Książka zawiera trochę ciekawostek oraz osobistych przemyśleń i spostrzeżeń autora, człowieka z zachodu zafascynowanego kulturą Japońską. Jednak odniosłem wrażenie że była "pisana na kolanie"

Książka zawiera trochę ciekawostek oraz osobistych przemyśleń i spostrzeżeń autora, człowieka z zachodu zafascynowanego kulturą Japońską. Jednak odniosłem wrażenie że była "pisana na kolanie"

Autor wykorzystując własne doświadczenia przybliża kulturę i mentalność Japończyków. Książka lekka, szybka, z paroma wskazówkami, ale jednak zbyt mało, żeby odnieść wrażenie, że po przeczytaniu może być "długo i szczęśliwie".

Autor wykorzystując własne doświadczenia przybliża kulturę i mentalność Japończyków. Książka lekka, szybka, z paroma wskazówkami, ale jednak zbyt mało, żeby odnieść wrażenie, że po przeczytaniu może być "długo i szczęśliwie".

Bardziej dla zainteresowanych osobistymi opowiesciami autora z podróży do Japonii niż dla poszukujących rad czy psychologicznych badań.

Bardziej dla zainteresowanych osobistymi opowiesciami autora z podróży do Japonii niż dla poszukujących rad czy psychologicznych badań.

Spojrzenie na Japonię, całkiem ciekawe ale trochę zbyt chaotyczne i chyba zbyt osobiste.

Spojrzenie na Japonię, całkiem ciekawe ale trochę zbyt chaotyczne i chyba zbyt osobiste.

Ciekawa aczkolwiek nie wpływająca znacząco na mój pomysł na długie i szczęśliwe życie na co trochę liczyłam.

Ciekawa aczkolwiek nie wpływająca znacząco na mój pomysł na długie i szczęśliwe życie na co trochę liczyłam.

Taka sobie niestety. Misz-masz ciekawostek z obserwacji japońskich zwyczajów podlany dozą paternalistycznego, stereotypowego podejścia "pana z Zachodu spotykającego mistyczny Wschód". Nieco mało strawne jak dla mnie.

Taka sobie niestety. Misz-masz ciekawostek z obserwacji japońskich zwyczajów podlany dozą paternalistycznego, stereotypowego podejścia "pana z Zachodu spotykającego mistyczny Wschód". Nieco mało strawne jak dla mnie.

Nie jest to poradnik, tylko ujmujące studium kultury japońskiej i zachowań Japończyków. Polecam! ;)

Nie jest to poradnik, tylko ujmujące studium kultury japońskiej i zachowań Japończyków. Polecam! ;)

Powiem szczerze, że moim pierwszy odruchem było rozłożyć tę książkę na czynniki pierwsze i wygarnąć jej wszystkie bzdury, zdanie po zdaniu. Ale tak naprawdę byłoby to obciążające zajęcie, choć zapewne by się podobało. Zastanowiłam się zatem dla przekory, do czego może się przydać ta książka i doszłam do wniosku, że możemy ją wykorzystać ku nauce i przestrodze. Okazuje się, ze takie poradniki mogą nas wiele nauczyć – może nie japońskiej sztuki akceptacji, ale na pewno uważności i dobrych postaw wobec innych krajów.

To nie jest tak, że rzeczy, które proponuje Haas, są całkiem bezsensowne. Bo akceptacja jest bardzo ważnym elementem mentalności Japończyków. W książce zaś jest też na pewno sporo japońskich zwyczajów i pojęć, które będą dla osób zupełnie niezaznajomionych z Japonią nowe i interesujące. Można sobie zebrać ciekawy słowniczek, bo te pojęcia rzeczywiście funkcjonują wśród Japończyków (choć nie zawsze takim ciągiem przyczynowo-skutkowym, jaki oferuje autor). Książka ta może także posłużyć jako taki starter do dalszych poszukiwań, gdy zaciekawi nas jakieś pojęcie przytaczane przez autora.

Ale na sto procent nie należy go traktować jako ostateczne źródło wiedzy. Bo musimy cały czas mieć z tyłu głowy, że pisze do nas biały pan w średnim wieku, który przygląda się japońskiej kulturze z lekkim pobłażaniem, jak ciekawemu okazowi egzotycznego motyla w swojej kolekcji. Dziwuje się japońskim „wynalazkom” typu grzeczność, uważność, nastawienie na grupę, by potem i tak wrócić do swojej zachodniej mentalności z samozadowoleniem, że dotknęło się tego „mistycznego Wschodu” i aż tyle się z niego wyniosło (ignorując kontekst kulturowy czy znaczenie danych zwyczajów).

Oczywiście nie ma nic złego w przekonaniu, że jak będziesz odczuwać wewnętrzny spokój i będziesz miała dobre samopoczucie, to na pewno przyjdzie ci z większą łatwością akceptować te mniej fortunne momenty w twoim życiu. To straszny truizm, który został opakowany w atrakcyjne japońskie słowa i dziwną, znikąd wyjętą filozofię, która z Japonią nijak się nie ma. Żeby wdrażać takie rozwiązania do swojego życia, wcale nie trzeba w to mieszać Japończyków. Bardzo nie fajnie jest traktowanie Japonii z góry, wybieranie sobie tylko kilka aspektów, które nam się spodobały, i podanie ich jako wymyśloną przez siebie filozofię.

Nie krytykuję, jeśli takie poradniki lubicie i znajdujecie w nich coś dla siebie, co poprawia Wam codzienność - super! Wręcz zachęcam, żeby poznawać przeróżne postawy i światopoglądy. Warto jednak wyposażyć się w krytycyzm i wiedzę, by nie przejąć takiej szkodliwej postawy.

Więcej o problemach, które miałam z tą książką na blogu: https://azjatyckapolka.wordpress.com/2021/05/13/dlugo-i-szczesliwie-japonska-sztuka-akceptacji/

Powiem szczerze, że moim pierwszy odruchem było rozłożyć tę książkę na czynniki pierwsze i wygarnąć jej wszystkie bzdury, zdanie po zdaniu. Ale tak naprawdę byłoby to obciążające zajęcie, choć zapewne by się podobało. Zastanowiłam się zatem dla przekory, do czego może się przydać ta książka i doszłam do wniosku, że możemy ją wykorzystać ku nauce i przestrodze. Okazuje się,...

Książka warta polecenia - spodziewałem się zupełnie czego innego - nie jest to poradnik typu "jak żyć" lecz bardzo obiektywna analiza kultury życia współczesnej Japonii. Polecam

Książka warta polecenia - spodziewałem się zupełnie czego innego - nie jest to poradnik typu "jak żyć" lecz bardzo obiektywna analiza kultury życia współczesnej Japonii. Polecam

Ciekawe spojrzenie na mentalność, kulturę oraz wartości wyznawane przez Japończyków. Warto przeczytać.

Ciekawe spojrzenie na mentalność, kulturę oraz wartości wyznawane przez Japończyków. Warto przeczytać.