Lekka, przyjemna, ale również wciągająca i trzymająca w napięciu opowieść.

Lekka, przyjemna, ale również wciągająca i trzymająca w napięciu opowieść.

No czegoś tak infantylnego dawno nie czytałam. Nieee!

No czegoś tak infantylnego dawno nie czytałam. Nieee!

Pani Joanna Gajór kreśli swym głosem pięknie napisaną historię panienki na tle historycznych dziejów.

Pani Joanna Gajór kreśli swym głosem pięknie napisaną historię panienki na tle historycznych dziejów.

Lekka i przyjemna. Okładka fatalna, gdyby nie Legimi i czyjeś polecenie w życiu bym po nią nie sięgnęła, uznałabym że nie jestem targetem. Widoczne inspiracje Sienkiewiczem, Orzeszkową, nawet zapożyczenia z "Godziny pąsowej róży" znalazłam :) Jak się przebrnie przez pierwsze kilkadziesiąt stron to wciąga.

Lekka i przyjemna. Okładka fatalna, gdyby nie Legimi i czyjeś polecenie w życiu bym po nią nie sięgnęła, uznałabym że nie jestem targetem. Widoczne inspiracje Sienkiewiczem, Orzeszkową, nawet zapożyczenia z "Godziny pąsowej róży" znalazłam :) Jak się przebrnie przez pierwsze kilkadziesiąt stron to wciąga.

Bardzo dobra książka. Oleńka to silna kobieta, która traci wszystko. Córka hrabiego, patriotka, która z dnia na dzień traci wszystko: rodziców, rodzeństwa, narzeczonego, majątek i pozycję. Zostaje zupełnie sama, staje się wręcz nędzarką i musi sobie jakość radzić sama. Jak jej się to uda i jak potoczą się jej losy. Należy przeczytać książkę.

Bardzo dobra książka. Oleńka to silna kobieta, która traci wszystko. Córka hrabiego, patriotka, która z dnia na dzień traci wszystko: rodziców, rodzeństwa, narzeczonego, majątek i pozycję. Zostaje zupełnie sama, staje się wręcz nędzarką i musi sobie jakość radzić sama. Jak jej się to uda i jak potoczą się jej losy. Należy przeczytać książkę.

Oleńka otwiera pierwszy to m cyklu miłość i nienawiść, o burzliwych i dramatycznych losach rodziny hrabiostwa Ostojańskich z wielńskich kresów.
Dziewczyna unika aresztowania , z opresji przypadkowo ratują ją zaręczyny z ukochanym nauczycielem Joachimem i musi zacząć nowe życie w ukryciu .
Początkowo pomaga jej dawna służąca z dworu, Józka, jednak jej chęć do wygodnego życia i bogactwa popycha ją do kradzieży i zdrady Oli .
Autorka wspaniale rysuje portrety psychologiczne Oleńki i Józki , Ola jest romantyczką, zakochana w Joachimie, wierna ideałom, Józka natomiast żądna bogatego wygodnego życia , puszcza się z każdym za kilka rubli .
Tak samo mamy przedstawionych dwóch mężczyzn , kowala Ignacego , prosty, nieokrzesany mężczyzna i narzeczony Oleńki Joachim, romantyczny nauczyciel , idealista, patriota .
Kiedy dochodzi do aresztowania rodziny Ostojańskich we dworze , jedynie Oleńka cudem tego unika, ale musi żyć w ukryciu.
Z początku pomaga jej Józka, ale mając zdradziecki charakter okrada Olę i donosi na nią .
Tymczasem Ola rodzi owoc miłości swojej i Joachima, córeczkę Marysię, opiekuje się też synkiem Józki , którego występna matka porzuca dla wygodnego życia .
Na horyzoncie znowu pojawia sie Ignac , i prosi Oleńkę o ręke , kocha ją od dawna i pragnie , ale ona wierna Joachimowi go odrzuca.
Dopiero , gdy zostaje wyjawiona prawda , że Joachim poległ a ona nie da sobie rady z dwójką małych dzieci, bez pracy , dziewczyna godzi się na oświadczyny Ignaca .
Teraz zmuszona życ pod innym przybranym nazwiskiem , dla swojego bezpieczeństwa , chce przede wszystkim przetrwać i zapewnić byt dzieciom .
Powieść jest niezwykle interesująca , fabuła jest wartka i wciągająca , więc z pewnością sięgnę po następny tom Franka w obcym domu .

Oleńka otwiera pierwszy to m cyklu miłość i nienawiść, o burzliwych i dramatycznych losach rodziny hrabiostwa Ostojańskich z wielńskich kresów.
Dziewczyna unika aresztowania , z opresji przypadkowo ratują ją zaręczyny z ukochanym nauczycielem Joachimem i musi zacząć nowe życie w ukryciu .
Początkowo pomaga jej dawna służąca z dworu, Józka, jednak jej chęć do wygodnego życia...

