„Wzięłam głęboki wdech i skinęłam głową. Czułam się tak, jakbym miała skoczyć z bardzo wysokiej trampoliny. Gdy dźwignęłam walizkę i ruszyłam za oddalającą się Theą, nie miałam pojęcia, że ta jedna niepozorna decyzja na zawsze odmieni moje życie”.

„Nie kłam” – to jeden z najczęstszych zwrotów, którym rodzice zwracają się do swoich dorastających dzieci. Chyba nie ma osoby, która – z różnych powodów – przynajmniej raz kogoś nie okłamała. Mimo że doskonale znamy powiedzenie: „kłamstwo ma krótkie nogi”, to zdarza się nam do niego uciekać. Co ciekawe, nikt nie chce być okłamywany. Zawsze deklarujemy, że prawda – nawet najgorsza – jest lepsza od każdego kłamstwa.

Wyobraźmy sobie jednak inną sytuację. Sytuację, w której ktoś notorycznie kłamie. Nieustannie oszukuje wszystkich wokół. Co więcej, czerpie z tego satysfakcję. Traktuje kłamstwo jak niewinną zabawę. Niestety, w pewnym momencie zabawa staje się koniecznością.

Właśnie taka sytuacja jest udziałem bohaterek książki „Gra w kłamstwa”. Jej autorką jest Ruth Ware. Powieści tej angielskiej pisarki trafiały na listy bestsellerów „New York Timesa” i „The Sunday Timesa”. Recenzowana pozycja ukazała się nakładem wydawnictwa Prószyński i S-ka. Już na wstępie powiem, że jest to bardzo udany i trzymający w napięciu thriller.

Pewnej nocy Isa dostaje lakonicznego smsa: „potrzebuję was”. Nie przypuszcza nawet, jak ta wiadomość zmieni jej – wydawałoby się – uporządkowane życie. Przeszłość, która miała być pogrzebana na zawsze, nieoczekiwanie powraca.

Po kilkunastu latach przerwy Isa, Fatima, Thea i Kate spotykają się ponownie. Kiedyś chodziły razem do szkoły z internatem w Salten. Tworzyły zgraną paczkę, do której nikt inny nie miał dostępu. Wydarzenia poznajemy z perspektywy Isy. To właśnie ona jest pierwszoosobowym narratorem powieści. Wspomina, jak pierwszego dnia szkoły – zagubiona i niepewna – spotkała pozostałe dziewczyny. Szybko uznała je za swoje przyjaciółki, nie spodziewając się, jakie będą konsekwencje tej decyzji. W szkole dziewczyny grały w pewną grę – grę w kłamstwa. Polegała ona na tym, aby ciągle okłamywać wszystkich wokół. Przyznawały sobie za to punkty. Świetnie się bawiły kosztem innych. Wydawało się, że są nierozłączne. Wkrótce jednak doszło do zdarzenia, które zmieniło wszystko i położyło się cieniem na całym ich życiu. Musiały opuścić szkołę i niemal straciły ze sobą kontakt.

Jedną z żelaznych zasad gry był zakaz okłamywania siebie nawzajem. Czy jednak wszystkie jej przestrzegały? Co takiego stało się w przeszłości, że po otrzymaniu lakonicznego smsa Isa zostawia swojego partnera, bierze małą córeczkę i czym prędzej wyrusza do Salten? Jaka tajemnica przyciąga je tam wszystkie po raz kolejny, niczym magnes?

„Gra w kłamstwa” to wciągający thriller z wątkiem kryminalnym. Czytelnik do samego końca z napięciem śledzi historię przyjaciółek, nie będąc pewnym jej finału. Autorka umiejętnie buduje napięcie. Przekonujemy się, że bezwarunkowa lojalność wobec przyjaciółek może mieć dramatyczne konsekwencje.

Czy pomimo spirali kłamstw prawda wyjdzie na jaw? Czy w grze w kłamstwa mogą być zwycięzcy? Finał powieści jest zaskakujący i nieoczywisty (przynajmniej dla mnie). Książkę polecam jako rozrywkę na długie wieczory, zwłaszcza miłośnikom thrillerów, w które obfituje ostatnio rynek wydawniczy.

Wojciech Sobański