Trzecia część króciutka ale treściwa. Zwroty akcji i zdrady sprawiają, że aż cięzko się czyta. Bohaterka cały czas jojczy, że nikt jej nie uczy ale sama też wiecznie na wiedzę zdaje się odporna. Niestety mistrzynią intrygi to autorka nie jest wiec naiwność sieje się tu niczym rzepak na polu. Mimo mankamentów cała seria warta polecenia do przeczytania raz.

Trzecia część króciutka ale treściwa. Zwroty akcji i zdrady sprawiają, że aż cięzko się czyta. Bohaterka cały czas jojczy, że nikt jej nie uczy ale sama też wiecznie na wiedzę zdaje się odporna. Niestety mistrzynią intrygi to autorka nie jest wiec naiwność sieje się tu niczym rzepak na polu. Mimo mankamentów cała seria warta polecenia do przeczytania raz.

Mamy zwieńczenie całej trylogii. Ostatni tom, którego nie mogłam pominąć po zapoznaniu się z dwoma poprzednimi. Czy książka była równie dobra, jak poprzednie tomy?

Yelena wiele już przeszła w "Sile trucizny" i "Dotyku magii". Teraz jednak rozpoczyna się ostateczna walka o pokój. Sycja i Iksja są zagrożone i pomimo dzielących je niechęci, muszą połączyć swe siły, by przezwyciężyć zło. Oczywiście Yelena, jako osoba, która jest oddana obu państwom, staje na ich czele.

Ta część jest najbardziej zaskakująca ze wszystkich. W poprzednich dwóch tomach poznałam oba państwa i zagłębiłam się w tajniki magii, aby przygotować się do wydarzeń, jakie mają miejsce tutaj. Akcja szła dość szybko i powrócili bohaterowie, których mi brakowało z pierwszego tomu.

Oczywiście nie mogło zabraknąć mojego ulubieńca. Valek to przebiegły lis, którego z każdą kolejną częścią lubię coraz bardziej, a myślałam, że to niemożliwe.

"– Chwileczkę. Sądziłam, że królowej usługiwały wyłącznie kobiety.
– Na szczęście nikomu nie przyszło do głowy, by zajrzeć pod moją spódnicę – odparł z szelmowskim uśmiechem, obcinając mi włosy."

Dodatkowym plusem jest to, że pani Snyder powtarza niektóre wydarzenia, te mające duże znaczenie, aby odświeżyć pamięć. Ten zabieg mi się podobał, gdyż pomiędzy czytaniem pierwszego tomu, a dwóch kolejnych minął spory okres czasu.

W "Prawdzie ognia" jest wiele niespodziewanych zwrotów akcji. Finał jest niezwykle zaskakujący i cieszę się, że tak została zakończona ta trylogia. Nie miałam tutaj czasu, aby się nudzić.

Polecam tę trylogię każdemu, niezależnie od wieku. Można się świetnie bawić i oderwać od rzeczywistości. Autorka zabierze was w swój świat, który wykreowała z niezwykłą precyzją. Nie żałuję poświęconego czasu. Chętnie przeczytam jeszcze raz wszystkie tomy.

"Mag sprzed stu pięćdziesięciu lat nie był Poszukiwaczem Dusz, tylko złodziejem dusz. To ja jestem prawdziwą Poszukiwaczką dusz. I wreszcie wiem, na czym polega moja rola."

Mamy zwieńczenie całej trylogii. Ostatni tom, którego nie mogłam pominąć po zapoznaniu się z dwoma poprzednimi. Czy książka była równie dobra, jak poprzednie tomy?

Yelena wiele już przeszła w "Sile trucizny" i "Dotyku magii". Teraz jednak rozpoczyna się ostateczna walka o pokój. Sycja i Iksja są zagrożone i pomimo dzielących je niechęci, muszą połączyć swe siły, by...

Chwaliłam, chwaliłam i trochę przechwaliłam ponieważ trzeci tom nie porwał mnie od razu jak dwa poprzednie. Zawsze płakałam, że akcja książki trwa za krótko, same opisy, a tutaj zaczyna się od 3 strony i trwa i trwa i trwa. Czułam się tym tak zmęczona, że straciłam chęć do dalszego czytania. Powolutku rozdział po rozdziale udało mi się wybrnąć z tej nieprzerwanej akcji.

Oczywiście nie byłabym sobą jakbym się do czegoś nie przyczepiła jak np. pokonanie ostatecznego wroga w ciągu sekundy, czy błyskawiczne wpadnięcie na pomysł jak zneutralizować toksynę.

