Agnieszka Olejnik jest jedną z tych pisarek, po której twórczość sięgam w ciemno. Jak dotąd każda z przeczytanych przeze mnie książek autorki trzymała ten sam - wysoki poziom, dlatego też kiedy tylko zobaczyłam Mów szeptem w zapowiedziach i przeczytałam krótki opis promujący tę powieść, wiedziałam że będzie to kolejna świetna pozycja pisarki. I wiecie co? Nie myliłam się.

Witek to typowy outsider. Jest niezwykle wycofanym młodym mężczyzną, który zmaga się z nie do końca zdefiniowaną chorobą. Widzi i czuje więcej, niż przeciętny człowiek, co sprawia, że jest bardzo wrażliwą osobą. Na co dzień wychowuje go babcia, która nie stroni od alkoholu. Witek cierpi na samotność, a ukojenie odnajduje m.in. w twórczości Szekspira.
Pewnego dnia na jego drodze staje niejaka Magda, która już na pierwszy rzut oka wydaje się być bardzo interesująca i inną, niż wszyscy osobą. Młody mężczyzna zauważa w niej nawet cechy podobne do własnych, co jeszcze bardziej przyciąga go do pięknej nieznajomej. Ich dziwna i nieco pokręcona relacja z każdym kolejnym dniem przybiera na sile. Jest jednak coś, co skutecznie blokuje tę dwójkę przed podjęciem jakichkolwiek poważnych decyzji. To mroczna przeszłość, o której ani on, ani ona nie są w stanie zapomnieć...

Mów szeptem to pierwsza przeczytana przeze mnie książka w tym roku. Pierwsza i od razu zaskakująco dobra. Bez dwóch zdań historia Witka i Magdy jeszcze przez długi czas będzie gościć w moim sercu. Dlaczego?

A no głównie dlatego, że powieść ta to prawdziwy emocjonalny rollercoaster! Akcja nie zwalnia tempa nawet na moment, poprzez co ciężko jest oderwać się od lektury tej książki chociażby na krótką chwilę. Autorka zaserwowała nam cały wachlarz emocji: począwszy od tych pozytywnych, związanych z narodzinami nowej znajomości, a skończywszy na bólu i rozpaczy, jaka towarzyszy bohaterom po stracie ukochanych osób. Ten prawdziwy misz-masz emocjonalny bardzo mi się spodobał i sprawił, że najnowsza powieść autorki stała się zarazem moją ulubioną jej pozycją, a dotychczas to zaszczytne miejsce należało do książki Zabłądziłam.

Główni bohaterowie to Witek i Magda. Są bardzo podobni do siebie, a jednocześnie tak bardzo różni - co najmniej tak, jakby dzieliły ich lata świetlne. Łączą ich jednak dwie ważne sprawy: mroczna przeszłość oraz inny niż u większości osób w ich wieku pogląd na życie. To sprawia, że już od pierwszych chwil znajomości stają się sobie bardzo bliscy. I choć oboje walczą z rodzącym się uczuciem, są bezsilni wobec tego, co zaserwował im los. Oboje są niezwykle barwnymi postaciami, które polubiłam już od pierwszych chwil spędzonych z tą książką.

Pisarka posiada swój własny, indywidualny styl, który po tylu napisanych powieściach jest po prostu bezbłędny. I bardzo wciągający. Pani Olejnik w sposób niezwykle przemyślany i wyważony stara się mówić o rzeczach ważnych i potrzebnych, i właśnie za to cenię ją najbardziej.

Mów szeptem to porywająca i chwytająca za serce historia o trudnych wyborach, a także o demonach z przeszłości, które skutecznie uniemożliwiają nam czasem dalsze życie. Jest to również jedna z tych pozycji, która opowiada o pięknym, rodzącym się w bólach uczuciu, jakie spotyka dwójkę młodych osób.

Ta nieprzeciętna pozycja w pełni zasługuje na uwagę każdego czytelnika, dlatego też nie pozostaje mi nic innego, jak tylko szczerze i od serca zachęcić każdego z Was do sięgnięcia po jej lekturę. Gwarantuję Wam, że już dawno nie czytaliście tak życiowej i niemożliwie dobrej książki! Szczerze polecam!

Agnieszka Olejnik jest jedną z tych pisarek, po której twórczość sięgam w ciemno. Jak dotąd każda z przeczytanych przeze mnie książek autorki trzymała ten sam - wysoki poziom, dlatego też kiedy tylko zobaczyłam Mów szeptem w zapowiedziach i przeczytałam krótki opis promujący tę powieść, wiedziałam że będzie to kolejna świetna pozycja pisarki. I wiecie co? Nie myliłam...