Lektura dla uważnych....szczegółowe przedstawienie epoki...mnogość wątków i perypetie bohaterów...polecam!

Lektura dla uważnych....szczegółowe przedstawienie epoki...mnogość wątków i perypetie bohaterów...polecam!

Kolejna powieść historyczna na mojej półce. Akcja tej 3 tomowej serii 'Kamienicy pod irysami' rozgrywa się w arystokratycznym Krakowie na początku XXw.

Siostry Eleonora i Stefania, oraz ich przyjaciółka Rozalia to panienki z dobrego domu. Wychowywane na dobre żony marzą o czymś więcej. Nie w głowie im ślub, chcą się kształcić, pracować i coraz bardziej interesują się nowym ruchem feminizmem.
Bohaterki mierzą się ze swoimi marzeniami, uczuciami, wojną, a czasem ze złamanym sercem.

Kolejna powieść historyczna na mojej półce. Akcja tej 3 tomowej serii 'Kamienicy pod irysami' rozgrywa się w arystokratycznym Krakowie na początku XXw.

Siostry Eleonora i Stefania, oraz ich przyjaciółka Rozalia to panienki z dobrego domu. Wychowywane na dobre żony marzą o czymś więcej. Nie w głowie im ślub, chcą się kształcić, pracować i coraz bardziej interesują się nowym...

Radość z odzyskania niepodległości. Jak potoczą się losy Eleonory i Juliana ? Co postanowi Rozalia?
To wszystko w drugim tomie, jednym słowem pora na zmiany.

Radość z odzyskania niepodległości. Jak potoczą się losy Eleonory i Juliana ? Co postanowi Rozalia?
To wszystko w drugim tomie, jednym słowem pora na zmiany.

Słabsza od części pierwszej.
Miałam wrażenie, że niektóre wątki są udziwniane, by je kontynuować.
Cóż, sięgnę po część trzecią, gdyż bohaterów polubiłam.

Słabsza od części pierwszej.
Miałam wrażenie, że niektóre wątki są udziwniane, by je kontynuować.
Cóż, sięgnę po część trzecią, gdyż bohaterów polubiłam.

Historie dziewczyn znów się pogmatwały , życie nie pozwala im odetchnąć, a wojna chociaż juz się skończyła , nie daje o sobie zapomnieć, odciskając trwałe piętno na bliskich im osobach . Mimo to nadal pewnie stąpają po ziemi , naginają i łamią obowiązujące zwyczaje , pragną się uczyć, podróżować, poszerzać własne horyzonty , rozwijać swoje pasje i talenty.

Jest tu też dużo o miłości i jej różnych obliczach . Okazuje się, że tylko ta prawdziwa ma taką siłę, żeby przetrwać próbę czasu . W XIX wiecznym Krakowie małżeństwa często zawierane były dlatego , że się opłacały . Po latach okazuje się, że wystarczy mała rysa , żeby wspólne lata poszły w zapomnienie jak w przypadku rodziny Schramm.

Autorka ma dar malowania słowem. Każdy spacer, wizyta w restauracji, wycieczka są opisane tak , że człowiek zamyka oczy i stoi przed danym budynkiem , nad Wisłą, albo siedzi przy stoliku popijając wysmienita czekoladę.

Drugi tom był bardziej dynamiczny niż pierwszy , wiele się u Eleonory, Rozalii i Stefanii zmieniło i ciekawa jestem czy w trzecim przyjdzie czas na stabilizację .

Historie dziewczyn znów się pogmatwały , życie nie pozwala im odetchnąć, a wojna chociaż juz się skończyła , nie daje o sobie zapomnieć, odciskając trwałe piętno na bliskich im osobach . Mimo to nadal pewnie stąpają po ziemi , naginają i łamią obowiązujące zwyczaje , pragną się uczyć, podróżować, poszerzać własne horyzonty , rozwijać swoje pasje i talenty.

Jest tu też...

"- Czymże jest życie bez marzeń. Musimy je mieć.
- [...], on ma marzenia, tylko w przeciwieństwie do większości dąży do ich realizacji, a kiedy przestają być marzeniami, wyznacza sobie nowe."
⠀
Bo marzenia najlepiej realizować :) o czym teraz marzysz?
Ja chciałabym być w Polsce, iść na spacer ulubioną ścieżką, pić kawę z tymi, którzy tam zostali. I być... Po prostu... I mam nadzieję, że w wakacje to marzenie zrealizuje.
⠀
"Czas zmian", czyli druga część Kamienicy pod Irysami to czas kobiet, które nie chcą czekać. One chcą iść własną drogą i zdobywać świat.
Wojna zostawiła trwałe ślady w całym społeczeństwie. Wszyscy muszą znaleźć w sobie siłę i determinację by iść do przodu. Na nowo żyć oraz układać plany.
Trzy kobiety Eleonora, Jej Siostra Stefania i Przyjaciółka Rozalia należą do kobiet nowoczesnych, które właśnie podążają swoją drogą i realizują marzenia, o których kiedyś żadna inna z kobiet by nie pomyślała.
Niestety nic nie trwa wiecznie... Nadchodzi czas zmian, które nie będą proste, ale przyniosą nowe uczucia. Pozwolą realizować ukryte w głębi duszy marzenia i wiele zmieniają. Czy na dobre? O tym oczywiście przeczytacie w tej książce.

