Nie jest to zła książki...zgadzam się, że zdecydowanie przegadana i rozwlekła, ale wypełniona emocjami. To książka, ktora pięknie pokazuje jak duże znaczenie mają dla nas korzenie...poczucie przynależności...przodkowie i ich historia. Nikt nie jest samotną wyspą!

Nie jest to zła książki...zgadzam się, że zdecydowanie przegadana i rozwlekła, ale wypełniona emocjami. To książka, ktora pięknie pokazuje jak duże znaczenie mają dla nas korzenie...poczucie przynależności...przodkowie i ich historia. Nikt nie jest samotną wyspą!

Spodziewałam się bardziej romansu, ale jednak wątek z rodzeństwem, próba jego wyjaśnienia, obraz Polski na dwóch płaszczyznach sprawił, że jestem pocieszona.

Spodziewałam się bardziej romansu, ale jednak wątek z rodzeństwem, próba jego wyjaśnienia, obraz Polski na dwóch płaszczyznach sprawił, że jestem pocieszona.

Przeczytałam tylko pierwszą część. Historia zapowiadała się świetnie, ale w pewnym miejscu zamieniła się w niekończącą się nudną telenowelę. Minus i plus zarazem też za nadmiar retrospekcji, ciężko się było w tym połapać, a jednocześnie dodawało to odrobiny sznytu i tajemniczości całej historii. Jednak akcja rozwiązała się już w pierwszej części, więc autorka nie zostawiła czytelnika z żadną nutką zaciekawienia. Zostały tylko domysły i niedopowiedzenia, ale nie w takiej skali, by zachęcić do dalszej lektury.

Przeczytałam tylko pierwszą część. Historia zapowiadała się świetnie, ale w pewnym miejscu zamieniła się w niekończącą się nudną telenowelę. Minus i plus zarazem też za nadmiar retrospekcji, ciężko się było w tym połapać, a jednocześnie dodawało to odrobiny sznytu i tajemniczości całej historii. Jednak akcja rozwiązała się już w pierwszej części, więc autorka nie zostawiła...

W czasach II Wojny Światowej wszystkim było ciężko, jednak byli też tacy, którzy mimo to starali się pomoc innym. W 1942 roku pewnego dnia w domu państwa Rzewnickich zjawia się rodzina polskiego pułkownika i proszą o pomoc. Gospodarze decydują się na przygarnięcie dwójki najmłodszych dzieci, pozostali niestety muszą uciekać dalej. Z czasem jednak nie mogą sobie pozwolić na wychowywanie dwójki dodatkowych dzieci, ciężko byłoby też utrzymać to w tajemnicy. Wtedy mało, komu można było ufać. Rzewniccy podejmują decyzję, że dziewczynka zostaje a jej starszy brat wychowa się u sióstr służebniczek.

Rok 1989 pod Tarnowem mieszka Maria Wysocka wraz z mężem i córką. Po śmierci matki główna bohaterka otrzymuje list, który przekazuje jej siostra a napisała go właśnie matka. Te kilka kartek papieru sprawiają, że życie Marii wywraca się do góry nogami.

Co ukrywała matka Marii przez tyle lat? Czy główna bohaterka udźwignie tę prawdę z listu?

Jest to kolejna książka z tych, która swoje odstała na moim regale. Niby ją zakupiłam, bo coś mnie do niej ciągnęło, ale jednak ciągle odkładałam ją na później twierdząc, że teraz nie jest na nią czas. W tym roku chcę przeczytać, chociaż kilka pozycji, które zalegają mi na półce i właśnie temu sięgnęłam po tę lekturę.

Przyznam, że nie spodziewałam się, że aż tak wciągnę się w tę historię. Już od samego początku czułam, że wydarzy się coś, co nie pozwoli mi spokojnie zasnąć dopóki nie dowiem się, co będzie dalej.

