Niniejsze opowiadanie przenosi czytelnika w złoty wiek Peryklesa, w epokę sławy i wielkości Aten, która jest zarazem epoką najwyższej cywilizacji starożytnego świata; wprowadza go nie tylko w wewnętrzne polityczne życie Attyki, ale daje mu poznać obok historycznych postaci - obyczaj domowy, życie prywatne, pojęcia i wyobrażenia innych, odległych czasów. Przesuwa się tu przed jego oczyma prócz samego Peryklesa i Cymon ateńczyk, Efialtes i Anaksagoras filozof i Fidiasz, mistrz rzeźby i Aspazja; a życie i religia, sztuka i literatura, sposoby prowadzenia wojny, bronie i ubiory starej Hellady znowu tu odżyją do niego.
Pozna on Ateny, jakiemi było wówczas, z całą pięknością ich gmachów, z gwarem ulic, z wrzawą tłumów; pozna krajobrazy okolicy i stosunki towarzyskie mieszkańców wsi i miasta. Przypatrzy się igrzyskom olimpijskim, zapozna z życiem ateńskich kobiet, z zabawami wesołego ateńskiego ludu, z pracą i niedolą niewolników.
Oby ta powieść, która powstała na gruncie pracowitych i źródłowych studiów, pozyskać sobie mogła licznych młodych przyjaciół dla których zabawy i nauki jest przeznaczona.