W drugiej części poznajemy więcej sekretów rodziny z ulicy Ogrodowej.Autorka rzuca trochę więcej światła na losy Rozalii,matki dziadka Jana.Oprócz tego pojawia się wątek kryminalny w związku z tajemniczą śmiercią Izy,siostry Klaudii i Raja.Gorąco polecam!!

W drugiej części poznajemy więcej sekretów rodziny z ulicy Ogrodowej.Autorka rzuca trochę więcej światła na losy Rozalii,matki dziadka Jana.Oprócz tego pojawia się wątek kryminalny w związku z tajemniczą śmiercią Izy,siostry Klaudii i Raja.Gorąco polecam!!

Zaskakujące, że drugi tom sagi rodzinnej jest znacznie lepszy niż pierwszy. Zapewne jest to zasługa postaci, która pojawiła się w powieści, a jest nią klaudia Leszczyńska. Kobieta wróciła do rodzinnych stron z dalekiej japonii, gdzie mieszkała kilka lat. Jest z zawodu fotografem, w związku z tym podóżowanie ma wpisane w pracę. Powrót w rodzinne strony, to szansa na spokojny wypoczynek, ale w przypadku Klaudii jest coś co dręczy ją od lat. Kobieta nie może pogodzić się z tajemniczą śmiercią Izy, jej siostry. Podejmuje wiec swoje śledztwo.
W powieści oczywiście nie brakuje ciągu dalszego relacji między Lilką, a Fabianem.
Ciepła opowieść o rodzinnych losach , która jak to w rodzinie pełna jest zakrętów losu, dramatów, ale i chwil pięknych. Szczególną symaptią obdarzyłam dziadka janka, który jak na nestora rodu ma swoje zdanie w każdej sprawie. Jego postać naprawdę ożywia powieść.
Warte także podkreślenia jest to, że autorka postawiła na relacje rodzinne, na wsparcie jakim się obdarzają poszczególni członkowie, nawet wtedy, gdy nie do końca jest im po drodze.
I jak miałam mieszane uczucia po pierwszej części, to teraz z chęcią zajrzę na podwórko dworku, aby sprawdzić co też tam się wydarzyło.

Zaskakujące, że drugi tom sagi rodzinnej jest znacznie lepszy niż pierwszy. Zapewne jest to zasługa postaci, która pojawiła się w powieści, a jest nią klaudia Leszczyńska. Kobieta wróciła do rodzinnych stron z dalekiej japonii, gdzie mieszkała kilka lat. Jest z zawodu fotografem, w związku z tym podóżowanie ma wpisane w pracę. Powrót w rodzinne strony, to szansa na spokojny...

Lubicie bez? A może wolicie jeść bezy?
,,Duszący zapach bzu" to druga część z cyklu Saga rodziny z Ogrodowej.

W pierwszym tomie autorka skupiła się na losach Fabiana, Lilki oraz jej córeczki. Miłość, której się nie spodziewali, stawia przed nimi nowe wyzwania i problemy.

W drugim tomie znajdujemy kontynuację ich losów, jednak na pierwszym planie pojawia nam się postać Klaudii Leszczyńskiej. Dziewczyna na własną rękę postanawia poprowadzić śledztwo w sprawie śmierci swojej siostry. Tajemnicza śmierć Izy położyła się cieniem na całej rodzinie Leszczyńskich.

W tle snują się opowieści dziadka Janka, dla którego obraz matki jest inny niż głoszone o niej w okolicy plotki. Domniemana kochanka Hitlera, wiedźma znad rzeki, rzekoma zdrajczyni - to wizerunek mocno odbiegający od portretu Rozalii, jaki nosi w sercu jej syn. Echa przeszłości wpływają na losy prawnuków, których historie się przenikają. Potomkowie Rozalii, zmagając się z trudnościami codzienności, starają się odkryć, dlaczego ich prababka tak bardzo kochała miejsce, w którym ją skrzywdzono.

Książki z cyklu:
1. Słoneczniki po burzy,
2. Duszący zapach bzu,
3. Bukiet pełen róż,
4. W poszukiwaniu konwalii,
5. Wianek ze stokrotek.

Lubicie bez? A może wolicie jeść bezy?
,,Duszący zapach bzu" to druga część z cyklu Saga rodziny z Ogrodowej.

