Struktury codzienności to monumentalna praca. Ciężko nie czytać tej książki i nie być pod wrażeniem ogromnej pracy, ale też cnoty intelektualnej Braudela. Ogromna bibliografia, szerokość opisanych zjawisk i skromność (mimo zarysowania ogromnych gospodarek) przytłacza czytelnika. Jest to lektura ciężka, wymagająca uwagi czytelnika na każdym kroku. Ale "zwraca" poprzez szczegółowe opisy powolnych przemian gospodarek, praktyk, luksusów czy miast i wsi. Po prostu nie mogłem oderwać się od tej książki. Spokojnie mogę powiedzieć że Braudel pokazał mi że książki historyczne mogą ponownie mi sprawiać frajdę z czytania. Obowiązkowa lektura dla osób zainteresowanych kapitalizmem przedindustrialnym i ekonomią polityczną.

Struktury codzienności to monumentalna praca. Ciężko nie czytać tej książki i nie być pod wrażeniem ogromnej pracy, ale też cnoty intelektualnej Braudela. Ogromna bibliografia, szerokość opisanych zjawisk i skromność (mimo zarysowania ogromnych gospodarek) przytłacza czytelnika. Jest to lektura ciężka, wymagająca uwagi czytelnika na każdym kroku. Ale "zwraca" poprzez...

"Struktury codzienności" to pierwszy tom trylogii poświęconej kulturze materialnej, gospodarce i kapitalizmowi w okresie od XV do XVIII wieku. Książka ma już swoje lata (pierwsze wydanie to 1979 rok),ale podobnie jak "Morze Śródziemne i świat śródziemnomorski w epoce Filipa II" jest to fantastyczna podróż przez światową historię. I to głównie dzięki niezwykłej erudycji i stylowi Fernanda Braudela. Nie jest to oczywiście łatwa lektura. Historyk zarzuca nas raz po raz ciekawostkami, być może czasem małostkowymi (jak data pierwszego wizerunku widelca na obrazie przedstawiającym Ostatnią Wieczerzę),ale właśnie dla takich smaczków czyta się tego historyka. W tym tomie schodzimy na poziom życia codziennego społeczeństwa - obserwujemy jaki wpływ miały głód czy epidemie, co i jak jedzono, jakie napoje spożywano, jak się ubierano, jak wyglądały wnętrza domostw, jak wyglądały pieniądze czy miasta tamtego okresu. Co ważne, dla Braudela, pisanie książki, to nie tylko praca i przeglądanie archiwów. Wiele miejsc odwiedził osobiście, często nawiązuje do swoich osobistych przeżyć, szuka pomostów między czasami dawnymi a jemu współczesnymi. Nie każdemu takie podejście się spodoba, bo Braudel nie daje prostych odpowiedzi. To nie jest taki czysto klarowny wywód, gdzie stawia się tezę i zaraz daje rozwiązanie. Historyk często nie zna rozwiązań na zadane pytania, wskazuje na pewne problemy, na jedną odpowiedź za chwile daje ripostę o innym znaczeniu, ale to właśnie pokazuje, że historia nie jest prostą dziedziną i nie można pewnych spraw konkretnie zaszufladkować, a i w różnych miejscach kontynentu czy świata wnioski mogą być różne. Przede wszystkim trzeba docenić jaki ogrom materiału i wiedzy niesie ta książka, nie jest to łatwa przeprawa, ale trzeba docenić ilość relacji i informacji, które autor przemyca w tekście.

"Struktury codzienności" to pierwszy tom trylogii poświęconej kulturze materialnej, gospodarce i kapitalizmowi w okresie od XV do XVIII wieku. Książka ma już swoje lata (pierwsze wydanie to 1979 rok),ale podobnie jak "Morze Śródziemne i świat śródziemnomorski w epoce Filipa II" jest to fantastyczna podróż przez światową historię. I to głównie dzięki niezwykłej erudycji i...

