Książka zaczęła się intrygująco, na początku jest nawet wciągająca i podobają mi się bohaterowie, którzy nie są czarno-biali) ale potem jest już tylko gorzej... To że jest nierealistyczna, to jeszcze można przeżyć (do pewnego stopnia... bo potem to już przegina),ale w niej brakuje mi jakiegoś takiego... sensu większego - początkowo myślałem że będzie nim poszukiwanie przez Marię ojca, ale nie. Tu jest jakby jedna historia, potem druga zupełnie inna, którą są niby jakoś połączone ale w sumie oderwane od siebie wszystkim.Czasowo też mi nie do końca coś tu pasuje - Maria musiała się urodzić około 1945, a potem mamy rok co najmniej 2000, więc musiałaby mieć co najmniej 55 lat i jej przyjaciel też i hmm, ma kilkuletnie dzieci? Nie niemożliwe ale mało prawdopodobne.
Dalej... całe pewne fragmenty są trochę bez sensu i nic z nich w sumie nie wynika (to że bohaterce chce się sikać - no nic poza tym że poszła się wysikać - tak, dosłownie to jest w tej książce).
Słuchało się w sumie dobrze (za wyjątkiem końca gdzie już nie dało się znieść głównej bohaterki, a atak na mafię to już odlot w stronę nierealności całkowity),ale przesłuchałem i... jak to ktoś napisał w innej opinii jako zaletę: "Może to, że faktycznie dość łatwo się czyta. Tylko po co?" - dokładnie :D przesłuchałem i nie wiem po co :D Tzn. ja to właściwie wiem - żeby sobie umilić pracę, a na BookBeat nie ma ani jednej książki, którą naprawdę chciałbym przeczytać, więc biorę co mi się rzuci w oczy i mnie zainteresuje (co jest często kiepskim wyborem jak widać, więc jak widzicie w opisie "BookBeat" to znaczy że niekoniecznie chciałem to przeczytać, tylko tak wyszło ;) ).

(słuchana: 21-23.07.2021, BookBeat)
3-/5

Książka zaczęła się intrygująco, na początku jest nawet wciągająca i podobają mi się bohaterowie, którzy nie są czarno-biali) ale potem jest już tylko gorzej... To że jest nierealistyczna, to jeszcze można przeżyć (do pewnego stopnia... bo potem to już przegina),ale w niej brakuje mi jakiegoś takiego... sensu większego - początkowo myślałem że będzie nim poszukiwanie przez...

Myślę że książka zasługuje na wyższą ocenę niż ze średniej. Faktycznie opis z tyłu jest bardziej inteygujący, ale jak dla mnie lekturę czytało się sprawnie i zaciekawiła mnie ta historia, może dlaczego że lubię czasy 2 WŚ. Nie jest najlepiej, nie jest najgorzej.

Myślę że książka zasługuje na wyższą ocenę niż ze średniej. Faktycznie opis z tyłu jest bardziej inteygujący, ale jak dla mnie lekturę czytało się sprawnie i zaciekawiła mnie ta historia, może dlaczego że lubię czasy 2 WŚ. Nie jest najlepiej, nie jest najgorzej.

Notatka dla siebie:
Maria Herbutt (którą dr Fest utworzył na wzór zamordowanej kochanki) od czasu przywarszawskiego domu dziecka potajemnie zabija każdego, kto robi problemy Markowi Boreckiemu. Po uwiedzeniu Pawłowskiego puszcza się z każdym, po czym wszyscy pod koniec zginęli. Nudne jak flaki z olejem.

Notatka dla siebie:
Maria Herbutt (którą dr Fest utworzył na wzór zamordowanej kochanki) od czasu przywarszawskiego domu dziecka potajemnie zabija każdego, kto robi problemy Markowi Boreckiemu. Po uwiedzeniu Pawłowskiego puszcza się z każdym, po czym wszyscy pod koniec zginęli. Nudne jak flaki z olejem.

Książka powinna mieć całkowicie inny tytuł, bo Diabelska Przypadłość w ogóle nie pasuje! Okładka też nie. Bardzo spodobała mi się główna bohaterka i lekarz oraz ich sposób postrzegania świata - sprytne!Szkoda tylko, że nie było opowiedzianych losów Waltera Festa, może były równie pogmatwane jak życie Marii? Wszystko mogło się całkiem inaczej potoczyć, gdyby nie pewne decyzje... Takiej tragicznej historii brakowało mi w książkach do przeczytania na rok 2018.

Książka powinna mieć całkowicie inny tytuł, bo Diabelska Przypadłość w ogóle nie pasuje! Okładka też nie. Bardzo spodobała mi się główna bohaterka i lekarz oraz ich sposób postrzegania świata - sprytne!Szkoda tylko, że nie było opowiedzianych losów Waltera Festa, może były równie pogmatwane jak życie Marii? Wszystko mogło się całkiem inaczej potoczyć, gdyby nie pewne...

