Elena jest w separacji z mężem. Rozstanie jest dla niej bardzo trudne. Kobieta nie czuje się dobrze w swoim nowym mieszkaniu, trudno jej zabrać się za pracę, cierpi też na bezsenność. Trochę z braku weny twórczej, trochę z nudy, a trochę z samotności, Elena zaczyna podglądać sąsiadów mieszkających naprzeciwko. Szybko odkrywa, że za fasadą idealnego życia kryją się rzeczy co najmniej niepokojące. Kobieta przekracza kolejne granice prywatności obserwowanej rodziny, a rzeczywistość płynnie przechodzi w fikcję literacką - powieść, którą pisze bohaterka. Co jest wytworem jej wyobraźni, a co wydarzyło się naprawdę? I o kim tak naprawdę jest ta historia? Jeśli cenicie thrillery psychologiczne, warto to sprawdzić!

– Karolina z Kamionki

Elena jest w separacji z mężem. Rozstanie jest dla niej bardzo trudne. Kobieta nie czuje się dobrze w swoim nowym mieszkaniu, trudno jej zabrać się za pracę, cierpi też na bezsenność. Trochę z braku weny twórczej, trochę z nudy, a trochę z samotności, Elena zaczyna podglądać sąsiadów mieszkających naprzeciwko. Szybko odkrywa, że za fasadą idealnego życia kryją się rzeczy co...

Kolejny średnio satysfakcjonujący thriller pochłonięty w ostatnim czasie (przy życiu trzyma mnie już tylko najnowsza Charlotte Link, której w dalszym ciągu nie zaczęłam). Nie jestem fanką przedstawionej w tym tytule kreacji bohaterów, którą roboczo nazwać mogę "obłąkańczą". Trudno jest mi sympatyzować z bohaterami dającymi się ponieść irracjonalnym zapędom. Często nie jestem przez to w stanie "na trzeźwo" podejść do zaserwowanego mi obrazu człowieczego.
Mimo wszystko, forma książki okazała się dość angażująca, a zdecydowanie tego potrzebowałam w ostatnim czasie. No i... chyba jestem zmuszona dodać osobistego plusa - za odblokowanie moich pogrzebanych przed laty twórczych ciągot.

Kolejny średnio satysfakcjonujący thriller pochłonięty w ostatnim czasie (przy życiu trzyma mnie już tylko najnowsza Charlotte Link, której w dalszym ciągu nie zaczęłam). Nie jestem fanką przedstawionej w tym tytule kreacji bohaterów, którą roboczo nazwać mogę "obłąkańczą". Trudno jest mi sympatyzować z bohaterami dającymi się ponieść irracjonalnym zapędom. Często nie...

https://www.kawaiksiazki.pl/2023/10/podgladaczka-caroline-eriksson.html

https://www.kawaiksiazki.pl/2023/10/podgladaczka-caroline-eriksson.html

Pisarka Elena po rozstaniu z mężem wyprowadza się do nowego domu. Nie utrzymuje bliskich relacji z wieloma ludźmi, ma kryzys twórczy i bardzo dużo wolnego czasu. Pewnego dnia zaczyna obserwować rodzinę z naprzeciwka, dopowiadając sobie wydarzenia do zaobserwowanych scen. Szybko staje się to obsesją kobiety, a jednocześnie inspiracją do nowej powieści… Co wydarzyło się w domu sąsiadów Eleny? I jak wpłynie to na jej własne życie? 🤔

,,Podglądaczka” to nietuzinkowy i mocno zakręcony thriller, w którym nic nie jest pewne. W książce nie wiadomo co jest prawdą, a co wytworem wyobraźni. W historii nie brakuje niedomówień, tajemnic, skrywanych sekretów i wielu zwrotów akcji, przez co zakończenie powieści jest niemal nie do rozwiązania. Autorka umiejętnie zwodzi czytelnika, ukazując krok po kroku kolejne fakty z życia bohaterów, by na końcu i tak zaskoczyć. To opowieść o trudnych relacjach, bolesnych doświadczeniach i wspomnieniach, które niosą za sobą ogrom konsekwencji w przyszłości, ale także trudnych wyborach i nadziei na lepsze jutro. Historia ukazuje także cienką granicę między wyobraźnią i realizmem oraz budowaniu swoich spostrzeżeń o innych ludziach jedynie na podstawie obserwacji i usłyszanych opinii oraz o konsekwencjach takich działań.