Dla mnie arcydzieło, nie tylko ze względu na szerokość ujęcia i erudycję Autora, ale i swoisty styl.
Książka to ledwie pierwszy tom znacznie szerszego dzieła. Tu Braudel koncentruje się na najniższym poziomie życia społecznego - codzienności, czyli poświęca go temu wszystkiemu, co wymyka się wielkim statystykom PKB, a stanowi codzienność większości. To niezbędny punkt wyjścia, podbudowa do pozostałych tomów.
Praca jest siłą rzeczy nieco europocentryczna, ale jeśli uwzględnić czas w którym powstała praca, naprawdę sporo miejsca poświęca terenom Chin, Indii, ale i Afryki czy obu Ameryk.
Konieczne do przeczytania. Dzieło pięknie się starzeje, ale nadal pozostaje skarbnicą wiedzy - ze względu na naprawdę unikalną perspektywę badawczą.

Dla mnie arcydzieło, nie tylko ze względu na szerokość ujęcia i erudycję Autora, ale i swoisty styl.
Książka to ledwie pierwszy tom znacznie szerszego dzieła. Tu Braudel koncentruje się na najniższym poziomie życia społecznego - codzienności, czyli poświęca go temu wszystkiemu, co wymyka się wielkim statystykom PKB, a stanowi codzienność większości. To niezbędny punkt...

Kompendium wiedzy o życiu codziennym w wiekach poprzedzających rewolucję przemysłową. Oparte na tytanicznej pracy ze źródłami. Ilość danych statystycznych w pierwszych rozdziałach nieco zniechęca. Jednak później narracja staje się bardziej potoczysta.

Kompendium wiedzy o życiu codziennym w wiekach poprzedzających rewolucję przemysłową. Oparte na tytanicznej pracy ze źródłami. Ilość danych statystycznych w pierwszych rozdziałach nieco zniechęca. Jednak później narracja staje się bardziej potoczysta.

"Struktury codzienności" to świetna publikacja historyczna, której autor snuje błyskotliwe rozważania na tematy bardzo prozaiczne. Można by rzec, że pomysł na taką pracę mógł wpaść tylko Braudelowi. Skategoryzowanie i opisanie na 500 stronach 400 lat całego zasobu wytworów materialnych ludzkości wydaje się zadaniem wręcz niemożliwym. A jednak udało się, i to z przytupem. Książka jest klarowna i sugestywna, a temat został przedstawiony kompleksowo. Jedno tylko zastrzeżenie: bardzo liczne ryciny mogły zostać lepiej opisane, choćby przez wskazanie autorów i czasu powstania prezentowanych dzieł.

"Struktury codzienności" to świetna publikacja historyczna, której autor snuje błyskotliwe rozważania na tematy bardzo prozaiczne. Można by rzec, że pomysł na taką pracę mógł wpaść tylko Braudelowi. Skategoryzowanie i opisanie na 500 stronach 400 lat całego zasobu wytworów materialnych ludzkości wydaje się zadaniem wręcz niemożliwym. A jednak udało się, i to z przytupem....

Pomnik historii o historii. Prawdziwe opus magnum – początek trzytomowego dzieła. W pierwszej części autor opisuje życie codzienne ludzi, ale czyni to w absolutnie nowatorski sposób – zaczynając od funkcjonowania podstawowego (np. dom, dieta, ubiór),przechodząc przez relacje społeczne (np. sąsiedztwo, wymiana myśli) aż do spojrzenie globalnego przez perspektywę wiejską i miejską. Wszystko służy pokazaniu tła w jakim funkcjonowało ówczesne życie gospodarcze. Obraz który rysuje autor jest doprawdy panoramiczny, może trochę witrażowy. Bo jesteśmy chacie chłopskiej, zaraz przechodząc do domu kupca jarmarcznego, wreszcie lądując w apartamentach bankierów. Opisy są niesamowicie ciekawe – ma się nieodparte wrażenia funkcjonowania w życiu ludzi którzy są opisywani. Książka totalna – całościowa, pełna, komplementarna.
Dla mnie rzecz niewiarygodna jest jak jeden człowiek mógł napisać takie dzieło – ile tu danych, porównań, statystyki. Zebrać takie ilości dosłownie z każdego zakątku świata to praca iście tytaniczna. Domyślam się, że pomagał mu sztab asystentów, ale nadać ton i kierunek pracom to rzecz naprawdę wielka.
Pierwsza książka, której daje ocenę 10!

