W "Królestwie nadziei" autorka skupiła się głownie na relacjach między postaciami, zrzucając na drugi plan draińskie i kharskie zwyczaje, które tak wciągnęły mnie w pierwszej części, lektura przez to odrobinę mi się dłużyła. Mimo to, jest to naprawdę dobra, warta przeczytania pozycja!

W "Królestwie nadziei" autorka skupiła się głownie na relacjach między postaciami, zrzucając na drugi plan draińskie i kharskie zwyczaje, które tak wciągnęły mnie w pierwszej części, lektura przez to odrobinę mi się dłużyła. Mimo to, jest to naprawdę dobra, warta przeczytania pozycja!

Jeszcze lepsza niż poprzednia.Mniej wiejskiego źycia i obrzędów, więcej interakcji między bohaterami.Za każdą z ważniejszych postaci ciągnie się jakaś ciekawa,indywidualna historia.Jest kilka zakochanych par i zdaje się,że żadna nie ma szans na szczęśliwe wspólne życie.To,że są wrogami tworzy wiele komplikacji.Wiele serc zostanie złamanych.Miłosne wątki są ważną częścią historii,ale są poprowadzone mądrze i ciekawie,bez przesytu.Kobiety niczym nie ustępują mężczyznom w tej książce,jest równowaga sił.Każda ze stron na swoje ukryte cele i tajemnice,starają się je sobie wzajemnie wydrzeć.Jestem pod dużym wrażeniem po przeczytaniu tej książki i nie mam żadnych zarzutów.Wszystko mi się w niej podobało.Polecam

Jeszcze lepsza niż poprzednia.Mniej wiejskiego źycia i obrzędów, więcej interakcji między bohaterami.Za każdą z ważniejszych postaci ciągnie się jakaś ciekawa,indywidualna historia.Jest kilka zakochanych par i zdaje się,że żadna nie ma szans na szczęśliwe wspólne życie.To,że są wrogami tworzy wiele komplikacji.Wiele serc zostanie złamanych.Miłosne wątki są ważną częścią...

KRÓLESTWO NADZIEI
Cykl Królowe Kharu, Tom II
Dorota Pasek

Pierwszy tom Cyklu Królowe Kharu zafascynował mnie, chłonęłam tę historię z niesłabnącym zainteresowaniem i ciekawością - pierwszą część uznałam za doskonałą. Przed chwilą przeczytałam ostatnie zdanie drugiego tomu - jak myślicie: podobał mi się?

Nie będę budować tutaj zbędnego napięcia i od razu powiem Wam, że "Królestwo Nadziei" w niczym nie ustępuje doskonałości pierwszej części. Pomimo, że zabrakło efektu zaskoczenia nowością i oryginalnością świata przedstawionego, to nadal pochłaniałam tę opowieść z niesłabnącą ciekawością, z wypiekami na twarzy, z ogromnym przejęciem. Powiem szczerze, że nie spodziewałam się, że dam się aż tyle razy zaskoczyć! Poznając dalsze losy bohaterów wydawało mi się, że wiem w jakim kierunku ta historia podąży, że potrafię ułożyć sobie dalszy jej ciąg, przewidzieć co nieco, aż tu nagle następuje znaczący i rzecz jasna zaskakujący zwrot akcji, a mnie dopadał szok, zdziwienie i jeszcze bardziej byłam zaintrygowana całą historią.

"Królestwo Nadziei" utrzymane jest w podobnym tonie, co pierwszy tom - jakby w ogóle nie było podziału między nimi, jakby książka nie była rozdzielona. Mamy zatem tutaj do czynienia z troską o detale, poświęcanie uwagi bohaterom, niespieszne, lecz trzymającą w nieustannym napięciu akcją. Poza tym wysoki poziom stylu wypowiedzi i języka został również zachowany.

Drugi tom Cyklu Krolowe Kharu skupią się przede wszystkim na ukazaniu złożoności relacji między bohaterami oraz pogłębieniu kreacji wszystkich postaci. Dodam, że wspomniane relacje są bardzo trudne, uwarunkowane mnóstwem czynników i wręcz nabrzmiałe od emocji, a tym samym sprawiają wrażenie prawdziwych, naturalnych, autentycznych.

