Powtórzę to, co napisałam już przy okazji opinii o pierwszym tomie: dlaczego ta powieść została podzielona na dwie części?
Po przeczytaniu pierwszej części zrobiłam sobie krótką przerwę i gdy sięgnęłam po drugi tom, byłam dość zagubiona, bowiem w jednym momencie pojawiły się różnorakie nazwiska i imiona i zajęło mi dobrą chwilę (czyt. kilkanaście stron),aby sobie przypomnieć kto jest kim. Gdyby jeszcze obie te części były jakieś wielkie objętościowo, to bym zrozumiała, ale oba tomy są bardzo króciutkie i z powodzeniem można by zawrzeć całą historię w jednym tomie. Podzielenie tej powieści bardzo jej zaszkodziło. Bo sam pomysł na fabułę całkiem niezły. Lubię od czasu do czasu poczytać sobie takie lżejsze książki.

Powtórzę to, co napisałam już przy okazji opinii o pierwszym tomie: dlaczego ta powieść została podzielona na dwie części?
Po przeczytaniu pierwszej części zrobiłam sobie krótką przerwę i gdy sięgnęłam po drugi tom, byłam dość zagubiona, bowiem w jednym momencie pojawiły się różnorakie nazwiska i imiona i zajęło mi dobrą chwilę (czyt. kilkanaście stron),aby sobie...

Wniosek z książki wynika tylko taki,że choć zemsta jest słodka to nie zawsze popłaca bo jeśli małżeństwie się psuje i obydwie strony nie starają się tego naprawić to ani groźbą ani prośbą sytuacji nie poprawimy i tak ktoś będzie cierpiał

Wniosek z książki wynika tylko taki,że choć zemsta jest słodka to nie zawsze popłaca bo jeśli małżeństwie się psuje i obydwie strony nie starają się tego naprawić to ani groźbą ani prośbą sytuacji nie poprawimy i tak ktoś będzie cierpiał

Cóż ta dylogia mnie rozczarowała .Tym bardziej ,że wcześniejsze autorki a przeczytałam 5 innych bardzo mnie wciągnęły .Możliwe,że trochę jestem rozgrymasowana ale w pewnym momencie pomyślałam podczas czytania ,że jest taka "nijaka" chociaż sam temat niezły.Ciekawa jestem bo z biblioteki też mam autorki inną dylogię "Aż po horyzont",może bardziej mnie wciągnie. Te gusta i guściki się odzywają.

Cóż ta dylogia mnie rozczarowała .Tym bardziej ,że wcześniejsze autorki a przeczytałam 5 innych bardzo mnie wciągnęły .Możliwe,że trochę jestem rozgrymasowana ale w pewnym momencie pomyślałam podczas czytania ,że jest taka "nijaka" chociaż sam temat niezły.Ciekawa jestem bo z biblioteki też mam autorki inną dylogię "Aż po horyzont",może bardziej mnie wciągnie. Te...

Niestety nie uwiodla mnie ta "Czwarta powieść"

Niestety nie uwiodla mnie ta "Czwarta powieść"

Nie zachwyciła mnie ta powieść. Po tym jak przeczytałam "Szepty i tajemnice", które oceniłam bardzo wysoko, sięgnęłam po kolejną książkę autorki. Niestety tym razem nie było tych emocji i urzeczenia lekturą. Nie polubiłam głównej bohaterki, która jest nijaka i infantylna. Ale na pewno nie jest to ostatnia powieść Agnieszki Janiszewskiej, którą przeczytałam.

Nie zachwyciła mnie ta powieść. Po tym jak przeczytałam "Szepty i tajemnice", które oceniłam bardzo wysoko, sięgnęłam po kolejną książkę autorki. Niestety tym razem nie było tych emocji i urzeczenia lekturą. Nie polubiłam głównej bohaterki, która jest nijaka i infantylna. Ale na pewno nie jest to ostatnia powieść Agnieszki Janiszewskiej, którą przeczytałam.

Mam dla Was tym razem serię "Czwarta powieść" 2 tomy autorstwa Pani Agnieszka Janiszewska. Kolejna zupełnie dla mnie nowa autorka. Powieści zwróciły moją uwagę okładkami i interesującymi cytatami, a te uwielbiam!

"Pasjonująca opowieść o tym,
jakie piętno na współczesności
odciskają tajemnice wyłaniające się
z mroków historii".

