Akcja "Muzeum luster" rozgrywa się w madryckim muzeum Prado. Placówka ogłasza konkurs na który zostaje zaproszonych kilku kopistów z różnych części. Jedną z uczestniczek jest Judith - kobieta, która poszła śladami swojego dziadka i sama pragnie zostać wielką artystką. Sam konkurs przebiega w napiętej atmosferze, gdyż niektórzy uczestnicy nie ukrywają w stosunku do siebie wzajemnej niechęci. Jednocześnie muzeum wstrząsa seria tajemniczych morderstw. Judith oraz pomagający jej specjalista od symboli Guillermo i dziennikarz Arturo próbują rozwikłać zagadkę.

Mam mieszane uczucia względem tej książki. Z jednej strony na moje uznanie zasługuje to, że Luis Montero Manglano wykazuje się ogromną wiedzą z zakresu malarstwa i za pomocą tej powieści dzieli się nią z czytelnikami. Trzeba tu podkreślić fakt, że autor jest wykładowcą historii sztuki i średniowiecza w madryckim Ośrodku Studiów Romańskich. Dużą zaletą tego kryminału jest też też sprawnie poprowadzona narracja. Jednakże na tym kończą się jego zalety.

O ile na początku klimat tej książki mocno mi przypasował, to niestety został on zepsuty przez wprowadzony w jej połowie wątek bractwa odpowiedzialnego za zbrodnie. Od tego momentu powieść ta zaczęła się robić zbyt naciągana. Odniosłem również wrażenie, że pod koniec tej lektury akcja toczyła się zbyt szybko przez co gubiłem się w meandrach fabuły.

Według mnie "Muzeum luster" jest powieścią, którą wyróżnia pomysł na fabułę. Jednakże sama książka jest średnia i nie do końca dopracowana. Poza tym są znacznie lepsze i ciekawsze kryminały od niniejszej powieści.

Akcja "Muzeum luster" rozgrywa się w madryckim muzeum Prado. Placówka ogłasza konkurs na który zostaje zaproszonych kilku kopistów z różnych części. Jedną z uczestniczek jest Judith - kobieta, która poszła śladami swojego dziadka i sama pragnie zostać wielką artystką. Sam konkurs przebiega w napiętej atmosferze, gdyż niektórzy uczestnicy nie ukrywają w stosunku do siebie...

Akcja książki ma miejsce w hipańskim Muzeum Prado. Artystyczny i ikonograficzny wątek powieści jest najciekawdzą stroną całej historii. Mroczne, symboliczbe obrazy Mistrzów dodają morderstwom nuty tajemniczości. Postaci i historie młodych kopistów czytałam jednym tchem, jednak sama historia lekko mnie rozczarowała i liczyłam na bardziej zagmatwaną intrygę. Od strony edycyjnej książkę czyta się ciężko, a zamieszczone zdjęcia dzieł Mistrzów są średniej jakości, a szkoda bo pomogłyby przenieść się w ten mroczny świat.

Akcja książki ma miejsce w hipańskim Muzeum Prado. Artystyczny i ikonograficzny wątek powieści jest najciekawdzą stroną całej historii. Mroczne, symboliczbe obrazy Mistrzów dodają morderstwom nuty tajemniczości. Postaci i historie młodych kopistów czytałam jednym tchem, jednak sama historia lekko mnie rozczarowała i liczyłam na bardziej zagmatwaną intrygę. Od strony...

RECENZJA W 5 ZDANIACH:
Oczekiwania miałem ogromne, jako że seria Poszukiwaczy jest moją jedną z ulubionych w ostatnich latach. Doskonale wiadomo, że bardzo trudno jest połączyć Sensację z historią, do tego ze sztuką, a jednocześnie sprawić, że będzie w tym jakakolwiek doza prawdopodobieństwa. Moim zdaniem w tej książce autorowi zupełnie się to nie udało i nijak nie byłem w stanie zaakceptować prawdopodobieństwa istnienia nie 1, ale 10 różnych kultów! Do tego rozdziały "wspomnieniowe" które wykładają wszystkie zagadki i niuanse jak kawa na ławę... Mnie nie przekonało, z nadzieją doczytałem do końca. Tylko nawiązanie do postaci Bańki, która jest z poszukiwaczy, uznaję za plus.

RECENZJA W 5 ZDANIACH:
Oczekiwania miałem ogromne, jako że seria Poszukiwaczy jest moją jedną z ulubionych w ostatnich latach. Doskonale wiadomo, że bardzo trudno jest połączyć Sensację z historią, do tego ze sztuką, a jednocześnie sprawić, że będzie w tym jakakolwiek doza prawdopodobieństwa. Moim zdaniem w tej książce autorowi zupełnie się to nie udało i nijak nie byłem w...

Lubię takie kryminały. Morderstwa wiążą się z konkursem kopistów w Muzeum Prado, bohaterami są młodzi: malarka i znawca symboli, akcja dzieje się pośród dzieł sztuki. Fakt, przypomina trochę Dana Browna, a wyjaśnienie było naciągane i bardzo mało prawdopodobne. Ale czyta się świetnie, a o to przecież chodzi.