Spodziewałam się czegoś bardziej... horrorowego. Ale nie rozczarowałam się i tak ;) Lekko czytająca się historia o miłości, żadnych pozytywnych bohaterów. Polecam na przerwy w pracy :) po- też.

Spodziewałam się czegoś bardziej... horrorowego. Ale nie rozczarowałam się i tak ;) Lekko czytająca się historia o miłości, żadnych pozytywnych bohaterów. Polecam na przerwy w pracy :) po- też.

Mam bardzo mieszane uczucia. Zaczynało się fascynująco, ale pod koniec wszystko co się działo było monotonne. Zakończenie natomiast jest zwyczajnie prostackie. Pierwszy i podstawowy fakt jest taki, że ciężko zdefiniować gatunek "Diabelskiej przypadłości". Ani to nie jest kryminał, ani thriller, ani romans, ani powieść psychologiczna. Chyba najbardziej adekwatne byłoby stwierdzenie, że jest to książka obyczajowa (po opisie można się było spodziewać czegoś innego i być może stąd mój zawód).
Inna sprawa jest taka, że twór Jacka Dąbały jest niesamowicie wręcz absurdalny - głównej bohaterki, Marii, boją się oficerowie SB (i może nie byłoby to aż takie dziwne, gdyby nie fakt, że przerażała ich w wieku dziecięcym). Marysia podnieca się komunizmem (w sposób dosłowny, bo osiąga orgazm mówiąc o nim),sika na kartki papieru i zabija ludzi bez zmrużenia oka w potworny sposób.

Jedyne co mi się podobało to - i tu zdziwienie, bo nie mam zaufania do polskich autorów w takich kwestiach - warsztat Jacka Dąbały. Książka jest napisana przystępnym językiem, a do tego niebanalnie. Ogólnie jednak chyba nie polecam.

Mam bardzo mieszane uczucia. Zaczynało się fascynująco, ale pod koniec wszystko co się działo było monotonne. Zakończenie natomiast jest zwyczajnie prostackie. Pierwszy i podstawowy fakt jest taki, że ciężko zdefiniować gatunek "Diabelskiej przypadłości". Ani to nie jest kryminał, ani thriller, ani romans, ani powieść psychologiczna. Chyba najbardziej adekwatne byłoby...

Bardzo podobała mi się ta książka i chętnie przeczytam ją jeszcze raz.

Bardzo podobała mi się ta książka i chętnie przeczytam ją jeszcze raz.

Zdecydowanie lepsza od innych jego ksiazek.Ciekawa fabula siegajaca czasow II wojny zapowiadala sie niezle ale niestety calosc ogolnie na NIE!!!Musze stwierdzic,ze czytalam gorsze jego ksiazki.Napewno wiecej po tego autora nie siegne.

Zdecydowanie lepsza od innych jego ksiazek.Ciekawa fabula siegajaca czasow II wojny zapowiadala sie niezle ale niestety calosc ogolnie na NIE!!!Musze stwierdzic,ze czytalam gorsze jego ksiazki.Napewno wiecej po tego autora nie siegne.

Dosyć przeciętna powieść. Nie ma nic co by mnie wciągnęło. Główna bohaterka zachowuje się jak robot. Całe podłoże jej zachowania też jest "takie sobie". Przeczytałem, ale raczej nie wrócę.

Dosyć przeciętna powieść. Nie ma nic co by mnie wciągnęło. Główna bohaterka zachowuje się jak robot. Całe podłoże jej zachowania też jest "takie sobie". Przeczytałem, ale raczej nie wrócę.

Zainteresowałam się tą książką, ponieważ została napisana przez mojego nauczyciela od kreatywnego pisania. Lubiłam te zajęcia i wiedziałam, że już sporo książek Jacka Dąbały zostało opublikowanych. Dlatego byłam ciekawa. Boże... Jakie to straszne grafomaństwo było. O matko jedyna... Zastanawia mnie, czemu tacy grafomańscy autorzy są wydawani. Przecież podobno ciężko jest wydać książkę. W Polsce najbardziej beznadziejni są Jacek Dąbała i Izabela Szolc (bez urazy dla fanów tych pisarzy. Ostatnio jak skrytykowałam kiepski film, to ktoś na mnie naskoczył, że jestem feministką i używam wibratora:P)

Zainteresowałam się tą książką, ponieważ została napisana przez mojego nauczyciela od kreatywnego pisania. Lubiłam te zajęcia i wiedziałam, że już sporo książek Jacka Dąbały zostało opublikowanych. Dlatego byłam ciekawa. Boże... Jakie to straszne grafomaństwo było. O matko jedyna... Zastanawia mnie, czemu tacy grafomańscy autorzy są wydawani. Przecież podobno ciężko jest...