łez. Ze strony zwierząt doznałam mnóstwo dobroci, więc z przyjemnością przeczytałam równie piękne historie, zebrane w dwóch uroczych tomach. Jeśli Wy też bezgranicznie kochacie psy i koty, to z pewnością warto sięgnąć po „Balsam dla duszy (…)” — albo podarować komuś, kto potrzebuje podobnych emocji. Osobom zmagającym się ze stratą najlepszego przyjaciela…? Szukającym ukojenia oraz ciepła.

Przed kilkoma tygodniami otrzymałam dwie perfekcyjne książki, których tytuły od razu skojarzyły mi się z czasami nastoletnimi. Seria „Balsam dla duszy” cieszy się popularnością już od dawna. Pamiętam, że w szkolnej bibliotece można było znaleźć rozmaite wersje tych publikacji — dla nauczycieli, matek, ojców, podróżników, i tak dalej, i tak dalej. Podsumowując, cała masa....