Jestem bardzo zadowolona, że po mimo trzech tomów nie olano bohaterów z pierwszego i cały czas mogłam się nimi cieszyć. W pewnym momencie seria zaczęła mi przypominać Zwiadowców, relacje Yeleny z Kiki bardzo mi przypominały te Willa i Wyrwija. Niestety wszystko co dobre kiedyś się kończy i moja przygoda dobiegła końca. Ale ogromnie polecam.

Chwaliłam, chwaliłam i trochę przechwaliłam ponieważ trzeci tom nie porwał mnie od razu jak dwa poprzednie. Zawsze płakałam, że akcja książki trwa za krótko, same opisy, a tutaj zaczyna się od 3 strony i trwa i trwa i trwa. Czułam się tym tak zmęczona, że straciłam chęć do dalszego czytania. Powolutku rozdział po rozdziale udało mi się wybrnąć z tej nieprzerwanej...

Trzecia część twierdzy magów

Trzecia część twierdzy magów

Niestety końcówka trylogii trochę mnie rozczarowała, 6/10.

Niestety końcówka trylogii trochę mnie rozczarowała, 6/10.

Trzeci tom i według mnie najsłabszy. Niestety, gdyż bardzo mnie ta cała przygoda wciągnęła, ale tutaj coś zgrzytało. Praktycznie jak ziarnka piasku przy jedzeniu ulubionej kanapki. W czym rzecz? Tak żeby nie zdradzać fabuły - autorka podsuwa nam kąsek, który chwytamy. Oczywisty wręcz, który prowadzi do jednego wniosku, zaś nasi superbohaterowie tego nie ogarniają. To naprawdę frustrujące. Powoduje to zachwianie obrazu, jakby w ogromnym obrazie z puzzli wciśnięto na siłę jakiś fragment. Niby obraz cały, niby się zgadza, a jednak coś w ogólności nie pasuje.
No więc wylałem frustrację ;) i mimo wszystko to mam nadzieję, że Was nie zniechęci (jeśli ktokolwiek miałby się tą opinią sugerować) bo jakby nie było - to fajna książka, lekka i przyjemna i mimo tych zgrzytów można przeczytać od deski do deski...

Trzeci tom i według mnie najsłabszy. Niestety, gdyż bardzo mnie ta cała przygoda wciągnęła, ale tutaj coś zgrzytało. Praktycznie jak ziarnka piasku przy jedzeniu ulubionej kanapki. W czym rzecz? Tak żeby nie zdradzać fabuły - autorka podsuwa nam kąsek, który chwytamy. Oczywisty wręcz, który prowadzi do jednego wniosku, zaś nasi superbohaterowie tego nie ogarniają. To...

Trochę się rozczarowałam... Yelena niby taka potężna i w ogóle, więc oczekiwałam bardziej spektakularnego zakończenia. Niesamowicie irytujące "retrospekcje" (rozumiem, że trzeba co nieco przypomnieć, ale żeby co parę stron był tego typu wkręt? Nie lepiej na początku wstawić rozdział pt."W poprzednich częściach"?).

Trochę się rozczarowałam... Yelena niby taka potężna i w ogóle, więc oczekiwałam bardziej spektakularnego zakończenia. Niesamowicie irytujące "retrospekcje" (rozumiem, że trzeba co nieco przypomnieć, ale żeby co parę stron był tego typu wkręt? Nie lepiej na początku wstawić rozdział pt."W poprzednich częściach"?).

Całą serię pochłonęłam w parę dni. Nie jest to może wybitne arcydzieło literackie, ma swoje wady i niedociągnięcia, ale jest bardzo lekka i przyjemna - idealna na lato. Całą trylogię czyta się jak jedną książkę, trochę szkoda, że autorka nie pociągnęła historii dalej, jakby musnęła tylko wierzchołek całkiem ciekawej góry lodowej, co zostawia niedosyt. Nie wspomnę już o braku możliwości kupienia drugiej i trzeciej części w formie papierowej, co zawsze frustruje mnie niesamowicie, zwłaszcza, że pierwsza leży sobie spokojnie na półce, a nie przystoi mieć w swojej kolekcji tylko jednej części spośród całej serii ;)

Całą serię pochłonęłam w parę dni. Nie jest to może wybitne arcydzieło literackie, ma swoje wady i niedociągnięcia, ale jest bardzo lekka i przyjemna - idealna na lato. Całą trylogię czyta się jak jedną książkę, trochę szkoda, że autorka nie pociągnęła historii dalej, jakby musnęła tylko wierzchołek całkiem ciekawej góry lodowej, co zostawia niedosyt. Nie wspomnę już o...

Świetna seria. Polecam

Świetna seria. Polecam

Dobrze napisana, ciekawe opisy, postacie spójne. Polecam.

Dobrze napisana, ciekawe opisy, postacie spójne. Polecam.