„Cukiernia pod Amorem. Cieślakowie” to drugi tom sagi rodzinnej. Na pierwszy plan wysuwa się Grażyna Toroszyn – bohaterka wyrazista, przebojowa, realizująca plany mimo przeciwności losu i historycznych zawirowań. Wiedzie ekscytujące, barwne życie. Dobrze się czyta rozdziały poświęcone jej osobie. Na drugi plan schodzą losy rodziny Zajezierskich. Hrabia Tomasz jako głowa rodziny budzi we mnie chłodne uczucia. Już wcześniej jego postępowanie wobec Marianny Blatko całkowicie skreśliło go z listy osób mogących budzić sympatię. Przyznaję, sprawdza się w czasach pokoju, majątek kwitnie, jednak w chwilach kryzysu zupełnie sobie nie radzi. To kobiety przejmują pałeczkę i ratują sytuację.
Lwia część fabuły rozgrywa się w czasach I wojny światowej. Autorka opisała, jak przebiegała okupacja niemiecka w majątkach ziemiańskich, jak radziła sobie ludność miast i wsi. Ciekawym, a zarazem zabawnym fragmentem był ten, w którym rządca majątku Zajezierskich tłumaczył prowodyrowi zbuntowanych chłopów, co bolszewicy rozumieją pod hasłem – „wszystko jest wspólne”.
W drugim tomie powoli na jaw wychodzą rodzinne tajemnice, ale autorka zostawiła jeszcze sporo supełków do rozplątania. Urwanie akcji w przededniu II wojny światowej tylko zaostrzyło mój apetyt na kolejną wizytę w Gutowie i okolicach.

„Cukiernia pod Amorem. Cieślakowie” to drugi tom sagi rodzinnej. Na pierwszy plan wysuwa się Grażyna Toroszyn – bohaterka wyrazista, przebojowa, realizująca plany mimo przeciwności losu i historycznych zawirowań. Wiedzie ekscytujące, barwne życie. Dobrze się czyta rozdziały poświęcone jej osobie. Na drugi plan schodzą losy rodziny Zajezierskich. Hrabia Tomasz jako głowa...