Nie przebrnęłam. Nie podoba mi się język, taki grubiański. Nie ma co marnować. Życia, na czytanie książek, które nie wciągają.

Nie przebrnęłam. Nie podoba mi się język, taki grubiański. Nie ma co marnować. Życia, na czytanie książek, które nie wciągają.

"Zniknięcie Prezesa" zacząłem już dawno, dawno temu i początek jakoś mocno mnie nie pochwycił. Skończyło się na tym, że po pierwszych czterech rozdziałach odłożyłem książkę na półkę i wróciłem do niej o wiele, wiele później. I to była w sumie bardzo dobra decyzja! Po dłuższej przerwie książka pochłonęła mnie do reszty i wręcz nie mogłem się doczekać następnego dnia, żeby dowiedzieć się co dalej. Ciekawa jak cholera! Są gusta i guściki i to można zobaczyć właśnie po jej ocenach, które ciężko mi osobiście zrozumieć, ale jak już wspomniałem nie każdemu może po prostu przypaść do gustu. Szczególnie, że polityka i takie poglądy to dość delikatny temat. Książka z typu fikcji politycznej, aczkolwiek ja też bym powiedział, że była i w pewnych momentach dość humorystyczna. Kręci i męci w głowie, ale mogę to tej pozycji wybaczyć, bo zassała mnie na amen!

"Zniknięcie Prezesa" zacząłem już dawno, dawno temu i początek jakoś mocno mnie nie pochwycił. Skończyło się na tym, że po pierwszych czterech rozdziałach odłożyłem książkę na półkę i wróciłem do niej o wiele, wiele później. I to była w sumie bardzo dobra decyzja! Po dłuższej przerwie książka pochłonęła mnie do reszty i wręcz nie mogłem się doczekać następnego dnia, żeby...

Humorystyczna okładka i ciekawy opis mnie zachęciły. W końcu miałam okazję sięgnąć po tą książkę. Wciągnęła mnie, nie była na jeden rzut do przeczytania jednak było warto. Oczekiwałam może ciut więcej humoru jednak to książka para polityczna, było go tam i sporo, często ukrytego. Momentami trochę rozwleczona, jednak zdecydowanie nadrabia i było fragmentami. Byłoby 7 gdyby nie te mocniejsze fragmenty które naprawdę mnie wciągnęły. Warto przeczytać choćby dla zastanowienia się jak działa władza która rządzi za nas, a którą my sami wybieramy. Może być również ciekawym punktem wyjścia do dyskusji politycznej.

Humorystyczna okładka i ciekawy opis mnie zachęciły. W końcu miałam okazję sięgnąć po tą książkę. Wciągnęła mnie, nie była na jeden rzut do przeczytania jednak było warto. Oczekiwałam może ciut więcej humoru jednak to książka para polityczna, było go tam i sporo, często ukrytego. Momentami trochę rozwleczona, jednak zdecydowanie nadrabia i było fragmentami. Byłoby 7 gdyby...

Mocne. Ale czy nieprawdopodobne?

Mocne. Ale czy nieprawdopodobne?

Chyba mam wlasnie pecha. Dopiero skończylem przygnębiajacą lekturę o pisowym zapleczu - faktograficzną opowieść Grzegorza Raczkowskiego, na kanwie kłamst smoleńskich a tu nagle nadziałem się, tym razem bardziej beletrystyczną, historię podłej prowokacji autoryzowanej przez jednych ludzi tej władzy przeciwko innym jej prominentom (a może też z udziałem samego idola, taka podswiadoma myśl korci).
Trochę trudny jest sposób narracji, jakiś jakby rozchwiany, rozproszony. Czasem też raczej sugeruje parodię.
Niestety, paskudztwo charakterów członków tego gniazda szerszeni, albo może raczej oślizgłych padalców, którym spod służalczego wazeliniarstwa, po prostu włazidupstwa co i raz wyłażą chore ambicje, wydaje się bardzo naturalistycznie prawdopodobne. Co i i raz ciężko przebrnąć kolejne strony.
No i szkoda, że ideowi wykonawcy misji, jednak końcu po prostu oszukani, wpuszczonych w maliny, przedstawieni są jako nierozgarnięte safanduły, do tego (główny bohater) jest fizycznie wrakiem człowieka o krok od unicestwienia.

Chyba mam wlasnie pecha. Dopiero skończylem przygnębiajacą lekturę o pisowym zapleczu - faktograficzną opowieść Grzegorza Raczkowskiego, na kanwie kłamst smoleńskich a tu nagle nadziałem się, tym razem bardziej beletrystyczną, historię podłej prowokacji autoryzowanej przez jednych ludzi tej władzy przeciwko innym jej prominentom (a może też z udziałem samego idola, taka...

Nie zawsze trafiam z książkami, czasami bywają źródłem zawodu. Po „Zniknięciu prezesa” oczekiwałem jednak więcej finezji, więcej poczucia humoru, bo pomysł wydawał się niezwykle nośny, tymczasem… Właściwie trudno ocenić, czy zamiarem Autora było napisanie książki sensacyjnej, ciętej satyry na aktualną sytuację społeczno-ekonomiczną, czy po prostu humorystycznej powieści z udziałem dobrze zamaskowanych postaci z życia politycznego. W sumie wyszło dość nijako, przyciężko i mało zabawnie. Aczkolwiek ciekawym zabiegiem było pokazanie sprzecznych interesów rządzących oraz ich wzajemne animozje. Być może moja ocena jest wypaczona lekturą książki „IV Rzeczpospolita”, której autorem był Pan Grzegorz Mathea. Tam bowiem tempo akcji oraz sposób zobrazowania przebiegu fikcyjnego zamachu stanu sprawiał, że całość prezentowała się niezwykle realistycznie. Tutaj realizacja wypadła słabiej; książka z kategorii: „można przeczytać”.