Góra rozpaczy, morze cierpienia, oceany smutku i szereg osobistych tragedii oraz traum - to zastałam w drugiej części opowieści. A wszystko to łączy się niedostrzegalną lecz trwałą nicią z sytuacją ogółu - polityczną i społeczną. Niebywała siła i moc przeróżnych emocji zawładnęła bohaterami oraz mną, jako niemym świadkiem ich losów.  A wszystko takie intensywne, głębokie....

"Królestwo Nadziei" to świetna, przepełniona emocjami, mrocznymi zdarzeniami i splątanymi losami bohaterów kontynuacja, która zachowała piękno oraz poziom pierwszej części. Jestem ciekawa, co też zastanę w finałowej części!?

#Książki #królestwonadziei #królowekharu #dorotapasek #wydawnictwozyskiska

KRÓLESTWO NADZIEI
Cykl Królowe Kharu, Tom II
Dorota Pasek

Pierwszy tom Cyklu Królowe Kharu zafascynował mnie, chłonęłam tę historię z niesłabnącym zainteresowaniem i ciekawością - pierwszą część uznałam za doskonałą. Przed chwilą przeczytałam ostatnie zdanie drugiego tomu - jak myślicie: podobał mi się?

Nie będę budować tutaj zbędnego napięcia i od razu powiem Wam, że...

Królestwo Nadziei to drugi tom cyklu Królowe Kharu Doroty Pasek, który ponownie od pierwszych stron wciągnął mnie w swój magiczny świat. Po lekturze tego tomu śmiało mogę powiedzieć, że Alabastrowe Panny ze swoimi malowniczymi krajobrazami, niemal sielskim trybem życia i barwnymi opisami uczuć i relacji, to był zaledwie wstęp, bardzo dobry wstęp, do bogatej, wielowarstwowej historii.

Choć po Królestwo Nadziei sięgnęłam od razu po przeczytaniu tomu pierwszego, to z rozrzewnieniem wspominam ponowne spotkanie z Drainkami i Kharami. Nie ukrywam też, że ta część podobała mi się bardziej. To wciąż historia o relacjach, walce o siebie i swój naród, ale odniosłam wrażenie, że wszystko jest tu bardziej zintensyfikowane – uczucia bohaterów i relacje między nimi, akcja powieści, a nawet obraz wojny, niezwykle brutalnie obnoszącej się z Przewodniczkami.

W tomie drugim Dorota Pasek po raz kolejny pokazuje, że ma pomysł zarówno na fabułę jak i bohaterów i po mistrzowsku go realizuje. Relacje między bohaterami ewaluują, wiele jest tu nieoczekiwanych zwrotów akcji, które dosłownie rozszarpują serce na strzępy. Bohaterowie ulegają porywom serca, dokonują trudnych wyborów, które mogą zniszczyć zarówno jeden jak i drugi świat. I właśnie nimi stoi ta seria – bohaterami. Wciąż jestem pod wrażeniem ich charyzmatycznych kreacji, tego jak skomplikowanymi i wielowymiarowymi są tworami.

Świat przedstawiony w tej serii wciąż mnie zachwyca, mami kolorami, przyciąga i pochłania. W porównaniu do innych książek gatunku nie ma tu zbyt wiele akcji, a jeśli już się pojawia, to rozwija się bardzo niespiesznie, nie zmienia to jednak faktu, że książka jest dla mnie nieodkładalna. Chłonę emocje bohaterów jak gąbka, żyję i oddycham nimi, nie mogę się oderwać, a jak już to zrobię i tak nie myślę o niczym innym.

Królowe Kharu, to seria jakich mało na rynku fantastyki, a szkoda. Nietypowa fabuła i namiętni bohaterowie sprawiają, że książka posiada wszystko to, czego oczekuję od dobrej lektury tego gatunku i wzmaga mój apetyt na więcej. Potrzebuję więcej Kharów, więcej Drainek, więcej, więcej, więcej.

Królestwo Nadziei to drugi tom cyklu Królowe Kharu Doroty Pasek, który ponownie od pierwszych stron wciągnął mnie w swój magiczny świat. Po lekturze tego tomu śmiało mogę powiedzieć, że Alabastrowe Panny ze swoimi malowniczymi krajobrazami, niemal sielskim trybem życia i barwnymi opisami uczuć i relacji, to był zaledwie wstęp, bardzo dobry wstęp, do bogatej, wielowarstwowej...

Znakomita seria. Obyczajowe Fantasy. Nigdy jeszcze nie czytałam takiego mariażu gatunków i to spotkanie było naprawdę interesujące. Czekam niecierpliwie na kolejną część/części. ta seria to dobitny dowód - kolejny - na to, że Polacy świetnie rozumieją gatunek. Polska proza fantasy w niczym nie jest gorsza od zagranicznej.

