Osiemnastoletnia Kerry Dowling zostaje znaleziona martwa w basenie przy domu, a jej zrozpaczona rodzina musi stawić czoła przerażającemu przypuszczeniu, że mogła zostać zamordowana przez kogoś, kogo kochała.
Pierwszym zatrzymanym jest chłopak Kerry, z którym pokłóciła się podczas imprezy zorganizowanej pod nieobecność rodziców. Podejrzenie pada też na sąsiada Dowlingów, upośledzonego umysłowo dwudziestolatka. Czy brak zaproszenia na imprezę spowodował, że Jamie stracił panowanie nad sobą? I czy mokre ubranie znalezione przez matkę w jego pokoju może stanowić dowód winy?
Pogrążona w żałobie starszna siostra Kerry, Aine, pracująca jako pedagog szkolny w miejscowym liceum, stara się odkryć prawdę. Współpracując z detektywem prowadzącym sprawę, zdobywa pomocne dla śledztwa informacje. Jednak im głębiej zaczyna drążyć, tym większe grozi jej niebezpieczeństwo.

Osiemnastoletnia Kerry Dowling zostaje znaleziona martwa w basenie przy domu, a jej zrozpaczona rodzina musi stawić czoła przerażającemu przypuszczeniu, że mogła zostać zamordowana przez kogoś, kogo kochała.
Pierwszym zatrzymanym jest chłopak Kerry, z którym pokłóciła się podczas imprezy zorganizowanej pod nieobecność rodziców. Podejrzenie pada też na sąsiada Dowlingów,...

#71/52 #wdowaczyta #mamnaCiebieoko #MaryHigginsClark
Co to była za dobra książka! Autorka świetnie zwodzi czytelnika i mimo, iż przypuszczałam kto kto był winny śmierci Kerry to nie miałam 100% pewności. Świetny kryminał bez zbędnych, drastycznych i krwawych opisów. Naprawdę przyjemna lektura i nie mogę uwierzyć, że to 51 książka tej autorki, a ja nigdy wcześniej na nią nie trafiłam. Mam zamiar nadrobić braki jak najszybciej.

#71/52 #wdowaczyta #mamnaCiebieoko #MaryHigginsClark
Co to była za dobra książka! Autorka świetnie zwodzi czytelnika i mimo, iż przypuszczałam kto kto był winny śmierci Kerry to nie miałam 100% pewności. Świetny kryminał bez zbędnych, drastycznych i krwawych opisów. Naprawdę przyjemna lektura i nie mogę uwierzyć, że to 51 książka tej autorki, a ja nigdy wcześniej na nią...

To ostatnia powieść Mary Higgins Clark – zarówno w jej bogatym pisarskim dorobku, jak i na mojej prywatnej, czytelniczej liście. Na poczet tej niezwykłej okoliczności postanowiłam więc dyplomatycznym milczeniem zbyć wszystkie słabostki, charakterystyczne dla jej twórczości, i skupić się na walorach, którym „królowa suspensu” zawdzięcza swą niesłabnącą poczytność. Sprawę poniekąd ułatwia mi fakt, iż „Mam na ciebie oko” – powieściowe zwieńczenie kariery, która zasługuje na podziw ze względu na długowieczność i produktywność autorki, to bynajmniej nie hańba czy ujma w jej literackim dossier, ale całkiem przyzwoita obyczajówka z elementami kryminału.
Rzecz nietypowa dla Higgins Clark – tym razem opuszczamy jej ukochany Nowy Jork i przenosimy się na przedmieścia w New Jersey, bo właśnie tam dochodzi do tragicznego wypadku. 18-letnia Kerry Dowling zostaje znaleziona martwa w przydomowym basenie, a sekcja zwłok niezbicie wykazuje, że przyczyną śmierci jest uderzenie w głowę kijem golfowym. Czy mordercą nastolatki jej jej zazdrosny chłopak? A może do tragedii przyczynił się Jamie, upośledzony intelektualnie sąsiad ofiary? Nadużyciem byłoby stwierdzeniem, że pani Higgins Clark co rusz myli tropy i zmusza czytelnika do wzniesienia się na wyżyny detektywistycznej wyobraźni, ale obyci z jej twórczością dostaną to, do czego ich przyzwyczaiła: kryminalną zagadkę, którą da się logicznie rozwikłać.
Istota zła fascynuje nieomal wszystkich, którzy sięgają po powieściowe dreszczowce, ale całkiem spory odsetek z nich nie ma ochoty na zaznajamianie się z brutalnymi i turpistycznymi szczegółami zbrodni. To właśnie naprzeciw takim czytelnikom całą swoją twórczością wychodziła Mary Higgins Clark. Morderstwa popełniane w jej utworach to bowiem przestępstwa dostojne i eleganckie, a światami przez nią przedstawionymi rządzą zawsze dość staromodne i sielskie prawidła: każdą zbrodnię wieńczy tu bowiem kara, a cierpienie i smutek żałoby to tylko preludium wątku miłosnego, który od zawsze stanowi jej ulubione rozwiązanie fabularne.
51. (!) powieść w dorobku pisarki to zgrabna synteza wszystkiego tego, za co można cenić jej twórczość; łabędzi śpiew, który przypadnie do gustu uszom wiernych czytelników.

