Tytuł bardzo szumny i temat dość nietuzinkowy. Treść bardzo trudna, wręcz akademicka - dla znawców tematu. Autor formułuje zdania z dużą zawiłością, co jest trudne w odbiorze i sukcesywnie odłącza mózg, co powoduje czytanie "oczami".

Tytuł bardzo szumny i temat dość nietuzinkowy. Treść bardzo trudna, wręcz akademicka - dla znawców tematu. Autor formułuje zdania z dużą zawiłością, co jest trudne w odbiorze i sukcesywnie odłącza mózg, co powoduje czytanie "oczami".

To jest jedna z tych książek, gdzie czytanie sprawia ból, a zrozumienie treści wielką radość. Przeczytałem ją co najmniej trzy razy i za każdym razem męczyłem się i jednocześnie byłem pod wrażeniem analizy Foucaulta.
Trudno napisać źle o tej książce jeśli chodzi o walory merytoryczne. Jest niesamowita i kompletna. Prowadzi od kaźni po więzienie dodając do tego analizę i zrozumienie tych przemian.
Jedynym minusem jest bardzo toporny język (lub tłumaczenie) - wielopoziomowy ze zdaniami wielokrotnie złożonymi, które przy chwili nieuwagi sprowadzają na manowce.
Dla osób zajmujących się więziennictwem lub kryminalistyką a bardziej nawet penologią to jest prawdziwa biblia.

To jest jedna z tych książek, gdzie czytanie sprawia ból, a zrozumienie treści wielką radość. Przeczytałem ją co najmniej trzy razy i za każdym razem męczyłem się i jednocześnie byłem pod wrażeniem analizy Foucaulta.
Trudno napisać źle o tej książce jeśli chodzi o walory merytoryczne. Jest niesamowita i kompletna. Prowadzi od kaźni po więzienie dodając do tego analizę i...

Świat jako więzienie, nadawanie tożsamości jako ujarzmianie ciał ludzkich w celu ich eksploatacji. Przełomowa książka.

Świat jako więzienie, nadawanie tożsamości jako ujarzmianie ciał ludzkich w celu ich eksploatacji. Przełomowa książka.

Książka bardzo ciekawa, bardzo wiele interesujących spostrzeżeń na temat więziennictwa i jego historii. Warto przebrnąć mimo dość ciężkiego i trudnego języka autora. Wiele słów musiałam sprawdzać, ale cóż, po to są książki, żeby poszerzać swoją wiedzę.

Książka bardzo ciekawa, bardzo wiele interesujących spostrzeżeń na temat więziennictwa i jego historii. Warto przebrnąć mimo dość ciężkiego i trudnego języka autora. Wiele słów musiałam sprawdzać, ale cóż, po to są książki, żeby poszerzać swoją wiedzę.

Strasznie ciężko się to czyta. Nie odmawiam mu dogłębnej analizy faktów i bystrego umysły, ale na pewno nie ma lekkiego pióra i umiejętności przekazywania swoich myśli. Męczarnie.

Strasznie ciężko się to czyta. Nie odmawiam mu dogłębnej analizy faktów i bystrego umysły, ale na pewno nie ma lekkiego pióra i umiejętności przekazywania swoich myśli. Męczarnie.

Jest to wnikliwa analiza dotycząca transformacji jaką przebył system penitencjarny od początku swojego formowania się aż po aktualną liberalizację w więzieniach, które dosyć często potrafią przypominać wygodne pensjonaty. Wątki zawarte w książce autorstwa Michaela Foucault to istotne kompendium wiedzy na temat więziennictwa oraz kształtowania się zbiorów zasad opartych na dyscyplinie i sprawowaniu kontroli, w ramach których organizowały się społeczeństwa na przestrzeni wieków. Dyscyplina jako technologia władzy, system stworzony aby nadzorować i karać niezdyscyplinowanych z pewnością miały wpływ na zamknięcie epoki kaźni i narodziny więzienia, które równomiernie zbiegły się ze wzrostem poszanowania praw człowieka. Jednak pod poszewką ewolucyjnych zmian kryją się ciemniejsze a nawet mroczne schematy funkcjonowania relacji pomiędzy jednostką a władzą, która tę jednostkę musi kontrolować aby władzę sprawować.

