Opowieść zaczyna się interesująco, niestety trochę marnieje w trakcie rozwoju wydarzeń. Zachowania i wybory bohatera momentami zaczynają trącić naiwnością.
I jakoś nie wyszło to zakończenie: bohater, zostawiając w niepamięci ukochaną (!?) a w śmiertelnym niebezpieczeństwie żonę, w sprzyjających okolicznościach (znowu) ratuje się odjazdem w nieznane.

Dla mnie, człowieka dorastającego na ziemi pełnej śladów dramatycznych wydarzeń, dzieciństwem przepojonym pamięcią o dopiero co minionej tragedii narodowej sygnowanej hakenkrojzem, ma walor przypomnienia zła z tamtej strony granicy. Choćby dlatego ciepło o niej myślę

Opowieść zaczyna się interesująco, niestety trochę marnieje w trakcie rozwoju wydarzeń. Zachowania i wybory bohatera momentami zaczynają trącić naiwnością.
I jakoś nie wyszło to zakończenie: bohater, zostawiając w niepamięci ukochaną (!?) a w śmiertelnym niebezpieczeństwie żonę, w sprzyjających okolicznościach (znowu) ratuje się odjazdem w nieznane.

Dla mnie,...

Adam Wierszuń - urodzony w 1992 roku absolwent Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu, z zawodu menadżer projektów w firmie IT. Lokalny patriotyzm oraz wieloletnie zainteresowanie przedwojennym Wrocławiem zaowocowały niniejszą powieścią.

Bruno Lipintz od urodzenia mieszkał w Breslau. Miał kręcone włosy, prawie sto dziewięćdziesiąt centymetrów wzrostu i smukłą sylwetkę. Nie garnął się do nauki, ale pomimo swojego lenistwa, ukończył z wyróżnieniem Johannesgymnasium. Interesował się literaturą romantyczną, ale wybrał ekonomię. Kierowały nim realia Republiki Weimarskiej z 1929 roku.
Sophie jest żoną Bruna. Skończyła medycynę. Zajmowała się antropologią. Brała udział w badaniach identyfikacji rasowej na podstawie budowy ciała. Opierała swoje badania na pracach lekarza Josefa Mengele. Niestety przez jej poglądy, ich małżeństwo miało poważny kryzys. Bruno nie potrafił zaakceptować poglądów żony.
Lipintz pracuje w polskim Konsulacie, jako urzędnik. Został zaproszony na spotkanie z konsulem Koppensem. Zostaje zaproszony do operacji Adrian. Operacja miała za zadanie utworzenie siatki szpiegów, którzy pod przykrywką urzędników mieli zdobywać informację na temat działań III Rzeszy. Bruno zgodził się na wykonanie zadania, ale nie spodziewał się jaką cenę będzie musiał zapłacić.

Zdrajca z Charlottenstarsse to powieść historyczna. Autor w swojej książce przedstawia Breslau (dzisiejszy Wrocław),z 1938 roku. Cały świat spogląda na Adolfa Hitlera, który dla wielu obywateli miał do zaoferowała złote góry. Wyczuwa się w akcji książki strach i napięcie przed 1939 rokiem.
Bruno Lipintz jest bohaterem romantycznym. Pomimo tego, że urodził się w Breslau ma poczucie, że musi walczyć o Polskę. Słyszy przemówienia Hitlera i wie, że kieruje nim chora ideologia. Nie chce pozwolić na to, żeby wykonał swój plan. Staje się szpiegiem, ponieważ jego dziadek wpoił mu patriotyzm oraz opowiadał mu swoją historię o walce w powstaniu styczniowym. Niestety, główny bohater nie zdawał sobie sprawy, jaką będzie musiał zapłacić cenę. Nie będzie wiedział komu może zaufać i kto go zdradzi. Największym wrogiem może stać się nawet najlepszy przyjaciel.
Książka zapadnie w mojej pamięci na długo, ponieważ przypomniała mi o wielu bohaterach, którzy poświęcili wszystko, aby ratować ojczyznę. Nie wiemy kogo bliskiego stracili, aby móc wykonywać misję. Poświęcili życie prywatne i zawodowe, by przyszłe pokolenia mogły żyć w wolnym kraju. Pielęgnujmy pamięć o naszych wojennych bohaterach, którzy swoją determinacją i duchem walki dali nam to, czego nie mieli. Chwała i cześć Bohaterom!