To ostatnia powieść Mary Higgins Clark – zarówno w jej bogatym pisarskim dorobku, jak i na mojej prywatnej, czytelniczej liście. Na poczet tej niezwykłej okoliczności postanowiłam więc dyplomatycznym milczeniem zbyć wszystkie słabostki, charakterystyczne dla jej twórczości, i skupić się na walorach, którym „królowa suspensu” zawdzięcza swą niesłabnącą poczytność. Sprawę...

wciągająca pozycja książkowa. polecam!

wciągająca pozycja książkowa. polecam!

Mam na ciebie oko napisana przez nieżyjącą już Mary Higgins Clark to kryminał do przeczytania w jeden dzień. Nie jest to moje pierwsze spotkanie z autorką, dlatego polecam też inne powieści spod jej pióra.

Nastoletnia Kerry pod nieobecność rodziców urządza imprezę. Nad ranem rodzina znajduje jej ciało w basenie. Podejrzanym od razu zostaje jej chłopak Alan, z którym pokłóciła się podczas imprezy. Jedynym świadkiem zdarzenia był upośledzony sąsiad Jamie. Jego matka za wszelką cenę chce go chronić przed oskarżeniami. Wnikliwe śledztwo detektywa Mike'a i pedagog szkolnej Aline pozwala odkryć prawdę.

Mam na ciebie oko napisana przez nieżyjącą już Mary Higgins Clark to kryminał do przeczytania w jeden dzień. Nie jest to moje pierwsze spotkanie z autorką, dlatego polecam też inne powieści spod jej pióra.

Nastoletnia Kerry pod nieobecność rodziców urządza imprezę. Nad ranem rodzina znajduje jej ciało w basenie. Podejrzanym od razu zostaje jej chłopak Alan, z którym...

"– Fran, każdy zadaje sobie to pytanie w momencie tragedii. Jak nasz kochający i miłosierny Bóg mógł zawieść nas i tych, których kochamy, kiedy najbardziej go potrzebowaliśmy? Będę z wami szczery, sam zmagam się z tym pytaniem. Najlepszą odpowiedź usłyszałem podczas kazania pewnego sędziwego księdza wiele lat temu. Podróżując po Środkowym Wschodzie, zachwycał się pięknem perskich dywanów, z cudowną precyzją tkanych w misterne wzory. Któregoś dnia wstąpił do sklepu z takimi dywanami i wszedł za jeden z nich, zawieszony na hakach u sufitu. Oglądając dywan od spodu, doznał szoku na widok plątaniny luźnych nitek. Z jednej strony wyjątkowe piękno, z drugiej całkowity brak harmonii, a jednak każda z nich stanowiła część tego samego planu. Wtedy zrozumiał przesłanie. W tym życiu widzimy tylko spód dywanu. Nie wiemy, w jaki sposób i dlaczego nasze nieszczęścia są częścią pięknego wzoru. Dlatego tak ważne jest zachowanie wiary."

"– Fran, każdy zadaje sobie to pytanie w momencie tragedii. Jak nasz kochający i miłosierny Bóg mógł zawieść nas i tych, których kochamy, kiedy najbardziej go potrzebowaliśmy? Będę z wami szczery, sam zmagam się z tym pytaniem. Najlepszą odpowiedź usłyszałem podczas kazania pewnego sędziwego księdza wiele lat temu. Podróżując po Środkowym Wschodzie, zachwycał się pięknem...

Książkę czyta się bardzo szybko, ale jednocześnie miałam wrażenie, jakbym czytała jakaś opowieść małego dziecka. Choć książka porusza ważny temat, robi to w najgorszy możliwy sposób i największy problem stanowi tutaj przerysowanie fabuły i bohaterów.

Książkę czyta się bardzo szybko, ale jednocześnie miałam wrażenie, jakbym czytała jakaś opowieść małego dziecka. Choć książka porusza ważny temat, robi to w najgorszy możliwy sposób i największy problem stanowi tutaj przerysowanie fabuły i bohaterów.

Ciekawa. Wielowątkowa.

Ciekawa. Wielowątkowa.

Lekko i szybko przeczytana, chociaz kryminał;) napisana rzeczowo ale ciut infantylna

Lekko i szybko przeczytana, chociaz kryminał;) napisana rzeczowo ale ciut infantylna

Lekka i łatwa do przewidzenia, ale podobała mi się.

Lekka i łatwa do przewidzenia, ale podobała mi się.