Książka z jednej strony obudziła wiele dobrych emocji, a z drugiej strony dużo obiecała. Sięgnęłam po nią, gdyż uważam się siebie trochę za marzyciela, co prawda bardziej optymistkę która uwielbia książki z nonfiction. Niby paradoks, ale ja się w takich bardzo lubuję. Więc sięgając po książkę poczułam że ten tytuł doda mi więcej perspektywy i powodów dlaczego dobrze jest być taką jaką już trochę jestem. Niestety leciuchno się zawiodłam, mamy rzeczywiście trochę faktów, historii i przedstawionych rozwiązań, ale książka dziwnie się kończy, gdyż nie ma finalnej odpowiedzi na to pytanie. Brakuję mi też źródeł, lub sugerowanych tekstów które dadzą finalną odpowiedź na przedstawione pytanie. Moim głównym wrażeniem jest to, że autorka jest marzycielką. Więc napisała książkę aby spełnić swoje marzenie, ale trochę zgubiła wątki albo myśl przewodnią.

Książka z jednej strony obudziła wiele dobrych emocji, a z drugiej strony dużo obiecała. Sięgnęłam po nią, gdyż uważam się siebie trochę za marzyciela, co prawda bardziej optymistkę która uwielbia książki z nonfiction. Niby paradoks, ale ja się w takich bardzo lubuję. Więc sięgając po książkę poczułam że ten tytuł doda mi więcej perspektywy i powodów dlaczego dobrze jest...

Za dużo wątków, żaden temat niepogłębiony, za dużo oceniającej narracji
Taki styl pisania pasuje do reportażu gazetowego, który jest krótszą formą i rządzi się innymi prawami. Jakoś nie mam szczęścia do dobrych reportaży o Turcji

Zaskakująco dużo 10 tek ma ta pozycja

Za dużo wątków, żaden temat niepogłębiony, za dużo oceniającej narracji
Taki styl pisania pasuje do reportażu gazetowego, który jest krótszą formą i rządzi się innymi prawami. Jakoś nie mam szczęścia do dobrych reportaży o Turcji

Zaskakująco dużo 10 tek ma ta pozycja

Bardzo ciekawy reportaż o Nowej Turcji, czyli państwie za rządów Erdoğana. Niby śledzę sytuację na świecie, wiem, że Turcji daleko do przestrzegającej praw człowieka demokracji, czytałam o sytuacji Kurdów, ale Rostkowska pokazała mi, jak mało naprawdę wiem. Autorka opowiada o różnych problemach w Turcji, o tym, jak zmieniła ten kraj polityka Erdoğana i jak odbierają te zmiany zwykli ludzie. Są tacy, którzy cieszą się, że prezydent rozbudowuje Stambuł, że przywraca znaczenie religii, że ostro stawia się innym państwom i nie pobłaża Kurdom. Ale Rostkowska rozmawiała z wieloma osobami, także tymi, dla których Nowa Turcja przyniosła wiele cierpienia. To matki, których dzieci zniknęły przez "niewłaściwe" poglądy, to uczestnicy nieudanego zamachu stanu z 2016 roku, to dziennikarze, którzy nie znają wolności słowa, to walczący o wolność Kurdowie, to ludzie niemogący patrzeć, jak niszczy się historyczną zabudowę pod nowe meczety, to artyści podejmujący ryzyko tworzenia utworów krytykujących system... To wiele różnych ludzi, którzy opowiadają swoje historie - nie zawsze składnie, ale zawsze w poruszający sposób. "Wojownicy o szklanych oczach" to zbiór fascynujących opowieści nie tylko z perspektywy Stambułu czy Ankary, ale też Kurdystanu i miasteczek przy granicy z Syrią, które jako pierwsze przyjmowały uchodźców z pobliskiego Aleppo. Naprawdę warto przeczytać, szczególnie, że nie jest to długa lektura :).

Bardzo ciekawy reportaż o Nowej Turcji, czyli państwie za rządów Erdoğana. Niby śledzę sytuację na świecie, wiem, że Turcji daleko do przestrzegającej praw człowieka demokracji, czytałam o sytuacji Kurdów, ale Rostkowska pokazała mi, jak mało naprawdę wiem. Autorka opowiada o różnych problemach w Turcji, o tym, jak zmieniła ten kraj polityka Erdoğana i jak odbierają te...

