Lekki kryminał z bardzo sympatycznym głównym bohaterem.
Łatwo jest go polubić i cieszyć się jego sukcesami i trzymać kciuki żeby mu się udało. To taki taki bohater w stylu "jedyny sprawiedliwy" ale w bardzo, bardzo złagodzonej wersji.
Pomimo, że nie jest to oczywiście książka dla dzieci, to jednak trochę robi wrażenie kina familijnego, bo wszyscy są tacy oczywiści to znaczy biali lub czarni. Mało tutaj szarości czy nie-oczywistości.

Ta książka to taki mix sensacji, thrillera prawniczego i obyczajówki, przy czym miejscami jest mocno przegadana i naiwna.
Ale nadaje się całkiem dobrze do posłuchania przy sprzątaniu czy gotowaniu .
Tym bardziej, ze zdań jest raczej za dużo niż za mało, wszystko jest bardzo dokładnie wyjaśnione -więc nie ma obawy, że coś akurat umknie, bo pies zaszczeka czy garnek spadnie i się kilku zdań nie usłyszy,

Lekki kryminał z bardzo sympatycznym głównym bohaterem.
Łatwo jest go polubić i cieszyć się jego sukcesami i trzymać kciuki żeby mu się udało. To taki taki bohater w stylu "jedyny sprawiedliwy" ale w bardzo, bardzo złagodzonej wersji.
Pomimo, że nie jest to oczywiście książka dla dzieci, to jednak trochę robi wrażenie kina familijnego, bo wszyscy są tacy oczywiści to...