Bardzo podobała mi się główna postać. Maria dowiadując się, że nie wychowywali jej biologiczni rodzice a dodatkowo, że gdzieś na świecie jest jeszcze jej brat, postanawia go odnaleźć. Wspiera ją w tym jej siostra, która przekazała jej list od matki. Przyznam, że nie mam zielonego pojęcia jak bym się zachowała w takiej sytuacji. Na pewno chciałabym odnaleźć brata jednak nie wiem czy to, co zastała główna bohaterka by mnie nie odstraszyło.

Nie będę też ukrywać, że z drugiej strony to wszystko było dosyć rozciągnięte. Nie wiem za bardzo, co do tego wszystkiego ma historia małej dziewczynki, która podczas wojny została uratowana i ukrywana w bunkrze. Odniosłam wrażenie, że to taka zapchaj dziurę, aczkolwiek nie będę oszukiwać, że te wstawki o małej dziewczynce ukrywanej przed Niemcami podsycały moją ciekawość. Jednak, gdy doszło do zakończenia to troszeczkę się rozczarowałam. Liczyłam na coś, co mnie zaszokuje.

Ogólnie cieszę się, że przeczytałam tę książkę. Mimo tych kilku drobnych minusów to podobała mi się. Jeśli lubicie książki nawiązujące do II Wojny Światowej, oraz do odkrywania własnej rodziny to jak najbardziej wam polecam.

W czasach II Wojny Światowej wszystkim było ciężko, jednak byli też tacy, którzy mimo to starali się pomoc innym. W 1942 roku pewnego dnia w domu państwa Rzewnickich zjawia się rodzina polskiego pułkownika i proszą o pomoc. Gospodarze decydują się na przygarnięcie dwójki najmłodszych dzieci, pozostali niestety muszą uciekać dalej. Z czasem jednak nie mogą sobie pozwolić na...

Tego się nie da czytać. Wciąż te same zwroty. Powtórki opisów . Wyolbrzymianie przeżyć. Autorka wciąż używa zwrotu ze ktoś a w sumie wszyscy jęczą jak dzieci z bólu. Czytając tego gniota można jęczeć . Opowieść sztucznie wydłużana przez niepotrzebne wtręty i opisy przezyc wewnętrznych bohaterów nad wyraz sztuczne i płaskie . Nie polecam a wręcz zabraniam :) czytać. Ktoś porównał to do stulecia winnych. Stulecie przy tym to epopeja. Przyznaje nie dobrnęłam do końca.

Tego się nie da czytać. Wciąż te same zwroty. Powtórki opisów . Wyolbrzymianie przeżyć. Autorka wciąż używa zwrotu ze ktoś a w sumie wszyscy jęczą jak dzieci z bólu. Czytając tego gniota można jęczeć . Opowieść sztucznie wydłużana przez niepotrzebne wtręty i opisy przezyc wewnętrznych bohaterów nad wyraz sztuczne i płaskie . Nie polecam a wręcz zabraniam :) czytać....

"Ocalić życie" jest to powieść rozgrywająca się podczas II wojny światowej oraz w 1989 r. Główna bohaterka Maria dostaje nagle list od zmarłej matki, z którego wynika, że nie jest jej biologiczną córką została przygarnięta przez rodzinę Rzewnickich. Postanawia poznać prawdę o swoim pochodzeniu. Wspólnie ze swoim bratem Ignacym, o którego istnieniu przed przeczytaniem listu nie znała wyrusza w podróż w poszukiwaniu własnych korzeni.

Książka Zofii Ossowskiej to powieść o dążeniu do pracy, poszukiwaniu tożsamości, poznawaniu przeszłości oraz walce z własnymi słabościami. Choć nie jest ona odkrywcza, zaś w samej fabule jest mnóstwo nieścisłości, to czytało mi się ją z przyjemnością.

"Ocalić życie" jest to powieść rozgrywająca się podczas II wojny światowej oraz w 1989 r. Główna bohaterka Maria dostaje nagle list od zmarłej matki, z którego wynika, że nie jest jej biologiczną córką została przygarnięta przez rodzinę Rzewnickich. Postanawia poznać prawdę o swoim pochodzeniu. Wspólnie ze swoim bratem Ignacym, o którego istnieniu przed przeczytaniem...