Lubię takie kryminały. Morderstwa wiążą się z konkursem kopistów w Muzeum Prado, bohaterami są młodzi: malarka i znawca symboli, akcja dzieje się pośród dzieł sztuki. Fakt, przypomina trochę Dana Browna, a wyjaśnienie było naciągane i bardzo mało prawdopodobne. Ale czyta się świetnie, a o to przecież chodzi.

Nudna i mało prawdopodobna.

Nudna i mało prawdopodobna.

Na plus książce zaliczam fakt, że udało mi się ją przeczytać do końca (co nie jest tak oczywiste, szczególnie dla "dzieł" współczesnych).
Czytałam pierwsze polskie wydanie "Aniołów i demonów" Dana Browna w 2003r., pochłaniając książkę w tempie ekspresowym (nie udało się niestety przed stacją końcową pociągu i trzeba było kończyć w domu). Od tego czasu bardzo wielu autorów poszło śladami Browna, tworząc powieści sensacyjne zaczepione korzonkami gdzieś tam w starożytności czy średniowieczu, oparte o wątku symbolizmu, tajnych stowarzyszeń czy zakonów itp. Książka "Muzeum Luster" wpisuje się w ten trend: innymi słowy jest to któryś kolejny epigon Browna. Tyle że po 20 latach studiowanie podobnych wątków nie jest już ciekawe, raczej nużące. Na plus można oczywiście zaliczyć entourage powieści, umiejscowienie jej w muzeum Prado w Madrycie, przemycenie sporej porcji informacji z zakresu historii muzealnictwa. Podsumowując - jeśli komuś nie przeszkadza czytanie po raz n-ty tej samej historii w innym opakowaniu, to można się poświęcić.

Na plus książce zaliczam fakt, że udało mi się ją przeczytać do końca (co nie jest tak oczywiste, szczególnie dla "dzieł" współczesnych).
Czytałam pierwsze polskie wydanie "Aniołów i demonów" Dana Browna w 2003r., pochłaniając książkę w tempie ekspresowym (nie udało się niestety przed stacją końcową pociągu i trzeba było kończyć w domu). Od tego czasu bardzo wielu autorów...

Muzea , przynajmniej dla mnie , to takie miejsca gdzie z jednej strony zatrzymał się czas, a z drugiej możemy pomiędzy różnymi czasami/epokami się przemieszczać bez zbytniego uszczerbku dla naszego zdrowia. I jeszcze coś ciekawego się dowiedzieć. Niestety nie każdego stać na podróże, więc cieszę się ,że istnieją różnego typu książki o muzeach...
"Muzeum luster" -akcja powieści umiejscowiona w hiszpańskim muzeum Prado, mieszczącym się w Madrycie. Jest to jedno z najważniejszych muzeów sztuki na świecie i najliczniej odwiedzane.

Z okazji okrągłego jubileuszu dwustulecia istnienia, dyrekcja muzeum postanawia zorganizować międzynarodowy konkurs kopistów. Do udziału zostaje zaproszonych sześcioro uczestników z różnych krajów. Trzech mężczyzn i trzy kobiety. Posród nich jest młoda malarka Judith , wnuczka słynnego Irlandzkiego malarza znanego symbolisty. Razem z nią czytelnik wpada w wir niezrozumiałych i makabrycznych wydarzeń. Dochodzi do wielu morderstw, a każda z ofiar jest powiązana z muzeum i upozowana w pewien konkretny sposób. Śledztwo stoi w martwym punkcie. Pierwszą ofiarą jest dyrektor muzeum zamordowany we własnym domu. Inną profesor Belman, który pisał książkę na temat muzeum. Jego asystent Giullermo to bardzo specyficzny młody człowiek. Cierpi na amnezję pourazową, nie pamięta nic ze swej przeszłości a jednocześnie jest wybitnym specjalistą od symboliki . Gdy dochodzi do kolejnych zbrodni, a ofiarą staje się uczestnik konkursu Judith i Giullermo oraz dziennikarz Alvaro starają się zrozumieć o co w tym wszystkim chodzi. Nie wiedzą, że są w wielkim niebezpieczeństwie.

Mimo, że według mnie niektóre fragmenty powieści są chaotyczne i nie do końca jasne, to sama intryga jest interesująca. Manglano, opiera ją na tajemnicy sprzed setek lat i symbolice zawartej w obrazach należących do muzeum. Między innymi takich malarzy jak : Rembrandt, Goya, Valasquez, Steenwijck, Ribera, Bruegel starszy, czy Bosch.. Postać Giullerma i Judith trochę potraktowane za płytko, jak na tak ważne osoby. Zakończenie też nie do końca jasne.
Mimo wszystko to dobry thriller, pełen zwrotów akcji i tajemnic, oraz ciekawej analizy dzieł sztuki , nie pozwala się nudzić czytelnikowi. Idealny przykład , że nagła śmierć może czaić się wszędzie.

