Bohaterka piątego tomu serii jest Bajka. Wiktoria jest tutaj niemal nieobecna. Czy skupienie się wyłącznie na psie to dobry pomysł?

Bajka dochodzi do wniosku, że stanowi ciężar dla Wiktorii i rusza w samotną wędrówkę. Po drodze spotyka wielką ćmę, z którą się zaprzyjaźnia. Jednakże istotniejszą rolę odegra inna nowa postać.

Nowa postać ćmy jest bardzo sympatyczna, ale tak poza tym nie ma zbyt wielu cech charakteru. Ciekawym motywem jest jednak jej słabość wobec światła, która może doprowadzić do paru interesujących sytuacji.

O wiele ciekawsza jest inna postać. Zostaje przedstawiona jej przeszłość, ale jednocześnie okazuje się skrywać pewną tajemnicę. Zastanawiam się jak zostanie ona poprowadzona w kolejnym tomie.

W prostych rysunkach udaje się przedstawić różnorodność fauny postapokaliptycznego świata. Nie są to wprawdzie żadne bardzo fantastyczne stworzenia, ale zwierzęta znane z naszego świata. Jednakże tutaj udaje im się nadać bardzo wiele indywidualnych cech.

Jest to kolejny bardzo dobry tom. Bajka jest ciekawą protagonistką i z zainteresowaniem śledziłem jej perypetie. Mam nadzieję, że kolejny tom sensownie rozwinie pewne wątki.

Bohaterka piątego tomu serii jest Bajka. Wiktoria jest tutaj niemal nieobecna. Czy skupienie się wyłącznie na psie to dobry pomysł?

Bajka dochodzi do wniosku, że stanowi ciężar dla Wiktorii i rusza w samotną wędrówkę. Po drodze spotyka wielką ćmę, z którą się zaprzyjaźnia. Jednakże istotniejszą rolę odegra inna nowa postać.

Nowa postać ćmy jest bardzo sympatyczna, ale tak...

“Bajka na końcu świata” to pełna przygód, fantastyczna historia. Osadzona jest jednak w świecie smutnym, pustym i wydawać by się mogło, pozbawionym nadziei. Jednak jeśli istnieje choć iskierka nadziei na lepsze jutro i na udane zakończenie, Wiktoria i Bajka z pewnością się nie poddadzą.

Ciężko pisać o pojedynczych komiksach, dlatego zdecydowałam się przedstawić tom 5, 6 i 7 w jednym poście i bez spoilerów, dlatego żeby Was zachęcić, a nie odsyłać do recenzji pierwszego tomu.

Za mną już kolejne tomy zmagań w tym nieprzyjaznym świecie. “Odległe krainy”, “Operacja Trufla” oraz “Ognie na niebie” nieco rozwinęły wątek zagłady świata, ale wciąż wszystko jest zagmatwane i niewyjaśnione. Współczuję głównej bohaterce Wiktorii, która musi podołać temu wszystkiemu sama. Jednak czy jest tak naprawdę sama? Z początku była tylko ona i Bajka (czworonożna przyjaciółka),ale im dalej w historię tym pojawia się coraz więcej fantastycznych (dosłownie) postaci. Uwielbiam je! Niektóre tomy przepełnione są pustką, inne aż kipią od niecodziennych spotkań i nowych doświadczeń Wiktorii i Bajki.

Dziewczynkę i jej przyjaciółkę spotyka po drodze także wiele rozczarowań, smutków, rozstań i impulsywnych decyzji, których wszyscy po chwili będą żałować. “Bajka na końcu świata” to opowieść nie tylko o przetrwaniu, ale o ogromnej odwadze, sile ducha i dążeniu do marzeń w postapokaliptycznym świecie, w którym wydaje się, że nic już nie pozostało.

Bajka to też dobry komiks na wprowadzenie dzieciaków do tego ogromnego świata ilustracji, jednak zdaję sobie sprawę z tego, że nie każdemu młodemu czytelnikowi spodoba się ta konkretna tematyka komiksów. Mojej córce się podoba, ale ona jest wychowana z fantastyką od urodzenia i jest niezwykle otwarta na różne tematy. Często im dziwniejsze i bardziej pokręcone, tym lepiej. Bajka niezwykle przypadła jej do gustu. Przecież jest Bajka, są inne przedziwne stworzenia, jest straszny klimat i arcyważna misja. Czego chcieć więcej?

“Bajka na końcu świata” to pełna przygód, fantastyczna historia. Osadzona jest jednak w świecie smutnym, pustym i wydawać by się mogło, pozbawionym nadziei. Jednak jeśli istnieje choć iskierka nadziei na lepsze jutro i na udane zakończenie, Wiktoria i Bajka z pewnością się nie poddadzą.