Osobiście dobrze spędziłam czas z książką – mimo że nie jest to wybitna pozycja i raczej nie pozostanie mi w pamięci na dłużej, to czytałam ją z zainteresowaniem, śledząc losy bohaterów. Zabrakło mi w niej jednak większych emocji. W mojej opinii ,,Podglądaczka" to lekki thriller na wolny weekend.

Pisarka Elena po rozstaniu z mężem wyprowadza się do nowego domu. Nie utrzymuje bliskich relacji z wieloma ludźmi, ma kryzys twórczy i bardzo dużo wolnego czasu. Pewnego dnia zaczyna obserwować rodzinę z naprzeciwka, dopowiadając sobie wydarzenia do zaobserwowanych scen. Szybko staje się to obsesją kobiety, a jednocześnie inspiracją do nowej powieści… Co wydarzyło się w...

#czytam_se
⠀
"Wszystko idzie tak szybko, a jednak moment ten ciągnie się w nieskończoność."
⠀
Znacie to? Chwile i dni zazwyczaj mijają mi bardzo szybko. Nim się obejrzę, kolejny dzień, następna chwila. A kiedy na coś czekam, godziny ciągnie się niczym sekunda...
⠀
"Podglądaczkę" widziałam u @bookini.w.poscieli. Zaintrygował mnie ten tytuł, dlatego też postanowiłam po niego sięgnąć. Książka była, hmmm, zadziwiająca i pokręcona i zakończenie mnie mocno zaskoczyło.
⠀
Elena - pisarka - po rozstaniu z Mężem zamieszkała w szeregowcu. Odwiedza ją tylko siostra, z mężem uzgodniła ze przez jakiś czas nie będą się ze sobą kontaktować. Już dawno nic nie napisała.
Pewnego dnia obserwuje rodzinę mieszkająca naprzeciwko niej. Widzi jej bleski i cienie, kłótnie i spokojne rozmowy.
Niestety wkrótce staje się to jej obsesją. Elena zaczyna tworzyć scenariusze, które nie napawają optymizmem.
Zamyka się w domu, nie odbiera telefonów, nie otwiera nikomu drzwi.
Co jest snem a co jawą? Tego już nie zdradzę, a zachęcę, by zerkać na strony tej powieści.

#czytam_se
⠀
"Wszystko idzie tak szybko, a jednak moment ten ciągnie się w nieskończoność."
⠀
Znacie to? Chwile i dni zazwyczaj mijają mi bardzo szybko. Nim się obejrzę, kolejny dzień, następna chwila. A kiedy na coś czekam, godziny ciągnie się niczym sekunda...
⠀
"Podglądaczkę" widziałam u @bookini.w.poscieli. Zaintrygował mnie ten tytuł, dlatego też postanowiłam po niego...

“Niebo nie zna wściekłości takiej, jak miłość w nienawiść zmieniona, ni piekło nie zna furii takiej jak kobieta wzgardzona.“ - William Congreve.
🔸️
Elena po rozstaniu z mężem mieszka w wynajętym szeregowcu. Tutaj chce przeczekać separację. Oboje mają podjąć decyzję czy nadal będą razem, czy jednak wysiadają z tego małżeńskiego autobusu.
Boli ją to, gniecie, ma stany depresyjne, nie jest szczęśliwa. W końcu Peter jest miłością jej życia, więc dlaczego tak wszystko się pokomplikowało?
Teraz jest sama, nie interesuje jej zawieranie nowych znajomości w obcym miejscu, spotyka się jedynie z siostrą na piątkowych kolacjach, wymuszonych rozmowach, podczas których napięcie miesza się z niedomówieniami, troską jednej i niechęcią drugiej.