Niestety, mimo ciekawego tematu z którego możnaby zrobić pisarską perełkę, książka została napisana w stylu, który tylko mnie irytował. Sięgnęłam po tę książkę, bo temat gwarantował, jak mi się wydawało, wstrząsającą wojenną historię, która wzbudzi emocje, zadumę i zapadnie na długo w pamięć. Nic bardziej mylnego. Puste dialogi, treści nic nie wnoszące, sztuczne, czasem żenujące. Bardzo źle napisana książka. Nie polecam.

Niestety, mimo ciekawego tematu z którego możnaby zrobić pisarską perełkę, książka została napisana w stylu, który tylko mnie irytował. Sięgnęłam po tę książkę, bo temat gwarantował, jak mi się wydawało, wstrząsającą wojenną historię, która wzbudzi emocje, zadumę i zapadnie na długo w pamięć. Nic bardziej mylnego. Puste dialogi, treści nic nie wnoszące, sztuczne, czasem...

Według mnie książka słaba, najbardziej zadziwił mnie fakt - środek II wś i polski oficer uciekający przed Niemcami w pełnym umundurowaniu!

Według mnie książka słaba, najbardziej zadziwił mnie fakt - środek II wś i polski oficer uciekający przed Niemcami w pełnym umundurowaniu!

Sama historia bardzo mnie wciągnęła. Może tło historyczne i współczesne ( 1989 r.) bardzo ogólnikowe, to jeśli skupimy się na samej historii i wczujemy w emocje jakie towarzyszyły bohaterom powieści to bardzo dobra książka. Polecam

Sama historia bardzo mnie wciągnęła. Może tło historyczne i współczesne ( 1989 r.) bardzo ogólnikowe, to jeśli skupimy się na samej historii i wczujemy w emocje jakie towarzyszyły bohaterom powieści to bardzo dobra książka. Polecam

'' Niedomknięte sprawy są jak niezaleczone sprawy. Im dalej w czas, tym bardziej krwawią.''

Zofia Ossowska.

; Ocalić życie ;

Wydawnictwo: Filia.

Literatura: Piękna.



Każda tajemnica która wychodzi na światło dzienne, wymaga zrozumienia, stawiania nas w pozycji obronnej, bo ; a gdyby ; stało się wyrocznią, pozwoliłoby na inny wybór, chwilę zastanowienia, analizę, zawsze stajemy przed faktem dokonanym, i tylko czas pokaże czy był to dobry krok który sprawił że życie potoczyło się ''tak ''a nie inaczej.

Maria Wysocka po śmierci matki, otrzymuje list w którym odkrywa własną historie z roku 1942. Kiedy to w Polsce, a także w Nieckowie szalała burza wojenna, do domu Rzewnickich, weszła rodzina pułkownika prosząc o pomoc. Gospodarze w obawie o własne życie i maleńkiej córki Małgorzaty, zabierają pod opiekę tylko dwójkę najmłodszego rodzeństwa, tym samym każąc uciekać reszcie rodziny. Kiedy Niemcy wkraczają do gospodarstwa nakazują gospodarzowi by udał się na pobliską polanę położoną niedaleko domu, gdzie w raz z sąsiadem zostali zmuszeni do zamordowania Żydów w tym rodziny pułkownika. Od tamtej pory wszystko zostało wywrócone do góry nogami, po powrocie do domu gospodarz zamilkł, stał się wrakiem człowieka, by nie dopuścić do plotek, udaje się z z jednym dzieckiem do sióstr służebniczek, gdzie tam zostaje przygarnięty, wychowywany. Maria za to otrzymuje opiekę, wychowanie, staje się częścią rodziny. Jednak zawsze już jako dorosła kobieta ma pretensje do mamy że nie okazywała swoich uczuć, że stała za plecami męża, a ojca alkoholika, na którego nałóg patrzyła przez palce, żyjąc pod jego dyktando. Dopiero po jej śmierci, kiedy list wylał się potokiem słów, tłumaczenia takiego wyboru, którego dokonał ojciec, chcąc chronić ją od śmierci, poświęcił życie jej brata. Maria postanawia odnaleźć brata, dowiedzieć się jak minęło mu życie w którym nie uczestniczyli, rozdzieleni, osamotnieni. Kim okaże się Ignacy? Odkryjemy karty dziewczynki która w 1942r. uciekła od bombardowania, czy Maria odnajdzie nowy cel w życiu?