Ciężko pisać o pojedynczych komiksach, dlatego zdecydowałam się przedstawić tom 5, 6 i...

To już piąty tom przygód zaradnej psiny imieniem Bajka oraz jej przyjaciółki Wiktorii. Jak dotąd obie zaszły daleko, ale wszystko wskazuje na to, że Marcin Podolec, autor serii, ma dla dziewczyn jeszcze masę wyzwań, a do końca ich wędrówki poczekamy jeszcze dobry szmat czasu. Czy to źle? Broń Boże, bo seria jest naprawdę dobra i genialnie narysowana. Oczywiście sam nie czuję się docelowym odbiorcą dla tego komiksu, ale lubię sięgać po nowe przygody Bajki. Wracać do niej i dziwnego, post-apokaliptycznego świata wyjętego prosto z dziecięcej wyobraźni.

W poprzednim tomie Bajka i Wiktoria się rozstały, dlatego ten tom jest ukazany tylko z punktu widzenia naszej psiny. Przynajmniej w większości. Spotyka ona ogromną, mięciutką ćmę, która od tej chwili jej towarzyszy i nieraz pomaga wygrzebać się z kłopotów. Nasza nowa przyjaciółka cierpi jednak niezdrową przypadłość swego gatunku, czyli pogoń za światłem. W szczególności ogniem, choć wystarczy jej cokolwiek co błyszczy, aby kompletnie odlecieć. Zostało to bardzo ciekawie zilustrowane i nieraz jest pretekstem do gagów sytuacyjnych. Do tego Bajka i Ćma spotykają w końcu starego psa, a ten opowiada im swoją, bardzo smutną historię.

Komiks jak zwykle porusza kilka istotnych kwestii, typu przyjaźń, wierność lub wykorzystywanie słabszych. To ważne, aby dzieciom wpajać odpowiednie wartości za młodu i ganić złe zachowanie. Ta seria robi to perfekcyjnie, co już wielokrotnie pokazała, a przy tym opowiada naprawdę ciekawą i złożoną historię. Kiedy Bajka oraz Wiktoria się ponownie spotkają? Kiedy dotrą do celu? Tego nie wiem, ale sądzę, że autor jeszcze wiele razy mnie zaskoczy swą powieścią.

To już piąty tom przygód zaradnej psiny imieniem Bajka oraz jej przyjaciółki Wiktorii. Jak dotąd obie zaszły daleko, ale wszystko wskazuje na to, że Marcin Podolec, autor serii, ma dla dziewczyn jeszcze masę wyzwań, a do końca ich wędrówki poczekamy jeszcze dobry szmat czasu. Czy to źle? Broń Boże, bo seria jest naprawdę dobra i genialnie narysowana. Oczywiście sam nie...

Nie jest dobrze przyzwyczaić czytelnika do jakości. Oj, nie jest dobrze. I to w dodatku porządnej. Ponieważ on się później jej domaga. Zwłaszcza, gdy zapoznaje się z kolejną częścią komiksu. Ten tom, po brawurowej opowieści o gołębiach - rozczarowuje. Jest o wszystkim i o niczym. Bajka wędruje samotnie, ponieważ Weronika skorzystała z maszyny gołębi i przeniosła się do rodziców. A przynajmniej taką nadzieję ma pies. Tymczasem tęskni i wspomina. Spotyka też nową znajomą - ćmę. Dokąd zaprowadzi ich droga? Czy znajdą Weronikę? Opowieść bardziej liryczna i nastrojowa, rozczarujecie się, jeśli liczycie na wybuchy niepohamowanego śmiechu. Lecz dla tych, którzy poznali poprzednie części - lektura obowiązkowa.

Nie jest dobrze przyzwyczaić czytelnika do jakości. Oj, nie jest dobrze. I to w dodatku porządnej. Ponieważ on się później jej domaga. Zwłaszcza, gdy zapoznaje się z kolejną częścią komiksu. Ten tom, po brawurowej opowieści o gołębiach - rozczarowuje. Jest o wszystkim i o niczym. Bajka wędruje samotnie, ponieważ Weronika skorzystała z maszyny gołębi i przeniosła się do...

