Siadło lepiej niż 1 tom, tzn w jedynce ten cały moment wyjawienia co jest prawdą. A następnie walkę itp, były super, ale cała reszta gorsza. A ten utrzymuje fajny poziom caly czas. Chociaż więcej tutaj różnego rodzaju dodatkowych wątków aniżeli dalszych akcji.

Siadło lepiej niż 1 tom, tzn w jedynce ten cały moment wyjawienia co jest prawdą. A następnie walkę itp, były super, ale cała reszta gorsza. A ten utrzymuje fajny poziom caly czas. Chociaż więcej tutaj różnego rodzaju dodatkowych wątków aniżeli dalszych akcji.

Trochę nie wiem jak podsumować tą czesc z jednej strony krwawo i jest kilka fajnych scen ,ale też jest duży chaos ,co chwila dzieje się coś innego i niemogę się zżyć z bohaterami . Niby w serialu też było dużo wątków,ale był też czas na odetchnięcie i pokazanie co przeżywają bohaterowie ,a tu tego nie widzę wiem że to inne medium, ale i tak mam zawód . Szkoda że nigdzie nie mogę dorwać w sklepie 1 tomu bo jest kilka różnic między serialem a komiksem ,zwłaszcza postać Amber ,którą w serialu uwielbiam a tu jest okropnie słabo napisana ,nie wiem czy w pierwszej części miała lepszą podbudowę ale z innych opinie widzę że nie. W sumie było tu dużo wątków ,które były w pierwszym sezonie i części z tych w pierwszej połowie drugiego sezonu ,ale nie wszystkie i teraz nie wiem czy polować na kolejne części czy czekać na resztę sezonu . Jest tu dużo fajnych wątków jak Alien ,czy mama Marka no ale czuję że przy serialu komiks jest po prostu płytki . Fajnym dodatkiem były sceny na końcu z sekretnymi początkami np monster girl ,ale one też były nagle ucięte krutkie . Wyszło że tylko narzekam ,a jednak i tak część mnie chce to kontynuować

Trochę nie wiem jak podsumować tą czesc z jednej strony krwawo i jest kilka fajnych scen ,ale też jest duży chaos ,co chwila dzieje się coś innego i niemogę się zżyć z bohaterami . Niby w serialu też było dużo wątków,ale był też czas na odetchnięcie i pokazanie co przeżywają bohaterowie ,a tu tego nie widzę wiem że to inne medium, ale i tak mam zawód . Szkoda że nigdzie...

Rozczarowujący drugi tom. Lubię ten świat i jego bohaterów, dlatego przeczytałem do końca, ale momentami się nudziłem i przewracałem strony trochę na siłę. Ten album ma jeden zasadniczy problem, o którym z resztą mówi sam Kirkam w posłowiu: jest tu takie nagromadzenie wątków, nowych postaci i niepowiązanych ze sobą zdarzeń, że ciężko się w to zaangażować. Zanim człowiek zainteresuje się jednym motywem, już jest przeskok do kolejnego i tak do samego końca. Wierzę Kirkmanowi gdy mówi, że ostatecznie to wszystko będzie miało sens i połączy się w logiczną całość, ale tom #2 sam w sobie broni się słabo. Poprzedni stanowił zamknięty "story arc", tutaj nie ma żadnego "arcu", żadnej głównej linii fabularnej. Jest kilka dobrych/zabawnych momentów, ale to zdecydowanie za mało. Największa zaletą komiksu jest warstwa wizualna - coraz lepsze rysunki, świetne kolory, czytelna akcja. Na półce mam już kolejne tomy, więc będę czytał dalej, ale liczę na znaczną poprawę w fabule.

Rozczarowujący drugi tom. Lubię ten świat i jego bohaterów, dlatego przeczytałem do końca, ale momentami się nudziłem i przewracałem strony trochę na siłę. Ten album ma jeden zasadniczy problem, o którym z resztą mówi sam Kirkam w posłowiu: jest tu takie nagromadzenie wątków, nowych postaci i niepowiązanych ze sobą zdarzeń, że ciężko się w to zaangażować. Zanim człowiek...

Rewelacyjny tom z perełką (prawie) na samym końcu - mam na myśli oczywiście zeszyt o Allenie, który jak na razie jest moim ulubionym w całej serii.