Urzekająca, pełna empatii, heroicznej walki jaką stoczyła bohaterka by odnaleźć brata, a trzeba dodać że był to rok 1989, gdzie w Polsce dochodziło do strajków, gdzie były wybory, gdzie ; Solidarność ; wkroczyła na ulicę, gdzie nowe nieznane było obietnicą i wielkim strachem przed zmianami, gdzie ludzie nabierali wody w usta, gdzie lepiej było siedzieć cicho i się nie wychylać, niż brać udział w poszukiwania człowieka o którym wiedziało się NIC. Wielowątkowość która pozwala na rozbudowanie fabuły, zrozumienie problemu z jakim borykał się ojciec Marii który zawsze nosił krzyż pogardy dla siebie samego, obarczał się winą za dokonaną zbrodnie, za zachowanie tajemnicy która go przygniatała i pchała w alkohol który był zapomnieniem, wytchnieniem. Możemy sobie zadawać mnóstwo pytań, jak matka Marii mogła żyć dalej, spokojnie, będąc świadoma że pozwoliła na rozdzielenie rodzeństwa. Wyprawa w przeszłość, w chwile które odkryły pokłady nieznanych emocji, napięć, rozczarowania, pretensji, wybaczenia, bo nic nie działo się bez przyczyny, każdy wybór niósł sens.

Powieść która ukazuje zawieruchę wojenną, smród życia, obawy, strach, lęk, bardzo ciekawie zinterpretowała autorka, która z każdą stroną wciągała w życie kobiety, a jest to historia oparta na faktach, nie wymyślona, nie utkana z domysłów, z wyobraźni, są w niej umieszczone prawdziwe postacie którym przyszło zmierzyć się z tak wielkim problemem, wybierając jedno z dzieci, pragnęli aby chociaż jedno z nich miało namiastkę rodziny, troski, opieki, ogniska domowego. Czy taki czyn jest godny, chwalebny? to pozostawiam w sumieniu bohaterek. Mnie ta książka bardzo zaintrygowała, nie dlatego że pojawiła się w niej kolejna opowieść o ludziach którzy nieśli pomoc w czasach tak trudnych, mając na uwadze jakie to były czasy, kim byli Niemcy, jakie sankcje groziły za ukrywanie Żydów, do jakiego stopnia potrafili z człowieka wywlec to co w sobie głęboko skrywali, człowieczeństwo, wartości, w tym momencie oddaję hołd ludziom prostym, nie mającym nic wspólnego z polityką, oni zostali rzuceni bez prawa wyboru, bez oponowania, bez wyrażenia zdania, na głęboką wodę, bo nie było chwili by móc usiąść i wyselekcjonować, co jest i będzie dobre w tej chwili i na przyszłość. Powieść także ukazuje jakim człowiek potrafi być wielbłądem, który na swoich plecach potrafi unieść nie tylko fizyczny trud i znój pracy, ale psychiczne zmagania z rzeczami które prawie są nierealne, nierzeczywiste a jakże prawdziwe. Polecam.

'' Niedomknięte sprawy są jak niezaleczone sprawy. Im dalej w czas, tym bardziej krwawią.''

Zofia Ossowska.

; Ocalić życie ;

Wydawnictwo: Filia.

Literatura: Piękna.



Każda tajemnica która wychodzi na światło dzienne, wymaga zrozumienia, stawiania nas w pozycji obronnej, bo ; a gdyby ; stało się wyrocznią, pozwoliłoby na inny wybór, chwilę zastanowienia, analizę,...