Moi Drodzy
➡️Co może być najgorszego w karierze detektywa-policjanta? Na wskroś uczciwego, prawego, który całe życie poświęcił ściganiu przestępców? Ano może to być podejrzenie, że 30 lat temu popełnił błąd i wpakował za kraty do celi śmierci niewinnego. Tylko że Bosch wie, że gość nie był niewinny. Wie, że był winny jak jasna cholera. Tylko że musi to ponownie udowodnić. Jak widzicie tradycyjnie już w książce są dwa wątki: główny i poboczny.
➡️Powiedzmy sobie wprost - Connelly trzyma formę, a zatem i Bosch trzyma formę. Będąc w zasadzie emerytem ma co najmniej tyle roboty, ile miał dawniej, pracując w policji LA. A nie ma już takich środków. Pracuje na malutkim posterunku (wspominałem o tym zdaje się w mojej recenzji poprzedniej części przygód Boscha).
➡️Wspaniale jest starzeć się z Harrym przez te wszystkie tomy jego policyjnej i detektywistycznej kariery. To niesamowite, że ten gość, narażony na miliony pokus, wystawiany na tysiące prób nadal pozostaje lojalny, uczciwy i prawdomówny. I to wcale nie jest naiwne, patetyczne i nadmuchane, gdyż Connelly ma dar - dar, który pozwala mu wszystko przedstawić w taki sposób, że bez wahania w to uwierzycie. Myślę, że są jeszcze tacy ludzie, tacy policjanci jak Bosch, ale to gatunek na wymarciu.
➡️Rodzina, a w zasadzie córka jest dla niego najważniejsza. Zrobi wszystko, żeby ustrzec ją od zła tego świata, ale nie polega to na wkładaniu jej pod klosz. Absolutnie nie. Zdaje sobie sprawę, że młoda musi być gotowa na to, że świat jest podły, mroczny i podszyty kłamstwem i tchórzostwem. No i młoda już studiuje. To nie dziecko, to dorosła panna. Dogadują się jak ojciec z córką najlepiej potrafią. Zdarzają się wpadki, zdarzają awantury i nieporozumienia, ale przechodzą przez to.
➡️Ta seria, od pewnego momentu (być może zupełnie niechcący) to pochwała rodziny i więzów rodzinnych, także rodziny niepełnej, z którą mamy tutaj do czynienia. Niestety czas mija, córka uczy się w innym mieście, widują się coraz rzadziej, są to głównie rozmowy przez telefon.
➡️Mads jest bardzo niezależna. I w książkach o Boschu jest jej coraz mniej. Szkoda. Ale wystarczy jedna, jedyna scena, a właściwie kilka nagranych wiadomości, żebyście zobaczyli, co łączy Boscha i jego córkę.
➡️Wątek kryminalny jak zawsze jest świetny. Connelly od tylu już lat i tomów utrzymuje historię życia i spraw kryminalnych Boscha na bardzo wysokim poziomie, co jest rzadko spotykane w tak długich seriach. Oczywiście zdarzają się książki słabsze, ale nawet one wyrastają ponad kryminalną przeciętność, serwowaną nam przez innych autorów. Historia przekrętu z materiałem DNA (wątek poboczny) - rewelacja.
➡️Fałszywe recepty, handel opiatami, środkami przeciwbólowymi, gigantyczne pieniądze, apteki wplątane w całą aferę, absolutna bezwzględność mafijna, praca pod przykrywką - to wszystko Connelly pokazuje jak na dłoni, logicznie, klarownie i absolutnie realnie. Przede wszystkim niesamowicie zajmująco i ciekawie. To nie jest wydumana sprawa psychopatycznego mordercy wieszającego króliczki wielkanocne na strunach od fortepianu - to jest rzeczywiste, prawdziwe i opisuje istniejący proceder. Dodam - proceder nie do opanowania.
➡️Przy okazji - nie tak dawno pojawił się już ostatni sezon genialnego serialu "Bosch", właśnie na podstawie książek Connelly'ego - bardzo nad tym ubolewam, ale nic co dobre nie trwa wiecznie. To właśnie na podstawie niniejszej książki został nakręcony jeden z sezonów "Boscha" i był naprawdę świetny! Przyznaję - to chyba jedyny, a już na pewno jeden z nielicznych seriali, które oglądałem dwa razy 😁 Na marginesie - akcja w samolocie zarówno w książce jak i w serialu to petarda! Adrenalina w najczystszej postaci.
➡️Co jeszcze mi się podoba w Boschu (między innymi ma się rozumieć) - ano to, że potrafi nadawać swoim sprawom odpowiednie priorytety. Wie doskonale, że kilka rzeczy robionych jednocześnie to kilka rzeczy spieprzonych. Oczywista, czasem nie ma innego wyjścia, ale to powinien być wyjątek a nie reguła.
I to właśnie czyni Harry - wybiera to, co jest najważniejsze i do tego rzuca wszystkie siły, środki i zasoby. Bez względu na to, co myślą biurokraci, urzędasy i niejednokrotnie przełożeni 😉 Jak się domyślacie, z tymi ostatnimi nierzadko był i jest na bakier.
➡️"Jeszcze jedno. Nigdy nie wystawiłbym swojego partnera na odstrzał. Nawet zmarłego."
To kolejna cecha charakteru Boscha, którą szanuję i dzięki której jest jednym z moich ulubionych bohaterów książkowych - bezwględna lojalność wobec przyjaciół. Możesz być pewny, że Harry cię nie wystawi, nie wykopie dołka, nie zostawi w piachu. To właśnie Bosch, człowiek niedzisiejszy, człowiek minionej epoki, dawnych czasów.
➡️Connelly jak zawsze pisze znakomitym, łatwo przyswajalnym językiem. Mimo tego, że specyfika pracy policji narzuca pewne charakterystyczne zwroty czy sformułowania - wszystko jest jasne i klarowne (o ile takie ma być). Jego książki czyta się rewelacyjnie, klimat pracy policji jest namacalny, zmagania z kryminalistami, gangami - niesamowicie rzeczywiste.
➡️W tych książkach nie brak przemocy i to mocnej przemocy. Tylko że nie jest to przemoc w stylu dajmy na to Chrisa Cartera, chwilami bardzo nierzeczywista i mocno udziwniona (bardzo lubię Cartera, żeby nie było). Tutaj mamy przemoc bardzo prawdziwą, akcja - reakcja, strzał w głowę, strzał w odbyt, łuski na podłodze, kałuża krwi, kominiarki na głowie, syreny policyjne, śledztwo.
➡️To się wydaje momentami wręcz kliniczne, jak nagranie z telewizji przemysłowej oglądane na ekranie komputera. Cholernie rzeczywiste. Oczywiście przez te wszystkie lata nie zabrakło też psychopatów naprawdę dużego kalibru, ale styl Connelly'ego wyróżnia go z tłumu - to nie są zbrodnie, które mają miejsce tylko w książkach. One najwyraźniej zdarzyły się/mogły/mogą się zdarzyć w rzeczywistości, a jak sam Connelly mówi - ma bardzo dobre układy z siłami policyjnymi 🙂
➡️To już kolejna książka z Boschem, którą oceniam wysoko - a mianowicie na 8,5/10 i jeśli nie mieliście okazji poznać jeszcze tego twardego gościa - koniecznie to zróbcie. A jeśli już go znacie - zdecydowanie kontynuujcie znajomość. Ale radzę czytać od początku, gdyż na przestrzeni tych lat wydarzyło się trochę w życiu Harry’ego i lepiej poczujecie klimat, jeśli zachowacie chronologię przewidzianą przez pisarza 🙂
➡️Mówię z pełną odpowiedzialnością - to najlepsza seria kryminalna, jaką czytałem, dojrzała, z nerwem, z logiką, z akcją, z niesamowitymi postaciami i tak cholernie prawdziwa.
PS. Finalna rozprawa sądowa - och ach, Grisham niech się schowa 😁