Znakomita seria. Obyczajowe Fantasy. Nigdy jeszcze nie czytałam takiego mariażu gatunków i to spotkanie było naprawdę interesujące. Czekam niecierpliwie na kolejną część/części. ta seria to dobitny dowód - kolejny - na to, że Polacy świetnie rozumieją gatunek. Polska proza fantasy w niczym nie jest gorsza od zagranicznej.

"Królestwo Nadziei" to druga część cyklu Królowych Kharu.
Pierwsza część, "Alabastrowe panny" była trochę obyczajowa, życie płynęło dość spokojnie, dużo było opisów postaci, przyrody, miejsc. Druga część, czyli "Królestwo nadziei" obfitowała w nieustanną akcję, aż momentami było jej za dużo, i tęskniłam za sielskimi opisami wsi i zimowych krajobrazów z poprzedniej części! Mam wrażenie, że ta część jest, w porównaniu do pierwszej, dość brutalna. Bohaterów spotyka dużo zła i przykrych wydarzeń, szczególnie kobietom dzieje się dużo krzywdy, aż przykro było to czytać.
Poważnie "obawiam się", co autorka zaprezentuje w następnym tomie! :D Moje wrażenia z lektury są jak najbardziej pozytywne, chętnie sięgnę po następne tomy. Jak już mówiłam z okazji recenzji pierwszego tomu, bardzo podoba mi się wykreowany przez Dorotę Pasek oryginalny świat, sama postać Sinki i innych Przewodniczek.

"Królestwo Nadziei" to druga część cyklu Królowych Kharu.
Pierwsza część, "Alabastrowe panny" była trochę obyczajowa, życie płynęło dość spokojnie, dużo było opisów postaci, przyrody, miejsc. Druga część, czyli "Królestwo nadziei" obfitowała w nieustanną akcję, aż momentami było jej za dużo, i tęskniłam za sielskimi opisami wsi i zimowych krajobrazów z poprzedniej części!...

Królestwo Nadziei to drugi tom trylogii Królowe Kharu, napisanej przez Dorotę Pasek.

Po sprzeciwieniu się rozkazowi Khabena, Przewodniczki muszą ponieść surową karę. Mimo sympatii, która tworzy się między nacjami, kobiety zmuszone są do zapłacenia ceny za swoje jawne wystąpienie przeciwko rozkazom Głównego Dowódcy Wojsk. Tajemnicze poszukiwania Kharów trwają, a napływające z ich górskiej ojczyzny wiadomości powodują tylko wzrost napięcia.

Ta część jest moim zdaniem zdecydowanie odważniejsza niż poprzednia. Pierwszy tom posłużył autorce jako głębsze wprowadzenie do świata, kiedy mogliśmy dobrze poznać bohaterów i prawa rządzące obiema nacjami, tutaj natomiast mogła w pełni rozwinąć skrzydła. Akcja jest nie tylko bardziej wartka, ale i bardziej skomplikowana. Widzimy nie tylko rozwijające się problemy między Drainami a Kharami w Agneis, które wydawało się być ostoją spokoju, ale również wewnątrz samych nacji. Ten obraz relacji jest jedyny w swoim rodzaju i robi ogromne wrażenie - to taki wyróżnik tej serii, który z pewnością na długo zapamiętam.

Tym jednak co jest najważniejsze w tej serii są bohaterowie, którzy prezentują pełną gamę rozmaitych osobowości. Moim zdaniem tak dobra kreacja tylu różnych postaci przy stosunkowo niedługich tomach zasługuje na najwyższą notę. Bohaterowie są skomplikowani i często ciężko z pełnym przekonaniem określić czy są dobzi, czy źli. Sposób argumentacji ich posunięć jest racjonalny, nawet w momentach, kiedy ciężko się pogodzić z rozwojem akcji w dany sposób. Niekiedy śledzimy również ich psychikę, co tylko potwierdza, że nie są to jednowymiarowe postaci.

Świat w tej serii przyciąga i ciężko się od niego oderwać. Mimo niekiedy wolniejszej akcji w porównaniu do innych książek, obserwowanie problemów między różnymi bohaterami, ich życia codziennego i rozmaitych obyczajów jest na tyle interesujące, że odłożenie tej książki w moim przypadku nie było możliwe.