W pierwszym tomie autorka skupiła się na losach Fabiana, Lilki oraz jej córeczki. Miłość, której się nie spodziewali, stawia przed nimi nowe wyzwania i problemy.

W drugim tomie znajdujemy kontynuację ich losów, jednak na pierwszym planie pojawia nam się postać...

Po przeczytaniu pierwszego tomu sagi z zaciekawieniem sięgnęłam po kolejny i nie zawiodłam się.Powieść to cała gama emocji.Lilka i Fabian budują swój związek mając bagaż przykrych doświadczeń za sobą.Klaudia wraca do rodzinnego domu i...trochę namiesza chcąc rozwikłać tajemniczą śmierć siostry sprzed lat,która owiana jest tajemnicą.Bardzo podoba mi się mieszanie czasu teraźniejszości z przeszłością ,która pokazuje część życia Rozalii.Książkę przeczytałam z przyjemnością i jestem ciekawa dalszych losów bohaterów.Polecam

Po przeczytaniu pierwszego tomu sagi z zaciekawieniem sięgnęłam po kolejny i nie zawiodłam się.Powieść to cała gama emocji.Lilka i Fabian budują swój związek mając bagaż przykrych doświadczeń za sobą.Klaudia wraca do rodzinnego domu i...trochę namiesza chcąc rozwikłać tajemniczą śmierć siostry sprzed lat,która owiana jest tajemnicą.Bardzo podoba mi się mieszanie czasu...

W drugiej części ,, Duszący zapach bzu" pierwsze co rzuca się w oczy jest powrót do przeszłości po przeplatany ze współczesnością. Jest tu przedstawiona historia Rozalii, osoby, która w czasie wojny chroniła swoje dziedzictwo, jako spuściznę po rodzicach. Jest tu również przedstawiona Klaudia Leszczyńska, siostra Raja i siostra Izy. Iza zmarła w niewyjaśnionych okolicznościach i zagadkę tej śmierci próbuje rozwikłać właśnie Klaudia, wraz z komisarzem Arturem Soleckim.
Czy Klaudia rozwikła tajemnicę śmierci Izy , która w 1996 roku zginęła z niewiadomych do końca przyczyn?
Druga część czyta się równie dobrze co poprzednią. Akcja szybka, język prosty i przystępny. Polecam

W drugiej części ,, Duszący zapach bzu" pierwsze co rzuca się w oczy jest powrót do przeszłości po przeplatany ze współczesnością. Jest tu przedstawiona historia Rozalii, osoby, która w czasie wojny chroniła swoje dziedzictwo, jako spuściznę po rodzicach. Jest tu również przedstawiona Klaudia Leszczyńska, siostra Raja i siostra Izy. Iza zmarła w niewyjaśnionych...

Lubię sagi. Przeczytałam kilka dlatego też z wielkimi oczekiwaniami sięgnęła po sagę p. Mantyckiej. Pierwsza część mnie nie porwała ale sięgnęłam po kolejny tom z nadzieją na rozwinięcie wątku Rozalii i Izabeli. Dowiedziałam się więcej o tych członkach rodziny natomiast cała fabuła toczyła się wokół Lilki i Klaudi. Cóż to nie dla mnie...

Lubię sagi. Przeczytałam kilka dlatego też z wielkimi oczekiwaniami sięgnęła po sagę p. Mantyckiej. Pierwsza część mnie nie porwała ale sięgnęłam po kolejny tom z nadzieją na rozwinięcie wątku Rozalii i Izabeli. Dowiedziałam się więcej o tych członkach rodziny natomiast cała fabuła toczyła się wokół Lilki i Klaudi. Cóż to nie dla mnie...

CO SIĘ STAŁO Z IZĄ?

Kiedy sięgałam po pierwszą część Sagi rodziny z Ogrodowej byłam przekonana, że autorka zamknie losy Żmudzkich i Leszczyńskich w trzytomowym cyklu. A tymczasem powstało aż pięć części tej sympatycznej historii, w której przeszłość nie daje o sobie zapomnieć i wciąż upomina się o uwagę potomków Rozalii Żmudzkiej mieszkających w starym dworku w Czarnowie i jego najbliższych okolicach. Muszę przyznać, że z sentymentem powróciłam do dziadka Janka, Lilki, Fabiana, Raja, Klaudii i dorastających pociech i z przyjemnością zagłębiłam się w dalsze wydarzenia.