Moi Drodzy
➡️Co może być najgorszego w karierze detektywa-policjanta? Na wskroś uczciwego, prawego, który całe życie poświęcił ściganiu przestępców? Ano może to być podejrzenie, że 30 lat temu popełnił błąd i wpakował za kraty do celi śmierci niewinnego. Tylko że Bosch wie, że gość nie był niewinny. Wie, że był winny jak jasna cholera. Tylko że musi to ponownie udowodnić....

Oczywiście jak zawsze. Tylko nie jestem pewien czy nie jeszcze trudniejsze w przyswojeniu wątków, ludzi, pomysłów...

Oczywiście jak zawsze. Tylko nie jestem pewien czy nie jeszcze trudniejsze w przyswojeniu wątków, ludzi, pomysłów...

Kolejny Harry, tym razem Bosch, ale też detektyw.

Klasyczny kryminał, prawie jak w dawnym stylu. Nieśpieszne tempo, brak krwawych opisów jatek, główny bohater w niemłodym już wieku. Wszystko jednak się spina w ciekawą całość. Czyta się z zainteresowaniem. Tym bardziej iż napisana jest naprawdę na wysokim poziomie.

Kolejny Harry, tym razem Bosch, ale też detektyw.

Klasyczny kryminał, prawie jak w dawnym stylu. Nieśpieszne tempo, brak krwawych opisów jatek, główny bohater w niemłodym już wieku. Wszystko jednak się spina w ciekawą całość. Czyta się z zainteresowaniem. Tym bardziej iż napisana jest naprawdę na wysokim poziomie.

Do niedawna nie znałem twórczości Michaela Connelly'ego , recenzji jego książek na forum LC też jest niewiele , a szkoda bo to autor , który jest wart zainteresowania . "Dwa rodzaje prawdy" to , jak inne tomy cyklu , niemal klasyczny kryminał . Autor opowiada ciekawą historię śledztwa prowadzonego przez swojego "seryjnego" bohatera - detektywa Harrego Boscha . Tym razem sprawa dotyczy handlu środkami odurzającymi pozyskiwanymi za pomocą fałszowania recept . Są też morderstwa , zorganizowana grupa przestępcza , sceny walki i przemocy , ale ważniejsze jest to czego nie ma . Nie ma : naturalistycznych opisów zbrodni , brutalizmu i epatowania czytelników złem . Oczywiście w kryminale nie można uniknąć opisów zbrodni , ale Connelly ogranicza je do koniecznego minimum . Jest też drugi , toczący się równolegle wątek dotyczący uwolnienia skazanego więźnia , którego niegdyś złapano dzięki Boschowi , a teraz próbuje się obalić materiał dowodowy .
W książkach tego autora bandyci są zwyczajni . Popełniają przestępstwa z niskich , ludzkich pobudek . Ścigający ich detektyw nie jest wcale geniuszem , a sprawy rozwiązuje dzięki swojej nieustępliwości , wytężonej pracy i sumienności . Jest też nonkonformistą i ma swój kodeks etyczny , a historię jego życia poznajemy czytając kolejne tomy serii .
Jeżeli macie dosyć pięknych , bogatych i wiecznie młodych postaci nieprawdopodobnych historii kryminalnych , naturalistycznych i brutalnych opisów zbrodni to na pewno spodoba się Wam ta książka i sięgniecie po inne z tego cyklu .

