Jeden wielki bełkot połączony z losowymi scenami. Nie potrafił mnie pociągnąć za sobą. Pierwszy ebook, którego nie jestem w stanie dokończyć. A to już sztuka.

Jeden wielki bełkot połączony z losowymi scenami. Nie potrafił mnie pociągnąć za sobą. Pierwszy ebook, którego nie jestem w stanie dokończyć. A to już sztuka.

Zastanawiałem się, czy czytałem w życiu słabszą książkę.... Póki co nie udało mi się takiej znaleźć. Tutaj wszystko jest kiepski. Język autora, fabuła (wszystko opiera się na nierealnych przypadkach),charaktery (groteskowe i przerysowane) i bezsensowne opisy, które jak rozumiem mają podkreślać poglądy autora, który np. nie lubi feministek (ma do tego prawo, ale na litość boską, co mnie to obchodzi, że idzie grupa protestujących kobiet, przedstawiona w złym świetle? Co to wnosi do fabuły?). Wypożyczyłem ją jako audiobook z biblioteki i nie mając nic ciekawszego słuchałem jej w samochodzie, w innym wypadku nie dałbym chyba rady.

Zastanawiałem się, czy czytałem w życiu słabszą książkę.... Póki co nie udało mi się takiej znaleźć. Tutaj wszystko jest kiepski. Język autora, fabuła (wszystko opiera się na nierealnych przypadkach),charaktery (groteskowe i przerysowane) i bezsensowne opisy, które jak rozumiem mają podkreślać poglądy autora, który np. nie lubi feministek (ma do tego prawo, ale na litość...

Mam bardzo mieszane uczucia po lekturze.
Z jednej strony książka porusza ciekawy temat, z drugiej strony zachowania głównego bohatera wzbudzają niesmak. Nasunęło mi się także, że ktoś, kto wymyśla takie historie też nie może być do końca zdrowy...

Mam bardzo mieszane uczucia po lekturze.
Z jednej strony książka porusza ciekawy temat, z drugiej strony zachowania głównego bohatera wzbudzają niesmak. Nasunęło mi się także, że ktoś, kto wymyśla takie historie też nie może być do końca zdrowy...

Rzadko czytam kryminały , ten był pełen zwrotów akcji . Co rozdział wyjaśniała się kolejna tajemnica . Kto by się spodziewał że zwykły antykwariusz ma tyle tajemnic i to jakich .

Rzadko czytam kryminały , ten był pełen zwrotów akcji . Co rozdział wyjaśniała się kolejna tajemnica . Kto by się spodziewał że zwykły antykwariusz ma tyle tajemnic i to jakich .

Wspaniala ksiazka!!!

Wspaniala ksiazka!!!

Myślałam, że sięgam po kryminał z antykwariatem w tle. Taki kryminał, który powinna napisać Agata Christie, a w natłoku innych pomysłów jakoś zbrodnia w antykwariacie umknęła jej uwagi. Bo taka powinna się zdarzyć. Antykwariat, zasuszony staruszek, kurz przykrywający ciągle żywe emocje, o! to tak powinno wyglądać! Jak widać, wymagania miałam wobec tej książki, nie powiem wysokie, ale szczegółowe :) I chyba główny mój problem polega na tym, że nie poinformowałam o nich autora. Bo Paweł Jaszczuk zupełnie ich nie spełnił. Czytając, coraz bardziej otwierałam oczy ze zdumienia! Gdzie ten zasuszony staruszek! Główny bohater go wcale nie przypomina! Dopuszczałam w myślach wersję, że tam w tym staruszku diabeł napalił i buzuje w nim zło, ale w tej skali? O! tego się nie spodziewałam! Zdziwienie i zaniepokojenie towarzyszyło mi przez całą lekturę. I nie opuściło nawet wtedy, kiedy w normalnym kryminale wszystko się wyjaśnia, a czytelnik może ze spokojem odłożyć książkę. Tej nie może!