Oba tomy czyta się dość szybko, mają po 220-230 stron.Historia naszej głównej, młodej bohaterki Reginy Nałęcz zaczyna się na niedużym spotkaniu autorskim. Gdzie ona sama jest jego atrakcją, jako autorka trzech napisanych powieści z gatunku romans. Całe spotkanie obserwuje dwóch mężczyzn z czego jeden szczególnie jest nim zainteresowany. Po skończeniu go przedstawia się jako Marek Dobrowolski i prosi o chwilę prywatnej rozmowy. Kobieta dowiaduje się z niej, że Pan Marek na prośbę swojej matki ma dla niej intrygującą propozycję. Z początku jest do tego dość negatywnie nastawiona i nawet nie chce podjąć dialogu. Wizytówkę wrzuca na dno torebki i o niej zapomina na kilka miesięcy.
Aczkolwiek w trakcie odwiedzin u swojej babci nad morzem, cała sprawa nie daje jej spokoju i prosi ją o radę. W tym momencie fabuła książki przenosi się w moje ulubione nadmorskie klimaty, niestety na krótko. Po powrocie w rodzinne strony dziewczyna dowiaduje się o propozycji, a raczej zaklepanej przez ojca lekarza pracy na etacie bibliotekarki w Instytucie Medycyny. Nie bardzo jej się to podoba, jak zresztą cała atmosfera w jej rodzinnym domu. Jest masa niedomówień, sytuacji przemilczanych, które źle wpływają na jej najbliższych. Ona sama nie zachowuje się jak młoda osoba w jej wieku. Nie ma kontaktu z rówieśnikami, nie ma partnera, mieszka u rodziców i cały czas korzysta z ich pomocy.
Jest typem bohaterki/bohatera, który nie przemawia do mnie i drażni swoim zachowaniem. Jednocześnie zawsze istnieje szansa zmian takiej postaci. Czy to nastąpi w tej sytuacji, zostawiam Wam w błogiej nieświadomości 😁Zachęcając równocześnie serdecznie do sięgnięcia po te tytuły. Kto lubi wolniejszą akcję fabuły, zagłębianie się w tajniki przeszłości, odkrywanie jej ukrytych sekretów. Pozycje te będą mile widziane i godne uwagi👍😊

Mam dla Was tym razem serię "Czwarta powieść" 2 tomy autorstwa Pani Agnieszka Janiszewska. Kolejna zupełnie dla mnie nowa autorka. Powieści zwróciły moją uwagę okładkami i interesującymi cytatami, a te uwielbiam!

"Pasjonująca opowieść o tym,
jakie piętno na współczesności
odciskają tajemnice wyłaniające się
z mroków historii".

Oba tomy czyta się dość szybko, mają...

W porównaniu do pierwszej części, w tej drugiej z kolei główna bohaterka zdobyła już zdecydowanie więcej mojej sympatii. Z jakiegoś powodu zaczęłam naprawdę przeżywać jej rozterki, wahania i wszelkie inne emocje, jakie towarzyszyły jej podczas składania całej historii w całość. Tak, jak wspominałam w recenzji I tomu, nadal uważam, że pisanie powieści na podstawie zapisków kogoś innego, wcale nie jest tak łatwe i przyjemne, jak się wydaje. W końcu to tylko zapisane słowa i nie mamy pojęcia, jak ta inna osoba chciałaby przedstawić spisaną przez siebie historię czy swoje wspomnienia.

W tym tomie zaczęło się również dziać. Przyznaję się też bez bicia, że czytając tę część, momentami nie mogłam się oderwać. Agnieszka Janiszewska tak dobrze zaczęła prowadzić tutaj akcję, że naprawdę byłam pod wrażeniem. Oczywiście, zdarzały się pewne momenty, w których bardziej się nudziłam i czekałam na kolejne “tąpnięcie”, ale w moim przypadku były one dość rzadkie. Podejrzewam jednak, że osoby, które będą oczekiwać po tej historii naprawdę pędzącej akcji, mogą się rozczarować.