Kiedyś napisała kilka książek, ale z czasem zmęczył ją cały szum wokół ich promocji. Teraz nie pisze, nie chce, a może nie może, może się wypaliła, albo straciła wenę, co na jedno wychodzi, (słowo “może” sponsoruje to zdanie :P).
Jej każdy dzień w szeregowcu upływa tak samo, monotonnie, nijako, aż do momentu, gdy przez okno baczniej zaczyna się przyglądać małżeństwu z naprzeciwka. Niby normalna rodzina jakich wiele, ale jednak coś jest nie tak. Mąż często nieobecny, żona z atakami agresji, lub wybuchami płaczu i ich zagubiony syn, nastolatek. Mroczny, rodzinny dramat wisi w powietrzu.
Bo to, że wydarzy się coś złego, to pewne jak w banku.
Tylko co teraz? czekać czy reagować?
Obserwacja sąsiadów pochłania Elene do tego stopnia, że jej zainteresowanie sięga ponad sąsiedzką troskę, aby nie powiedzieć wścibstwo.
Pod wpływem swojego nowego “hobby” bohaterka znów zaczyna pisać, kolejne strony zapełniają się tekstem, tworzy się książka.
I nagle jakby zacierają się granice, a życie Eleny splata się z życiem sąsiadów, w ich codzienności odnajduje swoje rozterki i bolączki. Przestaje dostrzegać gdzie kończy się rzeczywistość, a gdzie zaczyna fikcja.
A tak bardzo chce uratować tę rodzinę.

Ta książka klimatem i podobieństwem przypomina mi “Kobietę w oknie”, czy “Uratować dziecko”, a nawet “Dziewczynę z pociągu”. Jak ja lubię fabuły z takimi obserwatorkami. Tego rodzaju książki biorę w To z pewnością dla tych, którzy lubią thrillery psychologiczne z historią o podwójnym dnie.
I cóż z tego, że bohaterka ma rozkminki, w końcu określenie “psychologiczny" nie bierze się znikąd ;😉. Może nie miała ta książka zbyt szybujących notowań, ale ja czuję się kupiona.
To była dobra lektura, którą wam polecam. Oczywiście jeśli lubicie kobitki patrzące przez okno, często zza firanki 😁.
@wydawnictwo_marginesy 😁.

“Niebo nie zna wściekłości takiej, jak miłość w nienawiść zmieniona, ni piekło nie zna furii takiej jak kobieta wzgardzona.“ - William Congreve.
🔸️
Elena po rozstaniu z mężem mieszka w wynajętym szeregowcu. Tutaj chce przeczekać separację. Oboje mają podjąć decyzję czy nadal będą razem, czy jednak wysiadają z tego małżeńskiego autobusu.
Boli ją to, gniecie, ma stany...

„Podglądaczka” Caroline Eriksson to thriller psychologiczny. Prawdziwa gratka dla miłośników tego gatunku literackiego. Fabuła z podwójnym dnem, które wciąż się przemieszcza.
Elena jest pisarką. Będąc w separacji z mężem wynajmuje mieszkanie w szeregowcu.
Cierpi na samotność. Tęskni za dotykiem męża.

„Dziwne to uczucie, dzielić z kimś łóżko, a jednak wcale go nie dzielić. Być tak blisko, jak tylko dwoje ludzi może ze sobą być, a zarazem być oddzielonym przepaścią.”

Nie jest w stanie wykrzesać choćby odrobiny siły by jakoś żyć. Nie rozpakowuje nawet pudeł, w które spakowała swoje rzeczy wyprowadzając się z domu.
Raz w tygodniu spotyka się ze swoją siostrą. Zresztą, tylko dlatego, że ta nie odpuszcza.
Od dawna nic nie napisała. Straciła natchnienie.
Niespodziewanie dla siebie samej zaczyna obserwować rodzinę z sąsiedztwa. To małżeństwo z kilkunastoletnim synem. Mieszkają naprzeciwko. Z obserwacji Elena wysnuwa niepokojące wnioski. Kiedy syn sąsiadów nawiązuje z nią kontakt z przerażeniem uświadamia sobie, że za drzwiami jego domu rozgrywa się mroczny dramat.
Elena poczuwa się do obowiązku, by zapobiec tragedii. W jej głowie pojawiają się najgorsze scenariusze. Obserwacja rodziny z naprzeciwka staje się niezwykle inspirująca. Elena odzyskuje wenę.
Zaczyna pisać cały czas śledząc losy sąsiadów. Fikcja miesza się z rzeczywistością.

„I jeszcze pisanie, przypominałam ci, żeby kopać w miejscu, gdzie się stoi.”

Czytelnik szeroko otwiera oczy stopniowo odkrywając drugie dno tej historii. Mimo wszystko prawda wbija go w fotel.