Za egzemplarz recenzencki książki dziękuję Wydawnictwu Oficynka.
Opinia znajduje się na blogu: www.wksiazkizaklete.wordpress.com

Adam Wierszuń - urodzony w 1992 roku absolwent Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu, z zawodu menadżer projektów w firmie IT. Lokalny patriotyzm oraz wieloletnie zainteresowanie przedwojennym Wrocławiem zaowocowały niniejszą powieścią.

Bruno Lipintz od urodzenia mieszkał w Breslau. Miał kręcone włosy, prawie sto dziewięćdziesiąt centymetrów wzrostu i smukłą sylwetkę....

Byłam ciekawa co w rzeczywistości kryje książka, mająca w zapowiedzi sensacyjne watki szpiegowskie przeplatające się z filozoficznymi dywagacjami na temat natury zła oraz konsekwencji stawiania mu czoła. Jak to wszystko uniesie powieść historyczna, która ma połączyć wierne odwzorowanie nerwowej atmosfery końcówki lat trzydziestych XX wieku i fikcyjną historię zamachu, który miał zmienić losy świata. Celem autora było zadanie pytań, które miały towarzyszyć czytelnikowi, jeszcze długo po skończeniu czytania. Czy to się udało?

Bruno Lipintz ma stabilną pracę w polskim konsulacie przy Charlotten Strasse 24 we Wrocławiu. Ale któregoś dnia konsul Leon Koppens wzywa go na prywatną audiencję, po której już nic nie będzie takie samo. Bruno stanie przed możliwością realizacji największych marzeń i zmiany świata na lepsze. Musi tylko dojść do celu za wszelką cenę. No właśnie. Wszystko ma swoją cenę. “Zamyślił się nad kwestią mniejszego zła. Czy naprawdę jest tak, że szczytny cel uświęca środki, a wszystkie grzechy zostają wymazane gdy uda mu się wykonać jeden dobry uczynek? Czy można świadomie skrzywdzić drugą osobę, usprawiedliwiając się tym, że swoim wyborem oszczędzi większego cierpienia komuś innemu? Setkom ludzi, tysiącom?”. To właśnie on zaczyna mieć moralne skrupuły i zaczyna stawiać sobie coraz więcej pytań, zaczyna wątpić w sens tego, czy miał rację podejmując decyzję, w konsekwencji której ucierpiało tyle niewinnych ludzi.

Całość recenzji http://ksiazkazostawiaslad.pl/index.php/2020/12/06/adam-wierszun-zdrajca-z-charlotten-strasse/

Byłam ciekawa co w rzeczywistości kryje książka, mająca w zapowiedzi sensacyjne watki szpiegowskie przeplatające się z filozoficznymi dywagacjami na temat natury zła oraz konsekwencji stawiania mu czoła. Jak to wszystko uniesie powieść historyczna, która ma połączyć wierne odwzorowanie nerwowej atmosfery końcówki lat trzydziestych XX wieku i fikcyjną historię zamachu, który...

,,Zdrajca z Charlotten Strasse" to debiut Adama Wierszunia, którego akcja została, osadzono w przedwojennym Wrocławiu, gdzie Bruno Lipinitz pracuje w polskim konsulacie. Wiodąc spokojne życie u boku swojej żony, aż pewnego dnia dostaje propozycje od przełożonych, która zmienni jego życie bezpowrotnie.

W książce Adama Wierszunia przejawia się wielu bohaterów. Znamy ich poglądy, możemy ocenić postawę, ale niewiele możemy powiedzieć o ich charakterach. Na ich tle z pewnością wyróżniają się dwie postacie.