Oba tomy Czwartej powieści uważa za dobre pozycje, jednak nie do końca rozumiem zamysł rozdzielania ich na części. Gdyby historia ta spoczęła na kartach jednej, nawet grubszej powieści, czytałoby się ją znacznie przyjemniej – nie nastąpiłby moment takiego “wyrwania” z tego świata przedstawionego i czytelnik nie rozproszyłby się w międzyczasie. Każdemu też pasuje co innego, więc jeśli ktoś akurat polubił się z rozdzieleniem tych części na dwie – to super! 😊

Historia Reginy oraz jej zmagań z napisaniem tytułowej czwartej pozycji w karierze, a także opis kolejnych odkryć z przeszłości zaciekawiły mnie, wciągnęły i osadziły się w mojej pamięci. Czy będę wracać do tych książek? Nie mam pojęcia, może kiedyś. Jeśli uwielbiacie literaturę obyczajową, w której nie brakuje retrospekcji i tajemnic z przeszłości - ta historia może Was zachwycić.

W porównaniu do pierwszej części, w tej drugiej z kolei główna bohaterka zdobyła już zdecydowanie więcej mojej sympatii. Z jakiegoś powodu zaczęłam naprawdę przeżywać jej rozterki, wahania i wszelkie inne emocje, jakie towarzyszyły jej podczas składania całej historii w całość. Tak, jak wspominałam w recenzji I tomu, nadal uważam, że pisanie powieści na podstawie zapisków...

Rodzinne tajemnice, od lat ukryte za zasłoną czasu, potrafią ujawnić się w najmniej spodziewanym momencie. Jak się okazuje, zapomniane już wydarzenia i ludzie, którzy dawno odeszli, wciąż mogą odciskać swe piętno w teraźniejszości, a nawet wpływać na przyszłe zdarzenia.

Regina Nałęcz, absolwentka bibliotekoznawstwa i polonistyki, marzy o karierze pisarskiej. Wydała już trzy książki i zyskała grono wiernych czytelniczek, lecz nie odniosła żadnego spektakularnego sukcesu w tej dziedzinie. Na jednym z jej spotkań autorskich pojawia się tajemniczy mężczyzna i składa kobiecie nietypową propozycję. Regina ma dokończyć powieść napisaną przed laty przez jego babkę. Gdy jednak odkrywa kolejne fakty na temat autorki przedwojennego dzieła, coraz trudniej jest jej uwierzyć, że została wybrana do tego zadania przez przypadek.

Muszę przyznać, że główny wątek bardzo przypadł mi do gustu, tajemnice rodzinne zawsze skutecznie przyciągają moją uwagę. W miarę jak Regina odkrywała kolejne elementy układanki, sytuacja stawała się coraz bardziej interesująca. Wprawdzie w pierwszym tomie działo się niewiele, ale w drugim akcja porządnie się już rozkręciła, wynagradzając te - dość leniwe - początki. Za to druga część powieści tak mnie wciągnęła, że przeczytałam ją w jeden dzień, a w ostatnim czasie rzadko mi się to zdarza.

Z postacią Reginy Nałęcz natomiast niezbyt się polubiłam. Na początku strasznie mnie irytowała swoim zachowaniem. Trudno mi było przekonać się do kogoś, kto ciągle ma pretensje praktycznie do całej rodziny. Za co? Bo ośmielili się lubić jej dziadka, podczas gdy jej zdaniem wyłącznie babcia zasługiwała na całą miłość i szacunek. No i oczywiście musiała wyrażać to głośno i wyraźnie przy każdej możliwej okazji. Była święcie przekonana, że to ona zna babkę najlepiej. Nie przyszło jej nawet do głowy, że niechęć ciotki do własnej matki wcale nie była bezpodstawna.

Co do stylu powieści... mam mieszane odczucia. Z jednej strony sporo tu fragmentów napisanych naprawdę pięknie. Widać w nich wyraźnie, że autorka wie, jak operować słowem, by stworzyć odpowiedni klimat i oczarować czytelnika. Z drugiej jednak są też takie, które można by było jeszcze doszlifować. Część z dialogów wypada w moim odczuciu zbyt sztucznie, zwłaszcza te pomiędzy Reginą a jej babką są zbyt oficjalne, a przez to brzmią nienaturalnie.

Lektura pierwszego tomu "Czwartej powieści" szła mi dość opornie, przede wszystkim dlatego, że niewiele się tam działo. Jednak w tomie drugim wszystko się zmieniło. Akcja ruszyła mocno do przodu, porywając mnie ze sobą. Dałam się wciągnąć w wir wydarzeń, towarzysząc głównej bohaterce w odkrywaniu kolejnych, coraz bardziej intrygujących elementów układanki. Jeśli lubicie pięknie opowiedziane historie o rodzinnych tajemnicach, polecam.

https://ogrodksiazek.blogspot.com

Rodzinne tajemnice, od lat ukryte za zasłoną czasu, potrafią ujawnić się w najmniej spodziewanym momencie. Jak się okazuje, zapomniane już wydarzenia i ludzie, którzy dawno odeszli, wciąż mogą odciskać swe piętno w teraźniejszości, a nawet wpływać na przyszłe zdarzenia.