"- Czymże jest życie bez marzeń. Musimy je mieć.
- [...], on ma marzenia, tylko w przeciwieństwie do większości dąży do ich realizacji, a kiedy przestają być marzeniami, wyznacza sobie nowe."
⠀
Bo marzenia najlepiej realizować :) o czym teraz marzysz?
Ja chciałabym być w Polsce, iść na spacer ulubioną ścieżką, pić kawę z tymi, którzy tam zostali. I być... Po prostu... I...

Drugi tom zdecydowanie się rozkręca.Sporo wydarzeń,sporo wyzwań dla głównych bohaterek i świetnie opisany Kraków zaraz po odzyskaniu niepodległości.Warto!!

Drugi tom zdecydowanie się rozkręca.Sporo wydarzeń,sporo wyzwań dla głównych bohaterek i świetnie opisany Kraków zaraz po odzyskaniu niepodległości.Warto!!

Wróciłam do losów Eleonory, Juliana, Stefani i Rozalii i wiecie co? Jestem zachwycona w jakim kierunku autorka poprowadziła te powieść. Główne bohaterki niejednokrotnie zaskoczyły mnie swoimi wyborami. Często to właśnie te wybory wywoływały uśmiech na mojej twarzy. Nie zabrakło również bolesnych, trudnych decyzji, gdzie obawiałam się o dalsze losy ulubionych bohaterów. Świadomość jak zachowywały się kobiety może być dla nas jednak doskonałym przykładem. Moją ulubioną postacią niezmiennie jest Eleonora, która dla wielu kobiet może być wzorem do naśladowania. Ta część zdecydowanie wypadła u mnie lepiej i idealnie trafiła w mój gust. Urzekła mnie i chwyciła za serce, tak mocno, że na końcu płakałam jak dziecko. Ciężko rozstać się tak po prostu z ulubionymi bohaterami, a autorka zrobiła to w najmniej spodziewanym momencie. Tak się nie robi!!

Nie mogę doczekać się kolejnego tomu tej serii i myślę, że każdy kto lubi powieści z wojną w tle, powinien poznać te historię. Autorka przedstawiając życie bohaterów w powojennym krakowie, idealnie oddała klimat panujący w mieście, co sprawiło, że od książki nie da się oderwać nawet na moment. Każdy z bohaterów ogromnie nas przyciąga i z ciekawością śledzimy ich losy, a fragmenty w formie listów uderzają w nas najmocniej.

Wróciłam do losów Eleonory, Juliana, Stefani i Rozalii i wiecie co? Jestem zachwycona w jakim kierunku autorka poprowadziła te powieść. Główne bohaterki niejednokrotnie zaskoczyły mnie swoimi wyborami. Często to właśnie te wybory wywoływały uśmiech na mojej twarzy. Nie zabrakło również bolesnych, trudnych decyzji, gdzie obawiałam się o dalsze losy ulubionych bohaterów....

Powojenny Kraków ponownie zaprasza do swych bram. Siostry, przyjaciółka i Kamienica pod Irysami. Eleonora powraca do domu rodzinnego, tak samo jak Stefania. Zmieniły się. Ich przyjaciółka Rozalia także. Ale ta kobietka pragnie czegoś innego, więc wyrusza za marzeniami. Wbrew innym a tym bardziej swojej matce. Nadchodzi nowe. Kończy się rola kobiety jako żony i matki. Zaczynają pracować, realizować się i spełniać zawodowo. Jak teraz będzie wyglądało ich życie? Jaki będzie świat?

To moje pierwsze spotkanie z twórczością autorki i od razu zaznaczę, że nie czytałam pierwszego tomu. Czy było mi trudno odnaleźć się tutaj bez tej znajomości? Odrobinę tak, niestety. Nie sięgam po książki o tematyce wojennej, lub powojennej. O tę książkę walczyłam w konkursie u autorki, bowiem zaciekawiły mnie opinie innych osób. Dość wysokie i pozytywne noty zdobyła. Chciałam sama się przekonać czy na mnie wywrze podobne wrażenie. I jak na pierwszy raz nie było tak źle. Wkroczyłam w całkiem inny świat. Inną mentalność, inne zachowania i całkiem różne realia życia. Spodobał mi się tamten Kraków. Tak samo jak i bohaterki. Ciekawe i odważne. A za humor Rozalii byłam wdzięczna Autorce. Hrabia Michałowski był smacznym kąskiem. Akcja nie gnała na łeb na szyję. Ona płynęła delikatnie kołysana podmuchami wiatru. Ale taka właśnie jest idealna. Odpowiednia do całości i moich wyobrażeń odnośnie tamtych lat. Leniwie ale momentami dynamicznie. Fajnie prowadzone wydarzenia. Z miłością wiodącą prym. Do samego końca lektura trzymałą moją uwagę skupiając się na najważniejszych sprawach. Teraz wiem, że muszę nadrobić pierwszy tom a trzeci także będę chciała przeczytać.

