Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Mój stosunek do tej części jest raczej ambiwalentny, ponieważ na plus zasługuje główny zarys fabuły, który bardzo mi się spodobał, podobnie jak postać Graysona i jego relacje z Thunderheadem oraz coraz większe szaleństwo Goddorta. Neal Shusterman zwrócił uwagę w tej historii na cechy typowo ludzkie, takie jak żądza władzy, nadzieja, wiara, miłość i troska o najbliższych, zmuszając do zastanowienia się nad granicą humanizmu. Najbardziej poruszyło mnie porównanie człowieka do naczynia, które będzie tym, czym je napełnimy.

To, co mi się nie spodobało, to ciągnący się początek i trochę chaotyczne przeskakiwanie po wątkach pobocznych zdarzeń. Miałem wrażenie, że autor bardziej skupił się na niebinarnej płciowości Jerico i bezsensownych dialogach wyjaśniających jego punkt widzenia, które swoją drogą nic nie wnosiły do fabuły, niż na wątkach Rowana, które były pisane jakby na siłę, aby przypomnieć czytelnikowi, że gdzieś tam jest i żyje.

Pod koniec książki fabuła nabiera tempa i pobudza wyobraźnię, jednak sam finał już niekoniecznie, jak dla mnie, zbyt banalny i naiwny.

Mój stosunek do tej części jest raczej ambiwalentny, ponieważ na plus zasługuje główny zarys fabuły, który bardzo mi się spodobał, podobnie jak postać Graysona i jego relacje z Thunderheadem oraz coraz większe szaleństwo Goddorta. Neal Shusterman zwrócił uwagę w tej historii na cechy typowo ludzkie, takie jak żądza władzy, nadzieja, wiara, miłość i troska o najbliższych,...

Książka ciekawa skłaniająca do refleksji nad swoim życiem i spojrzeniem wgłąb siebie.

Książka ciekawa skłaniająca do refleksji nad swoim życiem i spojrzeniem wgłąb siebie.

Ciekawa i warta przeczytania, biorąc pod uwagę rozwój technologii i kierunek, w którym obecnie zmierza świat, problemy z którymi borykają się bohaterowie tej publikacji, będą dotyczyć coraz to większej grupy ludzi.

Książka przywołała kilka wspomnień moich rozterek i myśli, które sam niejednokrotnie przeżywałem 20 lat temu, zanim poznałem swoją żonę. Trochę przerażające jest to, że w tamtym czasie dołączając do tej społeczności mógłbym utwierdzać się w przekonaniu, że nic się nie da zmienić i coraz bardziej się marginalizować od życia. Bycie członkiem tej społeczności z jednej strony jest swego rodzaju wsparciem, że nie jesteś sam ze swoimi problemami, a jednocześnie samonapędzający się kołem i katem, który na każdym kroku daje ci do zrozumienia, że jesteś "Przegrywem"

Ciekawa i warta przeczytania, biorąc pod uwagę rozwój technologii i kierunek, w którym obecnie zmierza świat, problemy z którymi borykają się bohaterowie tej publikacji, będą dotyczyć coraz to większej grupy ludzi.

Książka przywołała kilka wspomnień moich rozterek i myśli, które sam niejednokrotnie przeżywałem 20 lat temu, zanim poznałem swoją żonę. Trochę przerażające...