Po czwartym tomie OPOWIEŚCI GOŁĘBIA wprost nie mogłam doczekać się kolejnego iiiii MAM! "BAJKA NA KOŃCU ŚWIATA 5. odległe krainy", to genialna kontynuacja serii i razem z (właśnie) tomem 4. są - jak do tej pory - moimi ulubionymi.
BAJKA poznaje Ćmę, z którą postanawia się zaprzyjaźnić i wspólnie kontynuować podróż. Dostajemy tu wiele smaczków, nowych bohaterów, ale wracają też ci starzy... jak zmiennokształtny (kto czyta BAJKĘ, ten wie). Heh mamy nawet historię pewnej miłości. Jednym słowem FANTASTYCZNIE! I trochę niebezpiecznie... bo nasi przyjaciele wpadają w poważne, naprawdę poważne kłopoty.
Marcin Podolec jak zawsze czaruje kolorem, kształtem, pomysłem. W jego komiksach jest wiele ciepła, dobroci, humoru i tego, czego wszyscy pragniemy - towarzystwa. BAJKA NA KOŃCU ŚWIATA, to wspaniała towarzyszka, z którą można się pośmiać, powzruszać, zdenerwować, przestraszyć, by w końcu móc wpaść na kumpla, który wszystkie złe emocje odgoni i przytuli i pocieszy i pogłaszcze i poliże po policzku... taka właśnie jest BAJKA.
Mam szczerą nadzieję, że autor nie zamierza jeszcze kończyć tej serii, bo potencjał jaki stworzył może wypełnić jeszcze wiele tomów - takie moje zdanie. Mam u siebie jeszcze tom 6. i już nie mogę się doczekać, aż go przeczytam... ale jak na tę chwilę, to ostatni - choć jest jeszcze bonus tom 0. No nic, ja czekam na więcej! Ach i pamiętajcie - BAJKĘ dobrze poznawać od tomu 1, bo to historia spójna i sięganie po tomy nie po kolei psuje wszystko.
Na koniec wspomnę o wspaniałym wydaniu. Te komiksy wyglądają PRZEPIĘKNIE. To wspaniały prezent dla dziecka. PREZENT NA LATA.

bez strachu nie byłoby odwagi
8/10
tom 5
BAJKA NA KOŃCU ŚWIATA
krótkie gatki
Wydawnictwo Kultura Gniewu

Po czwartym tomie OPOWIEŚCI GOŁĘBIA wprost nie mogłam doczekać się kolejnego iiiii MAM! "BAJKA NA KOŃCU ŚWIATA 5. odległe krainy", to genialna kontynuacja serii i razem z (właśnie) tomem 4. są - jak do tej pory - moimi ulubionymi.
BAJKA poznaje Ćmę, z którą postanawia się zaprzyjaźnić i wspólnie kontynuować podróż. Dostajemy tu wiele smaczków, nowych bohaterów, ale wracają...

W „Odległych krainach” najbardziej czuć rozwój serii i doskonalenie narracyjnego warsztatu autora. Chociaż cykl od początku mógł pochwalić się solidnym poziomem, piąty tom najbardziej mnie zaangażował. Do tego finał pozostawia z dużym apetytem na ciąg dalszy, co wynika z otwartych na kartach owej publikacji wątków. „Piątka” przynosi też, według mnie, najwięcej zmian, mimo że całość nadal utrzymana jest w konwencji opowieści drogi. Co istotne, kierunek, w jakim autor popchnął tutaj fabułę, pociągnął za sobą rozłąkę głównych bohaterek i związaną z tym faktem koncentrację uwagi na Bajce. Niemniej suczka nie została skazana na stuprocentową samotność, gdyż na komiksową scenę zostaną wprowadzone nowe postacie, na czele z przerośniętą, acz przeuroczą Ćmą, a także z psem zwanym Pułkownikiem. Pan Podolec zdradza ponadto co nieco o enigmatycznej, zmiennokształtnej anomalii, która przewijała się na drodze Wiktorii i Bajki już we wcześniejszych częściach. Oprócz tego, dostrzegłam trochę więcej urozmaiceń od strony wizualnej, czego szczególnie wartym odnotowania przykładem jest ograniczona kolorystycznie i zdominowana przez róż retrospekcja o sercowych perypetiach Pułkownika.

Opinia opublikowana pierwotnie na moim blogu:
https://crouschynca.blogspot.com/2021/04/bajka-na-koncu-swiata-t-3-4-5.html

W „Odległych krainach” najbardziej czuć rozwój serii i doskonalenie narracyjnego warsztatu autora. Chociaż cykl od początku mógł pochwalić się solidnym poziomem, piąty tom najbardziej mnie zaangażował. Do tego finał pozostawia z dużym apetytem na ciąg dalszy, co wynika z otwartych na kartach owej publikacji wątków. „Piątka” przynosi też, według mnie, najwięcej zmian, mimo...