Do niedawna nie znałem twórczości Michaela Connelly'ego , recenzji jego książek na forum LC też jest niewiele , a szkoda bo to autor , który jest wart zainteresowania . "Dwa rodzaje prawdy" to , jak inne tomy cyklu , niemal klasyczny kryminał . Autor opowiada ciekawą historię śledztwa prowadzonego przez swojego "seryjnego" bohatera - detektywa Harrego Boscha . Tym razem...

Zdążyłem już postawić na Connellym krzyżyk, a tu miła niespodzianka - być może najlepszy Harry Bosch ever. W powieści udało się Autorowi bardzo zgrabnie upchnąć aż cztery wątki, z których tylko ten z mafią i Harrym w roli tajnego agenta trochę irytuje, ale pozostałe trzy ... palce lizać. Miłośnikom serii wystarczy jedno zdanie: Connelly w doskonałej formie, wszystko, za co go cenimy, jest jakby bardziej, a to, za co nie lubimy, zdecydowanie mniej.

Zdążyłem już postawić na Connellym krzyżyk, a tu miła niespodzianka - być może najlepszy Harry Bosch ever. W powieści udało się Autorowi bardzo zgrabnie upchnąć aż cztery wątki, z których tylko ten z mafią i Harrym w roli tajnego agenta trochę irytuje, ale pozostałe trzy ... palce lizać. Miłośnikom serii wystarczy jedno zdanie: Connelly w doskonałej formie, wszystko, za co...

Dałbym 10, ale jeszcze przyjdzie na to czas. Pochłonięta w jeden dzień. Uwielbiam to wolne tempo i dreszczyk emocji przez całą książkę. A Harry jak to Harry, jest jak dobre wino. W swojej kategorii nikt się z Panem Conellym nie może mierzyć

Dałbym 10, ale jeszcze przyjdzie na to czas. Pochłonięta w jeden dzień. Uwielbiam to wolne tempo i dreszczyk emocji przez całą książkę. A Harry jak to Harry, jest jak dobre wino. W swojej kategorii nikt się z Panem Conellym nie może mierzyć

Dostarcza towar zgodnie z zamówieniem i dobrej jakości - nabywca będzie zadowolony, o ile wiedział wcześniej, na co ma ochotę.

Dostarcza towar zgodnie z zamówieniem i dobrej jakości - nabywca będzie zadowolony, o ile wiedział wcześniej, na co ma ochotę.

Kolejny tom serii z detektywem Boschem, który jest już na emeryturze, ale pracuje ochotniczo w małej komendzie policji. Rozwiązuje tam sprawę zabójstwa pary farmaceutów, powiązaną z epidemią opiatów w Stanach. W innej sprawie Harry musi bronić swojej reputacji, zarzuca mu się bowiem, że źle poprowadził śledztwo 30 lat temu. Niezły kryminał, Connelly na swoim dobrym poziomie.

W tym tomie historii z Harrym Boschem nasz detektyw już od paru lat nie jest zatrudniony w komendzie policji w Los Angeles, ale nie może żyć bez pracy. Więc z wielką radością przyjmuje propozycję podjęcia zajęcia jako ochotnik w komendzie policji w San Fernando, miasteczku na obrzeżach LA. Ma prowizoryczne biuro w celi byłego aresztu, gdzie za biurko służą mu drewniane drzwi „które pożyczył z podwórka Wydziału Robót Publicznych i umieścił na dwóch stertach pudeł na akta.” Piękne biurko..... 

Harry przekroczył już sześćdziesiątkę, ale bez pracy jego życie jest puste i jałowe: „Był na etapie, w którym większość mężczyzn zaczyna się oddawać grze w golfa albo kupuje sobie jacht, czuł się jednak mocno niespełniony. Odnosił sukcesy, doprowadzał śledztwa do końca, żył dochodzeniami, potrzebował ich”. Facet nie ma życie prywatnego, żadnych pasji ani zainteresowań poza pracą, no może muzyka jazzowa. Ten pracoholizm w sumie smutny jest, ale zdaje się, że to przypadłość wielu Amerykanów.