Bruno Lipinitz jest raczej spokojnym i ułożonym mężczyzną, na którego poglądy w dużej mierze miał wpływ dziadek. Postawiony w sytuacjach niecodziennych, ważnych jest zmuszony robić to czego sam po sobie się nie spodziewał. Co najważniejsze, nie pozostaje to bez konsekwencji w jego życiu prywatnym i postawie. Bardzo dobrze widać jak ta postać zmienia się na przestrzeni całej książki.

Drugą wyróżniającą się postacią jest jego przyjaciel. Spokojny, mądry i wyważony człowiek, który ma wiele możliwości i Bruno wielokrotnie mógł na nim polegać.

Zdecydowania przez dłuższy czas bohaterowie wydawali mi się najsłabszym elementem książki. Nie są irytujący, ale w pewnym sensie byli mi obojętni i dopiero po skończeniu książki i zmierzeniu się z ich tragedią i wyborami zaczęłam rezonować z nimi.

Przyznam szczerze, że trochę trwało, zanim całkowicie dałam porwać się fabule, ale po wprowadzenie głównego wątku i przedstawieniu stawki autor idealnie prowadzi tempo akcji, które w kluczowych momentach przyśpiesza, by podkreślić wydźwięk konsekwencji działań bohatera. Później tempo zwalnia, ale tylko by przygotować na kolejne zawirowania w życiu Bruna i dać mu czas na zobaczenie efektu jego działań.

Nie przyszło ci do głowy, że historia jest rzeczą względną?
Nie sposób nie wspomnieć w przypadku tej powieści, o jej tle historycznym, które jest bardzo istotnym elementem tej książki. Czas międzywojenny, rok przed wybuchem II Wojny Światowej. Narastające napięcie, strach i konsternacja w ,,Zdrajcy z Charlotten Strasse" są bardzo dobrze uchwycone za sprawą świetnych opisów autora, który zabiera czytelnika także do Wrocławia sprzed wybuchu wojny, szczegółowo go opisując. Do głosy w debiutanckiej powieści Adama Wierszunia dochodzą dwa odmienne poglądy na zaistniałam sytuacje. Obie stronny przedstawiają według siebie logiczne argumenty. W fabułę sprawnie zostały wplecione ciekawostki historyczne, które mnie osobiście nie przytłoczyły, ponieważ lubię historię i byłam ciekawa do czego jeszcze nawiąże autor. Ważnym elementem są także rozważania natury filozoficznej o przynależności i naturze zła. Nie brakuje subtelnych komentarzy autora.

Kim jest tytułowy zdrajca? To nie jest do końca jasne od początku. Autor przedstawia mylne tropy i kilku szpiegów. Sam bohater w pewnym momencie nie wie komu ufać i czy naprawdę łączy ich wspólny cel.

,,Zdrajca z Charlotten Strasse" został podzielony na dwie księgi, w której przeważają opisy, ale zostały tak dobrze napisane, że nie odczuwa się przekładanych stron. Autor operuje prostym, potocznym językiem, ale w żadnym razie nie można nazwać go banalnym.

Na koniec muszę wspomnieć o prologu, który bardzo dobrze koresponduje z całą treścią książki, ale dopiero po jej skończeniu nabiera większego sensu i odsłania smutny i gorzki obraz tej historii i natury ludzkiej.

,,Zdrajca z Charlotten Strasse" Adama Wierszunia to bardzo dobra powieść historyczna z umiejętnie wplecionymi elementami kryminału i suspensu. Książka ta jest konsekwentna, nieoczywista i wciąga czytelnika. Na swój sposób wyróżnia się spośród innych powieści historycznych osadzonych w tym okresie. Zaskoczyła mnie pozytywnie, a wam gorąco ją polecam.

,,Zdrajca z Charlotten Strasse" to debiut Adama Wierszunia, którego akcja została, osadzono w przedwojennym Wrocławiu, gdzie Bruno Lipinitz pracuje w polskim konsulacie. Wiodąc spokojne życie u boku swojej żony, aż pewnego dnia dostaje propozycje od przełożonych, która zmienni jego życie bezpowrotnie.

W książce Adama Wierszunia przejawia się wielu bohaterów. Znamy ich...

