Karina Rojewska, mieszkanka Krakowa, dyrektor jednej z miejscowych korporacji stała się ofiarą napadu. Okaleczona, okradzioną i pobitą do nieprzytomności, ale trzymającą tajemniczą wizytówkę
w ręce znajduje bezdomny. Karina doznała amnezji i nie pamięta żadnych faktów ze swojego 29-letniego życia. Nawet nie wie kim jest i co się stało? Rozpoznaje ją Wiktor Michalak, „gość z wizytówki”, który przedstawia się jako narzeczony dziewczyny. Opiekuje się nią, opowiada Karinie fakty dotyczące jej życia, pomaga wrócić do codziennego życia. Dziewczyna czasami wyrywkowo widzi fragmenty ze swojej przeszłości, ale nie ma w nich osoby Wiktora, za to jest inny tajemniczy mężczyzna”bez twarzy”, za to o ciepłym głosie i delikatnych dłoniach, cytujący fragmenty wierszy. Któż to jest i kim jest tak naprawdę Wiktor?

Większość recenzji dotyczących tej książki jest bardzo pozytywnych, niestety ja nie zachwyciłam się tą powieścią. Początek świetny, trzymający w napięciu, pełen emocji i tajemniczości. Niestety później akcja toczy się coraz wolniej, a w końcu miałam uczucie, że kręcimy się cały czas wokół jednego problemu. Nastąpił bark dynamizmu w powieści i to przesądziło o tym, że zamiast się nią zachwycić uznałam ją za przeciętną. W sumie to w powieści występuje czterech bohaterów, więc nie trudno się domyśleć kto jest sprawcą, czy zleceniodawcą napadu, a kto tajemniczym wielbicielem, co dla mnie też było rozczarowaniem, gdyż czytając lubię pogłówkować nad rozwiązaniem zagadek. Ogólnie książka napisana jest lekkim, przyjemnym językiem. Najwięcej uwagi autorka poświęciła Karinie, która pod wpływem wypadku przeżyła ogromną wewnętrzna przemianę. Z początkowo wyniosłej, zimnej, wyrachowanej, wrednej, pyskatej, upartej, apodyktycznej dziewczyny przemieniła się w spokojną, poszukującą czułości i miłości kobietę.
W powieści widać również umiłowanie autorki do poezji, szczególnie autorstwa Tuwima. Każdy kolejny rozdział zaczyna się fragmentem innego wiersza z tomiku poezji, co odebrałam bardzo pozytywnie.
Polecam wszystkim, którzy lubią mieszankę literacką, gdyż powieść zawiera wątek kryminalny, odrobinę romansu i nutkę erotyku przeplataną, jak już wcześniej pisałam poezją Tuwima.

Karina Rojewska, mieszkanka Krakowa, dyrektor jednej z miejscowych korporacji stała się ofiarą napadu. Okaleczona, okradzioną i pobitą do nieprzytomności, ale trzymającą tajemniczą wizytówkę
w ręce znajduje bezdomny. Karina doznała amnezji i nie pamięta żadnych faktów ze swojego 29-letniego życia. Nawet nie wie kim jest i co się stało? Rozpoznaje ją Wiktor Michalak, „gość z...