Nie mogę doczekać się trzeciego tomu i żałuję, że ta seria nie jest bardziej znana, bo zdecydowanie zasługuje na większą popularność. Rozmach i kunszt pióra Doroty Pasek w połączeniu z oryginalnym pomysłem na świat i przekonującymi bohaterami, daje mieszankę, której ciężko nie polubić.

Królestwo Nadziei to drugi tom trylogii Królowe Kharu, napisanej przez Dorotę Pasek.

Po sprzeciwieniu się rozkazowi Khabena, Przewodniczki muszą ponieść surową karę. Mimo sympatii, która tworzy się między nacjami, kobiety zmuszone są do zapłacenia ceny za swoje jawne wystąpienie przeciwko rozkazom Głównego Dowódcy Wojsk. Tajemnicze poszukiwania Kharów trwają, a napływające...

Dziś przychodzę do Was z recenzją kontynuacji serii "Królowe Kharu" autorstwa Doroty Pasek. Część pierwsza, czyli „Alabastrowe panny”, zrobiła na mnie duże wrażenie, a zakończenie książki pozostawiło mnie z takim ogromem pytań, że nie mogłam doczekać się kolejnego tomu. Aż w końcu nadeszlo "Królestwo nadziei"! Losy Sinki i Khabena rozpoczynają się w miejscu, w którym zakończyły się "Alabastrowe panny". Dość niespodziewane wydarzenie zakłóca pokój, jaki Przewodniczki zawarły z kharskimi wojownikami. Do domu Agneis wkrada się chaos i niepokój, ponieważ nie wiadomo, komu można wierzyć, a kto jest zdrajcą. A gdy pojawia się wróg Khabena, niejaki Garloth, i okazuje się, że to od Sinki zależy, jak dalej potoczą się losy wszystkich, wtedy dopiero zaczyna się dziać. Akcji w tej części jest o wiele więcej niż w pierwszym tomie, ale i tak nie jest to jakaś pędząca na zabój machina wydarzeń. Autorka skupia swoją uwagę głównie na bohaterach, na ich relacjach między sobą, na ich doskonale ukazanych przemianach. Wszytkie postaci są znakomicie stworzone i każda z nich ma swoją bardzo ważną rolę w tej historii. Drugi tom cyklu to zdecydowanie emocjonująca, wciągająca i bardzo interesująca powieść, od której nie można się oderwać. A zakończenie... oj, nie podobało mi się... Mam więc nadzieję, że to nie koniec historii i że autorka napisze trzecią część serii. Jeśli tak się nie stanie, to będę bardzo, ale to bardzo zasmucona. 😔

Dziś przychodzę do Was z recenzją kontynuacji serii "Królowe Kharu" autorstwa Doroty Pasek. Część pierwsza, czyli „Alabastrowe panny”, zrobiła na mnie duże wrażenie, a zakończenie książki pozostawiło mnie z takim ogromem pytań, że nie mogłam doczekać się kolejnego tomu. Aż w końcu nadeszlo "Królestwo nadziei"! Losy Sinki i Khabena rozpoczynają się w miejscu, w którym...

Jakoś tak wyszło , że ostatnio czytałam drugie tomy serii , a to bywa problematyczne , bo nie zawsze dorównuje on poziomem pierwszemu . Na szczęście w przypadku " Królestwa Nadziei " mogę zaprzeczyć " syndromowi kontynuacji " Ta powieść jest jeszcze lepsza niż " Alabastrowe Panny " 🔥😄🔥 Bohaterów czekają ciężkie chwile , ale i szczęśliwe momenty , a jako czytelnik przeżywałam emocje razem z nimi . Mamy tu świetne połączenie fantastyki i powieści obyczajowej. Widzę tylko jeden mankament - po takim zakończeniu chciałoby się od razu po trzeci tom siegnąć , a tu trzeba czekać 🙈😅

Jakoś tak wyszło , że ostatnio czytałam drugie tomy serii , a to bywa problematyczne , bo nie zawsze dorównuje on poziomem pierwszemu . Na szczęście w przypadku " Królestwa Nadziei " mogę zaprzeczyć " syndromowi kontynuacji " Ta powieść jest jeszcze lepsza niż " Alabastrowe Panny " 🔥😄🔥 Bohaterów czekają ciężkie chwile , ale i szczęśliwe momenty , a jako czytelnik...

Lubię takie obyczajowe fantasy.

Lubię takie obyczajowe fantasy.