Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Timothe Le Boucher zrobił na mnie spore wrażenie „Dniami których nie znamy”. Sięgnąłem więc z dużymi oczekiwaniami po „47 strun część pierwszą” tego autora. Jednakże druga część jeszcze nie miała swojej oryginalnej premiery i na razie nie ogłoszono daty. Czy jednak ten tytuł broni się jako samodzielna opowieść? Głównym bohaterem jest początkujący młody harfista o imieniu Ambroise. Pewnego dnia podczas pobyt na plaży zostaje zauważony przez młodą kobietę, która zrobi wszystko aby go zdobyć. Ambroise nie wie, że kobieta ta jest tak naprawdę zmiennokształtną istotą. Głównym wątkiem historii są narodziny relacji. Tajemnicza kobieta usiłuje wzbudzić zainteresowanie Ambroise’a pod różnymi postaciami. Podchodzi go z różnych stron i przybierając kolejne tożsamości dowiaduje się o nim coraz więcej. Początkowo można mieć wrażenie, że jest on dla niej tylko zdobyczą, ale wraz z rozwojem fabuły wydaje się, że naprawdę jej na nim zależy. Jak na razie niewiele ujawniono na temat samych zmiennokształtnych. Wiadomo jest, że tworzą własną tajną społeczność. Są bardzo bogaci, zapewne dzięki swoim zdolnościom. Przypominają pod tym względem wampiry z kultury popularnej. Ambroise trochę za bardzo przypominał mi głównego bohatera „Dni których nie znamy”. Obaj są młodymi artystami, którzy nie do końca odnajdują się w życiu uczuciowym. Na dodatek też mają dosyć specyficzną najbliższą rodzinę. Przy czym jednak Ambroise jest o wiele rozsądniejszy i ostrożny niż bohater poprzedniego komiksu autora. Trochę rozczarowały mnie rysunki. Doceniam ich czytelność i pokazywanie różnego rodzaju typów urody. Jednakże czasami jest zbyt mało szczegółów. Poza tym trochę szkoda, że bardziej nie pobawiono się wizualnie motywem zmiennokształtności. Komiks czytałem z dużym zainteresowaniem. Niestety skończył się w momencie kiedy zrobiło się naprawdę ciekawie. Nie jest może tak a pomysłowy jak „Dni których nie znamy”, ale i tak jest to naprawdę porządna lektura. Mam nadzieję, że druga część w końcu się ukaże.