Wzorcowy reportaż. Ze znajomością tematu, języka, ludzi, okoliczności. Aż chce się przeczytać kolejne książki Pani Rostkowskiej nie tylko o Turcji, ale i o Bliskim Wschodzie. Autorka pokazuje zarówno transformację Nowej Turcji od laickiego państwa Kemala Ataturka do tylko oficjalnie świeckiej machiny dowodzonej przez Erdogana. Nie staje jednak w jednym szeregu z większością zachodnich autorów, odsądzających lidera AKP od czci i wiary. Pokazuje również jego zwolenników i stara się wytłumaczyć i zrozumieć również ich racje. Polecam gorąco nie tylko miłośnikom dobrej literatury faktu.

Wzorcowy reportaż. Ze znajomością tematu, języka, ludzi, okoliczności. Aż chce się przeczytać kolejne książki Pani Rostkowskiej nie tylko o Turcji, ale i o Bliskim Wschodzie. Autorka pokazuje zarówno transformację Nowej Turcji od laickiego państwa Kemala Ataturka do tylko oficjalnie świeckiej machiny dowodzonej przez Erdogana. Nie staje jednak w jednym szeregu z większością...

Wspólnie z Agnieszką Rostkowską udałam się w podróż w poszukiwaniu Nowej Turcji. Czy ją odnalazłam? Nie sądzę.
Turcja obecnie jest krajem wielu kontrastów, mam wrażenie, że tak jak w Polsce, społeczeństwo jest mocno podzielone. Nie da się jednoznacznie odpowiedzieć na pytanie, czym jest dzisiejsza Turcja. Autorka ukazała ten kraj i ludzi w nim mieszkających z każdej możliwej strony, rzetelnie opisała historię ostatnich lat, znalazła ciekawych rozmówców. Sądziłam, że wiele informacji z innych reportaży będzie się powtarzać, jednak autorka zaskoczyła mnie doskonałą znajomością wydarzeń czy zjawisk, które często były pomijane lub niewidoczne dla innych. Myślę, że to jeden lepszych reportaży o tym kraju, jaki czytałam.

Wspólnie z Agnieszką Rostkowską udałam się w podróż w poszukiwaniu Nowej Turcji. Czy ją odnalazłam? Nie sądzę.
Turcja obecnie jest krajem wielu kontrastów, mam wrażenie, że tak jak w Polsce, społeczeństwo jest mocno podzielone. Nie da się jednoznacznie odpowiedzieć na pytanie, czym jest dzisiejsza Turcja. Autorka ukazała ten kraj i ludzi w nim mieszkających z każdej...

Wydawać by się mogło, że po zdecydowanych reformach Atatürka Turcja będzie powoli, ale konsekwentnie dążyć ku Europie. Odcięcie grubą kreską spuścizny Imperium Osmańskiego i narzucenie obywatelom zachodniej obyczajowości w formie nakazów i zakazów przyjęło się w miastach, ale nie na stanowiących większość ludności wsiach, gdzie ludzie żyli i dalej żyją życiem swoich przodków. Teraz, po blisko 100 latach świeckie marzenia Ojca Turków, mimo, że wciąż darzonego przez swoje dzieci bezwzględnym szacunkiem, spełniają się dość umiarkowanie, żeby nie powiedzieć, że niedługo niewiele z nich zostanie. Polityka będącego u władzy już od prawie 20 lat Erdoğana konsekwentnie buduje autorytaryzm i przerzuca akcenty na islam, nacjonalizm i powrót do osmańskiej świetności. I między innymi o tym właśnie odwracaniu się od Zachodu jest ten zgrabnie napisany reportaż.

Nie da się nie zauważyć, że sympatia Autorki ciąży w kierunku wszystkich grup stojących w opozycji do polityki Erdoğana - Kurdów, niepokornych dziennikarzy, architektów broniących urbanistycznej spójności miasta, syryjskich uchodźców, czy socjalistów. Trudno się temu dziwić, bo w autorytarnych rządach nie ma zbyt wiele miejsca na wielogłos czy wolność słowa, w zamian jest twarda ręka i represja. Dla zachowania pluralizmu oddaje jednak też głos ludziom zadowolonym z rządów prawie-że-sułtana.

Niezależnie od wyznawanych poglądów książka warta jest przeczytania, bo uczula na sprawy, których z okien hoteli i kurortów nie da się zobaczyć.

Wydawać by się mogło, że po zdecydowanych reformach Atatürka Turcja będzie powoli, ale konsekwentnie dążyć ku Europie. Odcięcie grubą kreską spuścizny Imperium Osmańskiego i narzucenie obywatelom zachodniej obyczajowości w formie nakazów i zakazów przyjęło się w miastach, ale nie na stanowiących większość ludności wsiach, gdzie ludzie żyli i dalej żyją życiem swoich...