Regina Nałęcz, absolwentka bibliotekoznawstwa i polonistyki, marzy o karierze pisarskiej. Wydała już...

Historia rozpisana na dwa (cieniutkie!) tomy spokojnie zmieściłaby się w jednym i też niezbyt opasłym. Jak zwykle powikłane ludzkie losy, rozpamiętywanie przeszłości, straconych szans; nieprawdopodobne koligacje rodzinne, miłosne trójkąty, zdrady, miłości bez przyszłości (rym!) i tym podobne budują powieść. Schemat, ten co zwykle, powielany po stokroć. W sumie – przynajmniej dla mnie – nudno, ckliwie i rozwlekle. Oj, słabiutko.

Historia rozpisana na dwa (cieniutkie!) tomy spokojnie zmieściłaby się w jednym i też niezbyt opasłym. Jak zwykle powikłane ludzkie losy, rozpamiętywanie przeszłości, straconych szans; nieprawdopodobne koligacje rodzinne, miłosne trójkąty, zdrady, miłości bez przyszłości (rym!) i tym podobne budują powieść. Schemat, ten co zwykle, powielany po stokroć. W sumie –...

Czwarta powieść to historia, która porusza. To powieść, która zapada w pamięci.

W drugiej części Regina nadal drąży temat Jolanty. Próbuje odnaleźć sens, dlaczego to ona została wybrana przez Karolinę, do napisania powieści jej matki. Szuka odpowiedzi, jaki związek ma jej rodzina w całej tej historii.
Poznajemy historię Romana i jego punkt widzenia poprzez historię Anny. Czy czwarta powieść zostanie wydana ? Jak postanowi Regina, gdy dowie się prawdy o swojej babci Krystynie i dziadku ? Czy zmieni swoje podejście do całej sytuacji ? Czy nadal będzie oskarżać dziadka o rozbicie rodziny ?

Czwarta powieść warto czytać jedną po drugiej, bo wtedy nie wypadniemy z obiegu. Choć uważam,że można było zrobic z tego jednotomową powieść. Skrócić conieco opisy i niektóre przemyślenia głównej bohaterki.
Całość jako całość prezentuje się nieźle. Historia wciąga. Ja spędziłam z nią miłe chwile, miałam niedosyt po pierwszym tomie, gdyż chciałam wiedzieć jak zakończy się historia, a tam mieliśmy tak na dobrą sprawę wprowadzenie do historii rodziny, natomiast druga część serwuje nam rozwiązanie całej historii.
Oceniając już teraz całość, jest to mimo wszystko piękna historia nieszczęśliwej miłości żonatego mężczyzny i kobiety. Mamy tu historię zazdrości i walki o rodzinę. Widzimy tu poświęcenie i zawziętość nawet jak trzeba iść "po trupach". Podobalo mi się również to, że mieliśmy przeskoki w fabule,gdzie we wspomnieniach mieliśmy też okres międzywojenny, który pokazywał nam to , jak
było ciężko i do czego ludzie musieli być zmuszani, by przeżyć i chronić siebie czy swoich najbliższych, a dla nas w tych czasach to może wydawać się ciężkie do zrozumienia. Niestety młodsze pokolenia mogą tego nie zrozumieć.

Książkę czyta się bardzo szybko, autorka prezentuje nam wciągająca historię. Czyta się lekko i płynie się przez każdą ze stron. Polecam oba tomy każdemu, kto chce poznać historię miłości z czasów wojny.

Dziękuję bardzo wydawnictwu Novae Res za możliwość recenzowania tak wzruszającej historii.


Wiecie recenzji na blogu ! Zapraszam !

https://zaczytanabloondynka.blogspot.com/?m=1

Czwarta powieść to historia, która porusza. To powieść, która zapada w pamięci.

W drugiej części Regina nadal drąży temat Jolanty. Próbuje odnaleźć sens, dlaczego to ona została wybrana przez Karolinę, do napisania powieści jej matki. Szuka odpowiedzi, jaki związek ma jej rodzina w całej tej historii.
Poznajemy historię Romana i jego punkt widzenia poprzez historię Anny....