Ogólnie drugi tom czytało mi się dużo lepiej niż pierwszy - pojawiło się dużo wątków, których w serialu nie ma (np. historia o Angstromie Levy, która mnie bardzo zaciekawiła) choć dalej natknąłem się na sporo treści "zaspojlerowanych" przez serial, jednakże niewątpliwie mniej niż w 1 tomie, przez co czytało mi się z dużo większym zaciekawieniem:)

Poza tym w końcu Kirkman zabrał się za rozwój postaci Amber, która w 1 tomie była niesamowicie niejaka i niepotrzebna, a jest ona w końcu dziewczyną głównego bohatera! - zasługuje na trochę miejsca;)

Trzeba też przyznać, że w komiksie panuje spory chaos, autor wprowadza masę (na szczęście) ciekawych wątków, które nie otrzymują zakończenia - o co chodzi z robotem, co się wydarzy na Marsie, ten naukowiec z Reanimenami, zemsta Angstroma Levy, ciemny wymiar Darkwinga, sprawa z mocami Monster Girl, Koalicja Planet i kret, Titan jako boss mafii - ogólnie bardzo dużo pytań i mało odpowiedzi, dlatego trzeba czytać dalej:)

Rewelacyjny tom z perełką (prawie) na samym końcu - mam na myśli oczywiście zeszyt o Allenie, który jak na razie jest moim ulubionym w całej serii.

Ogólnie drugi tom czytało mi się dużo lepiej niż pierwszy - pojawiło się dużo wątków, których w serialu nie ma (np. historia o Angstromie Levy, która mnie bardzo zaciekawiła) choć dalej natknąłem się na sporo treści...

Druga zbiorówka Niezwyciężalnego zrobiła mi dokładnie to, co pierwsza: najpierw zaskoczyła przeciętnością, by następnie podstępnie wciągnąć w to trykotowe uniwersum.
Początek jest banalny, opada kurz po szoku z końcówki tomu pierwszego. Gdzieś w okolicach 17. „rozdziału” byłem pewny, że części następnej nie kupię. A potem… te wrzucane od niechcenia nowe wątki, ta zagęszczająca się fabuła, ta coraz fajniejsza kreska i kolory, ten nagły odskok z Allenem… jestem zauroczony!
Chyba jednak kupię następny tom, cholera.

Druga zbiorówka Niezwyciężalnego zrobiła mi dokładnie to, co pierwsza: najpierw zaskoczyła przeciętnością, by następnie podstępnie wciągnąć w to trykotowe uniwersum.
Początek jest banalny, opada kurz po szoku z końcówki tomu pierwszego. Gdzieś w okolicach 17. „rozdziału” byłem pewny, że części następnej nie kupię. A potem… te wrzucane od niechcenia nowe wątki, ta...

Podobało mi się. Widać, że tworcy (co zresztą Kirkman sam przyznaje) mają już pewność, że cykl zostanie na dłużej i mogą poszerzyć świat, dodać postacie, wątki poboczne i tajemnice.
Bardzo ciekawie się to wszystko rozwija, z kilkoma wątkami i przekonującym zachowaniem postaci (na szczęście dramaty nastolatkow ograniczone do minimum).
Graficznie standard dla superbohaterow - ladne, dynamiczne, ale nic porywajacego.
Bede czytal dalej.

Podobało mi się. Widać, że tworcy (co zresztą Kirkman sam przyznaje) mają już pewność, że cykl zostanie na dłużej i mogą poszerzyć świat, dodać postacie, wątki poboczne i tajemnice.
Bardzo ciekawie się to wszystko rozwija, z kilkoma wątkami i przekonującym zachowaniem postaci (na szczęście dramaty nastolatkow ograniczone do minimum).
Graficznie standard dla superbohaterow -...