Myślałam, że sięgam po kryminał z antykwariatem w tle. Taki kryminał, który powinna napisać Agata Christie, a w natłoku innych pomysłów jakoś zbrodnia w antykwariacie umknęła jej uwagi. Bo taka powinna się zdarzyć. Antykwariat, zasuszony staruszek, kurz przykrywający ciągle żywe emocje, o! to tak powinno wyglądać! Jak widać, wymagania miałam wobec tej książki, nie powiem...

Pozycja zdecydowanie nie dla mnie, nie polubiłam głównego bohatera.

Pozycja zdecydowanie nie dla mnie, nie polubiłam głównego bohatera.

Beznamiętny język, styl powieści uwypukla charakter głównej postaci, tytułowego antykwariusza Piotra. Historia, zdarzenia, ich dobór bardzo interesujące. Paweł Jaszczuk jest jednym z lepszych (o ile nie najlepszym) polskim twórcą inteligentnej, przemyślanej sensacji. Nie mogłam oderwać się od książki. Z pewnością sięgnę po kolejne.

Beznamiętny język, styl powieści uwypukla charakter głównej postaci, tytułowego antykwariusza Piotra. Historia, zdarzenia, ich dobór bardzo interesujące. Paweł Jaszczuk jest jednym z lepszych (o ile nie najlepszym) polskim twórcą inteligentnej, przemyślanej sensacji. Nie mogłam oderwać się od książki. Z pewnością sięgnę po kolejne.

„Sekret antykwariusza” to raczej wulgarny bełkot.
Powieść zawiera przekleństwa i opisy potrzeb fizjologicznych bohatera jak oddawanie moczu. Jest momentami niesmaczna. Trudno się skupić na czytaniu. Nie „wgryzłam się” w jej fabułę i nie znalazłam żadnego drugiego, ukrytego dna. Strata czasu na czytanie.

„Sekret antykwariusza” to raczej wulgarny bełkot.
Powieść zawiera przekleństwa i opisy potrzeb fizjologicznych bohatera jak oddawanie moczu. Jest momentami niesmaczna. Trudno się skupić na czytaniu. Nie „wgryzłam się” w jej fabułę i nie znalazłam żadnego drugiego, ukrytego dna. Strata czasu na czytanie.

Jaszczuk stworzył dzieło sztuki! Przyznam, że jego surrealistyczna powieść, pełna groteski, deformacji rzeczywistości, snów i osobliwych, niejednoznacznych obrazów przywodziła mi miejscami na myśl Kafkę i filmy Lyncha. Można tę książkę – jak niektórzy czytelnicy LC - czytać powierzchownie, widząc tylko kalejdoskop niezwykłych zdarzeń, i klasyfikować jako „chory sen”, jednak jest to powieść z drugim dnem, posiadająca niezwykłą nośność interpretacyjną. Świat przedstawiony przez Jaszczuka nie podlega regułom racjonalizmu, już od początku niemal widać, że mamy do czynienia z rzeczywistością sztuczną, absurdalną, choć nie ma tu żadnych zjawisk nadprzyrodzonych, a jedynie sprzeczny z zasadami prawdopodobieństwa splot kuriozalnych wydarzeń, w które wplątany jest Antykwariusz. Autor odkrywa ciemną stronę życia i paradoksalną etykę głównego bohatera, który czyniąc zło, uważa się za porządnego człowieka, i który wielokrotnie popełniając zbrodnie, zdecydowanie nienawidzi seryjnych psychopatycznych morderców. Ta powieść na pewno zapadnie (mi) w pamięci!

Jaszczuk stworzył dzieło sztuki! Przyznam, że jego surrealistyczna powieść, pełna groteski, deformacji rzeczywistości, snów i osobliwych, niejednoznacznych obrazów przywodziła mi miejscami na myśl Kafkę i filmy Lyncha. Można tę książkę – jak niektórzy czytelnicy LC - czytać powierzchownie, widząc tylko kalejdoskop niezwykłych zdarzeń, i klasyfikować jako „chory sen”,...