Świetna książka, pełna życiowych prawd, gdzie historia miesza się z teraźniejszością.

Świetna książka, pełna życiowych prawd, gdzie historia miesza się z teraźniejszością.

Czyta się szybko i z napięciem. Teraźniejszość z historią w tle. Super :)

Czyta się szybko i z napięciem. Teraźniejszość z historią w tle. Super :)

Właścicielką dworu o którym mowa jest Aniela Horczyńska, znana malarka.
Małe miasteczko na Podlasie przyciąga turystów a dwór na Lipowym Wzgórzu najbardziej.
Aby jeszcze mocniej przyciągnąć gości, Aniela zakłada Akademię Sztuk Anielskich.
Sabina, Klara i Liliana przyjaciółki i siostry chętnie jej w ty pomagają.
Jednego lata przyjeżdża do dworu autor znanego programu "Maluchem przez Polskę" i rozkręca całe towarzystwo na Lipowym Wzgórzu.
W tym samym czasie Aniela odkrywa pod dworkiem korytarze, które wykopał jeszcze jej ojciec.
Czy dokopanie się do korytarzy pomoże kobiecie odkryć nieznaną przeszłość swego ojca?
Tajemnicza, intrygująca i pełna emocji opowieść o potrzebie bycia kochanym, poszukiwaniu szczęścia i roli przeznaczenia.
Polecam gorąco.
Wysłuchałam z przyjemnością.

Właścicielką dworu o którym mowa jest Aniela Horczyńska, znana malarka.
Małe miasteczko na Podlasie przyciąga turystów a dwór na Lipowym Wzgórzu najbardziej.
Aby jeszcze mocniej przyciągnąć gości, Aniela zakłada Akademię Sztuk Anielskich.
Sabina, Klara i Liliana przyjaciółki i siostry chętnie jej w ty pomagają.
Jednego lata przyjeżdża do dworu autor znanego programu...

Książka pełna wrażeń. Dobrze się czyta. Ciekawa historia

Książka pełna wrażeń. Dobrze się czyta. Ciekawa historia

"- Pani Kalino, proszę powiedzieć, co tak naprawdę jest najważniejsze w życiu? ........
- Jak to co? Codzienność! Każdy nowy dzień to nowa szansa. Trzeba wstać z wysoko podniesioną głową i powiedzieć sobie, że zrobimy wszystko, co tylko zamarzy nasza głowa. trzeba kochać siebie, być dobrym dla tego człowieka, którego widzimy codziennie w lustrze. Nie ma nikogo ważniejszego na tym świecie.
- I tyle wystarczy, by być szczęśliwym? - pytał Rakoczy.
- Na pierwszym miejscu jesteśmy my sami, a zaraz za nami albo nawet w równym rzędzie są ci, których kochamy całym sercem. To właśnie dla nich warto się starać. ......... Ale wystarczy pobiegać boso po trawie, żeby zrozumieć, że życie to nieustający ciąg chwil. Wszystko przeminie, ale zostaną wspomnienia. Dbajmy o nie ... ."


Ten cytat wystarczy za opinię ;-)

A na końcu książki syrop z kwiatów lipy, Lipówka Podlaska, czyli nalewka na kwiatach lipy, galaretka z kwiatów lipy ;-)

"- Pani Kalino, proszę powiedzieć, co tak naprawdę jest najważniejsze w życiu? ........
- Jak to co? Codzienność! Każdy nowy dzień to nowa szansa. Trzeba wstać z wysoko podniesioną głową i powiedzieć sobie, że zrobimy wszystko, co tylko zamarzy nasza głowa. trzeba kochać siebie, być dobrym dla tego człowieka, którego widzimy codziennie w lustrze. Nie ma nikogo ważniejszego...

Przepiękna, barwna, pełna emocji opowieść o codziennych problemach zwykłych ludzi, żyjących w małym miasteczku.