To, co przydarzyło się przed laty Izabeli Leszczyńskiej od początku owiane było tajemnicą, policja zakończyła śledztwo i sprawa została zamknięta. A tymczasem Klaudię wciąż męczą wątpliwości i chce za wszelką cenę dotrzeć do prawdy o śmierci swojej młodszej siostry. Stara się to robić na własną rękę, w tajemnicy przed rodziną. W ten sposób jej ścieżki krzyżują się z policjantem Arturem Soleckim - mężczyzną, o dość specyficznym charakterze...

Tymczasem Lilka z małą Kają coraz lepiej aklimatyzują się we dworku, a Fabian nie ustaje w wysiłkach, aby przekonać do siebie i matkę, i córkę. Ciągle zabiegany Rajmund stara się ogarniać trójkę swoich dzieci najlepiej jak potrafi, ale bez pomocy mamy, siostry i kuzynki mogłaby mu się nie udać ta trudna sztuka. Bohaterowie żyją z dnia na dzień, wciąż mierzą się z nowymi problemami i starają się pokonywać wszelkie przeciwności. Jednak cały czas czuwa gdzieś nad nimi duch prababki Rozalii, która ukochała swój dworek i wiele poświęciła, aby po wojnie przywrócić go rodzinie. Okolica szepcze natomiast o klątwie...

Ewelina Maria Mantycka ciekawie opowiada rodzinne perypetie wplatając w nie głęboko skrywane tajemnice i echa wspomnień z lat wojny i okupacji. I muszę przyznać, że to właśnie retrospekcje, w których narratorem jest sama Rozalia Żmudzka są wspaniałym dopełnieniem opowieści. To są te fragmenty, które pochłonęły mnie bez reszty. Żal tylko, że jest ich tak niewiele... Cóż, przede mną kolejne części, więc pewnie jeszcze będę miała okazję poobcować z nestorką rodu. Myślę, że warto byłoby także częściej dopuścić do głosu dziadka Janka, który miałby nam na pewno wiele do opowiedzenia.

Powieść jest pełna uroku i romantyzmu. Autorka w subtelny sposób opowiada o miłości, która powoli i stopniowo rozwija się pomiędzy dwojgiem ludzi. I to właśnie ten klimat stanowi wspaniałą równowagę dla tragicznych wydarzeń, jakie były udziałem bohaterów w przeszłości. Tym niemniej po zakończonej lekturze pozostał mi pewien niedosyt. Postawa Lilki irytowała mnie, jej zachowanie momentami było sztuczne i naciągane. Niestety rozczarowałam się co do tej postaci, która stała się w moim odczuciu po prostu nijaka. Natomiast Klaudia zdecydowanie mnie urzekła. Jej wyrazista osobowość, poczucie humoru i wytrwałość w dążeniu do zamierzonego celu są godne pozazdroszczenia. Z taką kobietą można przysłowiowe konie kraść.

Pierwsza część cyklu zatytułowana "Słoneczniki po burzy" bardziej mi się podobała, akcja biegła szybciej, od początku więcej się działo. W drugm tomie zdecydowanie zbyt późno wydarzenia zaczęłaysię rozkręcać i przez to początkowo czułam się nieco znużoba lekturą. Zakończenie natomiast to prawdziwa wisienka na torcie i jednocześnie zapowiedź następnych intrygujących zdarzeń. Za jakiś czas z przyjemnością po raz kolejny powrócę do Czarnowa i dowiem się, jakie jeszcze niespodzianki skrywa stary dworek i który zamek otwiera tajemniczy klucz zawieszony w wianku na ścianie w dawnym pokoju prababki Rozalii.

CO SIĘ STAŁO Z IZĄ?

Kiedy sięgałam po pierwszą część Sagi rodziny z Ogrodowej byłam przekonana, że autorka zamknie losy Żmudzkich i Leszczyńskich w trzytomowym cyklu. A tymczasem powstało aż pięć części tej sympatycznej historii, w której przeszłość nie daje o sobie zapomnieć i wciąż upomina się o uwagę potomków Rozalii Żmudzkiej mieszkających w starym dworku w Czarnowie i...

Fabuła wciąga i zaciekawia. Chociaż niektóre zachowania Lilki mnie denerwowały. Książkę przesłuchałam z wielką przyjemnością zasługa też należy się lektorce. Piękna okładka.