Dramatyczne dzieje rodziny Ostojańskich na wileńskich kresach. Aleksandra jest najmłodsza z trójki rodzeństwa. Jest patriotką. Uczy dzieci o Polce, uczy ich wiersza "Kto ty jesteś". Ostojańscy są właścicielami ogromnego majątku i dobrze traktują ukraińską służbę. Szykują dla Oleńki bogatego męża, ale ona kocha nauczyciela, Niemca, Joachima. I tylko dlatego, że rano uciekła do niego udaje jej się ujść z życiem. Niestety, jej rodzice giną. Co z Joachimem? Ktoś mówił, że widział jak zginął. Oleńka zostaje sama i sama musi sobie teraz radzić. Super książka, kocham takie książki z historią w tle. To dopiero pierwsza część o bohaterskich kobietach.



Pierwszy tom opowieści o niezłomnych kobietach, które w czasach wzniosłych spraw i wielkiej historii, kiedy miłość przeplatała się z nienawiścią, musiały sobie radzić z trudną codziennością.
Wileńszczyzna, 1913 rok. Hrabia Aleksander Ostojański jest właścicielem ogromnego rodzinnego majątku ziemskiego, imponującego pałacu, gorzelni i stadniny, gdzie hoduje wspaniałe konie czystej krwi. Od pokoleń Ostojańscy żyją w poczuciu, że ich obowiązkiem jest umacnianie polskiego ducha na opanowanej przez zaborcę ziemi.
Osiemnastoletnia Oleńka, najmłodsza spośród trojga dzieci hrabiego, jego ulubienica, została wychowana na gorącą patriotkę, ale także, inaczej niż jej rówieśnice, na samodzielną, pewną siebie kobietę, która wie, czego pragnie od życia.
A pragnie Joachima, ubogiego nauczyciela z sąsiedztwa. W świecie, gdzie urodzenie stawia się nad uczucia, hrabiostwo Ostojańscy nie dopuszczą do mezaliansu córki.
Zbliża się pierwsza wojna światowa. Pewnego poranka w ostojańskim pałacu dochodzi do tragicznych wydarzeń, które nieodwracalnie zmieniają przyszłość "panienki z Białego Dworu".

Dramatyczne dzieje rodziny Ostojańskich na wileńskich kresach. Aleksandra jest najmłodsza z trójki rodzeństwa. Jest patriotką. Uczy dzieci o Polce, uczy ich wiersza "Kto ty jesteś". Ostojańscy są właścicielami ogromnego majątku i dobrze traktują ukraińską służbę. Szykują dla Oleńki bogatego męża, ale ona kocha nauczyciela, Niemca, Joachima. I tylko dlatego, że rano uciekła...

Pierwsze 1/3 książki bardzo mi się dłużyło. Musiałam przyzwyczaić się do stylu i języka autorki. Potem poszło już gładko i z zaciekawieniem przeczytałam 2/3 książki jednego dnia :) Ta książka nie wywołała we mnie jakichś wyjątkowych emocji, momentami nawet odrobinę mnie ta historia drażniła, ale patrząc na całość to dobrze się czytało. Miła lektura na weekend lub urlop.

Pierwsze 1/3 książki bardzo mi się dłużyło. Musiałam przyzwyczaić się do stylu i języka autorki. Potem poszło już gładko i z zaciekawieniem przeczytałam 2/3 książki jednego dnia :) Ta książka nie wywołała we mnie jakichś wyjątkowych emocji, momentami nawet odrobinę mnie ta historia drażniła, ale patrząc na całość to dobrze się czytało. Miła lektura na weekend lub urlop.

Kolejny audiobook za mną. Tym razem to powieść Wioletty Sawickiej „Oleńka. Panienka z Białego Dworu” w świetnej interpretacji Joanny Gajór.

Sięgnęłam po tę książkę z obawami, bo ostatnio na polskim rynku księgarskim mamy wysyp sag, których akcja rozgrywa się podczas pierwszej lub/i drugiej wojny światowej. Na szczęście „Oleńka” okazała się udaną lekturą, zachęcającą do sięgnięcia po kolejny tom.

Tytułowa bohaterka to piękna, ale i inteligentna, zdecydowana, nieco zadziorna panna, córka hrabiostwa Ostojańskich. Gdy jej rodzice sprzeciwiają się mezaliansowi z nauczycielem, dziewczyna postanawia spotykać się w nim ukradkiem. Wierzy, że kiedyś jakimś sposobem uda jej się być z ukochanym.
Wszystkie marzenia i plany pryskają, gdy przed wybuchem pierwszej wojny światowej w położonym na Kresach majątku Ostojańskich dochodzi do tragedii.

Oleńce udaje się ujść z życiem, jednak musi pożegnać się z beztroską codziennością…
Burzliwe losy tytułowej bohaterki są w centrum akcji, jednak oprócz niej poznajemy wielu innych bohaterów. Jedni jej sprzyjają, drudzy odwrotnie…
Autorce udało się stworzyć ciekawe kreacje, chociaż część postaci jest szablonow. Także niektóre wydarzenia są przewidywalne, nie psuje to jednak lektury, tym bardziej, że pojawiają się też fabularne niespodzianki.