1938. Śląsk, Wrocław. Bruno Lipnitz pracuje w polskim konsulacie przy Charlotten Strasse. Jego marzeniem jest zmiana świata na lepsze, nawet własnym kosztem. Pewnego dnia, po rozmowie z konsulem, otwierają się dla mężczyzny drzwi z takową możliwością.

Jednak czy warto poświęcić wszystko, by odmienić los ludu? To może sporo kosztować.

Czy w ogóle jest taka możliwość, by jeden człowiek dokonał tak wielkich, znaczących rzeczy?

Zdrajca z Charlotten Strasse to bardzo intrygujący kryminał, który rozgrywa się w klimacie międzywojennym. Akcja toczy się w odpowiednim tempie, stopniowo wprowadzając Czytelnika w życie naszego bohatera. Przyspiesza w kulminacyjnym momencie, by na końcu wybuchły fajerwerki! Czytając, można zastanawiać się, kto jest tytułowym zdrajcą, jednak Autor wprowadza fałszywe tropy, zapewniając dłuższą rozrywkę Czytelnikowi. Nie mogę zdradzić więcej, ponieważ najlepsze przed Wami – trzeba zajrzeć do tej książki, by poznać szczegóły życia Lipnitza.

Nie byłam przekonana do tego kryminału, ponieważ na co dzień nie czytam takich „ciężkich” lektur. Ostatecznie cieszę się, że Zdrajca z Charlotten Strasse powiększy moją biblioteczkę. Lubię wojenne klimaty, intrygi i niewyjaśnione zagadki. Poznałam historię międzywojennego Wrocławia, problemy ludności, problemy polityczne, ekonomiczne i terytorialne.

Polecam dla miłośników kryminałów i klimatów wojennych!

Całość recenzji znajduje się na stronie: www.zabookowana.pl

1938. Śląsk, Wrocław. Bruno Lipnitz pracuje w polskim konsulacie przy Charlotten Strasse. Jego marzeniem jest zmiana świata na lepsze, nawet własnym kosztem. Pewnego dnia, po rozmowie z konsulem, otwierają się dla mężczyzny drzwi z takową możliwością.

Jednak czy warto poświęcić wszystko, by odmienić los ludu? To może sporo kosztować.

Czy w ogóle jest taka możliwość, by...

Powieści historyczne zdecydowanie nie są moim ulubionym gatunkiem. Zawsze sądziłam, że aby zrozumieć ich prawdziwe przesłanie, należy zaznajomić się z przedstawionymi w niej faktami historycznymi. Osobiście nie jestem największą zwolenniczką tej dziedziny nauki, a już na pewno nie przepadałam za nauką o okresie wojennym i międzywojennym. Wszystkie znaki wskazywały więc na brak większego zainteresowania powieścią Adama Wierszunia. Na szczęście bardzo szybko zrozumiałam, że moja podstawowa wiedza w niczym tu nie przeszkadza.

Autor skupia się na okresie poprzedzającym kolejną wielką wojnę w Europie. Poznajemy Bruno Lipintza, który pojawia się we Wrocławiu, gdzie piastuje jedno ze stanowisk w konsulacie. Pan Wierszuń już w tym momencie niemal bombarduje nas historycznymi ciekawostkami oraz dokładnymi opisami miejsc tamtego Wrocławia. Przyznam, że sama czerpałam sporą frajdę z tego, że mogłam dopasowywać poszczególne nazwy do ulic i placów, które znam i w których bywam bardzo często dzisiaj. Od strony gołych faktów książka jest dopracowana w stu procentach, a dodatkowym smaczkiem z pewnością jest zamieszczona na samym końcu lista ulic wraz z ich współczesnymi odpowiednikami. Dla fanów historii, szczególnie Dolnego Śląska, to będzie nie lada gratka.

