Żywego ducha
- Kategoria:
- fantasy, science fiction
- Wydawnictwo:
- Wydawnictwo Literackie
- Data wydania:
- 2018-07-04
- Data 1. wyd. pol.:
- 2018-07-04
- Liczba stron:
- 197
- Czas czytania
- 3 godz. 17 min.
- Język:
- polski
- ISBN:
- 9788308065297
- Tagi:
- literatura polska powieść
Żywy duch i duchy.
Oto Jerzy Pilch jakiego nigdy dotąd nie czytaliśmy! Ostatni na statku szaleńców.
Zagłada cicha jak kot? Potop bez opadów? Terrorystyczny atak z nieba? Globalne wyludnienie? Apokalipsa rozgrywa się w języku. Świat kończy się, bo milknie. Dalekie głuche pożary. Nie ma do kogo gęby otworzyć. Przed aniołem śmierci, który przeszedł przez Warszawę, uchodzi jedynie pisarz — odludek . Można powiedzieć trafił żywy duch na swego. Po kolejnych próbach nawiązania kontaktu z kimkolwiek i gdziekolwiek nie może się dłużej łudzić. Został sam. I to sam w sensie ścisłym.
Co może robić ostatni człowiek na świecie? Wyruszyć przed siebie? Spać w najlepszych hotelach? Bezkarnie wynosić książki z księgarń i markowe ubrania z najlepszych butików? To co zwykle: łudzić się kasą? Pielęgnować samotność, czyli życie? Gorączkowo upajać się własną wyjątkowością? Tylko właściwie po co? A przedtem było po co? Czy przedtem i potem to jest aż tak wielka różnica? Widziadła coś do niego mówią — nie wie co, bo nie wie, czy są z tego świata? A my? Jesteśmy jego urojeniami? — Jerzy Pilch
Porównaj ceny
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Mogą Cię zainteresować
Oficjalne recenzje
Wracają duchy przeszłości
Od niektórych pisarzy, moi Państwo, oczekujemy tego, że będą swoją pracę wykonywać porządnie – a więc z określoną regularnością dostarczać podobne do siebie powieści na takim, a nie innym poziomie. Od niektórych natomiast, szczególnie tych, którzy uciekają od literatury gatunkowej i aspirują do miana artystów, chcemy czegoś więcej: niepewności, napięcia, twórczego niepokoju, poszukiwań prowadzących na nowe lądy. A ja, drodzy Państwo, choć najczęściej recenzuję właśnie literaturę piękną (czyli obyczajowo-historyczną z ambicjami), każdy niemal tekst mógłbym zacząć od prostego stwierdzenia: jaki jest autor, każdy widzi (tudzież wie). Nie inaczej jest w przypadku „Żywego ducha”.
Tak więc: jaki jest Jerzy Pilch, każdy widzi. Blurb obiecuje, że w swojej najnowszej powieści dostaniemy autora, jakiego nigdy dotąd nie czytaliśmy – cóż, ciśnie mi się na usta pewne angielskie określenie, którym takie stwierdzenia zwięźle (choć mało elegancko) się kwituje, ale zachowam kulturę i powiem tylko: nieprawda. To ten sam rozleniwiony, nieprzejmujący się konwenansami gawędziarz zdolny bez końca maskować swoje metafizyczne nerwice i egzystencjalne lęki przy użyciu potoczystej frazy i pozornej lekkości wyrażanej w kolejnych żartach i anegdotach. Wraca też, co niektórych ucieszy, a niektórych do powieści zniechęci, Pilch-kobieciarz. I nie chodzi tu o opisy podbojów czy damskich wdzięków, a raczej bardzo konkretną postawę życiową: główny bohater, tak jak to protagoniści autora często mieli w zwyczaju, określa swoje życie przez stosunek do płci przeciwnej. Postać Jerzego Andrzeja Kubicy, choć ten jest ostatnim człowiekiem na świecie, została zdefiniowana poprzez odniesienia do uniwersalnej figury kobiety, a to, że konkretne wcielenia owej figury pojawiają się w powieści w ilościach śladowych w żadnej sposób tej konstrukcji psychologicznej nie narusza. Na szczęście Pilch zapomniał o nieudanym eksperymencie z „Zuzy albo czasu oddalenia”, w którym próbował być Nabokovem z „Lolity”, a stał się co najwyżej Márquezem z „Rzeczy o mych smutnych dziwkach”. Protagonista „Żywego ducha” może być erotomanem, ale, w gruncie rzeczy, nie bywa obrzydliwy.
