Biografia interesującej osoby, wiodącej bujne życie jest jak romans, sensacja i dramat w jednym. Niewątpliwie taką osobą była Coco Chanel. Do tego dochodzi lekkość snucia opowieści przez autora. Czyta się z wielką przyjemnością.

Biografia interesującej osoby, wiodącej bujne życie jest jak romans, sensacja i dramat w jednym. Niewątpliwie taką osobą była Coco Chanel. Do tego dochodzi lekkość snucia opowieści przez autora. Czyta się z wielką przyjemnością.

W książce ukazane zostają też krótkie opisy osób pobocznych, związanych z życiem Gabrieli Coco Chanel. Ukazane zostało życie pracowitej i otoczonej przyjaciółmi, lecz pod koniec życia samotnej projektantki mody.

W książce ukazane zostają też krótkie opisy osób pobocznych, związanych z życiem Gabrieli Coco Chanel. Ukazane zostało życie pracowitej i otoczonej przyjaciółmi, lecz pod koniec życia samotnej projektantki mody.

Niewątpliwie losy Coco były bardzo ciekawe, jednak książka mnie nie porwała, chyba przez styl pisania autora. Ale jeśli kogoś interesuje historia tej niezwykłej kobiety to można przeczytać.

Niewątpliwie losy Coco były bardzo ciekawe, jednak książka mnie nie porwała, chyba przez styl pisania autora. Ale jeśli kogoś interesuje historia tej niezwykłej kobiety to można przeczytać.

Wow. Jestem pod ogromnym wrażeniem tej książki a raczej audiobooka, bo w takiej formie ją "przeczytałem". Myślę, że gdybym przeczytał tę książkę to moja ocena byłaby z 2 gwiazdki gorsza. Elżbieta Kijowska wspaniale opowiedziała historię Chanel. Tak genialnie, że aż mi smutno, że to już koniec audiobooka. Szalenie mocno polecam, bo książka napisana w zajmujący i bardzo literacki sposób.

Wow. Jestem pod ogromnym wrażeniem tej książki a raczej audiobooka, bo w takiej formie ją "przeczytałem". Myślę, że gdybym przeczytał tę książkę to moja ocena byłaby z 2 gwiazdki gorsza. Elżbieta Kijowska wspaniale opowiedziała historię Chanel. Tak genialnie, że aż mi smutno, że to już koniec audiobooka. Szalenie mocno polecam, bo książka napisana w zajmujący i bardzo...

Jeśli odrzucić narzucające się uwielbienie autora do opisywanej postaci, mniej więcej w połowie książki zaczyna być zjadliwe. Całość w sumie ciekawa, choć Ta Pani z jednej strony fascynująca, nie przestaje mnie irytować. Trudno pałać miłością do mega-egoistki, nawet jeśli udało się jej rzucić ten próźny świat do stóp :)

Jeśli odrzucić narzucające się uwielbienie autora do opisywanej postaci, mniej więcej w połowie książki zaczyna być zjadliwe. Całość w sumie ciekawa, choć Ta Pani z jednej strony fascynująca, nie przestaje mnie irytować. Trudno pałać miłością do mega-egoistki, nawet jeśli udało się jej rzucić ten próźny świat do stóp :)

Ta kobieta to chodzący sukces. Czego nie dotknęła, to zamieniało się w złoto. A w tej książce jest to rewelacyjni opisane.
Zdecydowanym jednak plusem tej lektury jest to, że jest w niej dość mocno poruszony wątek życia osobistego Chanel.
Polecam bez najmniejszych wątpliwości!

Ta kobieta to chodzący sukces. Czego nie dotknęła, to zamieniało się w złoto. A w tej książce jest to rewelacyjni opisane.
Zdecydowanym jednak plusem tej lektury jest to, że jest w niej dość mocno poruszony wątek życia osobistego Chanel.
Polecam bez najmniejszych wątpliwości!

4

4

Jest marzec 1895 roku. Drogą z Brive do Tulle, pokrytą ostatkami śniegu, których nie zdąrzyło stopić pierwsze wiosenne słońce, jedzie powoli rozklekotana bryka. Bryką powozi mężczyzna, koło czterdziestki. Wiezie ze sobą trzy smutne dziewczynki. W końcu zatrzymują się przed sierocińcem w Obazine, w dawnym opactwie. ... Niedługo potem wrota klasztoru się otwierają i wychodzi z nich ten sam, mężczyzna, który powoził bryką. Jest to jarmarczny handlarz- Albert Chanel. Wychodzi sam. Dziewczynki: Julię, Gabrielę i Antoninę, właśnie zostawił w sierocińcu i nie zobaczą go już nigdy więcej...

Tak zaczyna się historia słynnej Gabrieli Chanel. Lata młodości spędza w sierocińcu karmiąc się myślą, że kiedyś ojciec po nią wróci. Czas spędza na lekcjach prowadzonych przez zakonnice. Uczy się historii, geografii, katechizmu, ale przede wszystkim szycia. W całej późniejszej historii Coco da się zauważyć ślady tego surowego klasztornego życia. To właśnie lata spędzone w sierocińcu odcisnęły na niej największy ślad.

Książka opowiada o losach Chanel, począwszy od historii jej rodziny i pobytu w sierocińcu, aż do śmierci w 1971 roku. Coco Chanel była kobietą bardzo upartą i bardzo dumną. Od nikogo nie oczekiwała pomocy i pewnie dlatego dotarła tak wysoko. Była przy tym bezkompromisowa, miała swoje zdanie i postępowała na przekór wszelkim konwenansom. Pomimo, że odniosła ogromny sukces, miała wielu przyjaciół, mam wrażenie, że całe jej życie było morzem samotności. W duszy wciąż była małą dziewczynką z sierocińca, czekającą aż ojciec zabierze ją do domu.

Jest marzec 1895 roku. Drogą z Brive do Tulle, pokrytą ostatkami śniegu, których nie zdąrzyło stopić pierwsze wiosenne słońce, jedzie powoli rozklekotana bryka. Bryką powozi mężczyzna, koło czterdziestki. Wiezie ze sobą trzy smutne dziewczynki. W końcu zatrzymują się przed sierocińcem w Obazine, w dawnym opactwie. ... Niedługo potem wrota klasztoru się otwierają i wychodzi...