Mnie się podobało. Świetny pomysł z podróżami w czasie i przestrzeni. Książka zakręcona, z nieoczekiwanymi zwrotami akcji i ciekawym zakończeniem.

Mnie się podobało. Świetny pomysł z podróżami w czasie i przestrzeni. Książka zakręcona, z nieoczekiwanymi zwrotami akcji i ciekawym zakończeniem.

Ta część jest lepsza od pierwszej ("Chór zapomnianych głosów"). Więcej się dzieje, choć też i więcej jest zawiłości, przeskoków akcji - trzeba się skupić, żeby ogarnąć ;-). Końcówka ciekawa. Pozostawione miejsce na ciąg dalszy. Przyznam, że to pierwsza książka (mam na myśli obie części) p. Mroza, którą czytało mi się nieco ciężko, ale dobrnęłam do końca (ach ta ciekawość!) i polubiłam bohaterów.

Ta część jest lepsza od pierwszej ("Chór zapomnianych głosów"). Więcej się dzieje, choć też i więcej jest zawiłości, przeskoków akcji - trzeba się skupić, żeby ogarnąć ;-). Końcówka ciekawa. Pozostawione miejsce na ciąg dalszy. Przyznam, że to pierwsza książka (mam na myśli obie części) p. Mroza, którą czytało mi się nieco ciężko, ale dobrnęłam do końca (ach ta ciekawość!)...

Niestety, po fantastycznej pierwszej części autor odleciał konretnie - nawet koncha nie jest w stanie tego uratować...

Niestety, po fantastycznej pierwszej części autor odleciał konretnie - nawet koncha nie jest w stanie tego uratować...

👉ISS Kennedy powrócił na Ziemię, która w niczym nie przypomina planety sprzed kilkuset lat. Po globalnym kataklizmie stała się jałowym pustkowiem, a na jej powierzchni przetrwali tylko nieliczni.
Ocalałe statki Ara Maxima są bezpieczne na orbicie, czekając na dalsze instrukcje tych, którzy podejmą się odbudowy ludzkości.
Co zdarzyło się na Ziemi? I czy okrętom naprawdę nic nie grozi? Wróg wygrał proelium i czeka gdzieś pośród gwiazd, świadomy istnienia gatunku ludzkiego.
Jeden z nich nadal znajduje się w kriokomorze Kennedy’ego. I będzie miał szansę, by odkupić swoje winy…
.

👉Echo z otchłani to drugi tom cyklu science-fiction Chór zapomnianych głosów, w którym autor zabiera nas w podróż po zniszczonej Ziemi i tajemniczym kosmosie. Kontynuując wątki z pierwszej części, Mróz przedstawia dalsze losy Håkona Lindberga, Dija Udina Alhassana i Ellyse, którzy muszą stawić czoła nie tylko niebezpiecznym przeciwnikom, ale także własnym demonom. Książka pełna jest napięcia, akcji, zwrotów akcji i zaskakujących odkryć. Autor zręcznie łączy elementy fantastyki naukowej, thrillera i horroru, tworząc oryginalny i wciągający świat.

Bardzo podobała mi się ta książka. Mróz nie rozczarowuje swoimi pomysłami i stylem pisania. Z zainteresowaniem śledziłam losy bohaterów, których polubiłam już w pierwszej części. Podobało mi się, że autor nie ogranicza się do jednej linii fabularnej, ale pokazuje różne perspektywy i scenariusze. Niektóre z nich były naprawdę zaskakujące i poruszające. Nie mogłam się oderwać od lektury i jednocześnie bałam się jej kończyć, bo nie chciałam żegnać się z tym światem. Mam nadzieję, że Pan Remigiusz Mróz stworzy podobną serię w przyszłości, bo z miłą chęcią bym po nią sięgnęła. ♥️

👉ISS Kennedy powrócił na Ziemię, która w niczym nie przypomina planety sprzed kilkuset lat. Po globalnym kataklizmie stała się jałowym pustkowiem, a na jej powierzchni przetrwali tylko nieliczni.
Ocalałe statki Ara Maxima są bezpieczne na orbicie, czekając na dalsze instrukcje tych, którzy podejmą się odbudowy ludzkości.
Co zdarzyło się na Ziemi? I czy okrętom naprawdę nic...

Moim zdaniem nie tak dobra jak czesc pierwsza,ale da sie przeczytac.Troche przekombinowana czasoprzestrzen.Idealna dla sympatykow fantastyki.

Moim zdaniem nie tak dobra jak czesc pierwsza,ale da sie przeczytac.Troche przekombinowana czasoprzestrzen.Idealna dla sympatykow fantastyki.

bzdura goni bzdure. Autor nie jest stworzony do akcji w kosmosie

bzdura goni bzdure. Autor nie jest stworzony do akcji w kosmosie

Fantastyka z górnej półki, ale zawirowania w czasie były dla mnie momentami nie do ogarnięcia...
Kończąc pierwszy tom myślałam że po drugi nie sięgnę. Ciekawość jednak zwyciężyła- pytania, ktore caly czas mialam w glowie-czy sprowadza zarodki na ziemię, czy na nowo zaludnia ziemie, czy znajdą innych żyjących juz/nadal na Ziemii, musiałam znaleźć na nie odpowiedzi.
No i oczywiście poza wyjaśnieniem niektórych z pytan autor znów zagial nie tylko czas ale też całą akcję-spodziewałam się kilku scenariuszy ale nie powrotu na Rah madul z własnej inicjatywy głównego bohatera.
Ten tom skupia się na zrobieniu dobrego ze złego człowieka A misje które musza się przez to odbyć odkrywają przed czytelnikiem nowe możliwości dokończenia fabuły.

Fantastyka z górnej półki, ale zawirowania w czasie były dla mnie momentami nie do ogarnięcia...
Kończąc pierwszy tom myślałam że po drugi nie sięgnę. Ciekawość jednak zwyciężyła- pytania, ktore caly czas mialam w glowie-czy sprowadza zarodki na ziemię, czy na nowo zaludnia ziemie, czy znajdą innych żyjących juz/nadal na Ziemii, musiałam znaleźć na nie odpowiedzi.
No i...

Przekombinowana akcja poprowadzona w dziwnym kierunku. Dopiero na końcu zaczęła przypominać pierwszą część.

Przekombinowana akcja poprowadzona w dziwnym kierunku. Dopiero na końcu zaczęła przypominać pierwszą część.

średnio.

średnio.

Z perspektywy zwykłego czytelnika uważam, iż część pierwsza była jak kolejka górska, miała swoje lepsze i gorsze momenty. Przy drugiej, człowiek miał niestety wrażenie, że pan Mróz niekiedy gubił się we własnych pomysłach i jakby czasem na siłę próbował wybrnąć z zawiłości własnych pomysłów by w jakiś sposób poskładać to do kupy...

Z perspektywy zwykłego czytelnika uważam, iż część pierwsza była jak kolejka górska, miała swoje lepsze i gorsze momenty. Przy drugiej, człowiek miał niestety wrażenie, że pan Mróz niekiedy gubił się we własnych pomysłach i jakby czasem na siłę próbował wybrnąć z zawiłości własnych pomysłów by w jakiś sposób poskładać to do kupy...