No dobrze, stary Pilch (bez urazy), ale przecież temat nowy: apokalipsa, choć bardzo tajemnicza, bo bez grania trąb i tragedii, cicha i spokojna – byli ludzie, a nie ma. I co ma pisarz do powiedzenia na ten temat? Ciężko stwierdzić, bo jego najnowsza powieść to raczej zbiór luźnych refleksji, które koncentrują się wokół poważnych tematów (starość, śmierć, przemijanie), ale nie tworzą logicznej całości wartej komentowania. Oczywiście w „Żywego ducha” można odnaleźć bardzo atrakcyjny obraz i posłużyć się nim jako interpretacyjnym rusztowaniem: wszelkie znaki na niebie i ziemi wskazują, że stary Kubica wcale nie jest ostatnim człowiekiem na świecie, a cała ludzkość robi go w konia, o ile można w ten sposób określić całkowite porzucenie. Całkiem konkretny, ostry i niepozbawiony pilchowskiego czarnego humoru opis samotności, prawda? A może umysł osiemdziesięciolatka zapadł się pod własnym ciężarem i wciągnął go w ruiny pozbawione czasu oraz towarzystwa? Czyli demencja? Zaburzenia postrzegania? To zaledwie kilka myśli, które nasuwają się podczas lektury i po jej zakończeniu.
Szkoda tylko, że wszystko to tak fragmentaryczne i porozrzucane. Pilch raczej nie ma w zwyczaju budowania skomplikowanych i pochłaniających czytelnika fabuł (ostatnio zrobił to w „Wielu demonach” i wyszło świetnie!), zwykle polega na swojej potoczystej frazie. „Żywego ducha” czyta się przyjemnie, to fakt, ale autor bez przerwy skacze z kwiatka na kwiatek, każdy kilkustronicowy rozdział pozostaje delikatnie powiązany z pozostałymi, a cała ta fragmentaryczność nie poprawia ogólnych wrażeń.
Najnowszą powieść Jerzego Pilcha można by podsumować jako kilka scenek z życia ostatniego (STAREGO) człowieka na Ziemi. W sformułowaniu tym z pewnością pobrzmiewa nieco moje rozczarowanie, bo, nie ukrywam, liczyłem na coś więcej niż krótką, dobrze napisaną grę literacką, która nabiera ciężaru dopiero po przyłożeniu czujnego szkiełka interpretacyjnego. „Żywego ducha” dobrze się czyta, ale z pewnością nie jest to tekst rewolucyjny czy, choćby, rewelacyjny.
Bartosz Szczyżański
Oceny
Książka na półkach
- 267
- 121
- 69
- 20
- 8
- 4
- 3
- 3
- 3
- 3
Opinia
To taki trochę dziennik rozpaczy, zbiór kompulsywnych zapisków rozrzuconych po wszystkich zakamarkach mieszkania na Hożej, próba odratowania samego siebie przy pomocy jedynej ostoi, jaką jest literatura. "Żywego ducha" jest marzeniem pisarza o powrocie do dawnej sprawności literackiej, to powieść, w której autor testuje samego siebie.
Cała recenzja: www.books-silence.com/2018/07/zgoda-na-wasna-nieobecnosc-j-pilch.html
To taki trochę dziennik rozpaczy, zbiór kompulsywnych zapisków rozrzuconych po wszystkich zakamarkach mieszkania na Hożej, próba odratowania samego siebie przy pomocy jedynej ostoi, jaką jest literatura. "Żywego ducha" jest marzeniem pisarza o powrocie do dawnej sprawności literackiej, to powieść, w której autor testuje samego siebie.
więcej Pokaż mimo toCała recenzja:...