Pociąg mógłby zajechać szybciej, bo przecież do Auschwitz daleko nie miał, ale nie był to jedyny skład, który zmierzał w tych dniach w to samo miejsce i na tę samą rampę kolejową, więc drogę przerywały postoje. W rezultacie zajechali o świcie czwartego sierpnia. I tak właśnie zostaną zaksięgowani, oczywiście tylko ci, których się będzie w ogóle księgować. Niektórych się księgować nie będzie, bo by ich trzeba parę godzin później wyksięgować. To trochę tak jak w tym porzekadle, że jeśli coś spadnie na ziemię, ale nie poleży na niej pięciu sekund, to tak jakby w ogóle nie spadło. Może to nie jest dobre porównanie, ale ci Żydzi, którzy wpadli na teren obozu na chwilę i tego samego dnia z niego już znikną, też żadnego śladu po sobie nie zostawią. Bo po co? Dość i bez nich jest biurokracji. Doprawdy resztą sił tu gonimy.

Pociąg mógłby zajechać szybciej, bo przecież do Auschwitz daleko nie miał, ale nie był to jedyny skład, który zmierzał w tych dniach w to sa...

Niektóre martwe oczy wpatrywały się w niebo, a inne w trawę. Martwe oczy nie wybierają, gdzie patrzą.

Niektóre martwe oczy wpatrywały się w niebo, a inne w trawę. Martwe oczy nie wybierają, gdzie patrzą.

- Pisarze... - babcia musiała wtrącić swoje trzy grosze. - Spędzają całe dnie przy biurkach i wymyślają niestworzone historie. Marnują na to całe swoje życie. Pisarz, jeśli jest mężczyzną, nie potrafi gwoździa w ścianę wbić. A pisarka kobieta - babka zawahała się przez chwilę - każda jedna to lafirynda.

- Pisarze... - babcia musiała wtrącić swoje trzy grosze. - Spędzają całe dnie przy biurkach i wymyślają niestworzone historie. Marnują na to...