Umiejętne wykorzystanie faktów historycznych to tylko jedna z licznych zalet tej książki. Przedstawiona fabuła to splot intryg, akcji, trudnych decyzji i nieustanna próba dążenia do rozwiązania zagadki dotyczącej tego, kto jest prawdziwym zdrajcą. Autor bawi się z czytelnikiem, podsuwa mu kolejne wskazówki, by już za chwilę w brutalny sposób zestawić je z nowymi informacjami. Pojawiają się liczne sugestie, tworzą się teorie i nikt nie może być pewien, że ta jego jest tą właściwą. Przytłaczająca może początkowo być niesamowicie duża liczba postaci, jednak wraz z upływem czasu i wydarzeń przekonujemy się, że w tej historii każdy ma swoją rolę. Pan Wierszuń pokazał, że potrafi zainteresować nie tylko fanów historii, ale również dobrych kryminałów ze skomplikowaną zagadką na pierwszym planie.

Osobiście za największy plus tej powieści uważam właśnie bohaterów. Główna postać sprawia wrażenie zdystansowanej, skłonnej do oceniania innych. Są to jednak tylko pozory, a motywy Bruno są bardzo dobrze uargumentowane chociażby poprzez rodzinną historię i szacunek do dziadka. Na zupełnie przeciwnym biegunie znajduje się jego żona - ambitna pani naukowiec, której oddanie polityce Rzeszy staje się powodem konfliktów w małżeństwie. Niewątpliwie ta emocjonalna, związana z problemami w rodzinie część historii była dla mnie największą motywacją do tego, by kontynuować lekturę. Bardzo, ale to bardzo podobał mi się rozłam, jaki nastąpił w małżeństwie w związku z zupełnie odmiennymi spojrzeniami na świat i ludzkie życie. Śmiem pokusić się o stwierdzenie, że gdyby fabuła dotyczyła jedynie tego wątku, to i tak zapoznawałabym się z nią z przyjemnością.

Chociaż do powieści historycznych nie będę sięgać często, to jednak warsztat pana Wierszunia pozostawił po sobie dobre wrażenie. Styl jest prosty, dzięki czemu zrozumiały, ale na pewno nie nazwałabym go banalnym. Autor posługuje się przystępnym językiem, ale potrafi zainteresować czytelnika i nie pozwala, by ten oderwał się od lektury. Całości dopełniają przemyślane postaci, dopracowane wątki historyczne, ale również te, które zostały stworzone na potrzeby książki. Pojawiają się dylematy, wątpliwości, różne, nie zawsze klarowne decyzje. To mieszanka, w którą zostałam wciągnięta i po której czuję emocjonalną bombę. Czy wszystkich cierpień dałoby się uniknąć? Czy wojny były konieczne? Czy jeden człowiek naprawdę mógłby zmienić bieg historii?

Powieści historyczne zdecydowanie nie są moim ulubionym gatunkiem. Zawsze sądziłam, że aby zrozumieć ich prawdziwe przesłanie, należy zaznajomić się z przedstawionymi w niej faktami historycznymi. Osobiście nie jestem największą zwolenniczką tej dziedziny nauki, a już na pewno nie przepadałam za nauką o okresie wojennym i międzywojennym. Wszystkie znaki wskazywały więc na...

Autor:Adam Wierszuń
Tytuł: Zdrajca z Charlotten Strasse
Jest rok 1938. Europa znajduje się na progu kolejnej wielkiej wojny, a Bruno Lipintz cieszy się stabilną pracą w polskim konsulacie przy Charlotten Strasse we Wrocławiu. Sytuacja zmienia się diametralnie, gdy konsul Leon
Koppens wzywa go na prywatną audiencję. Przed mężczyzną pojawia się możliwość realizacji jego największych marzeń i odmiany świata na lepsze. Wszystko ma jednak swoją cenę. Czy jedna osoba może zmienić bieg historii? Czy istnieje limit kosztów poniesionych w imię najwyższej idei? „Zdrajca z Charlotten Strasse ” to powieść historyczna łącząca w sobie wierne odwzorowanie nerwowej atmosfery końcówki lat trzydziestych XX wieku i fikcyjną historię zamachu, który miał zmienić losy świata. Sensacyjne wątki szpiegowskie przeplatają się z filozoficznymi dywagacjami na temat natury zła oraz konsekwencji stawiania mu czoła. Celem autora jest zadanie pytań, które będą czytelnikowi towarzyszyć jeszcze długo po odłożeniu książki na półkę.
Jest to powieść, która nie zapowiada się na taka na jaka wyszła. Spodobała mi się, chociaż nie za bardzo przepadam
za powieściami historycznymi. Stwierdziłam, że chciałam spróbować coś takiego przeczytać i nie żałuję. Jednak nie jest to gatunek, który mogłabym cały czas czytać to raz na jakiś czas nawet będę zaglądać. Sama fabuła jest prowadzona nie za szybko. Pióro autora jest przyjemnie, co pozwala na szybsze przeczytanie lektury. Fakty są genialne i zadziwiają. Ocena 9/10.

