Jesteśmy społecznością, która kocha książki

To jak z płomieniem świecy, który daje ciepło, ale wystarczy chwila nieuwagi, by zajął przestrzeń wokół siebie i pozostawił zgliszcza. Tak jest z miłością. Może wypełnić ciepłem całe życie. A może też wybuchnąć mocnym płomieniem, którzy poparzy lub zniszczy. Jest jeszcze jedna droga. Upływający czas i brak nadziei potrafi zabić nawet największe uczucie. Jednak prawdziwa miłość, płynąca z czystego serca, wierna i trwała, nie ugnie się nigdy pod naporem ludzkich cierpień i problemów.

Co tak naprawdę jest najważniejsze w życiu? (...) Codzienność! Każdy nowy dzień to nowa szansa. Trzeba wstać z wysoko podniesioną głową i powiedzieć sobie, że zrobimy wszystko, co tylko zamarzy nasza głowa. Trzeba kochać siebie, być dobrym dla tego człowieka, którego widzimy codziennie w lustrze. Nie ma nikogo ważniejszego na tym świecie. -I tyle wystarczy, by być szczęśliwym? (...) -Na pierwszym miejscu jesteśmy my sami, a zaraz za nami albo nawet w równym rzędzie są ci, których kochamy całym sercem. To właśnie dla nich warto się starać.

Przeszłości już nie zmienimy, możemy jedynie zadbać o dzisiaj i pomyśleć, co dobrego po nas zostaniemy ".

Życie jest niczym teatr, gdzie tragedia miesza się z farsą, a suflerem jest sumienie, skłaniające do wyboru takich, a nie innych ról. Czasami jednak wybrać nie można. Mówi się, że samo życie nie wybiera, tylko rozdaje ludziom, co popadnie. Stawia w sytuacji granicznej, gdy wszystko przestaje mieć sens, a zwykłe troski wydają się niczym w porównaniu z narastającą katastrofą. Choroba zniewala, czyni ciało i duszę rodzajem więzienia, gdzie ostatnie promienie słońca giną w mroku.

Ten, kto nie potrafi zaprzyjaźnić się z bieżącą chwilą, puścić w niepamięć mroki przeszłości, ten nigdy nie zazna, czym jest szczęście.Z kolei przyszłość będzie szczodra jedynie wtedy, kiedy wszystko ofiarujesz teraźniejszości i wypełnisz ją dobrem. Ono zawsze powraca...