Sięgnęłam po tę powieść złudzona opisem wydawcy, licząc na coś zupełnie innego niż otrzymałam. Na co liczyłam? Na coś nietuzinkowego, wielowątkowego, kryjącego fascynującą tajemnicę. Co otrzymałam? Bardzo przeciętny kryminał z niezbyt przekonującą fabułą, rozgrywającą się nie wiadomo dokładnie gdzie i kiedy. Autor wspomina co prawda Kielce, a nawet każe swemu bohaterowi zajrzeć do nieistniejącej nigdy lokalnej gazety "Nowiny kieleckie", ale strasznie to nieautentyczne. Początek wzmiankujący o żydowstwie polskim, Leśmianie, jego genealogii rozbudził we mnie nadzieję na coś wyjątkowo ciekawego, intrygującego. Coś w stylu Macieja Siembiedy. Niestety nic z tego. Autor nie pociągnął tematu bo nie miał on nic wspólnego z rozgrywającą się na kartach powieści intrygą. Było trochę brutalnie, momentami nawet interesująco. Całość nie zasługuje jednak na wiele słów. Niczym nie wyróżniający się przeciętniak, który można przeczytać, ale równie dobrze można sobie darować i sięgnąć po inną, ciekawszą pozycję.

Sięgnęłam po tę powieść złudzona opisem wydawcy, licząc na coś zupełnie innego niż otrzymałam. Na co liczyłam? Na coś nietuzinkowego, wielowątkowego, kryjącego fascynującą tajemnicę. Co otrzymałam? Bardzo przeciętny kryminał z niezbyt przekonującą fabułą, rozgrywającą się nie wiadomo dokładnie gdzie i kiedy. Autor wspomina co prawda Kielce, a nawet każe swemu bohaterowi...

"Ucieczki Jakuba Krafta" Adama Regiewicza to nietuzinkowa powieść. Trudno jednoznacznie określić, pod jaki gatunek literatury podpada. Dość powiedzieć, że jest dość trafnym opisem polskiego społeczeństwa, głównie dość specyficznej jego grupy, a mianowicie tzw. "inteligencji", grona pracowników wyższej uczelni. Autor doskonale zna to środowisko, sam jest profesorem jednej z częstochowskich uczelni. To książka dla erudytów, dużo tu odniesień do historii, literatury, religii. Tytułowy bohater jest profesorem z Izraela, który przyjeżdża do miasteczka na prowincji, gdzie zaproszono go na gościnne wykłady na tamtejszej uczelni. Okazuje się jednak, że to nie jedyna motywacja Jakuba. Chce on bowiem podjąć prywatne sledztwo w sprawie zaginięcia syna swego przyjaciela. Zniknął on w niewyjaśnionych okolicznościach, a wcześniej zostawił dla profesora pewną wiadomość... Nie zabraknie tu zwrotów akcji, kryminalnej afery, szemranego połświatka i tajemnic do rozwiązania. Nie jest to prosta, lekka lektura, niemniej jednak wciąga i każe dogłębnie zaznajomić się z treścią, odczytywać warstwa po warstwie - a nie tylko powierzchownie. Skomplikowana i niejednoznaczna. Niezla!

"Ucieczki Jakuba Krafta" Adama Regiewicza to nietuzinkowa powieść. Trudno jednoznacznie określić, pod jaki gatunek literatury podpada. Dość powiedzieć, że jest dość trafnym opisem polskiego społeczeństwa, głównie dość specyficznej jego grupy, a mianowicie tzw. "inteligencji", grona pracowników wyższej uczelni. Autor doskonale zna to środowisko, sam jest profesorem jednej z...