Spędziłam trochę czasu w Turcji, zarówno w Stambule jak i na wschodzie, wracałam kilkukrotnie. Wydawało mi się, że mam niezłe pojęcie o tym kraju. A jednak ta książka uświadomiła mi, jak niewiele wiedziałam. Jest aż gęsta of faktów, drąży, szuka odpowiedzi, pokazuje rzeczywistość z wielu stron, daje głos ludziom. Widać, że autorka spędziła tam mnóstwo czasu, wracała, zdobyła zaufanie bohaterów, szanuje ich, niezależnie od poglądów, jakie mają.
A do tego język, który bardzo do mnie trafia. W większości zwięzły i konkretny, a jednak czasem, poprzetykany metaforami, niemal poetyckimi wersami, które w kilku słowach opowiadają całą historię/sprawę/człowieka.
Bardzo, bardzo polecam.

Spędziłam trochę czasu w Turcji, zarówno w Stambule jak i na wschodzie, wracałam kilkukrotnie. Wydawało mi się, że mam niezłe pojęcie o tym kraju. A jednak ta książka uświadomiła mi, jak niewiele wiedziałam. Jest aż gęsta of faktów, drąży, szuka odpowiedzi, pokazuje rzeczywistość z wielu stron, daje głos ludziom. Widać, że autorka spędziła tam mnóstwo czasu, wracała,...

Cudownie napisana książka podczas której można totalnie zatopić się w klimacie tak niesamowicie ciekawego kraju i poczuć więź z bohaterami rozmów. Momentami wzruszająca, dająca do myślenia, ciężko się oderwać.. Podoba mi się że jest napisana z uwzględnieniem rożnych światopoglądów, odmiennych ludzkich perspektyw, nieoceniająco, obiektywnie. Warto !

Cudownie napisana książka podczas której można totalnie zatopić się w klimacie tak niesamowicie ciekawego kraju i poczuć więź z bohaterami rozmów. Momentami wzruszająca, dająca do myślenia, ciężko się oderwać.. Podoba mi się że jest napisana z uwzględnieniem rożnych światopoglądów, odmiennych ludzkich perspektyw, nieoceniająco, obiektywnie. Warto !

To moje pierwsze spotkanie z reportażem z tego kraju, i muszę przyznać bardzo ciekawe. Dotąd jakoś nie za bardzo interesowałem się Turcją i jestem dość mocno zaskoczony sytuacją wewnętrzną jaka ma tam miejsce. Zawsze mi się wydawało, że to dość spokojny, stabilny kraj któremu, mimo że przeważa w nim islam, raczej bliżej do zachodnich wartości i stylu życia. Otóż jak widać nie, a postępujące w nim zmiany idą w coraz bardziej niepokojącym kierunku. Książka na pewno warta przeczytania.

To moje pierwsze spotkanie z reportażem z tego kraju, i muszę przyznać bardzo ciekawe. Dotąd jakoś nie za bardzo interesowałem się Turcją i jestem dość mocno zaskoczony sytuacją wewnętrzną jaka ma tam miejsce. Zawsze mi się wydawało, że to dość spokojny, stabilny kraj któremu, mimo że przeważa w nim islam, raczej bliżej do zachodnich wartości i stylu życia. Otóż jak widać...

Książkę czytałem w maju/czerwcu 2022r. na fali drugiej podróży do Turcji. Moim zdaniem jest bardzo sprawnie napisana i świetnie wplata historie ludzi w niełatwy, złożony obraz polityczny i społeczny tego kraju. Są kwestie autorytaryzmu (tego obecnego i wszystkich z przeszłości),podziałów społecznych, Kurdów na wschodzie (mój ulubiony wątek),jest trochę o piłce nożnej w której Turcy są przecież na zabój zakochani. Zdecydowanie polecam wszystkim, których Turcja albo region interesują. Sam uważam się za dobrze zorientowanego, a jednak dowiedziałem się z Wojowników dużo nowego, i dobrego :)

Książkę czytałem w maju/czerwcu 2022r. na fali drugiej podróży do Turcji. Moim zdaniem jest bardzo sprawnie napisana i świetnie wplata historie ludzi w niełatwy, złożony obraz polityczny i społeczny tego kraju. Są kwestie autorytaryzmu (tego obecnego i wszystkich z przeszłości),podziałów społecznych, Kurdów na wschodzie (mój ulubiony wątek),jest trochę o piłce nożnej w...