Śliczna historia o trzech kobietach, które po wojnie wkroczyły w nowy etap. Emocjonalna i melancholijna. Pełna zaskoczeń i wywołująca przeróżne emocje. Jestem pozytywne zaskoczona tą powieścią. Tego jak zgrabnie autorka oddała klimat tamtych lat.

Polecam.

Powojenny Kraków ponownie zaprasza do swych bram. Siostry, przyjaciółka i Kamienica pod Irysami. Eleonora powraca do domu rodzinnego, tak samo jak Stefania. Zmieniły się. Ich przyjaciółka Rozalia także. Ale ta kobietka pragnie czegoś innego, więc wyrusza za marzeniami. Wbrew innym a tym bardziej swojej matce. Nadchodzi nowe. Kończy się rola kobiety jako żony i matki....

Mam wrażenie, że czego nie powiedziałabym o tej książce to i tak będzie za mało. Rzadko zdarza się, aby druga część z serii była lepsza od swojej bardzo dobrej poprzedniczki. A jednak tutaj mamy właśnie taką sytuację.

Książka obejmuje okres od zakończenia wojny do końca 1920 roku. Tak jak w pierwszej części nacisk był położony na Julina Michałowskiego i Eleonorę Schramm, tak w drugiej autorka skupiła się głownie na postaciach kobiecych - Rozalii i Stefanii. Oczywiście pozostali bohaterowie również są istotni, losy wszystkich wzajemnie się ze sobą przeplatają, jednak w moim odczuciu to te dwie postacie ciągną tę powieść.

Stefania Schramm nie jest już trzpiotką, niedojrzałą panną. Cierpi, gdyż jej ukochany Mikołaj nie wrócił z frontu, jednak chce wyrwać się z tego zaklętego koła, ruszyć naprzód i zrobić coś dla siebie. Zaczyna barć lekcje rysunku i okazuje się, że posiada niezwykły talent. Jest to bohaterka, po której widać dużą zmianę, jednak jeszcze większą metamorfozę przeszła Rozalia Tojew i z czystym sercem mogę powiedzieć, że to moja ulubiona postać. W pierwszej części dziewczyna żyjąca pod dyktando matki zmuszona została do poślubienia mężczyzny, do którego nic nie czuła. Ich małżeństwo było czysto papierowe, dlatego Rozalia podejmuje odważną decyzje, jak na tamte czasy -prosi męża o rozwód. Musicie przeczytać, jak skończy się ta historia. Mogę Wam zdradzić, że porównując Rozalię z obydwu części widać ogromną zmianę, a takich bohaterów uwielbiam.

Rok 1919. Kraków. Polska cieszy się z odzyskania niepodległości, jednak stan euforii nie jest w stanie zapełnić pustych żołądków i nagrzać w piecu. Cały świat stara się podnieść z ruiny finansowej, która jest skutkiem niedawno zakończonej wojny. Nawet w zamożniejszych domach oszczędnie gospodaruje się węglem i zapasami żywności. Tak wyglądało dwudziestolecie, tak wyglądał odbudowujący się kraj.

Drugi ważny wątek obyczajowy to oczywiście emancypacja kobiet, która w dwudziestoleciu staje się faktem. Kobiety z wyższych sfer zaczynają podejmować pracę, stają się niezależne od swoich mężów i ojców. Nie boją się chodzić w garsonkach i nie czekają, aż mężczyzna wykona pierwszy krok. Oczywiście da się jeszcze słyszeć głosy zagorzałych konserwatystek i zobaczyć ich karcące spojrzenia, jednak wszyscy wiedzą, że czas najwyższy schować konwenanse do lamusa.

Z wielką niecierpliwością czekam na kolejną część, aby móc przenieść się do magicznego Krakowa z lat 20. XX wieku.

Za egzemplarz dziękuję wydawnictwu Mando

Mam wrażenie, że czego nie powiedziałabym o tej książce to i tak będzie za mało. Rzadko zdarza się, aby druga część z serii była lepsza od swojej bardzo dobrej poprzedniczki. A jednak tutaj mamy właśnie taką sytuację.

Książka obejmuje okres od zakończenia wojny do końca 1920 roku. Tak jak w pierwszej części nacisk był położony na Julina Michałowskiego i Eleonorę Schramm,...