Nie było to nic wybitnego, ale czytało się przyjemnie i za samą przyjemność czytania daję dość wysoką ocenę? Czy było lepsze od Lady Jane? Tak, zdecydowanie tak. Przynajmniej autorki wysiliły się stworzyć nietuzinkową intrygę i nic nie było czarne, ani białe, a to zawsze poczytuje sobie za plus historii. Momentami dialogi bohaterów, mające być humorystycznymi, dla mnie brzmiały co najwyżej infantylnie i niedorzecznie. Moim zdaniem autorki mogły trochę spuścić z tonu i wyszłoby o wiele lepiej. Lubię postać Charlotte i Alexandra, za to mam spory problem z Jane, która denerwowała mnie na każdym kroku swoją głupotą i egoizmem. Nie jest to postać wysokich lotów. Nawet ciamajda Branwell wypadał lepiej dla tle Jane, która powodowała kłopoty wyłącznie z braku inteligentnego rozumowania, co działało mi skutecznie na nerwy. Ale cóż, pomijając ją samą i te niektóre nieszczęsne dialogi, pozostała część historii jest naprawdę udana i zachęca mnie do sięgnięcia po trzeci tom.
Polecam!

Nie było to nic wybitnego, ale czytało się przyjemnie i za samą przyjemność czytania daję dość wysoką ocenę? Czy było lepsze od Lady Jane? Tak, zdecydowanie tak. Przynajmniej autorki wysiliły się stworzyć nietuzinkową intrygę i nic nie było czarne, ani białe, a to zawsze poczytuje sobie za plus historii. Momentami dialogi bohaterów, mające być humorystycznymi, dla mnie...