W komiksie kontynuujemy wątek z tomu poprzedniego, więc główny bohater będzie musiał skonfrontować się z wydarzeniami z tomu pierwszego. Tom drugi jest komiksem o wiele bardziej emocjonalnym, lecz w dalszym ciągu dostajemy bardzo młodzieżowo i lekko napisany komiks. Jeśli miałbym wybrać który tom jest lepszy, miałbym duży kłopot, oba raczej są na tym samym wysokim poziomie, nie jest to może arcydzieło, lecz jako ciekawy młodzieżowy komiks sprawdza się rewelacyjnie. Z jednej strony śledzimy losy jednego z najpotężniejszych superbohaterów a z drugiej chłopaka i jego problemy miłosne, szkolne i rodzinne. W tomie drugim mamy o wiele więcej czasu na poznanie głównego bohatera, co jest bardzo dużą zaletą Mam jednak wrażenie, że zaprezentowany na końcówce komiksu nowy główny przeciwnik naszego bohatera jest bardzo pretekstowy, lecz tak naprawdę będę mógł go ocenić po przeczytaniu tomu 3, może tam sytuacja się poprawi. Rysunki pasują do prezentowanej opowieści, bardzo dobrze sprawdzają się w krwawych scenach akcji.

W komiksie kontynuujemy wątek z tomu poprzedniego, więc główny bohater będzie musiał skonfrontować się z wydarzeniami z tomu pierwszego. Tom drugi jest komiksem o wiele bardziej emocjonalnym, lecz w dalszym ciągu dostajemy bardzo młodzieżowo i lekko napisany komiks. Jeśli miałbym wybrać który tom jest lepszy, miałbym duży kłopot, oba raczej są na tym samym wysokim poziomie,...

Kirkman przyznaje się, że postawił w zawartych tu zeszytach na rozwój świata, więc zamiast zamknięcia różnych wątków, otwiera masę nowych, które się z nimi przeplatają. Wszystkie z nich są poprowadzone bardzo dobrze, zarówno kolejne superbohaterskie wyczyny Marka, o wiele ciekawsze niż poprzednio, jego rozterki człowieka wkraczającego w dorosłość, jak i historie poświęcone innym postaciom. Ta mieszanka superbohaterskiego odlotu, i normalnych, ludzkich relacji, będąca sercem komiksu, mimo bardziej chaotycznego tempa niż poprzednio, pozostaje świetną lekturą.

Kirkman przyznaje się, że postawił w zawartych tu zeszytach na rozwój świata, więc zamiast zamknięcia różnych wątków, otwiera masę nowych, które się z nimi przeplatają. Wszystkie z nich są poprowadzone bardzo dobrze, zarówno kolejne superbohaterskie wyczyny Marka, o wiele ciekawsze niż poprzednio, jego rozterki człowieka wkraczającego w dorosłość, jak i historie poświęcone...

Wszystko co dobre w części pierwszej, jest też w drugiej. Podoba mi się dodatkowo poczucie humoru autora delikatnie sygnalizowane co jakiś czas (tutaj superheroes na etacie w korporacji, od 9:00 do 17:00)

Wszystko co dobre w części pierwszej, jest też w drugiej. Podoba mi się dodatkowo poczucie humoru autora delikatnie sygnalizowane co jakiś czas (tutaj superheroes na etacie w korporacji, od 9:00 do 17:00)

Jest odrobinę lepiej niż w tomie 1, ale to wciąż nie jest poziom, na jaki liczyłem.

Swoją drogą, mimo najszczerszych chęci, nie potrafię nie porównywać tej serii do innej superbohaterskiej teen dramy - Ms. Marvel. I odnoszę wrażenie, że pod względem prowadzenia wątków obyczajowych i żyćkowych rozkmineczek Kirkman nie dorasta G. Willow Wilson do pięt. Na kartach tych kilku przeczytanych przeze mnie dotąd cieniuteńkich trejdów scenarzystka zdołała przekazać (i wzbudzić we mnie) o wiele, wiele, wiele więcej emocji niż Kirkman na przestrzeni tych dwóch opasłych tomiszczy.

Mam nadzieję, że z czasem będzie lepiej, bo serio chciałbym się do tych postaci przywiązać i im kibicować, a jak na razie jestem na etapie "I don't care what happens to these people" (vide -> TV Tropes i "Eight Deadly Words").

instagram.com/polishpopkulture/

Jest odrobinę lepiej niż w tomie 1, ale to wciąż nie jest poziom, na jaki liczyłem.

Swoją drogą, mimo najszczerszych chęci, nie potrafię nie porównywać tej serii do innej superbohaterskiej teen dramy - Ms. Marvel. I odnoszę wrażenie, że pod względem prowadzenia wątków obyczajowych i żyćkowych rozkmineczek Kirkman nie dorasta G. Willow Wilson do pięt. Na kartach tych kilku...