Podaruj mi jutro – recenzja przedpremierowa

„… Aniela stosowała w życiu jedną żelazną zasadę, która zawsze się sprawdzała. Co jest najlepsze na zmartwienia? Praca! A najlepiej sprzątanie. Nerwy można ukoić, a przy okazji mieć czysty dom …”

Bardzo podoba mi się stwierdzenie dotyczące tego, że „losy rodziny są dla nas lustrem, w którym przeglądamy się dzień po dniu …”. Nowa książka Gołębiewskiej dotyka najważniejszych przeżyć, uczuć, ale i decyzji, które mogą mieć naprawdę nieodwracalne skutki. Powieść obyczajowa jest szóstą w dorobku artystki, a ja czytałam ją trzy dni.

Autorką książki jest wspomniana Ilona Gołębiewska. Doktor nauk społecznych w zakresie pedagogiki. Pisarka ponad sześćdziesięciu publikacji naukowych. Jej zainteresowania dotyczą edukacji seniorów, rozwoju osobistego i coachingu. Największym marzeniem jest jednak założenie fundacji. Na swoim koncie Pani Ilona ma kilka bestsellerowych powieści m.in. „Pamiętnik ze starego domu”, „Miłość ma twoje imię”, czy „Teatr pod Białym Latawcem”.

Dwór na Lipowym Wzgórzu od dwunastu lat należy do rodziny Horczyńskich. Stanowi niezwykłą atrakcję dla turystów odwiedzających Podlasie. Jego właścicielką jest słynna malarka – Aniela. Pasja upomina się o uwagę każdego dnia. Kobieta zmęczona światowym i intensywnym życiem postanawia osiąść w rodzinnych stronach. Okolice Białegostoku są bardzo malownicze. Tradycja jest wielokulturowa, a kuchnia i życzliwość mieszkańców stanowią swoiste dopełnienie.

Na Lipowym Wzgórzu kobieta otwiera Akademię Sztuk Anielskich, której pomysł narodził się dzięki lokalnej legendzie o aniołach. Czy zyska poparcie trzech kobiet z rodziny ? Jaka jest Sabina, Klara i Lilianna?

Kobiety muszą walczyć o swoje dziedzictwo i przeszłość. Dwór jest rodzinnym gniazdem. Świadomość, że jest się chorym zmienia np. perspektywę patrzenia na świat i ludzi. Niekiedy budzi też ogromny sprzeciw. Pieniądze, uznanie, czy sława to pozory. Rodzina i przyjaciele są największą wartością.

Fiodor – senior rodu jest ciekawą postacią. Wielokrotnie musi zmierzyć się z wyborami i trudnościami. Dwór był bardzo ważny dla ojca. Aniela jest nie do końca świadoma spuścizny.

Dwór na Lipowym Wzgórzu to nie tylko okazały budynek, wiekowe mury, zakamarki pełne pamiątek z przeszłości. Ten dwór to przede wszystkim ludzie, którzy dzień po dniu tworzyli jego historię, niekiedy obfitującą w zdarzenia niosące strach, niemoc czy nawet porażki. Opisy wymagają od odbiorcy uwagi i skupienia.

Akademia cieszy się sporą popularnością. Dwór zaczyna tętnić życiem. Aniela coraz częściej wrzuca teksty na bloga, czy organizuje warsztaty malarskie.

Książka ma wiele zwrotów akcji i opiera się na ciekawej tematyce. Pojawienie się redaktora prowadzącego program „Maluchem przez Polskę”, odkrycie podziemnych korytarzy we dworze itp. To wszystko sprawia, że życie mieszkańców dworu jest pełne atrakcji, trosk, ale i humoru.

Zmartwieniem Anieli jest konflikt Horczyńskich i ich sąsiadów Gajowiczów. W czasie wojny na Czarnym Szańcu doszło do pogromu oddziału partyzantki, w którym zginęli członkowie obydwu rodzin. Czy odnajdą się dzienniki z czasów drugiej wojny światowej? I czy zostanie oczyszczone dobre imię ojca, którego podejrzewano o zdradę? Mężczyzna o pseudonimie „Czarny Szakal” może okazać się skarbnicą wiedzy…

Aniela zaczyna myśleć zupełnie inaczej. Zdaje sobie tym razem sprawę z nadchodzącej przyszłości. Córka i wnuczka są takim światełkiem. Plotki funkcjonują tylko dzięki ludziom, którzy podsycają ostrą nienawiść. Gajowicz zawsze oznacza problemy.

Serdecznie dziękuję Wydawnictwu za możliwość przeczytania książki i tekstu przed korektą. Jest tyle fajnych wątków, o których chcę opowiedzieć, ale zostawiam nutkę niepewności. Sądzę, że nie tylko finał Was zaskoczy. Walka o szczęście jest bardzo wyczerpująca.

Gorąco polecam
Katarzyna Żarska
http://zarska18.blogspot.com/

Wydawnictwo: MUZA SA
Premiera: 15.05.2019 r.
Wydanie I
Oprawa: miękka
Liczba stron: 480
(nowość wydawnicza)

Podaruj mi jutro – recenzja przedpremierowa

„… Aniela stosowała w życiu jedną żelazną zasadę, która zawsze się sprawdzała. Co jest najlepsze na zmartwienia? Praca! A najlepiej sprzątanie. Nerwy można ukoić, a przy okazji mieć czysty dom …”

Bardzo podoba mi się stwierdzenie dotyczące tego, że „losy rodziny są dla nas lustrem, w którym przeglądamy się dzień po dniu …”....