Autorce udało się stworzyć tak realistyczny świat, że ma się wrażenie, że ktoś opowiada losy swojej rodziny lub swoją własną historię.

Zaskakuje szczegółowością, wielowątkowością, przeplataniem historii z różnych czasów, wątki nie są więc wprost chronologicznie podane, dzięki czemu odkrywa przed czytelnikiem kolejne meandry historii i doświadczeń poszczególnych bohaterów, jak również wyjaśnia nieoczywiste zachowania lub ukryte motywy.

Książka tak poprawia samopoczucie, że poleciła bym ją każdej przyjaciółce i nawet parę egzemplarzy już rozdałam :)

Moja ocena:
⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐ / 10

Polecam na spokojne wieczory, wycisza, umila czas przed snem.

Przepiękna, barwna, pełna emocji opowieść o codziennych problemach zwykłych ludzi, żyjących w małym miasteczku.

Autorce udało się stworzyć tak realistyczny świat, że ma się wrażenie, że ktoś opowiada losy swojej rodziny lub swoją własną historię.

Zaskakuje szczegółowością, wielowątkowością, przeplataniem historii z różnych czasów, wątki nie są więc wprost...

Przepraszam, ale nie jest to książka dla mnie. Pomysł na książkę jest świetny. Tajemnica rodzinna, legendy o aniołach, dworek na Podlasiu, natomiast... ilość cudownych splotów okoliczności, prowadzących do jeszcze cudowniejszych wydarzeń była dla mnie nie do przełknięcia. Sposób pisania autorki również do mnie trafił. Lektura nie dla mnie, ale wielu czytelniczkom może się spodobać.

Przepraszam, ale nie jest to książka dla mnie. Pomysł na książkę jest świetny. Tajemnica rodzinna, legendy o aniołach, dworek na Podlasiu, natomiast... ilość cudownych splotów okoliczności, prowadzących do jeszcze cudowniejszych wydarzeń była dla mnie nie do przełknięcia. Sposób pisania autorki również do mnie trafił. Lektura nie dla mnie, ale wielu czytelniczkom może się...

Lekka i przyjemna seria o tajemnicach na Lipowym wzgórzu.

Lekka i przyjemna seria o tajemnicach na Lipowym wzgórzu.

Początkowo ciężko mi się czytało, ale po kilkudziesięciu stronach wciągnęła mnie historia Anieli i pozostałych bohaterów. Poruszone tematy, jak choroba i etapy leczenia chemioterapią, tajemnice, które ciągną się od czasów wojennych, różnie układające się stosunki matki z córką, miłość i przyjaźń, które jak zawsze niosą ukojenie i dają wiele radości i szczęścia.

Początkowo ciężko mi się czytało, ale po kilkudziesięciu stronach wciągnęła mnie historia Anieli i pozostałych bohaterów. Poruszone tematy, jak choroba i etapy leczenia chemioterapią, tajemnice, które ciągną się od czasów wojennych, różnie układające się stosunki matki z córką, miłość i przyjaźń, które jak zawsze niosą ukojenie i dają wiele radości i szczęścia.

Ta powieść, w przeciwieństwie do innych książek Pani Ilony, mnie męczy. Za dużo wątków, taki pęd narracyjny, jakby autorka bała się, że nie zdąży spisać wszystkiego. Postacie są tylko zakonturowane, poza Emilem nie widzę żadnego wyrazistego bohatera lub bohaterki, wszyscy są tacy letni. Lektury nie zarzucam, bo jestem ciekawa rozwiązania kilku spraw.

Ta powieść, w przeciwieństwie do innych książek Pani Ilony, mnie męczy. Za dużo wątków, taki pęd narracyjny, jakby autorka bała się, że nie zdąży spisać wszystkiego. Postacie są tylko zakonturowane, poza Emilem nie widzę żadnego wyrazistego bohatera lub bohaterki, wszyscy są tacy letni. Lektury nie zarzucam, bo jestem ciekawa rozwiązania kilku spraw.