Przeczytana do wyzwania -Marzec -pisarz na M, (#wyzwanieabecadłozpiecaspadło )

Muzea , przynajmniej dla mnie , to takie miejsca gdzie z jednej strony zatrzymał się czas, a z drugiej możemy pomiędzy różnymi czasami/epokami się przemieszczać bez zbytniego uszczerbku dla naszego zdrowia. I jeszcze coś ciekawego się dowiedzieć. Niestety nie każdego stać na podróże, więc cieszę się ,że istnieją różnego typu książki o muzeach...
"Muzeum luster" -akcja...

Nie jestem fanką kryminałów. Odrzucają mnie nader często występujące wątki skrajnie niewiarygodne, fantastyczne zbiegi okoliczności i niemożliwe do przyjęcia zachowanie bohaterów. W przypadku "Muzeum luster" również znalazło się parę rzeczy, które wywołały u mnie raczej przewrócenie oczami niż dreszcz emocji, ale w ogólnym rozrachunku - jak już przymknę oko na pewne specyficzne dla takich kryminałów zabiegi - jestem zadowolona z lektury.
Są przepastne podziemia madryckiego Muzeum Prado, są trupy i ciurkiem leje się krew, jest tajemnica i zagadkowe symbole, a także ukrywający się przed prześladowcami od wielu stuleci kult, którego wyznawcy mają (nie)zdrowo poprzewracane w głowach. Po troszkę drętwym początku nawet się wciągnęłam i lektura dostarczyła mi odpowiedniej dozy rozrywki. Fani kryminałów powinni być zadowoleni.

Nie jestem fanką kryminałów. Odrzucają mnie nader często występujące wątki skrajnie niewiarygodne, fantastyczne zbiegi okoliczności i niemożliwe do przyjęcia zachowanie bohaterów. W przypadku "Muzeum luster" również znalazło się parę rzeczy, które wywołały u mnie raczej przewrócenie oczami niż dreszcz emocji, ale w ogólnym rozrachunku - jak już przymknę oko na pewne...

Znakomita historia oparta na ikonografii i sztuce.
Akcja rozgrywa się w muzeum i powiązana jest z starożytną sektą. Nastrój tajemnicy i zagrożenia udziela się czytelnikowi.
Lubię historię, w których do samego końca nie są odkryte wszystkie karty.
Postacie doskonale wykreowane i w zadziwiający sposób powiązane.
Sama przyjemność z czytania i to w zawrotnym tempie.

Znakomita historia oparta na ikonografii i sztuce.
Akcja rozgrywa się w muzeum i powiązana jest z starożytną sektą. Nastrój tajemnicy i zagrożenia udziela się czytelnikowi.
Lubię historię, w których do samego końca nie są odkryte wszystkie karty.
Postacie doskonale wykreowane i w zadziwiający sposób powiązane.
Sama przyjemność z czytania i to w zawrotnym tempie.

Książka przez odniesienie się do symboli cały czas kojarzyła mi się z Kodem da Vinci. Pojawiający się w powieści motyw sekty również utwierdził mnie w tych skojarzeniach. Powieść czytało mi się bardzo przyjemnie. Dobrze skonstruowana intryga sprawiła, że podczas czytania odczuwałam dreszczyk emocji. Lubię gdy w powieści pojawia się element zagadki, a w tej było ich całkiem sporo. Również ciekawa i charyzmatyczna postać jednego z bohaterów sprawiła, że książka była przyjemna w odbiorze. U jednej z recenzentek przeczytałam opinię, że książka była przewidywalna, a przez to nudna. Owszem jednego z "czarnych charakterów" można wytypować po pewnym czasie, ale przynajmniej w moim odczuciu nie sprawia to, że powieść traci na wartości. Dużym plusem jest też sporo autentycznych wątków pojawiających się w książce. W Muzeum Prado w Madrycie zostaje zorganizowany konkurs kopistyczny. W konkursie bierze udział sześciu utalentowanych malarzy, którzy mają za zadanie wybrać sobie jeden z dostępnych w muzeum obrazów i umiejętnie go skopiować. Stypendium otrzyma osoba, której kopia będzie najlepsza. Jeszcze przed rozpoczęciem konkursu dochodzi do nagłej i gwałtownej śmierci dyrektora muzeum. Śmierć ta powoduje, że muzeum i konkursem zaczyna interesować się cały świat. Na miejscu śmierci pojawia się tajemniczy znak zwany Szramą. Tajemniczy symbol (...)
https://naticzyta.blogspot.com/2021/06/muzeum-luster.html

Książka przez odniesienie się do symboli cały czas kojarzyła mi się z Kodem da Vinci. Pojawiający się w powieści motyw sekty również utwierdził mnie w tych skojarzeniach. Powieść czytało mi się bardzo przyjemnie. Dobrze skonstruowana intryga sprawiła, że podczas czytania odczuwałam dreszczyk emocji. Lubię gdy w powieści pojawia się element zagadki, a w tej było ich całkiem...