"Bajka na końcu świata” to jeden z moich najukochańszych komiksowych cyklów . Postapokaliptyczna wizja świata Marcina Podolca – po prostu zachwyca. Kocham te ilustracje, postać Bajki, zabawne, niekiedy zgryźliwe dialogi i bardzo zgrabną fabułę. Komiks, który zachwyci młodszych i całkiem dorosłych.
W najnowszym tomie (5) pt. „Odległe krainy” urocza suczka Bajka szuka Wiktorii, która zniknęła jej z oczu. Poznaje też Ćmę i Pułkownika, który chyba nie ma dobrych intencji... Przeczytajcie sami.

"Bajka na końcu świata” to jeden z moich najukochańszych komiksowych cyklów . Postapokaliptyczna wizja świata Marcina Podolca – po prostu zachwyca. Kocham te ilustracje, postać Bajki, zabawne, niekiedy zgryźliwe dialogi i bardzo zgrabną fabułę. Komiks, który zachwyci młodszych i całkiem dorosłych.
W najnowszym tomie (5) pt. „Odległe krainy” urocza suczka Bajka szuka...

Ale długo czekaliśmy na tę część! Oczywiście połknęliśmy tomik w jeden wieczór, zaśmiewając się z dialogów i zadziwiając zwrotami akcji (retrospekcje!).
Uwielbiam nowe, odjechane postacie, jakie autor wprowadza do cyklu przygód. Tym razem jest to przytulna, gigantyczna ćma o oczach jak spodki :-)
Wnioskując z zakończenia, w kolejnych tomach "będzie się działo"!

Ale długo czekaliśmy na tę część! Oczywiście połknęliśmy tomik w jeden wieczór, zaśmiewając się z dialogów i zadziwiając zwrotami akcji (retrospekcje!).
Uwielbiam nowe, odjechane postacie, jakie autor wprowadza do cyklu przygód. Tym razem jest to przytulna, gigantyczna ćma o oczach jak spodki :-)
Wnioskując z zakończenia, w kolejnych tomach "będzie się działo"!

W Odległych Krainach dużo się zmienia w odniesieniu do poprzednich części. Przede wszystkim brakuje tu Wiktorii. Bardzo polubiłam tę postać i liczyłam na to, że poznam jej dalsze przygody. Autor postanowił jednak skupić się na Bajce. Wprowadza również nowe postacie, takie jak Ćma i Pułkownik. Poznajemy także sekret Zmiennokrztałtnego, który jakiś czas temu ukradł Bajce i Wiktorii słodycze. Nowe przygody Bajki są równie niebezpieczne jak jej poprzednie. Postacie, które stają na jej drodze są fascynujące, tajemnicze i niebezpieczne, jednak Bajka zawsze potrafi sobie z nimi poradzić. Czy i tym razem tak będzie?

Marcin Podolec oddaje w nasze ręce także przyjemne ilustracje, w których lubi wyróżniać niektóre postaci. Tak jest chociażby z nową bohaterką Ćmą, która wyróżnia się nie tylko swoimi rozmiarami, ale i mocnymi odcieniami fioletu i zieleni. Z drugiej zaś strony historia psa Pułkownika opowiedziana jest w kolorach różowych. Fajnie też prezentuje się Ćma na tle ciemnego, pełnego gwiazd nocnego nieba.

Odległe Krainy to kolejna wciągająca odsłona serii o przygodach Bajki. Ta część bardzo mi się podobała, chociaż brakowało mi w niej Wiktorii. Tym razem jednak autor zaprezentował nowych bohaterów, którzy prawdopodobnie zostaną z nami na dłużej. Ich przygody w tym tajemniczym świecie, sprawiają że na każdy kolejny tom czekam z zapartym tchem.

http://kulturacja.pl/2020/04/bajka-na-koncu-swiata-odlegle-krainy-recenzja-komiksu/

W Odległych Krainach dużo się zmienia w odniesieniu do poprzednich części. Przede wszystkim brakuje tu Wiktorii. Bardzo polubiłam tę postać i liczyłam na to, że poznam jej dalsze przygody. Autor postanowił jednak skupić się na Bajce. Wprowadza również nowe postacie, takie jak Ćma i Pułkownik. Poznajemy także sekret Zmiennokrztałtnego, który jakiś czas temu ukradł Bajce i...

Fajny komiks. Ładne ilustracje. Szybko się czyta. Polecam

Fajny komiks. Ładne ilustracje. Szybko się czyta. Polecam