„Nawet jeśli źle się to kończy, chciałabym ci podziękować za te wszystkie lata, za to, że pokazałeś mi, jaka radość kryje się w bliskości drugiego człowieka. To zabiorę ze sobą. Wiedzę, że się da, że warto.”

„Podglądaczka” Caroline Eriksson przypomina „Dziewczynę z pociągu” Pauli Hawkins choć to zupełnie inna historia. Osacza tak samo. GORĄCO POLECAM!

„Podglądaczka” Caroline Eriksson to thriller psychologiczny. Prawdziwa gratka dla miłośników tego gatunku literackiego. Fabuła z podwójnym dnem, które wciąż się przemieszcza.
Elena jest pisarką. Będąc w separacji z mężem wynajmuje mieszkanie w szeregowcu.
Cierpi na samotność. Tęskni za dotykiem męża.

„Dziwne to uczucie, dzielić z kimś łóżko, a jednak wcale go nie dzielić....

Snuje się nocami po domu, przekłada książki, które ciągle układa na nowo, tkwi w bezsenności, w poczuciu nierzeczywistości, zawieszona między dawnym życiem, a wyborem dalszej drogi drogi. Jej życie "prawie nie zajmuje miejsca".

Elena – pisarka, tłumaczka, korektorka jest w separacji z mężem i mieszka sama w wynajętym szeregowcu. "Wpatruję się w noc. Czuję jak wewnętrzny mrok wgryza się we mnie".

Elenę zaczyna obsesyjnie interesować rodzina z naprzeciwka, zaczyna wyrywać się z otępienia. Nastolatek Leo wdziera się w jej świat, a jego rodzina w głowę i myśli kobiety. Sąsiedzi wprowadzają dysonans i dezorientację w życie Eleny, zdarzenia są zapowiedzią złego. Napierające uczucia i spostrzeżenia przelewa na papier, znowu zaczyna pisać, projektuje rzeczywistość, wylewa skłębione lęki, wydobywa prawdę.

Czy Elena zniekształca swój świat, gdy jej umysł błąka się w oparach mgły i półprawdach, cierpieniu żalu i samotności. Czego tak naprawdę jesteśmy świadkami? Czy zagrożenie czai się na zewnątrz czy w głowie kobiety? "Ale w końcu prawda wcisnęła się jej pod skórę, wypaliła w mięśniach ".

Nie mogłam się wyrwać z życia Eleny i rodziny z naprzeciwka, pochłonęła mnie ta wieloznaczna, niedopowiedziana historia, wdzieranie się w prywatność i intymność bohaterów. Mglistość, aluzyjność, powściągliwość i urzekający język w tej opowieści tworzy jej niezwykły klimat.

Autorka nie zostawia nas z pytaniami, wszystko jest wyjaśnione, A czy zgodnie z wyobrażeniami czytelnika musicie się przekonać sami.

Snuje się nocami po domu, przekłada książki, które ciągle układa na nowo, tkwi w bezsenności, w poczuciu nierzeczywistości, zawieszona między dawnym życiem, a wyborem dalszej drogi drogi. Jej życie "prawie nie zajmuje miejsca".

Elena – pisarka, tłumaczka, korektorka jest w separacji z mężem i mieszka sama w wynajętym szeregowcu. "Wpatruję się w noc. Czuję jak wewnętrzny...

Zaintrygował mnie opis tej książki. Opis był świetny, książka jest średnia. Mnie nie zachwyciła i pewnie szybko o niej zapomnę.

Zaintrygował mnie opis tej książki. Opis był świetny, książka jest średnia. Mnie nie zachwyciła i pewnie szybko o niej zapomnę.

Słuchałam audiobooka, gdybym miała to czytać, pewnie odłożyła bym w połowie. Pomysł naprawdę świetny! Wykonanie kiepskie. Nie wiem czy to kwestia tłumaczenia czy braku słownictwa. Wątki matki, ojca nadszarpnięte, niedokończone. W ogóle nie trzyma w napięciu. Takim jakimś głupim, prostym językiem jest to napisane...

Słuchałam audiobooka, gdybym miała to czytać, pewnie odłożyła bym w połowie. Pomysł naprawdę świetny! Wykonanie kiepskie. Nie wiem czy to kwestia tłumaczenia czy braku słownictwa. Wątki matki, ojca nadszarpnięte, niedokończone. W ogóle nie trzyma w napięciu. Takim jakimś głupim, prostym językiem jest to napisane...