Nie zawsze trafiam z książkami, czasami bywają źródłem zawodu. Po „Zniknięciu prezesa” oczekiwałem jednak więcej finezji, więcej poczucia humoru, bo pomysł wydawał się niezwykle nośny, tymczasem… Właściwie trudno ocenić, czy zamiarem Autora było napisanie książki sensacyjnej, ciętej satyry na aktualną sytuację społeczno-ekonomiczną, czy po prostu humorystycznej powieści z...

Kryminał polityczny osadzony we współczesnych realiach z czołowym politykiem polskiej prawicy w roli głównej to niewątpliwie chwytliwy pomysł na powieść. Opisywanie kulisów polskiej polityki wewnętrznej jest trudnym zadaniem pisarskim. Łatwo popaść w przesadny patos albo w parodię lub wręcz kabaretowy ton. Autor jednak, jako wytrawny publicysta i reporter, stworzył własną koncepcję fabularną, która się dość dobrze broni. Wątek fabularny jest na tyle wiarygodny, że z przerażeniem myślę, że mógłby przydarzyć się naprawdę. I to jest niewątpliwie plus tej powieści. Minusem jest zbyt przesadny język pełen niezrozumiałych pojęć technicznej nowomowy, skrótów myślowych, abstrakcyjnych wręcz porównań i rozbudowanych przekleństw. Infantylizacja nazwisk bohaterów też ani śmieszy, ani zachwyca. Wydaje się, że polityczne tyrady zawarte w książce są frustracyjną emanacją poglądów autora na współczesną scenę polityczną w Polsce. Warto jednak przebrnąć przez to, by dotrzeć do zakończenia. To kolejny plus dla tej powieści. Znów ma się wrażenie, że wszystko jest jak najbardziej realistyczne. I tak jak w życiu okazuje się, że król jest nagi.

Kryminał polityczny osadzony we współczesnych realiach z czołowym politykiem polskiej prawicy w roli głównej to niewątpliwie chwytliwy pomysł na powieść. Opisywanie kulisów polskiej polityki wewnętrznej jest trudnym zadaniem pisarskim. Łatwo popaść w przesadny patos albo w parodię lub wręcz kabaretowy ton. Autor jednak, jako wytrawny publicysta i reporter, stworzył własną...

Na przeczytanie tej książki skusił mnie tytuł. To jest fikcyjna opowieść o wydarzeniu, które może się wydarzyć naprawdę, a czytając widzimy realny świat polityki. Groteskowo opisana historia 3 porywaczy, samotnych wilków, którzy porywają prezesa aby go osądzić. Oskarżony został uznany winnym zamachu na wolność osobistą współobywateli, nienawiści wobec grup mniejszościowych. Na koniec dodam, jeszcze, że ta historia byłaby nawet śmieszna, gdyby nie była tak prawdziwa.

Na przeczytanie tej książki skusił mnie tytuł. To jest fikcyjna opowieść o wydarzeniu, które może się wydarzyć naprawdę, a czytając widzimy realny świat polityki. Groteskowo opisana historia 3 porywaczy, samotnych wilków, którzy porywają prezesa aby go osądzić. Oskarżony został uznany winnym zamachu na wolność osobistą współobywateli, nienawiści wobec grup mniejszościowych....

Do sięgnięcia po książkę „Zniknięcie prezesa” skusił mnie przede wszystkim opis, bo twórczość autora do tej pory nie była mi znana.
Nie powiem, że nie miałam lekkich obaw i podchodziłam do niej z dystansem, bo na co dzień omijam szerokim łukiem tematy polityczne, ale bardzo szybko wciągnęłam się w fabułę. Czarny humor, dowcipne dialogi, stale pędząca akcja i wyraziści bohaterowie sprawiają, że od książki nie mogłam się oderwać.

Jednak mimo tych zabawnych elementów, mam co do niej mieszane uczucia. Nie będę ukrywać, że zrobiła na mnie spore wrażenie, bo najbardziej przerażający jest fakt, że niedługo fikcja książki może całkowicie stać się rzeczywistością. I choć podczas czytania śmiałam się w wielu momentach, to z drugiej strony zastanawiałam się czy długo będziemy musieli czekać na podobny scenariusz, przez co chwilami wprawiało mnie w nieco depresyjny nastrój. Właśnie przez to ciężko mi ją ocenić, bo z jednej strony wywołała we mnie sporo pozytywnych emocji, ale z drugiej nieco przytłoczyła. Może gdyby nie obecna sytuacja w naszym kraju, byłabym bardziej zadowolona z lektury…

Do sięgnięcia po książkę „Zniknięcie prezesa” skusił mnie przede wszystkim opis, bo twórczość autora do tej pory nie była mi znana.
Nie powiem, że nie miałam lekkich obaw i podchodziłam do niej z dystansem, bo na co dzień omijam szerokim łukiem tematy polityczne, ale bardzo szybko wciągnęłam się w fabułę. Czarny humor, dowcipne dialogi, stale pędząca akcja i wyraziści...

Bez szału; zapowiadało się fajnie.

Bez szału; zapowiadało się fajnie.