Zaznaczę, że uwielbiam pióro Hannah , jednak ta książka jest naprawdę słaba, najgorsza, jaką przeczytałam do tej pory autorstwa pisarki. Przesłodzona, nierealna, nawet emocji mi w niej zabrakło -tych prawdziwych, takie zwykle czytadło jakich tysiące. Historia miała potencjał, jednak autorka nie rozwinęła skrzydeł, a wiemy na co ją stać, tutaj zdecydowanie zabrakło wszystkiego.

Zaznaczę, że uwielbiam pióro Hannah , jednak ta książka jest naprawdę słaba, najgorsza, jaką przeczytałam do tej pory autorstwa pisarki. Przesłodzona, nierealna, nawet emocji mi w niej zabrakło -tych prawdziwych, takie zwykle czytadło jakich tysiące. Historia miała potencjał, jednak autorka nie rozwinęła skrzydeł, a wiemy na co ją stać, tutaj zdecydowanie zabrakło...

Serio, nie można dopisać tłumaczenia hiszpańskich słów?
Książka podzielona na cztery części i to tą ostatnią czytało się najlepiej. Przewidywalne zakończenie, można przeczytać.

Serio, nie można dopisać tłumaczenia hiszpańskich słów?
Książka podzielona na cztery części i to tą ostatnią czytało się najlepiej. Przewidywalne zakończenie, można przeczytać.

Ta autorka jak zawsze zachwyca mnie pomysłowością na fabułę i sama historia która jest poprowadzona świetnie. Polecam że względu na niezwykły talent pisarki ale także na świetnie poprowadzona hisotorie. Oczywiście nie mogło zabraknąć morału, który dla mnie brzmi, że jeśli chcemy ruszyć do przodu musimy niektóre sprawy zostawić za sobą

Ta autorka jak zawsze zachwyca mnie pomysłowością na fabułę i sama historia która jest poprowadzona świetnie. Polecam że względu na niezwykły talent pisarki ale także na świetnie poprowadzona hisotorie. Oczywiście nie mogło zabraknąć morału, który dla mnie brzmi, że jeśli chcemy ruszyć do przodu musimy niektóre sprawy zostawić za sobą

Okazało się, że dawno temu już czytałam tą książkę. Czytało mi się lekko, mimo że historia jest dość przejmująca. Z jednej strony piękna powieść o miłości, takie było założenie, ale z drugiej czegoś mi zabrakło. Była zbyt zwyczajna na te wydarzenia. Możliwe, że czytanie niektórych powieści drugi raz nie ma sensu. Nie jest zła, ale też nie zachwycająca.

Okazało się, że dawno temu już czytałam tą książkę. Czytało mi się lekko, mimo że historia jest dość przejmująca. Z jednej strony piękna powieść o miłości, takie było założenie, ale z drugiej czegoś mi zabrakło. Była zbyt zwyczajna na te wydarzenia. Możliwe, że czytanie niektórych powieści drugi raz nie ma sensu. Nie jest zła, ale też nie zachwycająca.

Bardzo romantyczna historia,wzruszająca

Bardzo romantyczna historia,wzruszająca

Przesłodzona jak kawa z pięcioma łyżeczkami cukru.

Przesłodzona jak kawa z pięcioma łyżeczkami cukru.

Piękna i wzruszająca powieść. Tragedia. miłość. zmaganie się z przeszłością i budowanie nowego życia. To wszystko można znaleźć w tej książce.

Piękna i wzruszająca powieść. Tragedia. miłość. zmaganie się z przeszłością i budowanie nowego życia. To wszystko można znaleźć w tej książce.

Dawno nie czytałam tak słabej książki. A właściwie słuchałam. Czułam się zażenowana tym w jaki nienaturalny sposób bohaterowie ze sobą rozmawiają i jak się zachowują. Liam-podobno szaleńczo zakochany w swojej żonie, a niewiele o niej wie, nic jej w domu nie pomagał, nie umie zrobić obiadu dla dzieci, nic nie wie gdzie leży i właściwie to sierota boża z niego. Do tego z obcym facetem (byłym swojej żony) bez problemu zwierza się z najgłębszych uczuć i sekretów. Julian-zadufany w sobie aktorzyna, który nagle przypomina sobie jak bardzo kocha swoją byłą żonę i z dnia na dzień staje się dobrym człowiekiem. Żenada i zero realności od początku do końca.
Książce nie pomagała też częsta zmiana narracji. Kolejny rozdział i trzeba się domyślać kto teraz jest bohaterem. Na początku było to szczególnie mylące. Za dużo bohaterów i perspektyw. Dawno nie męczyłam się tak przy książce. Po opiniach spodziewałam się czegoś przynajmniej przeciętnego. Ta książka nawet nie ma żadnego morału czy sensu. Jest o miłości, ale takiej głupiej i ślepej, bezrefleksyjnej.

Dawno nie czytałam tak słabej książki. A właściwie słuchałam. Czułam się zażenowana tym w jaki nienaturalny sposób bohaterowie ze sobą rozmawiają i jak się zachowują. Liam-podobno szaleńczo zakochany w swojej żonie, a niewiele o niej wie, nic jej w domu nie pomagał, nie umie zrobić obiadu dla dzieci, nic nie wie gdzie leży i właściwie to sierota boża z niego. Do tego z...

Książka po prostu ok. Bardziej w stylu Nicholasa Sparksa niż „Słowika” czy „Gdzie poniesie wiatr” od tej autorki. Tam bardzo dużo się działo, tutaj prawie nic. Co więcej książka jest tak cukierkowa, że aż nie realna. Szkoda, bo zamysł był fajny.

Książka po prostu ok. Bardziej w stylu Nicholasa Sparksa niż „Słowika” czy „Gdzie poniesie wiatr” od tej autorki. Tam bardzo dużo się działo, tutaj prawie nic. Co więcej książka jest tak cukierkowa, że aż nie realna. Szkoda, bo zamysł był fajny.

Taka sobie taką opowieść o kopciuszku

Taka sobie taką opowieść o kopciuszku