Może zbyt nachalnie pokazany jest tu patriotyzm Polaków – to rzeczywiście mnie raziło.

Całość czyta się lekko i przyjemnie, czemu na pewno sprzyja gawędziarki styl (a w przypadku audiobooka także wspaniała lektorka).
Mam w planach drugi tom – i mam nadzieję, że nie okaże się gorszy od pierwszej części.

Kolejny audiobook za mną. Tym razem to powieść Wioletty Sawickiej „Oleńka. Panienka z Białego Dworu” w świetnej interpretacji Joanny Gajór.

Sięgnęłam po tę książkę z obawami, bo ostatnio na polskim rynku księgarskim mamy wysyp sag, których akcja rozgrywa się podczas pierwszej lub/i drugiej wojny światowej. Na szczęście „Oleńka” okazała się udaną lekturą, zachęcającą do...

Bardzo dobra książka! Podoba mi się dostrzegalny trend pisania interesujących książek o tematyce okołowojennej z pogłębionym researchem. Należy docenić starania Autorki w uzyskaniu autentycznego efektu. Zdecydowanie wciągnęłam się w historię, kibicowałam bohaterom i ani przez chwilę nie czułam znużenia liczbą wątków.

[SPOILER}
Od razu, gdy przeczytałam tytuł naszły mnie skojarzenia z Potopem Sienkiewicza, dlatego bardziej spodziewałam się Oleńki podobnej do Leontyny z "Warszawianki". A tu okazało się, że tytułowa Oleńka to bardziej połączenie Heleny i Baśki z Trylogii.

Wszystkie postaci są bardzo prawdziwe w odbiorze. Nie wyczuwałam w nich przesady, nawet w kreacjach bardziej negatywnych. Cieszę się, że Autorka pochyliła się nad wątkiem służby. O ile kobiety na dworach były otaczane troską i uwielbieniem, a ich jedynym zmartwieniem zazwyczaj było aranżowane małżeństwo z niewłaściwym mężczyzną, o tyle los kobiet niższego szczebla był o wiele bardziej złożony i okrutny. Nie miały one za wiele do decydowania o swoim losie, były zdane najpierw na swoje rodziny, potem na widzimisię panów, którym służyły, a na końcu poddawały się woli męża. Coraz więcej się o tym mówi i to nie w przejaskrawiony sposób. Takie były czasy. Ale dotąd niewiele myślałam o wykorzystywaniu seksualnym kobiet z najniższych warstw. A okazuje się, że było ono powszechne i nieraz tragiczne w skutkach.

Zapewne, gdyby nie wpływ katolicyzmu i altruizm patriotów, to rola kobiet ubogich całkowicie zostałaby zrównana z rolą zwierząt hodowlanych. Pociesza mnie jednak fakt, że elita z tamtych czasów starała się w jakiś sposób dbać o los najuboższych.

Bardzo spodobała mi się postawa rodziców głównej bohaterki, dla których los ich dzieci był najważniejszy. Matka miała w sobie wiele ciepła i zrozumienia. Natomiast ojciec, pomimo tego, że prowadził niewierny tryb życia, kochał żonę, a stosunek do dzieci miał surowy, lecz wychowawczy i sprawiedliwy.

Oczywiście wzajemna miłość Oleńki do nauczyciela - przepiękna. Uzasadniony bunt Oleńki - bardzo znaczący fabularnie. Troska i uczucie kowala - wzruszające, a nawet miejscami romantyczne.

Oleńka jest piękna, uczciwa, harda i zaradna, ale równocześnie bardzo kobieca i delikatna - chodzący ideał. Nic dziwnego, że skradała serca mężczyznom ze swojego otoczenia.
Autorka ma talent do tworzenia wciągających, realistycznych historii. Tułaczka Oleńki jest dotkliwa i nie sposób przejść obok niej obojętnie. Do tego Autorka przemyca tragizm tamtych czasów, gdy Polak musiał zabijać Polaka, służąc różnych zaborcom. Ogromnym atutem książki jest ukazany patriotyzm odarty z bezpiecznej otoczki, a raczej przedstawiony jako ciągłe ryzyko, skierowane również w stronę rodziny.

Bardzo zaciekawiła mnie również postać znachorki. Jest to trochę podobny wątek do przedstawionego w "Ranczo". Znachorka wydaje się wszechwiedząca, a tak naprawdę jest po prostu wyedukowaną w zielarstwie osobą. Chciałabym zobaczyć ekranizację tej książki, także ze względu na tę postać.

Książkę serdecznie polecam. Sięgnę po kontynuację.

Bardzo dobra książka! Podoba mi się dostrzegalny trend pisania interesujących książek o tematyce okołowojennej z pogłębionym researchem. Należy docenić starania Autorki w uzyskaniu autentycznego efektu. Zdecydowanie wciągnęłam się w historię, kibicowałam bohaterom i ani przez chwilę nie czułam znużenia liczbą wątków.

[SPOILER}
Od razu, gdy przeczytałam tytuł naszły mnie...