Moja pierwsza styczność z twórczością Aleksandry Rumin i coś czuję że nie ostatnia.
Ksiązka jest absurdalna, ale w sensie że absurdalnie śmieszna.
Paktrycznie wszystkie sceny, gagi, są śmieszne, a w niektórych momentach prześmiewcze (ale nie w typie polskiej komedii w TV).
Autorka z humorem i dystansem podchodzi do wielu tematów, w tym i piłki nożnej, pisząc że polscy piłkarze przegrali 0:9 z Somalią (tylko dlatego że nie mógł grać kapitan, ale nie z powodu kontuzji, lecz przez źle ułożoną fryzurę).
Bohaterowie uwypuklają najlepsze i najgorsze cechy wsród społeczeństwa - źle sobie życzą, ale gdy przychodzi gorszy moment to pomagają sobie nawzajem.
Książka do przeczytania w 1 dzień (tak było w moim przypadku),czytelnik przyzwyczaja się do bohaterów, a książka wciąga.
Polecam :)

Moja pierwsza styczność z twórczością Aleksandry Rumin i coś czuję że nie ostatnia.
Ksiązka jest absurdalna, ale w sensie że absurdalnie śmieszna.
Paktrycznie wszystkie sceny, gagi, są śmieszne, a w niektórych momentach prześmiewcze (ale nie w typie polskiej komedii w TV).
Autorka z humorem i dystansem podchodzi do wielu tematów, w tym i piłki nożnej, pisząc że polscy...

Dawno tak się nie śmiałam czytając książkę, polecam wielbicielom komedii kryminalnych 🙃🙃

Dawno tak się nie śmiałam czytając książkę, polecam wielbicielom komedii kryminalnych 🙃🙃

Jest to moja trzecia książka tej autorki i z niecierpliwością czekam na kolejne historie spod jej pióra, gdyż każdy kolejny tytuł jest lepszy niż poprzedni.

Pozycję czytało mi się znakomicie, a dodatkowym smaczkiem był fakt, że akcja „Zbrodni na blokowisku” dzieje się w dzielnicy Warszawy, a dokładnie na Bielanach, czyli mojej okolicy. Cały żart sytuacyjny był więc dla mnie niezwykle czytelny i trafny, gdyż wszystkie przedstawione miejsca są mi znane. To przerysowane przedstawienie codziennego życia na Bielanach było naprawdę trafione w punkt – szpital bielański, dziki, spadochroniarze, a wątek z przetrzymywaniem książki z biblioteki był po prostu bezcenny i przezabawny z racji zawodu, który wykonuje. Jednak książka będzie również niezwykle interesująca dla osób nie z Warszawy, gdyż myślę, że sporo rzeczy, które opisuje autorka jest typowe i charakterystyczne dla wielu miast i dzielnic.

Książka naprawdę pełna jest zwrotów akcji i nic nie można w niej brać za pewnik aż do samego zakończenia, które również jest niezwykle przewrotne i zaskakujące. Aleksandra Rumin jest pisarką o niezwykle lekkim piórze, a od jej powieści po prostu nie sposób się oderwać!

Polecam te książkę oraz pozostałe dwie (Zbrodnia i karaś ; Zbrodnia po irlandzku) każdemu wielbicielowi komedii kryminalnych!

Jest to moja trzecia książka tej autorki i z niecierpliwością czekam na kolejne historie spod jej pióra, gdyż każdy kolejny tytuł jest lepszy niż poprzedni.

Pozycję czytało mi się znakomicie, a dodatkowym smaczkiem był fakt, że akcja „Zbrodni na blokowisku” dzieje się w dzielnicy Warszawy, a dokładnie na Bielanach, czyli mojej okolicy. Cały żart sytuacyjny był więc dla...

Fajna i lekka lektura.
5 za komedię, reszta za kryminał.

Fajna i lekka lektura.
5 za komedię, reszta za kryminał.

Dziwna sprawa, jak styl i humor w jednej książce (tego samego autora) bawią, a w drugiej irytują. Zbrodnia po irlandzku bardzo mi się podobała, natomiast tutaj czuję przesyt wszystkiego: humoru, zbiegów okoliczności, samego zła i beznadziei. I tylko Chrumczysław był fajny.

Dziwna sprawa, jak styl i humor w jednej książce (tego samego autora) bawią, a w drugiej irytują. Zbrodnia po irlandzku bardzo mi się podobała, natomiast tutaj czuję przesyt wszystkiego: humoru, zbiegów okoliczności, samego zła i beznadziei. I tylko Chrumczysław był fajny.

Przyznam szczerze, że mam dość mieszane uczucia. Jak dla mnie nie jest to komedia kryminalna tylko parodia kryminalna. Trochę taka "Naga broń" na Bielanach. Żarty bywają absurdalne, przaśne i często w stylu wujka na weselu. Ale nie można odmówić autorce wyobraźni. Czyta się szybko, książka lekka w odbiorze i wywołuje czasem parsknięcie śmiechu pod nosem. Może dla mnie ciut za absurdalna. Ale daje 6 i polecam jak ktoś chce przeczytać coś "innego" niż większość dostępnej literatury bo czyta się naprawdę ok.

Przyznam szczerze, że mam dość mieszane uczucia. Jak dla mnie nie jest to komedia kryminalna tylko parodia kryminalna. Trochę taka "Naga broń" na Bielanach. Żarty bywają absurdalne, przaśne i często w stylu wujka na weselu. Ale nie można odmówić autorce wyobraźni. Czyta się szybko, książka lekka w odbiorze i wywołuje czasem parsknięcie śmiechu pod nosem. Może dla mnie ciut...

*** Komedia kryminalna *** dobra dla każdego kto chce oderwać się od codzienności i poprawić sobie humor. Absurd goniący absurd sprawia, że lektura wywołuje niekontrolowane wybuchy śmiechu. Najbardziej podobał mi się rozdział szpitalny , w którym wszystko przerysowane jest do granic możliwości a jednak takie prawdziwe. Dobra rozrywka! :○)

*** Komedia kryminalna *** dobra dla każdego kto chce oderwać się od codzienności i poprawić sobie humor. Absurd goniący absurd sprawia, że lektura wywołuje niekontrolowane wybuchy śmiechu. Najbardziej podobał mi się rozdział szpitalny , w którym wszystko przerysowane jest do granic możliwości a jednak takie prawdziwe. Dobra rozrywka! :○)

Super komedia, polecam bardzo:)

Super komedia, polecam bardzo:)

zabawna i ciekawa

zabawna i ciekawa

Przepraszam, ale starsze Panie, które okazały się burdelmamami, mnie nie bawi. Zmuszanie osób do nierządu nigdy nie powinno być wykorzystywane w książkach i to w taki sposób jak zostało to przedstawione - nawet jeśli osoby tam "pracujące miały zapewnioną opiekę, wikt i lekarza - w tym stomatologa".

Przepraszam, ale starsze Panie, które okazały się burdelmamami, mnie nie bawi. Zmuszanie osób do nierządu nigdy nie powinno być wykorzystywane w książkach i to w taki sposób jak zostało to przedstawione - nawet jeśli osoby tam "pracujące miały zapewnioną opiekę, wikt i lekarza - w tym stomatologa".