W tym tomie Harry oskarżony jest, że 30 lat temu niechlujnie prowadził śledztwo przeciw gwałcicielowi i mordercy siedzącemu w celi śmierci. Pojawiły się nowe dowody, a oskarżony twierdzi, że jest niewinny. Reputacja Harry'ego jest zagrożona, prowadzi więc prywatne śledztwo, usiłując dociec, co się właściwie stało, bo jest przekonany o winie oskarżonego. Tu mamy kluczowy cytat: „Zdawał sobie sprawę, że na tym świecie istnieją dwa rodzaje prawdy. Prawda będąca niezmiennym, twardym fundamentem czyjegoś życia i misji. I ta druga, rozciągliwa prawda polityków, szarlatanów, przekupnych prawników oraz ich klientów, naginana i kształtowana tak, by służyła określonym zadaniom.” Oczywiście Harry służy pierwszemu rodzajowi prawdy, ale niestety, drugi rodzaj staje się coraz powszechniejszy...

A w San Fernando mamy morderstwo pary farmaceutów w aptece, sprawa jest powiązana z epidemią opiatową w Stanach: pacjenci w zmowie z lekarzami wykupują tysiące uzależniających tabletek przeciwbólowych, które potem lądują na nielegalnym rynku. Oczywiście wokół tak intratnego biznesu kręci się zorganizowana przestępczość. Cały ten proceder jest dobrze opisany w książce Quinonesa 'Dreamland'. Aby rozwiązać sprawę morderstwa ,  Harry musi podjąć zupełnie nową aktywność, jaką, zobaczycie... 

W czasie swojej pracy Bosch dotyka dna ludzkiej egzystencji: ćpuny żyjące od jednego strzału do drugiego,  gwałty, morderstwa z zimną krwią, wszelkie zło, jakie tylko można sobie wyobrazić. To wszystko spływa po nim jak woda po kaczce, jakoś mi się nie chce w to wierzyć, ale może w Ameryce tak jest, ludzie są przyzwyczajeni do krwi, morderstw, przemocy... 

W sumie czyta się to dobrze, ale oba śledztwa są jakby zbyt lekko, łatwo i przyjemnie rozwiązane, spodziewałem się większych komplikacji w książce.

Słuchałem audiobooka w świetnym wykonaniu Janusza Zadury, bardzo mi się podobało jak imitował rosyjski akcent gangsterów ze Wschodu

Kolejny tom serii z detektywem Boschem, który jest już na emeryturze, ale pracuje ochotniczo w małej komendzie policji. Rozwiązuje tam sprawę zabójstwa pary farmaceutów, powiązaną z epidemią opiatów w Stanach. W innej sprawie Harry musi bronić swojej reputacji, zarzuca mu się bowiem, że źle poprowadził śledztwo 30 lat temu. Niezły kryminał, Connelly na swoim dobrym...

Michael Connelly to odnoszący sukcesy autor, który może żonglować serią tak długo, jak długo utrzymuje Boscha przy życiu, nie pozwalając, by jego iskra się wypaliła. Connelly znajduje nowe perspektywy i podchodzi do swojego bohatera, aby upewnić się, że żwir, z którego Bosch jest tak dobrze znany, nie stępi. Wyciągając kilka wątków z przeszłości lub życia osobistego Boscha, Connelly wciąga czytelnika w sam środek życia mężczyzny, a także jego aklamację dla mniejszego i mniej energicznego życia jako detektywa zimnej sprawy. Bosch jest otoczony wieloma postaciami drugorzędnymi, niektórymi nowymi i kilkoma znanymi od dawna, z których wszystkie uzupełniają Boscha w jego podróży poprzez narrację. Historia jest jasna, a przesłanka przejmująca, ponieważ leki tlenowe przesycają teraz rynek. Connelly pokazuje, że jego badania są mocne i wszechstronne, aby przedstawić tak wspaniałą historię, która przyciąga różne części podziemnego świata. Widzę, jak Bosch kontynuuje swoje silne rządy w gatunku thrillerów kryminalnych, z pomocą doskonałego pisarstwa Michaela Connelly'ego. Z pewnością fani Hallera również ucieszą się z tego, co autor zrobił bratu detektywa w tej historii.

Michael Connelly to odnoszący sukcesy autor, który może żonglować serią tak długo, jak długo utrzymuje Boscha przy życiu, nie pozwalając, by jego iskra się wypaliła. Connelly znajduje nowe perspektywy i podchodzi do swojego bohatera, aby upewnić się, że żwir, z którego Bosch jest tak dobrze znany, nie stępi. Wyciągając kilka wątków z przeszłości lub życia osobistego Boscha,...