Wyjątkowo spodobał mi się jeden fragment " "Leśmian? (...) Z tego to nawet Dan Brown nie ukręciłby światowego spisku." Może Dan Brown nie dał by rady, ale Adam Regiewicz poradził sobie całkiem nieźle.
W tej opowieści Jakub Kraft jest polskim odpowiednikiem Roberta Langdona. Właśnie wrócił z Izraela, gdzie uczył na uniwersytecie. Oficjalnym powodem pojawienia się naukowca jest wygłoszenie kilku wykładów w ramach wymiany nauczycieli, nieoficjalnym powodem jest zaginięcie Krystiana, dawnego znajomego. Przed swoim zaginięciem Krystian dokopał się do pewnej afery. Co może łączyć poetę Leśmiana i agencję zajmująca się handlem ludźmi? Więcej niż wam się wydaje.
Główny bohater bardzo przypadł mi do gustu. Jest autentyczny i konkretny. Wyróżnia się z tłumu innych bohaterów, o których ostatnio czytałam. Podoba mi się masa nawiązań do kultury i sztuki. Cytaty i piosenki są super ❤

Wyjątkowo spodobał mi się jeden fragment " "Leśmian? (...) Z tego to nawet Dan Brown nie ukręciłby światowego spisku." Może Dan Brown nie dał by rady, ale Adam Regiewicz poradził sobie całkiem nieźle.
W tej opowieści Jakub Kraft jest polskim odpowiednikiem Roberta Langdona. Właśnie wrócił z Izraela, gdzie uczył na uniwersytecie. Oficjalnym powodem pojawienia się naukowca...

Na jednej z uczelni w małym miasteczku na wschodzie Polski, zjawia się profesor z Tel Awiwu, Jakub Kraft. Rzekomo przyjechał na kilkutygodniową wymianę między uczelniami, a tak naprawdę poszukuje przyjaciela, który niespodziewanie zniknął, doktora Krystiana. Na uczelni są zaskoczeni jego przyjazdem. Jest inny, dziwny, wywołuje konsternację, a u płci przeciwnej zachwyt. On sam nie wie co sądzić o ciepłym przyjęciu na uczelni. Za wszelką cenę stara się odnaleźć przyjaciela. Niepodziewanie pomoc oferują mu nowe koleżanki z uczelni. Wspólnie wpadną na tropy afery związanej z tajemniczymi zniknięciami młodych studentek z Ukrainy. Szykuje się grubsza sprawa, w którą są wplątane miejscowe tuzy. A wiadomo, w takich sytuacjach nie ma miejsca na żadne sentymenty i prawe działania stróżów prawa. Będziemy świadkami wypadku samochodowego z udziałem jednej z osób zamieszanych w tę sprawę, licznych i brutalnych pobić Jakuba, prób zastraszenia, ucieczek i potajemnych kryjówek. Nie zabraknie w tej powieści szybkich i efektownych zdarzeń, napadów i wypadków, brutalność sprawców przechodzi wyobrażenia normalnego człowieka. Przyznam, że mną wstrząsnęło przy opisie krwawego przesłuchania Jakuba, krew mroziło mi w żyłach, moja wyobraźnia z trudem przyjmowała te wydarzenia. Lektura dla ludzi o mocnych i stalowych nerwach.
Ucieczki Jakuba Krafta to wielopłaszczyznowa i wielowątkowa powieść. Niby czytelne poszukiwanie znajomego niespodziewanie przeobraża się w grubszą sprawę. W miarę rozwoju akcji pojawiają się nowe i ciekawe wątki poboczne, które napędzają akcję, wstrząsają czytelnikiem i nie pozwolą odłożyć tej książki nawet na chwilkę. Świetne skomplikowanie wątków, wzbogacanie o nowe elementy ubarwia całą historię. Fabuła realna i prawdziwa, pokazuje obraz pokolenia młodych rzezimieszków, którzy sieją strach w mieście, bez których niewiele ma się prawo wydarzyć. Ale odnajdziemy w tej powieści też odbicie obrazu społeczeństwa, czego przykładem są wykładowcy z uczelni. Nie potrafią się pogodzić z tym, że innym może się powodzić, tylko ich ogarnia zazdrość, plotkarstwo i przyklejanie łatki znajomym. Takie sarkastyczne krzywe zwierciadło.
O czym jest ta powieść? Jednym słowem o poszukiwaniu prawdy. Wydarzenia z przeszłości odbiły się na teraźniejszości bohaterów i próbują oni zrobić rozrachunek z błędami przeszłości, sumienie nie daje im spokoju, tylko delikatnie do nich puka. To również obraz jednostki samotnie walczącej z przeciwnościami losu, pragnącej odkupić swoje złe czyny z młodości. Taki typowy samotny wilk w gąszczu kłopotów i zmartwień. Sam przeciwko wszystkim. Czy jednak będzie miał na tyle siły i odwagi, aby pokonać demony przeszłości?
„Jakub pomyślał, że przeszłość nie daje spokoju nikomu. Żyjemy wciąż w jej niewoli, starając się ze wszystkich sił płynąć dalej, ale nie oddalamy się od brzegu, bo wciąż trzyma nas silna lina naszej historii”.
Spodziewałam się emocji po tej lekturze, ale takiego rozwoju wydarzeń nie przewidziałam. Zaskoczyło mnie kompletnie, a z drugiej strony przybiło. Wiadomo, nie każda powieść musi mieć szczęśliwy happy end. Emocje buzują jeszcze we mnie, pomimo że lekturę wchłonęłam na jednym głębszym oddechu. Niby mała książeczka, ale zniewala bez opamiętania. Świetny pomysł, prosty język, mnóstwo sarkazmu i ironii, słowem nic dodać nic ująć, tylko wziąć się jak najszybciej za czytanie.