Jest to wnikliwa analiza dotycząca transformacji jaką przebył system penitencjarny od początku swojego formowania się aż po aktualną liberalizację w więzieniach, które dosyć często potrafią przypominać wygodne pensjonaty. Wątki zawarte w książce autorstwa Michaela Foucault to istotne kompendium wiedzy na temat więziennictwa oraz kształtowania się zbiorów zasad opartych na...

Pozycja dość ciężka w odbiorze napisana w sposób hermetyczny, niezbyt przyjazny mniej obytemu z językiem prawniczym czytelnikowi. Kilka dość ciekawych spostrzeżeń na temat systemu karceralnego, dyscypliny i władzy.

Pozycja dość ciężka w odbiorze napisana w sposób hermetyczny, niezbyt przyjazny mniej obytemu z językiem prawniczym czytelnikowi. Kilka dość ciekawych spostrzeżeń na temat systemu karceralnego, dyscypliny i władzy.

Nadzorować i karać to wybiórczy historyczny opis relacji władzy i człowieka, a także uchwycenie tej relacji w perspektywie filozoficznej. Charakterystyczny punkt widzenia Foucaulta, sztandarowy dla myślicieli postmodernistycznych – negacja oświeceniowego dyktatu rozumu, postępu cywilizacyjnego, w tym naukowego, które ostatecznie dehumanizuje i uprzedmiatawia jednostkę.

Nadzorować i karać to wybiórczy historyczny opis relacji władzy i człowieka, a także uchwycenie tej relacji w perspektywie filozoficznej. Charakterystyczny punkt widzenia Foucaulta, sztandarowy dla myślicieli postmodernistycznych – negacja oświeceniowego dyktatu rozumu, postępu cywilizacyjnego, w tym naukowego, które ostatecznie dehumanizuje i uprzedmiatawia jednostkę.

Zasadniczym tematem tej książki są związki wiedzy z władzą, które Autor śledzi na przykładzie XVIII- i XIX-wiecznych zmian we francuskim systemie penitencjarnym i całej związanej z nim otoczki. Foucault pokazuje, jak okrutne kaźnie ancien régime'u przeszły w nowoczesny system więziennictwa, przygląda się niebezpieczeństwu "omotania całego społeczeństwa systemem wszechobecnego nadzoru". Rozważania są w wielu punktach dość chaotyczne (dotykają wszak bardzo wielu spraw: historii społecznej, historii wychowania, antropologii ciała),ale niewątpliwie wiele ta książka mówi o tym, jak formował się jeden z istotnych zrębów nowoczesności. W "Nadzorować i karać" pokazuje Autor, jak stosunkowo niedawno powstał system, który nam współczesnym wydaje się niemalże odwieczny.

Tomasz Babnis

Zasadniczym tematem tej książki są związki wiedzy z władzą, które Autor śledzi na przykładzie XVIII- i XIX-wiecznych zmian we francuskim systemie penitencjarnym i całej związanej z nim otoczki. Foucault pokazuje, jak okrutne kaźnie ancien régime'u przeszły w nowoczesny system więziennictwa, przygląda się niebezpieczeństwu "omotania całego społeczeństwa systemem...

Muszę przyznać, że nerwy mam mocne. Nie zraziły mnie opisywane kaźnie. Książka M. Foucaulta to przede wszystkim zbiór historycznych odniesień o więzieniu. Ilość fragmentów (w zdjęciach do przepisania) jest znaczna - to oznacza, że dużo treści poruszyło moje serce i mózg oraz duszę do przemyśleń (zostawionych na później). Nie będę "spojlerować" więc na tym zakończę tą opinię.

Muszę przyznać, że nerwy mam mocne. Nie zraziły mnie opisywane kaźnie. Książka M. Foucaulta to przede wszystkim zbiór historycznych odniesień o więzieniu. Ilość fragmentów (w zdjęciach do przepisania) jest znaczna - to oznacza, że dużo treści poruszyło moje serce i mózg oraz duszę do przemyśleń (zostawionych na później). Nie będę "spojlerować" więc na tym zakończę tą...