Pomnik historii o historii. Prawdziwe opus magnum – początek trzytomowego dzieła. W pierwszej części autor opisuje życie codzienne ludzi, ale czyni to w absolutnie nowatorski sposób – zaczynając od funkcjonowania podstawowego (np. dom, dieta, ubiór),przechodząc przez relacje społeczne (np. sąsiedztwo, wymiana myśli) aż do spojrzenie globalnego przez perspektywę wiejską i...

Opus magnum wybitnego francuskiego historyka Fernanda Braudela, jednego z głównych przedstawicieli szkoły Annales. 'Kultura materialna, gospodarka i kapitalizm XV-XVIII wiek' to absolutny klasyk światowej historiografii, mimo już kilkudziesięciu lat na karku.
W pierwszym tomie Braudel podejmuje się przedstawić środowisko w jakim żyją ludzie na całym świecie, na możliwie najniższym poziomie. Opisuje co ludzie jedzą (razem z historią najbardziej istotnych elementów diety),w jaki sposób się poruszają, jak mieszkają i jak się ubierają, czy jak funkcjonują podstawowe społeczności miejskie czy wiejskie. A wszystkiemu towarzyszy globalna perspektywa.
Ogrom zebranego materiału i jego umiejętna i błyskotliwa analiza robi wrażenie. Z masy pojedynczych, i wydawałoby się kompletnie trywialnych, faktów powstała spójna analiza codziennego życia ludności świata w epoce nowożytnej. A przecież pierwszy tom to tylko wstęp do kolejnych.
Arcydzieło historiografii.

Opus magnum wybitnego francuskiego historyka Fernanda Braudela, jednego z głównych przedstawicieli szkoły Annales. 'Kultura materialna, gospodarka i kapitalizm XV-XVIII wiek' to absolutny klasyk światowej historiografii, mimo już kilkudziesięciu lat na karku.
W pierwszym tomie Braudel podejmuje się przedstawić środowisko w jakim żyją ludzie na całym świecie, na możliwie...

Książka ma 40 lat, co widać - to nie beletrystyka, gdzie różni "Bracia Karamazow" rządzą, jak rządzili 100 lat temu. Ale przede wszystkim obraz kreślony przez autora jest tak bardzo panoramiczny, że często przechodzi w tryb wyliczania, a ja jednak cenię szczegół. Jak się w jednym niemal akapicie pisze, jak [X] było we Francji, jak w Anglii, jak w Chinach, jak w Indiach, a jak w ośmiu kolejnych miejscach, to tak naprawdę mało co się pisze. Mniej więcej, jak w jednotomowej historii świata. W zakończeniu autor tłumaczy się, że ten pobieżny przegląd był konieczny do dwóch kolejnych tomów, których jeszcze nie przeczytałem, więc nie potwierdzam, ani nie zaprzeczam. No, ale ponieważ ocena dotyczy tylko jednego tytułu, a nie całego cyklu, to jest, jaka jest - stosunkowo chłodna. + Kilka drobnych niedopatrzeń przekładowo-wydawniczych, jak uparte tłumaczenie Kalikat jako Kalkuty, albo pozostawienie bez przypisu redakcji wzmianki o wypędzeniu Żydów z Polski w 1772, co nie całkiem miało miejsce.

Książka ma 40 lat, co widać - to nie beletrystyka, gdzie różni "Bracia Karamazow" rządzą, jak rządzili 100 lat temu. Ale przede wszystkim obraz kreślony przez autora jest tak bardzo panoramiczny, że często przechodzi w tryb wyliczania, a ja jednak cenię szczegół. Jak się w jednym niemal akapicie pisze, jak [X] było we Francji, jak w Anglii, jak w Chinach, jak w Indiach, a...