Na jednej z uczelni w małym miasteczku na wschodzie Polski, zjawia się profesor z Tel Awiwu, Jakub Kraft. Rzekomo przyjechał na kilkutygodniową wymianę między uczelniami, a tak naprawdę poszukuje przyjaciela, który niespodziewanie zniknął, doktora Krystiana. Na uczelni są zaskoczeni jego przyjazdem. Jest inny, dziwny, wywołuje konsternację, a u płci przeciwnej zachwyt. On...

"Ucieczki Jakuba Krafta" Adama Regiewicza to powieść, której nie sposób zaszufladkować. To oryginalna mieszanka gatunków, będąca obrazem ówczesnego społeczeństwa. Dająca poczucie panującej powszechnie obłudy i fałszu. Obraz ludzi zagubionych we własnych odmętach pragnień i nienawiści. Pełnych sprzeczności i pozorów.
Gdzie świat inteligencji jawi się nam jako ten najbardziej wątpliwy i patologiczny. Do szpiku kości zepsuty i omamiony łatwą zdobyczą.
A wśród nich Jakub Kraft - profesor z Izraela, który pojawia się niespodziewanie na jednej z prowincjonalnych uczelni, dla której to wielka szansa, by pochwalić się zagranicznym personelem i ściągnąć studentów. Oczywiście w grę wchodzą też specjalne dotacje, których celem jest uzdrowienie polskiej nauki. Tymczasem prawdziwy cel wizyty Jakuba w rodzinnym mieście tkwi zupełnie gdzie indziej. Tajemnicze zniknięcie jego kolegi po fachu i demony przeszłości prowadzą go na ścieżki pełne niebezpieczeństw.

Dość przewrotna powieść, w której nie sposób nie mieć wrażenie, że autor odrobinę przesadził z wyobraźnią, nadając jej tym samym odrobinę irracjonalności. Jeśli jednak miało to być pewną formą ironii wobec ówczesnych paradoksów i powszechnego społecznego bałaganu to brawo!

Mimo to, wciąż mam wyjątkowo mieszane uczucia wobec niej. Trudno mi jednoznacznie określić mój do niej stosunek. Nawet nie wiem czy mi się podobała, czy nie. Owszem - zaintrygowała mnie swą okładką. Potem zaciekawiła treścią. Wstęp zapowiadał przygodę, którą chciałam przeżyć. Coś jednak poszło nie tak, bo im dalej w jej głąb tym bardziej słabł mój zapał. Dziś z perspektywy czasu roszczę sobie do niej szacunek, bo mimo wszystko zdołała okiełznać sobie moją uwagę. Nie było w tym jednak napięcia, swobody czytania i adrenaliny towarzyszącej fascynacji powieścią. Zdystansowana, poważna i nietuzinkowa - to jej atuty. Resztę pozostawiam indywidualnej ocenie każdego z was.

"Ucieczki Jakuba Krafta" Adama Regiewicza to powieść, której nie sposób zaszufladkować. To oryginalna mieszanka gatunków, będąca obrazem ówczesnego społeczeństwa. Dająca poczucie panującej powszechnie obłudy i fałszu. Obraz ludzi zagubionych we własnych odmętach pragnień i nienawiści. Pełnych sprzeczności i pozorów.
Gdzie świat inteligencji jawi się nam jako ten...