Autor:Adam Wierszuń
Tytuł: Zdrajca z Charlotten Strasse
Jest rok 1938. Europa znajduje się na progu kolejnej wielkiej wojny, a Bruno Lipintz cieszy się stabilną pracą w polskim konsulacie przy Charlotten Strasse we Wrocławiu. Sytuacja zmienia się diametralnie, gdy konsul Leon
Koppens wzywa go na prywatną audiencję. Przed mężczyzną pojawia się możliwość realizacji jego...

"Zdrajca z Charlotten Strasse" to intrygujący debiut, o którym może być jeszcze głośno.
Dla osób, które fascynują się międzywojenną historią Dolnego Śląska- to będzie strzał w dziesiątkę. Książka dopracowana jest w najdrobniejszych szczegółach. Dokładne opisy panoramy miasta, sprawiają, że można poznać nawet najmniejszą ulicę. Doskonałym pomysłem jest umieszczenie na końcu książki spisu ulic i ich współczesnych polskich nazw.
Miłośnicy dobrego kryminału i sensacji nie będą mogli oderwać się od lektury do samego końca.
Fantastyczny pomysł na fabułę- oparty na dużej wiedzy i pasji autora.
Autor genialnie buduje napięcie, zapewnia cały wachlarz emocji. Zaskakuje w najmniej spodziewanym momencie, kluczy, mąci- nie pozwala domyślić się, kto jest prawdziwym zdrajcom. Intryga goni intrygę, akcja goni jak szalona, a potem następuje kulminacyjny moment i wielki wybuch zaskoczenia...
Spora ilość bohaterów początkowo może przytłaczać i może się wydawać, że niektóre z nich są zbędne. Jest to jednak błędne myślenie, bo każda z nich w najmniej spodziewanym momencie, pokazuje swą prawdziwą twarz a wątki z ich udziałem, splatają się w fantastyczną całość.
Postacie są dopracowane, bardzo wyraziste i wielowymiarowe. Łatwo zrozumieć ich emocje i motywy, które nimi kierują- stawiając się w ich położeniu, niejednokrotnie zastanawiałam się, jak ja bym się zachowała w danej sytuacji, jakby nie było, walczą przecież o przeżycie...

Bardzo się cieszę, że ta powieść trafiła w moje ręce i mogłam przeczytać o międzywojennym Wrocławiu. O jego ogromnych problemach ekonomicznych i chaosie politycznym, a także o trudnych losach mniejszości, a szczególnie dwóch najbardziej gnębionych – żydowskiej oraz polskiej.
W moim odczuciu autor osiągnął zamierzony cel- pozostawił mnie z wieloma pytaniami, na które musiałam znaleźć odpowiedź. Szczególnie to jedno, najbardziej śmiałe- Jak wyglądałby świat bez Hitlera? Czy wojna by wybuchła?

Czy polecam?
Zdecydowanie tak. Wciągająca i niezwykła lektura na długie popołudnie.

POLECAM...

"Zdrajca z Charlotten Strasse" to intrygujący debiut, o którym może być jeszcze głośno.
Dla osób, które fascynują się międzywojenną historią Dolnego Śląska- to będzie strzał w dziesiątkę. Książka dopracowana jest w najdrobniejszych szczegółach. Dokładne opisy panoramy miasta, sprawiają, że można poznać nawet najmniejszą ulicę. Doskonałym pomysłem jest umieszczenie na końcu...