Z tą książką przeniosłam się do Wenecji u schyłku wojny, gdzie zaufanie to waluta trudna do zdobycia, a dwulicowość się szerzy...
Zanim zaczęłam czytać tę książkę już doszły do mnie wieści, że jest nie za bardzo, bo od połowy zbyt dużo w niej polityki. Fakt, książkę można podzielić na dwie części: w tej, w której rozwija się wątek ukrywającej się żydówki Giulii i rybaka Cenza oraz rodzącego się między nimi subtelnego uczucia, które bardziej uchwycić można między wierszami niż wprost, oraz ten, w którym autor skupia się na relacji między braćmi, Cenzem i Giorgiem, szczególnie, że to relacja trudna, bo podszyta zdradą i uwiedzeniem żony przez jednego z nich, ale czy tylko jedną zdradą? Oraz zawiłościach polityki. Jednak czy to był dla mnie minus? No właśnie nie. Ja sięgając po książki z historią w tle liczę na to, że dostane dawkę historii i zawiłości polityki danego okresu, o ile nie w formie czystko faktycznej, to przynajmniej w takiej, by poczuć potrzebę sprawdzenia jak to było na prawdę i tu to dostałam. Sam autor twierdzi, że jego powieść jest fikcją mówiącą prawdę... więc szukałam tej prawdy 😊

Z tą książką przeniosłam się do Wenecji u schyłku wojny, gdzie zaufanie to waluta trudna do zdobycia, a dwulicowość się szerzy...
Zanim zaczęłam czytać tę książkę już doszły do mnie wieści, że jest nie za bardzo, bo od połowy zbyt dużo w niej polityki. Fakt, książkę można podzielić na dwie części: w tej, w której rozwija się wątek ukrywającej się żydówki Giulii i rybaka...