Szukałam informacji o praktykach zawodowych, znalazłam link do antologii opowiadań. Czy wydanie pięćdziesięciostronicowej (a więc mniej więcej po 12,5 stron na autora) "książki" w ridero to wyczyn dostatecznie duży by się nim chwalić na stronie uczelni nie będę oceniać (choć chyba już to zrobiłam). Dość, że zaintrygowała mnie na tyle, by spontanicznie spędzić z nią popłudnie.

Jak w każdej antologii, opowiadania są zróżnicowane, toteż do każdego osobna opinia.

"Wspomagaj nas w walce" - zupełnie nie moje klimaty, więc może treściowo nie będę oceniać. Stylistycznie super, świetna stylizacja językowa.

"A przeciw niegodziwości i zasadzkom złego ducha" - ciekawe, ale niezrozumiała puenta. Może to po prostu ja jestem głupia, a może należało wyjaśnić w więcej niż w pięciu słowach.

"Bądź naszą obroną" - Super. Trzyma poziom. No, i jedyne gdzie tytuł pasuje do treści! Sumienie jako obrona przed złymi podszeptami.

"Oby go Bóg poskromić raczył" - ciekawie zarysowana sytuacja, bohaterki... i tyle. Robi się interesująco i koniec. Żadnego rozwoju akcji. Byłam ciekawa, do czego posunie się córka. A może to matka nie wytrzyma? Ale cóż, nigdy się już nie dowiem.

"Pokornie o to prosimy" - trudny temat. Czy trudno pisać na trudne tematy? Nie wątpię. Zabrakło mi tu wyjaśnienia motywacji ojca. Co sprawiło, że się do tego posunął?

"A Ty, Wodzu niebieskich zastępów" - najmocniej do mnie trafiło. Za bardzo utożsamiam się z bohaterem. Co prawda, nie jest jeszcze ze mną tak źle, ale będzie, jeśli się za siebie nie wezmę. Dzięki za to opowiadanie. Dobry kop. I dobre opowiadanie ogólnie. Ciekawy, niejednoznaczy problem moralny.

"Szatana i inne duchy złe, które na zgubę dusz ludzkich po tym świecie krążą" - w pomyśle i wykonaniu podobny do "Wspomagaj nas w walce". Może trochę za podobny, ale trzyma ten sam, dobry poziom.

"Mocą Bożą strąć do piekła" - kolejne mocniejsze opowiadanie. Dobrze poprowadzona, ciekawa akcja.

"Amen" - to moment, w którym dociera do mnie, że chyba bez sensu było ocenianie każdego opowiadania osobno. Tworzą całość i chyba należy patrzeć na nie jak na całość, nie odrywać ich od reszty. Bardzo dobrze napisane zakończenie. Wyjaśnia zamysł kompozycyjny oraz kim są narratorowie. I przede wszystkim to, co już napisałam: każe zauważyć, że te wszystkie opowiadania są całością. Chyba w tym świetle nie powinnam się już czepiać, że tytuły poszczególnych opowiadań nie mają odzwierciedlenia w ich treści.

Najbardziej obiecującą autorką wydaje mi się być Patrycja Klimek.


Edit bo przeczytałam opinię pode mną. "W książce tej znajdziecie opowiadania zarówno fantastyczne, obyczajowe jak i kryminalne". Jeśli macie ochotę na opowiadania fantastyczne i kryminalne - no cóż, to nie tu.

Szukałam informacji o praktykach zawodowych, znalazłam link do antologii opowiadań. Czy wydanie pięćdziesięciostronicowej (a więc mniej więcej po 12,5 stron na autora) "książki" w ridero to wyczyn dostatecznie duży by się nim chwalić na stronie uczelni nie będę oceniać (choć chyba już to zrobiłam). Dość, że zaintrygowała mnie na tyle, by spontanicznie spędzić z nią...

Co jeżeli grzechy potrafiły by wami kierować? Wpływać na was i zmieniać wasze decyzje? Poddali byście się im?
„-Ludzie i ich Sumienie – mruknąłem do siebie. –Nie bój się, chłopcze, do końca dnia przegnamy je tam, gdzie już nie będzie cię dłużej dręczyć.”
Książka „Grzechy cudze” została wydana w 2020r. a napisało ją kilkoro autorów. Małgorzata Banek, Patrycja Klimek, Mateusz Barczuk oraz Aleksandra Stupera. Autorzy Ci stworzyli niesamowitą antologię opowiadań poruszających tematykę istoty grzechu. Bohaterami książki są na przykład Chciwość, Zazdrość, Nieczystość czy Łakomstwo, niektóre z nich wydawać się mogą niewinne, ale historie przedstawione w tej książce pokazują jak bardzo pozory potrafią mylić. Bo czy miłość do jedzenia może być zła? A chęć bycia bogatym, wyniszczająca? Okazuje się że może.
Sposób w jaki autorzy przedstawiają grzechy sprawia wrażenie że są one obecne wciąż obok nas a historie same w sobie sprawiają że chce się zatrzymać na chwilę i pomyśleć poważnie nad tym co się dzieje na świecie, a może też nad własnym życie. Historie nie są długie ale trafiają w punkt. Napisanie ich tak prostym i zwięzłym sposobem powoduje że czytelnik ma wrażenie że sytuacja bohatera zmieniła się w ciągu sekundy, zabieg ten dodaje jeszcze większego kopa do opowieści. Sprawia że zastanawiasz się nad tym czy nic się nie dało zmienić? Bo przecież mogło wszystko wyglądać inaczej.
W książce tej znajdziecie opowiadania zarówno fantastyczne, obyczajowe jak i kryminalne. Nie zdradzę wam żadnej z tych historii, bo trzeba je przeczytać samemu, ale powiedzieć mogę tyle że każda z nich wywarła na mnie duże wrażenie, a książkę mimo ciężkiego tematu czyta się bardzo łatwo i z wielkim zainteresowaniem.

Co jeżeli grzechy potrafiły by wami kierować? Wpływać na was i zmieniać wasze decyzje? Poddali byście się im?
„-Ludzie i ich Sumienie – mruknąłem do siebie. –Nie bój się, chłopcze, do końca dnia przegnamy je tam, gdzie już nie będzie cię dłużej dręczyć.”
Książka „Grzechy cudze” została wydana w 2020r. a napisało ją kilkoro autorów. Małgorzata Banek, Patrycja Klimek, Mateusz...