Fabuła wciąga i zaciekawia. Chociaż niektóre zachowania Lilki mnie denerwowały. Książkę przesłuchałam z wielką przyjemnością zasługa też należy się lektorce. Piękna okładka.

Właśnie jestem po wsłuchaniu audiobooka "Duszący zapach bzu" jest kontynuacją "Słoneczników po burzy" tej samej autorki i oczywiście opowiada o dalszych losach rodziny z Ogrodowej. Lilka w końcu zaczyna czuć się szczęśliwa w swoim nowym związku. Próbuje stworzyć jak najlepsze warunki córeczce, która już i tak zdążyła zaufać Fabianowi. Tom ten jednak w dużej mierze skupiony jest na tragicznej historii wspomnianej w tamtej części kilkuletniej Izy, która zginęła tragicznie. Mimo iż minęły lata, to siostra dziewczynki nie daje za wygraną i za wszelką cenę próbuję dowiedzieć się jak najwięcej o wypadku, w którym życie straciła jej siostrzyczka. Czy jej się to uda? Oczywiście tego Wam nie zdradzę. Tak samo jak tego czy życie Lilki w końcu się wyprostuje. Nie sposób nie przyznać jednak, że książka ta znakomicie przykuwa uwagę swoją przepiękną okładką z bzami. W ogóle mam wrażenie jakby została napisana dla kobiet, choć to zapewne tylko moje subiektywne odczucie. Uwielbiam książki w rodzaju sag rodzinnych i czekam na dalsze losy bohaterów z utęsknieniem, gdyż ta część zostawiła we mnie pewien niedosyt. Jestem bardzo ciekawa kolejnego tomu. Serdecznie polecam kochani.

Właśnie jestem po wsłuchaniu audiobooka "Duszący zapach bzu" jest kontynuacją "Słoneczników po burzy" tej samej autorki i oczywiście opowiada o dalszych losach rodziny z Ogrodowej. Lilka w końcu zaczyna czuć się szczęśliwa w swoim nowym związku. Próbuje stworzyć jak najlepsze warunki córeczce, która już i tak zdążyła zaufać Fabianowi. Tom ten jednak w dużej mierze skupiony...

"Duszący zapach bzu" Eweliny Marii Mantyckiej to drugi tom sagi rodziny z Ogrodowej.
Lilka i Fabian bardzo się do siebie zbliżyli i próbują budować własne szczęście, chociaż ją nadal nawiedzają traumatyczne wspomnienia. Do Czarnowa wraca Klaudia Leszczyńska siostra Rajmunda, a kuzynka Lilki. Dziewczyna nadal nie może zapomnieć o tragicznej śmierci swojej młodszej siostry Izy. Postanawia zbadać policyjne akta sprawy. Do tego celu zawiera znajomość z policjantem Arturem, który jest małomówny i gburowaty. Klaudia, zawsze niezależna, pewna siebie, atrakcyjna, swobodna i nie lubiąca zobowiązań, przy nim staje się nerwowa i niepewna. To dla niej nowa, dziwna, a zarazem fascynująca sytuacja, ponieważ przy nikim tak się nie czuła. Klaudia odkrywa tragiczne okoliczności śmierci siostry i zaczyna rozumieć zachowanie jej rodziców i dziadków z tamtego okresu, ale nadal nie potrafi pogodzić się z przeszłością. W tle, dziadek Janek znów opowiada historię prababki Rozalii, która zrobiła wszystko co w jej mocy, aby ratować rodzinny dworek.
Książka to fascynująca podróż po rodzinie Żmudzkich, ich tajemnicach i wysiłkach zmierzających do zapewnienia bezpieczeństwa bliskim. Powieść jest pełna uroku, subtelności i miłości, które górują nad tragicznymi losami członków rodziny. Polecam

"Duszący zapach bzu" Eweliny Marii Mantyckiej to drugi tom sagi rodziny z Ogrodowej.
Lilka i Fabian bardzo się do siebie zbliżyli i próbują budować własne szczęście, chociaż ją nadal nawiedzają traumatyczne wspomnienia. Do Czarnowa wraca Klaudia Leszczyńska siostra Rajmunda, a kuzynka Lilki. Dziewczyna nadal nie może zapomnieć o tragicznej śmierci swojej młodszej siostry...