Carolina de Robertis

- Pisze książki: literatura piękna, reportaż
- Oficjalna strona: Przejdź do strony www
Pisarka pochodzenia urugwajskiego. Autorka trzech powieści – Perła, Niewidoczna góra (uznana przez „San Francisco Chronicle”, „O, The Oprah Magazine” oraz „Booklist” za najlepszą książkę 2009 roku i nagrodzona włoską Premio Rhegium Julii) i Bogowie tanga – przetłumaczonych na 17 języków. Jest również wielokrotnie nagradzaną tłumaczką literatury latynoamerykańskiej. Przez dziesięć lat pracowała w organizacji walczącej o prawa kobiet, gdzie zajmowała się wieloma zagadnieniami – od opieki nad ofiarami gwałtów, na pomocy imigrantkom skończywszy. Carolina De Robertis prowadzi zajęcia z kreatywnego pisania, literatury pięknej i sztuki przekładu na uniwersytecie w San Francisco. Mieszka z żoną i dziećmi w Oakland.
Carolina De Robertis jest także redaktorką antologii Radykalna nadzieja: źródło odwagi i siły w niebezpiecznych czasach, która ukazała się nakładem Vintage Books 2 maja 2017 roku – równo sto dni od rozpoczęcia prezydentury przez Donalda Trumpa. Jest to zbiór esejów autorstwa najznamienitszych współczesnych pisarzy i intelektualistów amerykańskich – w tym m.in. trojga laureatów Nagrody Pulitzera: Viet Thanha Nguyena, Jane Smiley i Junota Diaza, czy założycieli organizacji Black Lives Matter. Zgodnie z ideą projektu eseje mają formę listów skierowanych do dowolnie wybranej osoby lub osób. Książka jest wyrazem obaw i oporu wobec polityki, którą prowadzi administracja Donalda Trumpa. Ma także być źródłem siły i inspiracją, szczególnie dla przyszłych pokoleń.
- 363 przeczytało książki autora
- 734 chce przeczytać książki autora
Książki i czasopisma
Cytaty
Życie jest pełne utraconych światów. Człowiek przemierza setki kilometrów krętych dróg, myśli o tym, jak bardzo się oddalił od wszystkiego, co znał, aż nagle natyka się na coś, co właśnie stamtąd pochodzi.
Życie jest pełne utraconych światów. Człowiek przemierza setki kilometrów krętych dróg, myśli o tym, jak bardzo się oddalił od wszystkiego, ...
Rozwiń ZwińA może kobiety są jak miasta - mają w sobie pełno ciemnych pokoi, od czasu do czasu wchodzą do jednego z nich i odkrywają nowe światy.
A może kobiety są jak miasta - mają w sobie pełno ciemnych pokoi, od czasu do czasu wchodzą do jednego z nich i odkrywają nowe światy.
Muzyka niczym strzała przenikała wszelkie bariery. Sprawiała, że ludzie stawali się równi. Muzyka - odwieczny najeźdźca. Demoniczny nektar, boska ambrozja.
Muzyka niczym strzała przenikała wszelkie bariery. Sprawiała, że ludzie stawali się równi. Muzyka - odwieczny najeźdźca. Demoniczny nektar, ...
Rozwiń Zwiń
DYSKUSJE